Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1319/18 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2018-12-04

Sygn. akt I C 1319/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 27 kwietnia 2018 roku powód (...) Bank S.A. z siedzibą
w W. wniósł o zasądzenie od E. C. kwoty 78.397,03 zł wraz
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów sądowych w wysokości 980 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego
według norm przepisanych. Powyższy pozew został złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym. (pozew - k. 4 - 6)

W dniu 29 maja 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi. (postanowienie - k. 8)

Nakazem zapłaty z dn. 20 sierpnia 2018 roku wydanym w sprawie I Nc 387/18 Sąd Okręgowy w Łodzi uwzględnił żądanie pozwu w całości. (nakaz zapłaty - k. 34)

Pozwana w dniu 24 sierpnia 2018 roku wniosła skutecznie sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa, a także zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Przyznała pozwana, iż pozostaje w zwłoce z płatnościami za raty kredytu, jednakże - jak wskazała - opóźnienia w zapłacie spowodowane są brakiem zapłaty i postępowaniem sanacyjnym wobec głównego płatnika pozwanej, dla której świadczyła usługi. (sprzeciw - k. 36 - 37)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 9 września 2014 roku pomiędzy Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą
w G., a pozwaną została zawarta umowa kredytu gotówkowego przeznaczonego częściowo na spłatę innych kredytów oznaczona numerem (...). Pozwana wystąpiła z wnioskiem o udzielenie kredytu, podpisała umowę i zaciągnęła kredyt.
W świetle zapisu § 1 ust. 1 bank udzielił kredytu na okres od 9.09.2014 do 9.09.2023 r.
w kwocie 93.287,64 złotych udzielonego na spłatę innych kredytów/ pożyczek oraz na cele konsumpcyjne kredytobiorcy, stanowiącą całkowitą kredytu, jaką kredytobiorca może w sposób dowolny dysponować oraz kwotę 7.464,01 złotych tytułem opłacenia prowizji od udzielonego kredytu. Kwotę kredytu wypłaconą zgodnie z zawartą umową i od której Bank naliczać miał odsetki strony umowy oznaczyły na kwotę 100.750,63 zł. Strony ustaliły, że całkowita kwota do zapłaty wynosić będzie 184.889,23 zł, w tym:

- 93.287,64 zł tytułem kwoty kredytu udostępnionego kredytobiorcy na spłatę innych kredytów/ pożyczek oraz na cele konsumpcyjne,

- 7463,01 zł tytułem prowizji od udzielonego kredytu,

- 84.138,58 zł tytułem odsetek za cały okres kredytowania ;

przy czym koszty kredytu mogą ulec zmianie w przypadku zmiany stawek opłat i prowizji należnych bankowi, skrócenia lub wydłużenia okresu kredytowani, ustanowienia lub zmiany formy zabezpieczenia spłaty kredytu.

Kredytobiorca zobowiązał się dokonywać spłat kredytu wraz z odsetkami oraz należnymi opłatami i prowizjami zgodnie z zasadami określonymi w treści umowy, tj. w 108 miesięcznych ratach w wysokości 1711,94 zł każda, płatnych do 9 dnia każdego miesiąca poczynając od 9.10.2014 r., z zastrzeżeniem, że pierwsza rata kredytu wynosi 1711,94 zł, a ostatnia rata 1711,65 zł. (§ 4 ust. 1 umowy).

Prócz tego strony ustaliły, iż w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu bank będzie pobierał odsetki wedle stopy procentowej określonej w stosunku rocznym w wysokości 14,9 % w skali roku, jednakże nie więcej niż czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego według NBP (odsetki maksymalne).

