Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 listopada 2019 roku Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym: Przewodniczący – sędzia SO Magdalena Lisowska Protokolant - st. sekr. sąd. M. C. po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 roku na rozprawie sprawy z odwołania T. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. z dnia 17 kwietnia 2019 roku znak (...) o wznowienie postępowania o wysokość emerytury 1 zmienia zaskarżoną decyzję

UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 149 § 1 k.p.a. z uwagi na orzeczenie przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z Konstytucją art.25 ust 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z dnia 5 lutego 2014 r. dotyczącej J. A. . /postanowienie w aktach ZUS/ Decyzją z dnia 25 kwietnia 2019 r. organ rentowy odmówił jednak uchylenia decyzji z d

Teza orzeczenia: obliczony hipotetycznie wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, na podstawie dowodów z dokumentów, jest większy niż dotychczasowy, zatem może być zastosowany w decyzji.

Sygn. akt VIII U 1970/17 UZASADNIENIE Decyzją z dnia z dnia 8 września 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. , ustalił kapitał początkowy J. W. , który wyniósł 81710,64 zł, zaś jego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru – 41,73%, obliczony z 10 lat kalendarzowych tj. 1.01.1989-31.12.1998. ZUS uwzględnił 23 lata, 1 miesiąc, 3 dni okresów składkowych i 5 dni okresów nieskładkowych . (decyzja k 26-27 akta ZUS) Uznając powyższą decyzję za krzywdzącą, ubezpieczona J. W. , w dniu 26 w

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 marca 2017 roku Sąd Okręgowy w Łodzi – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym: Przewodniczący – del. SSR Paulina Kuźma Protokolant - st. sekr. sąd. I. G. po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2017 roku na rozprawie sprawy R. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych – I Oddziałowi w Ł. o wysokość emerytury na skutek odwołania R. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – I Oddziału w Ł. z dnia 15 czerwca 2015 roku

Sygn. akt VIII U 2125/21 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 lutego 2022 roku Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie Przewodnicząca sędzia SO Magdalena Lisowska Protokolant sekretarz M. B. po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2022 roku w Łodzi na rozprawie sprawy z odwołania J. S. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 czerwca 2017 roku numer ew. (...) o wysokość emerytury policyjne

UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na podstawie art. 149 § 1 k.p.a. z uwagi na orzeczenie przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z Konstytucją art. 25 ust 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z dnia 22 lutego 2013 r. dotyczącej J. L. . /postanowienie w aktach ZUS/ Decyzją z dnia 29 kwietnia 2019 r. organ rentowy odmówił jednak uchylenia decyzji z d

UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 31 maja 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 149 § 1 k.p.a. z uwagi na orzeczenie przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z Konstytucją art. 25 ust 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z dnia 17 lutego 2015 r. dotyczącej M. K. . /postanowienie w aktach ZUS/ Decyzją z dnia 31 maja 2019 r. organ rentowy w wyniku wznowienia postępowania w sprawie

UZASADNIENIE Decyzją z dnia 7 czerwca 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpoznaniu wniosku z dnia 11 marca 2019 r. odmówił E. W. prawa do przeliczenia emerytury w wieku niższym niż powszechny. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż z przedłożonych poświadczonych kopii umów o pracę i angaży od dnia 6 stycznia 1972 roku do 1 stycznia 1979 roku ze stawką osobistego zaszeregowania wynika, iż wynagrodzenie wnioskodawcy było określone stawką godzinową, zaś ubezpieczony nie