Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym dnia 9 sierpnia 2014r powód A. T. wniósł o zasądzenie w postępowaniu nakazowym od pozwanego Ł. P. kwoty 571.080,42 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na uzasadnienie zgłoszonego żądania powód podał, że zawarł z pozwanym prowadzącym gospodarstwo rolne umowy sprzedaży towaru, co potwierdza f-ra VAT nr (...) na kwotę 1.633.555,62 zł brutto. Towar został przez pozwanego odebrany. Termin zapłaty faktury przypadał na dzień 29.06.2013r, jednakże pozwany nie dokonał pełnej wpłaty za zakupiony towar. Do zapłaty pozostała kwota 571.080,42 zł, której pozwany nie uiścił mimo kierowanych do niego wezwań.

(pozew – k. 4-6).

W dniu 18 grudnia 2014 roku Sąd Okręgowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu, aby zapłacił powodowi kwotę 571.080,42 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 14.356 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłaty albo wniósł w tym terminie sprzeciw (nakaz zapłaty – k. 21).

W dniu 12 stycznia 2015 roku pozwany Ł. P. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 18 grudnia 2014 roku, w którym wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że roszczenie jest niesłuszne i abstrakcyjne, a pozwany dysponuje stosownym dokumentem potwierdzającym zapłatę faktury.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 25-26)

Powód reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika podtrzymał w całości żądanie pozwu.

(pismo procesowe powoda – k. 30-31)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. P. kupił u powoda A. T., (...) w zakresie sprzedaży hurtowej maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia, robot udojowy A. A. wraz z osprzętem. Umowa między stronami zawarta została w marcu 2013r, natomiast zakupiony towar wydany został pozwanemu w kwietniu 2013r. Powód w dniu 30 kwietnia 2013r wystawił fakturę VAT nr (...) za dostarczony pozwanemu towar, w której cena sprzedaży robota udojowego wraz z osprzętem określona została na kwotę 1.633.555,62 zł brutto. Zapłata nastąpić miała przelewem w terminie 60 dni, to jest do dnia 29 czerwca 2013r.

(zeznania świadków na rozprawie w dniu 16.04.2015r: Ł. M. 00:04:14-00:07:17 k. 40v i J. O. 00:07:17-00:10:00 k. 40v, zeznania powoda na rozprawie w dniu 16.04.2015r 00:12:04-00:15:11 k. 41, faktura VAT – k. 8, wydruk z ewidencji działalności gospodarczej – k. 7)

Za zakupiony towar Ł. P. zapłacił tylko część należności wynikającej z wystawionej faktury. Pozostała do zapłaty kwota 571.080,42 zł.

Powód wielokrotnie rozmawiał z pozwanym na temat zapłaty reszty ceny. Pozwany obiecywał zapłatę po sprzedaży określonych płodów ze swego gospodarstwa. Do zapłaty jednak nie doszło do chwili obecnej.

(zeznania świadków na rozprawie w dniu 16.04.2015r: Ł. M. 00:04:14-00:07:17 k. 40v i J. O. 00:07:17-00:10:00 k. 40v, zeznania powoda na rozprawie w dniu 16.04.2015r 00:12:04-00:15:11 k. 41)

Pismem z dnia 7 lutego 2014 roku A. T. – reprezentowany przez adwokata – wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 571.080,42 zł tytułem reszty należności z faktury VAT nr (...) z dnia 30.04.2013r pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

(wezwanie do zapłaty – k. 11, dowód nadania – k. 12)

Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi ze strony pozwanego.

( zeznania powoda na rozprawie w dniu 16.04.2015r 00:12:04-00:15:11 k. 41)

W piśmie z dnia 31.03.2015r skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. powód wyjaśniał, iż złożył korektę deklaracji VAT-7 za miesiące luty, kwiecień i maj 2014r w celu zwiększenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego VAT w związku z brakiem zapłaty przez dłużnika Ł. P. części faktury VAT nr (...). Do chwili składania wyjaśnień dłużnik nie uregulował całej należności za tę fakturę.

(pismo z dnia 31.03.2015r – k. 38)

Sąd uznał za wiarygodny zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów prywatnych oraz zeznań powoda i świadków, opierając na nim swoje ustalenia faktyczne. Pozwany zawiadomiony prawidłowo o terminie rozprawy, nie stawił się na nią, nie przedstawił też żadnych dowodów na poparcie swych twierdzeń zawartych w złożonym sprzeciwie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Żądanie pozwu sąd uznał w całości za uzasadnione.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budziło wątpliwości sądu, że strony łączyła umowa sprzedaży robota udojowego wraz z osprzętem za cenę 1.633.555,62 zł brutto. Ł. P. był nabywcą tego towaru, natomiast A. T. – jego sprzedawcą. Potwierdzeniem zawarcia umowy było wystawienie przez sprzedawcę faktury VAT nr (...). Nie może też budzić wątpliwości, że towar został pozwanemu wydany.

Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Okolicznością niekwestionowaną było, powód spełnił swoje zobowiązanie wynikające z zawartej umowy, czyli przeniósł na kupującego własność rzeczy i wydał mu rzecz. Obowiązkiem pozwanego jako nabywcy było odebranie rzeczy i uiszczenie umówionej ceny sprzedaży. Nabyty towar pozwany odebrał, jednakże nie spełnił w całości swego obowiązku zapłaty ceny sprzedaży. Jak bowiem ustalono na podstawie przedstawionych dowodów, pozwany uiścił na rzecz powoda tylko część ceny, nie uiścił do chwili obecnej brakującej kwoty 571.080,42 zł. Podkreślić jeszcze raz należy, iż pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swego twierdzenia o uiszczeniu całej należności na rzecz powoda.

W tej sytuacji roszczenie A. T. o zapłatę brakującej części ceny sprzedaży jest uzasadnione i znajduje oparcie w powołanym przepisie art. 535 k.c.

Z tych względów powództwo o zapłatę kwoty 571.080,42 zł podlegało uwzględnieniu w całości.

O odsetkach od zasądzonej należności głównej sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. Pozwany pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia od dnia 30 czerwca 2013r, albowiem, jak wynika z faktury VAT – termin spełnienia świadczenia przez pozwanego określony był do dnia 29.06.2013r. Z tych względów odsetki ustawowe od należności głównej zasądzone zostały od dnia 30.06.2013r do dnia zapłaty.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Ponieważ pozwany przegrał sprawę w całości, zobowiązany jest zwrócić powodowi wszystkie poniesione przez niego koszty w łącznej kwocie 14.356 zł. Na kwotę tę składają się: opłata sądowa – 7.139 zł, wynagrodzenie pełnomocnika – 7.200 zł i opłata od pełnomocnictwa – 17 zł.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu.

7.05.2015r.