Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X GC 903/17 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2018-01-17

Sygn. akt XGC 903/17

UZASADNIENIE

Nakazem z zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym w dniu 5 czerwca 2017r. w postępowaniu nakazowym Sąd Okręgowy w Łodzi uwzględnił powództwo i zasądził od pozwanego Akademii (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w Ł. na rzecz powoda Poczta Polska S.A. z siedzibą w W. kwotę 87.452,79zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 18 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4711zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3600zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (nakaz zapłaty k. 487 akt).

W piśmie procesowym z dnia 9 czerwca 2017r. (data wpływu) powód w związku z otrzymaną informacją z Centrum Rachunkowości P. P. SA o dokonaniu przez pozwaną Spółkę częściowych wpłat po wniesieniu powództwa, cofnął pozew co do kwoty 53.581,14 zł. Podtrzymał żądanie pozwu co do zasądzenia kwoty 33.871,65 zł, na którą składały się niezapłacona kwota 26.249,43 zł oraz skapitalizowane odsetki od 3 faktur i noty odsetkowej w łącznej kwocie 7.622,22 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych, liczonymi w następujący sposób:

1.  od kwoty 26.249,43zł, stanowiącej niezapłaconą fakturę nr (...) - dalsze odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

3.  od kwoty 20.841,12zł stanowiącej zapłaconą fakturę nr (...) - dalsze odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tj. do dnia 24.04.2017 r. od kwoty 32.574,09zł stanowiącej zapłaconą fakturę nr (...) - dalsze odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tj. do dnia 24.04.2017 r.

Uzasadniając stanowisko, powód podał, że w dniu 18.04.2017r. złożył w Sądzie Okręgowym w Łodzi pozew o zapłatę, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego zapłaty łącznej kwoty 87.452,79 zł, na którą składały się kwoty:

1.  32.574,09zł tytułem niezapłaconej faktury nr (...) wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty

2.  20.841,12 zł tytułem niezapłaconej faktury nr (...) wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

3.  26.249,43 zł tytułem niezapłaconej faktury nr (...) wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

4.  165,93 zł tytułem niezapłaconej noty odsetkowej nr (...),

oraz skapitalizowane odsetki od niezapłaconych w pkt 1-3 faktur w łącznej kwocie 7.622,22 zł.

Po złożeniu pozwu, w dniu 24.04.2017 r. pozwana wpłaciła na poczet ww zaległości kwoty: 20.841,12 zł - która została zaliczona na poczet faktury nr (...):

-32.574,09 zł - która została zaliczona na poczet faktury nr (...),

- 165,93 zł - która została zaliczona na poczet noty odsetkowej nr (...)

Powód wskazał, że do zapłaty pozostaje nadal kwota 26.249,43 zł z faktury (...) oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 7.622,22 zł - wraz z dalszymi odsetkami liczonymi w sposób wskazany powyżej.

Powód wniósł, również o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, również od wpłaconej części roszczenia. Wskazał, że pozwany wpłacił część dochodzonego roszczenia już po złożeniu pozwu, i zgodnie z jednolitym orzecznictwem powinien być traktowany jako przegrywającego sprawę (pismo procesowe powoda k. 492-493 akt).

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwany wniósł o uchylenie nakazu zapłaty co do kwoty 53.581,14zł i oddalenie powództwa, także w części dotyczącej odsetek od tej kwoty naliczanych pod dniu 23 kwietnia 2017r., w tym odsetek skapitalizowanych przez powoda, natomiast w zakresie kwoty 26.249,43zł z faktury (...) uznał powództwo co do kwoty głównej, skapitalizowanych odsetek od należności z tej faktury oraz odsetek należnych od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty od uznanej kwoty.

Pozwany podniósł, że część należności uiścił w dniu 23 kwietnia 2017r. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 451 § 1 k.c. pozwany wskazał w tytule przelewu, że kwota podlega zaliczeniu na poczet zaspokojenia roszczeń wynikających z FV (...), FV- (...) oraz FV- (...). W związku z uiszczeniem należności w ww. kwocie, wskazano że powód nie miał podstawy do naliczania odsetek od tej kwoty po dniu 23.04.2017 r. Na dowód pozwany załączył zestawienie operacji (zarzuty od nakazu zapłaty k. 519-522 akt).

W piśmie z dnia 1 września 2017r. (data wpływu) pozwany podał, że uznaniu podlega:

1.  kwota skapitalizowanych przez powoda odsetek naliczanych od kwoty 53.581,14 zł w następującej wysokości:

- 3.365,84 zł naliczonych od dnia 17 marca 2016 r. do dnia 17 kwietnia 2017 r.,

-1974,48 zł naliczonych od dnia 19 kwietnia 2016 r. do dnia 17 kwietnia 2017 r.,

- kwota odsetek od kwoty 53.581,14 zł liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia 23 kwietnia 2017 r. (dzień zapłaty),

-kwota 26.249.43 zł wraz ze skapitalizowanymi przez pozwaną od tej kwoty odsetkami w kwocie 2281,90 zł naliczonymi od dnia 19 maja 2016 r. do dnia 17 kwietnia 2017 r. (pismo procesowe pozwanego k. 531- 532 akt).

W odpowiedzi na zarzuty powód potrzymał żądanie sprecyzowane w piśmie procesowym z dnia 9 czerwca 2017r. i wskazał, że do zapłaty pozostaje nadal kwota 26.249,43 zł z faktury (...) oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 7.622,22 zł (pismo procesowe powoda k. 543-544 akt).

W piśmie procesowym z dnia 15 grudnia 2017r. (data wpływu) pozwany podał, że dnia 12 grudnia 2017 r. uiścił na rachunek powódki kwotę 36.076,55zł tj. uznaną należność, na którą składały się:

-kwota wynikająca z faktury nr (...) tj. 26.249,43 zł ,

-odsetki skapitalizowane przez powoda od tej kwoty, na dzień poprzedzający dzień złożenia pozwu tj. kwota 2.281,90 zł,

-odsetki skapitalizowane przez powódkę na dzień wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017r. do dnia 12 grudnia 2017r. (dzień zapłaty), tj. 1774,81 zł,

-odsetki skapitalizowane przez powoda na dzień poprzedzający dzień złożenia pozwu od kwoty 53.581,46 zł tj. kwota 5340,32 zł,

-odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty odsetek skapitalizowanych, o których mowa w pkt. 4 liczone od dnia wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017 r. do dnia 12.12.2017 r. (dzień zapłaty) tj. 332,20 zł,

-odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 53.581,46 zł liczone od dnia wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017 r. do dnia do 24.04.2017r. (dzień zapłaty) tj. 97,32 zł (liczone z rozbiciem na poszczególne kwoty wynikające z faktur).

Mając na względzie powyższe oraz potwierdzony przez powoda fakt dokonania częściowych wpłat dnia 24 kwietnia 2017 r., pozwany wskazał, że uiścił całą dochodzoną w niniejszym postępowaniu należność. Pozwany dołączył do pisma potwierdzenie dokonania wpłaty (pismo procesowe k. 551a-551b akt).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Powód Poczta Polska S.A. z siedzibą w W. jest podmiotem gospodarczym wpisanym do KRS-u pod numerem (...) (dowód: wypis z KRS-u powoda k. 10-13).

Pozwany Akademia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna w Ł. jest podmiotem gospodarczym wpisanym do KRS-u pod numerem (...) (dowód: wypis z KRS-u pozwanego k. 18-26).

W ramach prowadzenia działalności gospodarczej powód Poczta Polska S.A. z siedzibą w W. w dniu 1 czerwca 2015r. zawarła z pozwanym Akademią (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytowo-akcyjną w Ł. umowy nr (...), której przedmiotem było świadczenie przez Pocztę Polską na rzecz nadawcy usług transportowo-spedycyjnych towarów na paletach jako opakowaniach zbiorczych, określone w zleceniu złożonym przez nadawcę i przyjętym przez Pocztę Polską na zasadach określonych w zawartej umowie oraz Regulaminie świadczenia usługi (...) paletowa” w obrocie krajowym.

W umowie określono, że przesyłka paletowa to usługa świadczona na terytorium RP polegająca na przyjęciu do przewozu przesyłki nadawcy i jej dostarczeniu do odbiorcy przy użyciu środka transportu. Ładunek powinien być zgrupowany na paletach jako opakowaniach zbiorczych. Może być nadany wyłącznie przez jednego nadawcą do jednego odbiorcy i przewożony z jednego miejsca odbioru do jednego miejsca doręczenia.

W paragrafie 4 umowy określono warunki rozliczeń finansowych między stronami. Wynagrodzenie P. P. za świadczone usługi miało być naliczane według stawek i terminów płatności określonych w Szczegółowych warunkach współpracy stanowiących załącznik nr 1 do umowy, negocjowanych indywidualnie dla poszczególnych kontraktów stałych lub uzgodnionych stawek za pojedyncze zlecenie. Wynagrodzenie to miało obejmować wszelkie koszty świadczenia przez podstawie umowy. Do wynagrodzenia doliczany miał być podatek VAT, zgodnie z obowiązującym przepisami. Zapłatę uważało się za dokonaną z chwilą wpływu należności na rachunek bankowy P. P.. Opóźnienie zapłaty należności w stosunku do ustalonego terminu miało spowodować naliczanie przez Pocztę Polską z tego tytułu odsetek w ustawowej wysokości. Strony Umowy uzgodniły, że zmiany stawek, dla kontraktów stałych będą negocjowane, jeżeli zaistnieją okoliczności uzasadniające ewentualne zmiany. Jakikolwiek wzrost lub obniżenie stawek w przyszłości będzie uzgadniany przez strony umowy w dobrej wierze i będzie odzwierciedlał wolumen i poziom usług, wzrost lub obniżenie kosztów operacyjnych oraz średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie poprzedniego roku od daty rozpoczęcia negocjacji opublikowany przez GUS. Zastrzeżono, że wprowadzenie zmian będzie wymagało pisemnej zgody obu stron. Wynagrodzenie dla P. P. nie będzie podlegać żadnym potrąceniom związanym z roszczeniami nadawcy wobec P. P. (dowód: umowa nr (...) z 01.06.2015 r .k . 37-47 akt).

Na podstawie wiążącej strony umowy powód wykonał na rzecz pozwanego usługi niepowszechne w postaci usługi paletowej i od marca 2016 roku do maja 2016 r. wystawił faktury VAT na kwotę łączną kwotę 79.664,64 zł, w tym:

FN/- (...) z dnia 02.03.2016r.,

FN/- (...) z dnia 04.04.2016 r.,

FN/- (...) z dnia 04.05.2016 r. (dowód: faktury VAT k. 29-31, dokumenty potwierdzające wykonanie usług pocztowych k. 54-485 akt).

Pozwany nie uiścił w wyznaczonym terminie należności, dlatego też powód naliczył pozwanemu odsetki za opóźnienie w zapłacie należności wynikających z faktur VAT wystawionych przez powoda za styczeń-luty 2016 roku. Powód wezwał pozwanego do uregulowania tytułem odsetek za opóźnienie kwoty 165,93 zł, w tym:

FN/- (...) z dnia 04.01.2016 r.,

FV- (...) z dnia 11.01.2016 r.,

FN/- (...) z dnia 01.02.2016 r.

Powód wystawił notę odsetkową nr (...) z dnia 30.03.2016 r. (dowód: nota odsetkowa k. 32, faktury VAT k. 33-35, wykaz wyciągów bankowych k. 36).

Powód chcąc zakończyć spór polubownie na etapie pozasądowym, wezwał pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Pismo powoda wraz z wezwaniem do zapłaty z dnia 03.06.2016r. zostało odebrane przez pozwanego, ale nie uiścił on żądanej należności (dowód: wezwanie do zapłaty z dowodem doręczenia k. 26-27 akt).

Pozwany uiścił część należności w wysokości 53.581,14 zł w dniu 23 kwietnia 2017r. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 451 § 1 k.c. pozwany wskazał w tytule przelewu, że kwota podlega zaliczeniu na poczet zaspokojenia roszczeń wynikających z FV (...), FV- (...) oraz FV- (...) (dowód: zestawienie operacji k. 526 akt).

Dnia 12 grudnia 2017 r. pozwany uiścił na rachunek powódki kwotę 36.076,55 zł tj. uznaną należność, na którą składały się:

-kwota wynikająca z faktury nr (...) tj. 26.249,43 zł ,

-odsetki skapitalizowane przez powoda od tej kwoty, na dzień poprzedzający dzień złożenia pozwu tj. kwota 2.281,90 zł,

-odsetki skapitalizowane przez powódkę na dzień wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017r. do dnia 12 grudnia 2017r. (dzień zapłaty), tj. 1774,81 zł,

-odsetki skapitalizowane przez powódkę na dzień poprzedzający dzień złożenia pozwu od kwoty 53.581,46 zł tj. kwota 5340,32 zł,

-odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty odsetek skapitalizowanych, o których mowa w pkt. 4 liczone od dnia wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017 r. do dnia 12.12.2017 r. (dzień zapłaty) tj. 332,20 zł,

-odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 53.581,46 zł liczone od dnia wniesienia pozwu tj. 18 kwietnia 2017 r. do dnia do 24.04.2017r. (dzień zapłaty) tj. 97,32 zł (liczone z rozbiciem na poszczególne kwoty wynikające z faktur).

(dowód: potwierdzenie dokonania wpłaty k. 551c, 551d akt ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów.

Należy podnieść, że praktycznie wszystkie istotne dla sprawy okoliczności wynikały z przedłożonych przez strony dokumentów prywatnych.

Zgodnie z art. 245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego wyraża się w tym, że zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która złożyła podpis na dokumencie, jednakże nie rozciąga się ona na okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia. Nie przesądza ona sama przez się o mocy materialnej dokumentu (kwestii jego ważności, skuteczności, a także prawdziwości). Dokument prywatny nie jest więc dowodem rzeczywistego stanu rzeczy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w W. (...) z dnia 7 sierpnia 2015 r. VI ACa 1031/14 LEX nr 1794400).

Podobnie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 26 sierpnia 2015 r.

(I ACa 238/15 LEX nr 1797159) wskazano, że dokument prywatny nie korzysta z domniemania zgodności z prawdą złożonych w nim oświadczeń - formalna moc dowodowa tego dokumentu nie przesądza jego mocy materialnej. Dokument prywatny nie jest sam przez się dowodem rzeczywistego stanu rzeczy. Jednakże, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 233 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie "wszechstronnego rozważenia zebranego materiału" (a zatem, jak podkreśla się w orzecznictwie, z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu, jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności (por. wyrok SN z dnia 17 listopada 1966 r., II CR 423/66, OSNPG 1967, nr 5-6, poz. 21; uzasadnienie wyroku SN z dnia 24 marca 1999 r., I PKN 632/98, OSNAPiUS 2000, nr 10, poz. 382; uzasadnienie postanowienia SN z dnia 11 lipca 2002 r., IV CKN 1218/00, LEX nr 80266; uzasadnienie postanowienia SN z dnia 18 lipca 2002 r., IV CKN 1256/00, LEX nr 80267; wyrok SA w Poznaniu z dnia 12 czerwca 2013 r., III AUa 51/13, LEX nr 1356634).

Jak twierdzi się w literaturze, moc dowodowa oznacza siłę przekonania uzyskaną przez sąd wskutek przeprowadzenia określonych środków dowodowych na potwierdzenie prawdziwości lub nieprawdziwości twierdzeń na temat okoliczności faktycznych, istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Wiarygodność zaś decyduje o tym, czy określony środek dowodowy, ze względu na jego indywidualne cechy i obiektywne okoliczności, zasługuje na wiarę (por. wyrok SA w Poznaniu z dnia 21 marca 2013 r., III AUa 1431/12, LEX nr 1322011; wyrok SA w Łodzi z dnia 5 czerwca 2013 r., I ACa 50/13, LEX nr 1345548; wyrok SA w Łodzi z dnia 23 lipca 2013 r., I ACa 90/13, LEX nr 1356578).

Przyjmuje się, że ramy swobodnej oceny dowodów muszą być zakreślone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego, regułami logicznego myślenia oraz pewnego poziomu świadomości prawnej, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 20 marca 1980 r., II URN 175/79, OSNC 1980, nr 10, poz. 200; uzasadnienie wyroku SN z dnia 10 czerwca 1999 r., II UKN 685/98, OSNAPiUS 2000, nr 17, poz. 655; uzasadnienie postanowienia SN z dnia 15 lutego 2000 r., III CKN 1049/99, LEX nr 51627; uzasadnienie wyroku SN z dnia 16 maja 2000 r., IV CKN 1097/00, LEX nr 52624; uzasadnienie wyroku SN z dnia 29 września 2000 r., V CKN 94/00, LEX nr 52589; uzasadnienie wyroku SN z dnia 15 listopada 2000 r., IV CKN 1383/00, LEX nr 52544; wyrok SN z dnia 19 czerwca 2001 r., II UKN 423/00, OSNP 2003, nr 5, poz. 137; uzasadnienie wyroku SN z dnia 14 marca 2002 r., IV CKN 859/00, LEX nr 53923; uzasadnienie postanowienia SN z dnia 16 maja 2002 r., IV CKN 1050/00, LEX nr 55499; uzasadnienie wyroku SN z dnia 27 września 2002 r., II CKN 817/00, LEX nr 56906; uzasadnienie wyroku SN z dnia 27 września 2002 r., IV CKN 1316/00, LEX nr 80273).

W przedmiotowej sprawie, Sąd uznał dokumenty prywatne złożone przez stronę powodową i pozwaną za wiarygodne, potwierdzające rzeczywisty stan rzeczy, warunki zawartej umowy, wykonanie umowy przez powoda, brak zaspokojenia wierzytelności przez pozwanego potwierdzonych wystawionymi fakturami załączonymi do pozwu. Spór dotyczył, co najwyżej i to w początkowej fazie procesu, sposobu naliczenia odsetek od należności głównej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Cała należność dochodzona pozwem z umowy o świadczenie usług na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 471 k.c., art. 451 k.c. została zaspokojona przez pozwanego łącznie z odsetkami. Wyliczenie odsetek szczegółowo zaprezentowane przez pozwanego w pismach procesowych przytoczonych na wstępie (bez potrzeby ich powtarzania w tym miejscu) należy uznać za prawidłowe. Należy jedynie ubocznie wskazać, iż pojęcie „odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych” zostało wprowadzone przez ustawodawcę na mocy ustawy z dnia 9 października 2015 roku o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1830).

Zaspokojenie wierzytelności dochodzonej pozwem w całości łącznie z należnymi odsetkami powoduje wygaśnięcie wierzytelności. W piśmie procesowym z dnia 9 czerwca 2017r. (data wpływu) powód cofnął pozew jedynie co do kwoty 53.581,14 zł, ale bez zrzeczenia roszczenia, które było wymagane w związku z wydaniem przez Sąd orzeczenia w postępowaniu nakazowym. W pozostałej części mimo zaspokojenia roszczenia, powód nie cofnął pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia. Zatem, koniecznym było uchylenia nakazu zapłaty w całości i oddalenie powództwa (art. 496 k.p.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., obciążając nimi pozwanego jako stronę przegrywająca spór. Na należne stronie powodowej koszty procesu złożyły się: opłata od pozwu 1094 zł, opłata od pełnomocnictwa 17zł, wynagrodzenie pełnomocnika 5400zł (rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. (wersja od dnia 27 października 2016r.)- §2 pkt 6.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

2.  uzasadnienie sporządzone przez sędziego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Karolczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: