Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 listopada 2024 r. starszy referendarz w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie , VI Wydziale Cywilnym nakazał pozwanej A. F. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powodowi kwotę łączną 140 681,49 zł , w tym:

- kwotę 128 335,03 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 16 października 2024 r. do dnia zapłaty;

- kwotę 8 155,21 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 października 2024 r. do dnia zapłaty;

- kwotę 4 191,25 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 października 2024 r. do dnia zapłaty;

oraz kwotę 5 359,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty.

(nakaz zapłaty k.60)

Pozew w EPU został złożony w dniu 16 października 2024 r.

(akta sprawy Nc – e (...) k.59)

Od powyższego nakazu A. F. wniosła sprzeciw.

(sprzeciw k.61)

Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2025 r. starszy referendarz w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie , VI Wydziale Cywilnym , wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy ww. nakazu zapłaty, umorzył postępowanie w sprawie oraz stwierdził, że każda ze stron ponosi koszty procesu związane ze swym udziałem w sprawie.

(postanowienie k.63)

W pozwie z 10 lutego 2025 r. skierowanym przeciwko A. F. , powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kwoty 140 681,49 zł z odsetkami liczonymi od kwoty :

- 128 335,03 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w EPU do dnia zapłaty;

- 8 155,21 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w EPU do dnia zapłaty;

- 4 191,25 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu w EPU do dnia zapłaty;

Jednocześnie wniósł o zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania wg norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Nadto wniósł o zasądzenie kosztów w wysokości 1.759,00 poniesionych przez powoda w elektronicznym postępowaniu upominawczym (sygn. akt Nc -e 1552379/24).

Powód wskazał, że zawarł z pozwaną umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 8 października 2021 r. Umowa została zawarta na 120 miesięcy. Kredyt był oprocentowany wg zmiennej stopy procentowej , która w dniu podpisania umowy wynosiła 7,20% w stosunku rocznym. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień zawarcia umowy wynosiła 8,7%. Powód zaznaczył , że strona pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w zawartej umowie. W związku z powstaniem zaległości , pismem z dnia 23 maja 2024 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty należności oraz na podstawie art.75 c prawa bankowego do złożenia wniosku o restrukturyzację. Wezwanie nie spowodowało uregulowania zadłużenia wobec strony powodowej. W związku z brakiem restrukturyzacji oraz zapłaty zaległych rat , strona powodowa wypowiedziała przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności.

(pozew k.4 – 9)

W odpowiedzi na pozew , pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania od powoda. Pozwana podniosła: brak wykazania roszczenia , co do zasady i wysokości, niezgodność z zasadami współżycia społecznego pozaodsetkowych kosztów pożyczki, przedwczesnego wytoczenia powództwa, naruszenie interesu konsumenta.

(odpowiedź na pozew k.71 – 74)

Na rozprawie w dniu 15 października 2025 r. pozwana uznała powództwo oraz wniosła o rozłożenie należności na raty w kwocie po 1 000,00 zł. Strona powodowa nie wyraziła zgody na rozłożenie należności na raty.

(protokół rozprawy z dnia 15 października 2025 r. , płyta CD k.143)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w W. jest następcą prawnym (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W..

(okoliczność bezsporna)

W dniu 8 października 2021 r. powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarł z A. F. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego oznaczonego nr (...) opiewającego na kwotę 148 774,87 zł na okres 120 miesięcy na sfinansowanie: potrzeb konsumpcyjnych kredytobiorcy i na spłatę kredytów zaciągniętych przez kredytobiorcę wymienionych w §17 pkt 1 ; prowizji bankowej za udzielenie kredytu płatnej jednorazowo ; składki ubezpieczeniowej z tytułu umowy ubezpieczenia kredytobiorcy A. F.. Całkowita kwota kredytu wyniosła 141 351,00 zł i nie obejmowała ona kredytowanych kosztów kredytu (§1 ust. 1 i 2 Umowy).

Kredyt był oprocentowany wg zmiennej stopy procentowej , która w dniu podpisania umowy wynosiła 7,20% w stosunku rocznym (rzeczywista roczna stopa na dzień zawarcia umowy wynosiła 8,7%). Całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę ustalona w dniu zawarcia umowy wynosiła 209 460,29 zł (§2 ust. 1 , 2 i 3 Umowy).

Pozwana miała dokonywać spłaty kredytu w terminach i na zasadach określonych w § 3 ust.1. Raty kredytu były równe i płatne w okresach miesięcznych 19 dnia każdego miesiąca. Wysokość raty wynosiła 1 742,78 zł z zastrzeżeniem ,że wysokość pierwszej raty kredytu , która była ratą wyrównawczą, miała nie być wyższa niż 2 069,47 zł. Pierwsza rata kredytu miała być płatna do 19 listopada 2021 r. , a ostatnia do 20 października 2031 r. Umowa nie przewidywała gwarancji spłaty całkowitej kwoty kredytu wypłaconego na jej podstawie. W terminie wymagalności należności banku , miał on pobrać środki w wysokości odpowiadającej tej należności z rachunku kredytu , dokonując jego obciążenia. Pozwana zobowiązała się do zapewnienia na rachunku kredytu środków w wysokości wystarczającej na pokrycie wymagalnych należności banku wynikających z umowy w terminach ich wymagalności , w szczególności środków na pokrycie rat w terminach i kwotach określonych w ust.2 (§3 ust. 1 – 7 Umowy).

W przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu przez klienta zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy , bank miał pobierać od kwoty niespłaconych w terminie zobowiązań podwyższone odsetki , w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie określonych w art.481 § 2 ¹ k.c. (stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego). Odsetki podwyższone miały być pobierane począwszy od dnia następującego po wynikającym z umowy i wskazanym w harmonogramie spłat terminie wymagalności danego zobowiązania pieniężnego , aż do dnia spłaty tego zobowiązania (§ 7 Umowy).

Bank był uprawniony do rozwiązania umowy z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia w razie:

a)  opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat , za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez bank terminie;

b)  niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu;

c)  braku realizacji celu kredytowania , w szczególności braku całkowitej spłaty kredytów wymienionych w § 17 pkt 1

d)  wprowadzenia banku w błąd co do tożsamości kredytobiorcy poprzez podanie nieprawdziwych danych osobowych;

e)  wprowadzenia banku w błąd przez złożenie dokumentów lub przedstawienia informacji , które okazały się niezgodne ze stanem rzeczywistym;

f)  utraty zdolności kredytowej przez kredytobiorcę.

Po upływie okresu wypowiedzenia umowy , kredytobiorca był zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami i kosztami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu (§ 9 ust.1 i 2 Umowy)

(umowa k.21 - 27)

Kredyt został uruchomiony w dniu 10 października 2021 r. Pozwanej udostępniono kwotę 148 774,87 zł.

(zestawienie k.49 - 58)

Pismem z dnia 23 maja 2024 r. powód skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty zaległości , w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania tego pisma oraz poinformował pozwaną o możliwości złożenia w tym terminie wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Jednocześnie zaznaczył , że brak reakcji ze strony A. F. będzie skutkował wypowiedzeniem umowy. Kwota zaległości wyliczona na dzień 23 maja 2024 r. wyniosła 6 569,38 zł. W dniu 11 czerwca 2024 r. A. F. odebrała ww. pismo.

(wezwanie do zapłaty przed wypowiedzeniem umowy k.33 , potwierdzenie odbioru k.39)

Pismem z dnia 1 lipca 2024 r. powód wypowiedział przedmiotową umowę. Okres wypowiedzenia wynosił 30 dni od momentu doręczenia pisma. W dniu 8 lipca 2024 r. A. F. odebrała ww. pismo.

(pismo k.40 , potwierdzenie odbioru k.44)

Pismem z dnia 27 sierpnia 2024 r. powód skierował do pozwanej ostateczne wezwanie do zapłaty całości zadłużenia w ciągu 7 dni od daty otrzymania pisma.

(pismo k.45)

Pozwana spłacała kredyt ze środków uzyskiwanych z obrotu akcjami , które nabyła z zaciągniętego kredytu i ze sprzedaży nieruchomości. W związku jednak z zablokowaniem tych akcji przez instytucje amerykańskie we wrześniu 2023 r. , pozwana utraciła możliwość spłaty rat kredytu. Dodatkowo od stycznia 2023 r. utraciła zatrudnienie. Pozwana prowadzi gospodarstwo domowe z partnerem , razem wychowują 4 – letnią córkę. Pozwana zamieszkuje w mieszkaniu należącym do jej siostry. W mieszkaniu tym przebywają także matka pozwanej oraz jej siostra. Z uwagi na schorzenia na jakie cierpią matka oraz siostra pozwanej , A. F. opiekuje się nimi. Matka oraz siostra pozwanej zdecydowały się przekazywać A. F. środki pieniężne w wysokości 1 000 zł na miesiąc w celu spłaty rat kredytu. A. F. legitymuje się wykształceniem wyższym w dziedzinie zarządzania. Przed utratą pracy pracowała w banku. Deklaruje spłatę zadłużenia po odblokowaniu jej środków na giełdzie amerykańskiej.

(zeznania pozwanej min.00:05:03 – 00:19:16 rozprawy z dnia 15 października 2025 r. , płyta CD k.143)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o załączone do akt dokumenty , które Sąd uznał za wiarygodne oraz zeznania pozwanej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, powództwo ocenione zostało jako zasadne.

Dochodzone roszczenie powód wywodził z umowy kredytu konsolidacyjnego zawartej z pozwaną jako konsumentem, a zatem odpowiedzialność strony pozwanej winna być rozpatrywana w oparciu o przepisy ogólne dotyczące wykonywania zobowiązań umownych, jak i przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2011.126.715 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jednolity Dz.U.2021.432).

Stosownie do treści art. 69 prawa bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności, m.in. strony umowy, kwotę i walutę kredytu, cel, na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty kredytu, sposób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość prowizji, jeżeli umowa ją przewiduje.

Strona powodowa uczyniła zadość ciążącemu na niej obowiązkowi i w sposób należyty wykazała, że między stronami doszło do zawarcia ważnej umowy kredytu konsolidacyjnego , że powodowy bank przekazał pozwanej środki pieniężne określone w umowie oraz że pozwana uchybiła warunkom umowy, nie wywiązując się z obowiązku spłaty zaciągniętego zobowiązania.

Pozwana ostatecznie uznała powództwo , a tym uznaniem Sąd jest związany w myśl przepisu art. 213 § 2 k.p.c.

Reasumując, za niewątpliwe należało uznać istnienie wymagalnej wierzytelności w wysokość dochodzonej pozwem i orzec jak w sentencji, w uwzględnieniem obowiązującej w dacie wyrokowania regulacji dotyczącej odsetek maksymalnych wynikających z czynności prawnych (art. 359 k.c.), do której odwołują się postanowienia łączącej strony umowy w zakresie stopy oprocentowania zadłużenia przeterminowanego (§ 7 umowy) w zw. z art. 56 ustawy z dnia 9 października 2015r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy kodeks cywilny i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 1830).

Zgodnie z dyspozycją art. 359 § 2 ¹ k.c., maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetki maksymalne). Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne (art. 359 § 2 ² k.c.).

Z kolei, w myśl postanowień łączącej strony umowy kredytu, w przypadku niespłacenia raty kredytu w terminie Bank pobiera od kwoty zaległej raty odsetki według zmiennej stopy procentowej zadłużenia przeterminowanego, odpowiadającej aktualnej wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, wynikającej z powszechnie obowiązujących przepisów prawa.

Mając powyższe na uwadze, zasądzając odsetki umowne za opóźnienie, stosownie do art. 481 k.c. w zw. z art. 359 § 2 ¹ i 2 ² k.c., Sąd określił ich wysokość zgodnie z treścią umowy stron i żądaniem pozwu (od dnia wniesienia pozwu w EPU tj. 16 października 2024 r.), jednak nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych w brzmieniu zgodnym z dyspozycją powołanego przepisu kodeksu cywilnego, wprowadzonym ustawą z dnia z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw. Uznając zaś za zasadne rozłożenie zaległości na raty Sąd określił końcową datę odsetek na dzień wyrokowania.

W rozpoznawanej sprawie sąd doszedł do przekonania, iż celowym jest rozłożenie pozwanej zasądzonego świadczenia na raty. Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim okoliczności osobiste w jakich w chwili obecnej znajduje się pozwana tj. w szczególności opiekę pozwanej nad chorą matką oraz siostrą . Niewątpliwie kwota 140 681,49 zł jest kwotą wysoką z punktu widzenia budżetu domowego. Zważywszy zaś na fakt ,że pozwana posiada wyższe wykształcenie oraz wyraża wolę podjęcia zatrudnienia , zasadnym jest przyjęcie ,że podoła ona spłacie rat zadłużenia w wysokościach określonych przez Sąd. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym także okoliczność, iż pozwana wyrażając chęć zaspokojenia wierzyciela, od początku nie kwestionowała swego zobowiązania, wskazując jedynie na obiektywne okoliczności ( w tym zablokowanie instrumentów finansowych obracanych przez pozwaną na giełdzie), które skutkowały utratą płynności finansowej. W obecnym stanie rzeczy, zdaniem sądu, gospodarstwo domowe pozwanej jest w stanie płynność tą zachować przy spłacie zadłużenia ratalnie, w dłuższym okresie czasu. Wdrożenie natomiast postępowania egzekucyjnego pociągnęłoby za sobą powstanie nowych kosztów obciążających domowy budżet pozwanej. Za zasadne Sąd uznał zatem rozłożenie zasądzonego świadczenia na 38 rat , z czego 12 pierwszych po 1 000,00 zł , kolejne 25 po 5 000,00 zł i ostatnia w kwocie 3 681,49 zł , wszystkie raty płatne do 10 – tego dnia każdego miesiąca, począwszy od listopada 2025 roku i na przyszłość wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie którejkolwiek rat, zaś ostatnia płatna wraz z odsetkami zasądzonymi w punkcie 1 - szym.

O kosztach procesu poniesionych przez strony Sąd rozstrzygnął na zasadzie art. 98 k.p.c. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 10 800,00 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa w łącznej wysokości 17,00 zł, opłata sądowa od pozwu w kwocie 1 759,00 zł. Co do odsetek od kosztów procesu, Sąd orzekł zgodnie z dyspozycją art. 98 §1 ¹ k.p.c.