Stosownie do § 7 ust. 1 i 2, niespłaconą w terminie kwotę kredytu bank od dnia następnego traktuje jako zadłużenie przeterminowane, natomiast od zadłużenia przeterminowanego bank uprawniony był do naliczania i pobierania odsetek według zmiennej stopy procentowej określonej jako czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego wynoszącej w dn. 8.09.2014 r. 16 % w skali roku. Ponadto w ust. 3 strony przewidziały, że wysokość oprocentowania zadłużenia przeterminowanego uzależniona jest od wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, zaś zmiana tego oprocentowania nie stanowi zmiany warunków umowy i nie wymaga zawarcia aneksu. (umowa - k. 16 - 22)

Z dniem 4 listopada 2016 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wstąpił w prawa i obowiązki Banku (...) S.A. z siedzibą w G. w zakresie uprawienia do dochodzenia wierzytelności z tytułu wyżej opisanej umowy. (fakt niezaprzeczony, nadto plan podziału - k. 14, załącznik do planu podziału - k. 15)

Pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłaty w wysokościach ustalonych w wyżej opisanej umowie. (okoliczności bezsporne)

W związku z brakiem terminowego regulowania rat, zadłużenie powstałe na tle realizacji umowy kredytu oznaczonej numerem (...) w dniu 4.04.2018 r. zostało postawione w stan wymagalności. (fakty niezaprzeczone)

Pismem z dnia 10 kwietnia 2018 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 78045,81 zł w terminie 7 dni od otrzymania pisma. (pismo - k. 24)

W księgach (...) Bank S.A. z siedzibą w W. na dzień 27.04.2018 r. pozwana E. C. posiadała wymagalne zadłużenie w wysokości 78.397,03 zł z tytułu kredytu nr (...) z dnia 9.09.2014 r. Niespłacony kapitał wyniósł 74.359,01 zł, odsetki umowne 3405,23 zł, odsetki umowne za opóźnienie 626,39 zł oraz opłaty umowne 6,4 zł. (wyciąg z ksiąg banku - k. 11)

Pomimo powyższego wezwania do zapłaty pozwana nie uregulowała wymagalnej należności z tytułu umowy kredytowej na rzecz banku. Należności tej nie spłacił do zamknięcia rozprawy. (okoliczność bezsporna)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Przechodząc do merytorycznej oceny powództwa odnieść najsampierw należy się do legitymacji czynnej powoda, bowiem jej brak a limine skutkować musi oddaleniem powództwa.

Odpowiedzialność pozwanej wynika z zawartej z Bankiem (...) Spółka Akcyjna
z siedzibą w G. umowy kredytowej. Wskazać należy, że powód (...) Bank S.A.
z siedzibą w W. A. wstąpił w prawa i obowiązki Banku (...) S.A. z siedzibą
w G. w zakresie uprawienia do dochodzenia wierzytelności z tytułu umowy kredytu numer (...). Wynika to z przedłożonych do akt postępowania dokumentów w postaci planu podziału Banku (...) S.A. z siedzibą w G. wraz z załącznikiem. Bankowi przejmującemu - A. przypadły bowiem wszelkie prawa i obowiązki oraz wierzytelności i zobowiązania banku dzielonego - Banku (...), jedynie z wyjątkiem praw
i obowiązków oraz wierzytelności związanych z działalnością hipoteczną. Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h. i mając na uwadze niezaprzeczone twierdzenia pozwu odnośnie daty przejścia wierzytelności na rzecz powoda, spółka przejmująca (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wstąpiła z dniem 4 listopada 2016 roku w prawa i obowiązki spółki dzielonej - Banku (...) S.A. z siedzibą w G., określone w planie podziału. Tym samym na podstawie sukcesji uniwersalnej praw powód uzyskał legitymację czynną do dochodzenia roszczenia objętego niniejszym powództwem. Ponadto zauważyć należy, że w toku postępowania pozwana nie kwestionowała legitymacji czynnej powoda, tym nie mniej Sąd z urzędu okoliczność tę rozważał.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (tekst jednolity Dz. U z 2016r., poz. 1988 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Definicja umowy kredytu wskazuje, że jest ona umową dwustronnie zobowiązującą. Z jednej strony, to bank zobowiązany jest do udzielenia kredytu, a potem uprawniony jest do uzyskania spłaty. Z drugiej, kredytobiorca ma prawo domagać się od banku wypłaty kredytu, a potem obciąża go obowiązek zwrotu.

Pozwana nie wywiązał się z powyższego ciążącego na niej zobowiązania, czego nie kwestionowała w złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty. W tymże sprzeciwie pozwana wprost przyznała, że "pozostaje w zwłoce z płatnościami rat kredytu", złożyła zatem oświadczenie o treści w pełni korespondującej i pozostającej w logicznym związku
z nieosobowym materiałem dowodowym przedstawionym przez powoda. Pozwana ponadto nie kwestionowała przedstawionej przez powoda kwoty określającej wysokość zadłużenia. Na okoliczność wysokości zadłużenia powód przedstawił wyciąg z ksiąg banku w rozumieniu art. 95 ustawy z z 1997 r. Prawo bankowe. Dokument ten obrazuje stan zadłużenia na określonym w nim dzień. Wyciąg ten ze swojej istoty ma charakter deklaratywny. Jako taki (sporządzany ex post) nie może z przyczyn oczywistych stanowić bezpośredniego dowodu treści umowy. Jakkolwiek nie można a priori wykluczyć na podstawie wyciągu z ksiąg banku formułowania domniemań co do poprawności ustalenia salda, to dowód taki oceniać jednak należy zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. przy uwzględnieniu całokształtu materiału procesowego poddanego pod osąd (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dn. 24 maja 2016 r., I ACa 1182/15, lex/el).

Stosownie do aktualnej treści art. 95 ust. 1 ustawy Prawo Bankowe, księgi rachunkowe banków i sporządzone na ich podstawie wyciągi oraz inne oświadczenia podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw
i obowiązków majątkowych banków i opatrzone pieczęcią banku, jak również sporządzone w ten sposób pokwitowania odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z czynności bankowych oraz ustanowionych na rzecz banku zabezpieczeń i mogą stanowić podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych, przy czym stosownie do art. 95 ust. 1a moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym. Innymi słowy, w niniejszym postępowaniu przedłożony przez powoda dokument miał moc dokumentu prywatnego (art. 245 k.p.c.). Oznacza to, iż wyciąg z ksiąg banku stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. W toku postępowania pozwana nie kwestionowała wartości dowodowej załączonego do pozwu wyciągu, przeciwnie wręcz - pozwana przyznała, iż pozostaje w zwłoce z płatnościami za raty kredytu i jednocześnie nie twierdziła, że przedstawione przez bank jej zadłużenie jest niezgodne z rzeczywistym stosunkiem prawnym, łączącym ją z powodem. Ponadto nie zaprzeczyła prawdziwości owego dokumentu prywatnego (art. 253 k.p.c.).

Biorąc pod uwagę treść umowy, na podstawie której pozwana zaciągnęła kredyt bankowy Sąd doszedł do przekonania, iż w świetle całokształtu materiału dowodowego zaoferowanego przez strony stan zadłużenia pozwanej, dochodzony przez powoda w ramach niniejszego postępowania nie budzi żadnych wątpliwości, zwłaszcza, że pozwana nie przedstawiła żadnego twierdzenia, ani dowodu na odparcie tezy, że na dzień 27 kwietnia 2018 roku posiadała wymagalne zadłużenie w wysokości 78.397,03 zł.

Mając na uwadze wynik postępowania dowodowego należy uznać, iż powództwo jest w pełni uzasadnione tak co do zasady, jaki i co do wysokości, toteż Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 78.397,03 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty. O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Pozwana nie kwestionowała daty, od jakiej powód uprawniony był do naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie. W świetle art. 482 § 1 k.c., roszczenie powoda o odsetki od zaległych odsetek (skapitalizowanych na datę wytoczenia powództwa - 27.04.2018 r.) jest w pełni usprawiedliwione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za jego wynik, zatem zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 9.337 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów procesu. Na kwotę tę złożyły się następujące należności:

- 3.920 zł tytułem opłaty od pozwu, stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2018 r, poz. 300 - t.j.),

- 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, stosownie do § 2 pkt 6) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 z późn. zm),

- 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, zgodnie z częścią IV załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 225, poz. 1635).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Paul
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  SSO Marzena Kluba
Data wytworzenia informacji: