Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 stycznia 2021 roku Sąd Okręgowy w Łodzi – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym: Przewodniczący – sędzia Anna Przybylska Protokolant – stażysta M. B. po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2021 roku na rozprawie sprawy z odwołania J. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. o rekompensatę za pracę w warunkach szczególnych na skutek odwołania od decyzji: - z dnia 3.08.2020 roku znak (...) 1 zmienia za

Sygn. akt VIII U 2253/20 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 3 sierpnia 2020 r. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. K. prawa do rekompensaty z tytułu utraty możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury w związku z pracą w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, iż zgodnie z art. 21 pkt 1 ustaw z dnia 19.2.2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. nr 237 poz 1656 ze zm)

Teza orzeczenia: wykonbywanie czynności - w szczegolnych warunkach w okresie do 2008r. daje pr. do rekompensaty z tytułu pracy w szcegolnych warunkach

Sygn. akt VIII U 2255/20 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 18 sierpnia 2020 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. B. , przyznania rekompensaty z tytułu utraty możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W uzasadnieniu wskazano, że zakład odmówił przyznania wnioskodawcy rekompensaty, ponieważ nie został udokumentowany 15-letni okres wykonywania zatrudnienia w szczególnych warunkach do dnia 31 grudni

Sygn. akt VIII U 1972/20 UZASADNIENIE WYROKU W CAŁOŚCI Decyzją z 10.07.2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. G. przyznania rekompensaty. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie udokumentował 15 - letniego okresu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, a jedynie 5 lat, 4 miesiące i 6 dni, podając, że nie zaliczono ubezpieczonemu do tego stażu pracy okresu wykonywania pracy od 1.01.1995 r. do 31.12.2008 r. na stanowisku zas

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 2 grudnia 2021 roku Sąd Okręgowy w Łodzi – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym: Przewodniczący – sędzia Anna Przybylska Protokolant – sekretarz sądowy M. B. po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 roku w Łodzi na rozprawie sprawy z odwołania A. R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. o rekompensatę za pracę w warunkach szczególnych na skutek odwołania od decyzji: - z dnia 17.06.2021 roku znak (

Sygn. akt VIII U 1894/21 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 23 czerwca 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił Z. Ś. (1) prawa do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 12.04.2021 r. uznała ubezpieczonego za zdolnego do samodzielnej egzystencji. Wobec powyższego ubezpieczony nie spełnia jednej z przesłanek przyznania prawa do przedmiotowego świadczenia. (decyzja k. 17 – 18 akt

UZASADNIENIE Decyzją z dnia 8 września 2022 roku, znak: ENP/15/053111884, Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. , po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 lipca 2022 roku, odmówił J. K. przyznania rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach. Organ rentowy wskazał, iż J. K. na dzień 1 stycznia 2009 roku nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, z kolei udowodniony okres wynosi 14 lat 1 miesiąc i 18 dni po wyłączeniu zwolnień lekar

Sygn. akt VIII U 1935/21 UZASADNIENIE Decyzją z dnia 20 maja 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 1 ust. 3 art. 2 i art. 4 ust. 3 ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji odmówił J. M. prawa do świadczenia uzupełniającego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 15 marca 2021 r. ustaliła, że J. M. nie jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji , a zatem nie spełn