Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 listopada 2023 roku skierowanym przeciwko J. W., M. R. (1) wystąpił o zobowiązanie pozwanej do złożenia oświadczenia woli, w treści którego to dokona ona nieodpłatnego zwrotnego przeniesienia na rzecz powoda własności nieruchomości położonych w Ł. przy ul. (...) (działki o nr ewidencyjnych (...)), ewentualnie zapłatę na jego rzecz kwoty 527.000 zł tytułem zwrotu równowartości dokonanej na rzecz pozwanej darowizny, wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 4 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty. Dodatkowo powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W treści pisma M. R. (1) wywiódł, iż pozwana w okresie po dokonaniu na jej rzecz darowizny wskazanych w pozwie nieruchomości dopuściła się względem jego osoby rażącej niewdzięczności, w tym usunięcia go z zajmowanego przez powoda lokalu mieszkalnego. Jak podał, obecnie pozwana nie interesuje się jego osobą, nie może on liczyć na pomoc oraz wsparcie córki.

(pozew, k.4-7)

W odpowiedzi pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego ustalonych według norm prawem przepisanych.

Pozwana zakwestionowała podnoszone przez powoda zarzuty co do dopuszczenia się przez nią rażącej niewdzięczności wobec darczyńcy, podała nadto, iż po dokonaniu darowizny zmuszona była do spłaty ciążących na nieruchomości i na obdarowanym jako dłużniku osobistym zobowiązań, nadto sfinansowała ona wykup zajmowanego przez powoda lokalu znajdującego się przy ul. (...) w Ł..

(odpowiedź na pozew, k.24-30)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. W. jest córką M. R. (1).

Powód, z uwagi na rozpad związku małżeńskiego z matką pozwanej, opuścił rodzinę, gdy ta była nastolatką. W okresie dorastania pozwanej M. R. (1) nie utrzymywał z córką stałych kontaktów, nie partycypował dobrowolnie w kosztach jej utrzymania (matka pozwanej uzyskiwała środki z tytułu alimentów na rzecz córki w drodze postępowań egzekucyjnych prowadzonych przeciwko powodowi).

(bezsporne, zeznania świadka E. R. e-protokół 00:50:57 k.244, zeznania powódki e-protokół 00:01:46 k.349)

Na późniejszym etapie życia pozwanej strony odbudowały wzajemne relacje, utrzymywać zaczęły stały kontakt. Pozwana pragnęła obecności ojca w swoim życiu, zależało jej na utrzymywaniu z nim dobrych relacji.

Powód w przeszłości (jak również obecnie) zajmował mieszkanie zlokalizowane przy ul. (...) w Ł.. W lipcu 2019 roku Zarząd Lokali Miejskich w Ł. dokonał wypowiedzenia mu umowy najmu wskazanego lokalu z uwagi na brak regulowania płatności tytułem czynszu i pokrycia opłat eksploatacyjnych.

O sytuacji tej powód poinformował córkę, która to zgodziła się na finansowe wsparcie ojca i spłatę ciążącego na nim zadłużenia w wysokości ok. 9.000 zł.

(oświadczenie o wypowiedzeniu najmu k.38, potwierdzenie przelewu k.40, zeznania świadka E. R. e-protokół 00:50:57 oraz 01:11:27 k.244, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:10:35-00:15:18 k.268v, zeznania świadka K. W. e-protokół 01:04:51 k.270, zeznania świadka G. J. e-protokół 01:13:49 k.270, zeznania świadka E. J. e-protokół 01:31:17 k.270v, zeznania świadka D. F. e-protokół 00:06:48 k.285v, zeznania powódki e-protokół 00:01:46 k.349, oraz 00:09:51 k.349v)

W dniu 16 października 2019 roku strony zawarły przed notariuszem w osobie A. B. (Rep. (...)) umowę, zgodnie z której to treścią powód dokonał na rzecz J. W. darowizny nieruchomości stanowiących działki gruntu oznaczone numerami (...) oraz (...), położone przy ul. (...) w Ł..

W treści umowy wskazano, iż darowane nieruchomości są przedmiotem egzekucji prowadzonej przez (...) Bank (...) S.A., nadto obciążone są one dwiema hipotekami przymusowymi ustanowionymi na rzecz: Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. – na kwotę 2.811,76 zł oraz Gminy M. Ł. – na kwotę 67.767,42 zł. Powód w treści umowy wskazał nadto, iż w stosunku do nieruchomości prowadzone jest postępowanie egzekucyjne (sygn. sprawy KM 1516/17) z wniosku wierzyciela – (...) we W. (na skutek cesji dokonanej przez (...) Bank (...) S.A.), przy czym wysokość zadłużenia na dzień zawarcia umowy wyniosła 38.000 zł.

Wartość przedmiotu darowizny przez strony określona została na kwotę 527.000 zł.

(wypis z aktu notarialnego, k.9-16, zeznania powódki e-protokół 00:19:58 k.349v)

Powód uprzednio próbował zbyć ww. nieruchomości w drodze sprzedaży, jednak
z uwagi na istniejące na nich obciążenia nie doszła ona do skutku.

(zeznania świadka Z. R. e-protokół 00:37:31 k.243v, zeznania świadka E. R. e-protokół 00:50:57 k.244, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:05:20 k.268v, zeznania świadka K. W. e-protokół 00:49:57 k.269v, zeznania świadka E. J. e-protokół 01:31:17 k.270v, zeznania świadka D. F. e-protokół 00:02:20 k.285v, zeznania powódki e-protokół 00:07:33-00:09:51 k.349v)

W czasie trwania epidemii COVID-19 pozwana wspierała ojca, dostarczała mu jedzenie, kupowała leki.

( zeznania świadka K. W. e-protokół 01:04:51 k.270, zeznania świadka D. F. e-protokół 00:06:48 k.285v, zeznania powódki e-protokół 00:48:38 k.350)

J. W. w okresie po zawarciu przedmiotowej umowy wspierała ojca finansowo, kilkukrotnie dokonywała na jego rzecz darowizn środków pieniężnych na kwoty:

a.  2.940,15 zł – dnia 26 listopada 2019 roku;

b.  57.000 zł – dnia 12 grudnia 2019 roku;

c.  2.000 zł – dnia 20 grudnia 2019 roku;

d.  150 zł – dnia 23 grudnia 2019 roku;

e.  200 zł – dnia 31 grudnia 2019 roku;

f.  200 zł – dnia 8 lutego 2020 roku;

g.  200 zł – dnia 3 kwietnia 2020 roku;

h.  40.000 zł – dnia 19 sierpnia 2020 roku;

i.  30.220 zł – dnia 29 sierpnia 2022 roku, z przeznaczeniem na wykup zajmowanego przez powoda mieszkania komunalnego;

j.  2.100 zł – dnia 11 września 2022 roku.

Pozwana dodatkowo dokonała spłaty zobowiązania na kwotę 9.527 zł, związanych
z opłatami eksploatacyjnymi wynikającymi z prowadzonej przez pozwanego działalności gospodarczej.

(potwierdzenie przelewu, k.54-61, faktura k.63, rozliczenie k.64-65, potwierdzenie przelewu k.69, potwierdzenie przelewu k.71 oraz 73, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:10:35-00:15:18 k.268v-269, zeznania świadka K. W. e-protokół 00:49:57 k.269v)

Również mąż pozwanej starał się wspierać powoda - dnia 17 grudnia 2010 roku dokonał on na rzecz M. R. (1) darowizny pojazdu M. (...). Strony wartość darowizny określiły na kwotę 5.250 zł.

(umowa darowizny, k.177, zeznania świadka K. W. e-protokół 01:04:51 k.270, zeznania świadka G. J. e-protokół 01:20:00 k.270v)

Umową z dnia 24 października 2022 roku zawartą przed notariuszem w osobie A. S. (Rep. A nr (...)) pozwana wraz z mężem nabyli od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w C. własność lokalu mieszkalnego o nr (...), zlokalizowanego w budynku przy ul. (...) w Ł. za kwotę 313.048 zł brutto.

(wypis aktu notarialnego, k.77-96)

Zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez strony, mieszkanie przy ul. (...) miało być udostępnione powodowi przez córkę do zamieszkania – lokal ten znajdował się bliżej miejsca zamieszkania pozwanej i był położony na parterze, z uwagi na co miała ona możliwość łatwiejszego sprawowania opieki nad ojcem i wsparcia go w codziennych obowiązkach w razie wystąpienia takiej konieczności. Docelowo pozwana zakupu nieruchomości dokonała z myślą o zapewnieniu warunków lokalowych dla dorastających dzieci (wnuków powoda).

Mieszkanie to znajdowało się w stanie deweloperskim, wymagało przystosowania do zamieszkania – remontu oraz wyposażenia. W czasie dokonywania remontu, który to powód rozpoczął bez porozumienia z córką, ujawnione zostały wady lokalu, które to obecnie są przedmiotem sporu miedzy pozwaną a deweloperem. M. R. (1), mimo wezwania go przez pozwaną do ograniczenia prac do czasu rozwiązania sporu i zajęcia stanowiska przez dewelopera, nie przerwał adaptacji lokalu do jego celów, w odpowiedzi na co pozwana celem ograniczenia dostępu powoda do nieruchomości dokonała wymiany zamków w drzwiach wejściowych.

(dokumentacja, k.116-172, zeznania świadka Z. R. e-protokół 00:30:08 k.243v, zeznania świadka E. R. e-protokół 01:04:17 k.244v, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:19:34-00:31:33 k.269, zeznania świadka K. W. e-protokół 00:55:23-01:00:24 k.269v-270, zeznania świadka G. J. e-protokół 01:20:00 k.270v, zeznania świadka E. J. e-protokół 01:37:02-01:41:23 k.271, zeznania świadka D. F. e-protokół 00:12:35-00:16:34 k.285v, zeznania powódki e-protokół 00:24:19-00:37:56 k.349v-350)

Pismem datowanym na dzień 23 lutego 2023 roku powód złożył wobec J. W. oświadczenie o odwołaniu darowizny dokonanej na jej rzecz z dniem 16 października 2019 roku wskazując, jakoby jego przyczyną była rażąca niewdzięczność, jakiej to pozwana miała się dopuścić względem darczyńcy. W treści pisma powód wezwał córkę do złożenia oświadczenia o zwrotnym przeniesieniu na jego rzecz prawa własności darowanym nieruchomości w terminie miesiąca od dnia jego doręczenia, pod rygorem skierowania sprawy do rozpoznania przez Sąd.

Pismo to doręczone zostało J. W. z dniem 2 marca 2023 roku.

(oświadczenie, k.17, potwierdzenie odbioru k.18)

W odpowiedzi z dnia 16 marca 2023 roku pozwana podała, iż kwestionuje skuteczność podnoszonych przez powoda twierdzeń co do odwołania darowizny wobec braku wystąpienia przesłanek ustawowych niezbędnych do jej skutecznego dokonania (w ocenie pozwanej jej zachowanie nie miało bowiem charakteru rażącej niewdzięczności).

Pozwanemu oświadczenie to doręczone zostało dnia 22 marca 2023 roku.

(pismo, k.34-35, potwierdzenie odbioru k.36)

Z uwagi na skomplikowane relacje rodzinne między stronami, pozwana korzysta
z pomocy psychologicznej.

Powód w przeszłości sporadycznie znajdując się w stanie upojenia alkoholowego kontaktował się z pozwaną telefonicznie – w trakcie rozmów tych kilkukrotnie groził jej odebraniem sobie życia.

(zaświadczenie, k.179, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:36:17 k.269, zeznania świadka G. J. e-protokół 01:20:00 k.270v, zeznania świadka D. F. e-protokół 00:21:47 k.285v, zapis rozmowy k.340 wraz z transkrypcją k.341-344, zeznania powódki e-protokół 00:37:56 k.350)

Nieruchomość stanowiąca przedmiot darowizny nie znajduje się już w posiadaniu powódki, została przez nią zbyta.

(bezsporne, zeznania powódki e-protokół 00:19:58 k.349v)

Po powstaniu konfliktu stron, powód wyprowadził się do Ś., gdzie zamieszkiwał ze swoją partnerką. Powód nie informował córki o zmianie miejsca zamieszkania, unikał kontaktu z nią.

(zeznania świadka K. W. e-protokół 01:09:43 k.270)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o załączone do akt sprawy dokumenty, których to wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, zeznania świadków strony pozwanej oraz częściowo świadka pozwanego w osobie Z. R. (w zakresie w jakim te nie odnosiły się do domniemanej niewdzięczności pozwanej) oraz pozwanej.

Sąd nie przyznał waloru wiarygodności zeznaniom świadka B. J. (1) ( k.242v i n.) oraz powoda M. R. (1) co do twierdzeń, zgodnie z którymi to pozwana miała zakupić nieruchomość dla powoda, a strony ustalenia takie poczynić miały już w momencie dokonania przez niego darowizny – w ocenie Sądu twierdzenie to przeczy zasadą logiki (powód darowizny dokonał w 2019 roku, podczas gdy pozwana nabyła nieruchomość przy ul. (...) dopiero w 2022 roku, nadto miał już on zapewnione warunki mieszkaniowe - dzięki działaniom pozwanej przysługiwało mu bowiem prawo własności mieszkania położonego przy ul. (...) w Ł.). Sąd nie uznał nadto, jakoby zachowanie pozwanej względem ojca wyczerpywało znamiona rażącej niewdzięczności, do czego to odniesie się szczegółowo w dalszej części uzasadnienia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w sprawie podlegało oddaleniu w całości jako bezzasadne.

W przedmiotowej sprawie powód domagał się zobowiązania przez Sąd pozwanej do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie zwrotnego przeniesienia na jego rzecz własności nieruchomości objętych umową darowizny dokonanej z dniem 16 października 2019 roku, ewentualnie zapłatę na jego rzecz równowartości wskazanej w tej umowie wartości nieruchomości – z uwagi na rażącą niewdzięczność, jakiej to miała się dopuścić pozwana względem osoby darczyńcy.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż przepisy kodeksu cywilnego zakreślają termin, w którym to darczyńca ma możliwość złożenia oświadczenia w przedmiocie odwołania darowizny. Artykuł 899 § 3 k.c., stanowi iż darowizna nie może być odwołana po upływie roku od dnia, w którym uprawniony do odwołania dowiedział się o niewdzięczności obdarowanego. W rozpoznawanej sprawie w ocenie Sądu termin ten został dochowany – okoliczność, na którą to powoływał się powód jako stanowiącą rażącą niewdzięczność (tj. uniemożliwienie mu dostępu do nieruchomości zakupionej przez pozwaną) miała miejsce po zakupie tej nieruchomości, która to dokonana została w październiku 2022 roku, zaś oświadczenie o odwołaniu darowizny złożone przez powoda datowane było na luty 2023 roku. Strony nie kwestionowały faktu zapoznania się przez pozwaną z tym oświadczeniem.

Przechodząc zatem do merytorycznej analizy roszczenia wskazać należy, iż podstawą żądania powoda był przepis art. 898 § 1 k.c., zgodnie z którego to treścią darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.

Uprawnienie do odwołania darowizny jest uzależnione od dopuszczenia się rażącej niewdzięczności obdarowanego wobec darczyńcy. Jak wskazuje się w doktrynie, zachowanie obdarowanego musi dotykać zasadniczo bezpośrednio darczyńcy. Cechy rażącej niewdzięczności mogą mieć także zachowania wysoce nieprzyjazne, kierowane do osoby bliskiej darczyńcy, z tym jednakże zastrzeżeniem, że obdarowany, kierując swoje zachowanie wobec osoby bliskiej, zamierza oddziaływać bezpośrednio na darczyńcę (wyrok SN z 26 lipca 2000 r., I CKN 919/98, LEX nr 50820). Przepis art. 898 § 1 k.c. nie rozstrzyga, co kryje się pod pojęciem "rażąca niewdzięczność", uzasadniająca odwołanie darowizny. O tym, czy zachodzi sytuacja określana takim mianem, zawsze decydują okoliczności konkretnej sprawy. Pod pojęcie rażącej niewdzięczności podpada tylko takie zachowanie obdarowanego, polegające na działaniu lub zaniechaniu (nieczynieniu) skierowanym bezpośrednio lub nawet pośrednio przeciwko darczyńcy, które, oceniając rzecz rozsądnie, musi być uznane za wysoce niewłaściwe i krzywdzące darczyńcę. Wchodzi tutaj w grę przede wszystkim popełnienie przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub czci albo przeciwko majątkowi darczyńcy oraz naruszenie przez obdarowanego spoczywających na nim obowiązków wynikających ze stosunków osobistych, w tym również rodzinnych, łączących go z darczyńcą, oraz obowiązku wdzięczności (wyrok SN z 7 maja 2003 r., IV CKN 115/01, LEX nr 137593). Rażącą niewdzięczność musi cechować znaczne nasilenie złej woli skierowanej na wyrządzenie darczyńcy krzywdy lub szkody majątkowej. Przykładami czynów o rażącej niewdzięczności są: odmówienie pomocy w chorobie, odmowa pomocy osobom starszym, rozpowszechnianie uwłaczających informacji o darczyńcy, pobicia czy ciężkie znieważenia (Komentarz do art. 898 Kodeksu Cywilnego aut. Z. Gawlika opubl. w Lex). W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że znamion rażącej niewdzięczności nie wyczerpują nie tylko czyny nieumyślne obdarowanego, ale także drobne czyny umyślne, jeżeli nie wykraczają one poza zwykłe konflikty rodzinne w określonym środowisku (wyrok SA w Szczecinie z 14 kwietnia 2005 r., I ACa 60/05, OSA 2006, z. 10, poz. 35). W podobny sposób należy potraktować incydentalne sprzeczki, zwłaszcza sprowokowane (wyrok SA w Warszawie z 22 listopada 2005 r., VI ACa 527/05, R. 2005, nr 11, s. 156). Kwalifikację taką uzasadnia również wyrządzenie krzywdy czy przykrości, postępowanie w sposób niezamierzony w uniesieniu czy rozdrażnieniu. Nie uzasadnia odwołania darowizny dopuszczenie się przez obdarowanego takich czynów, które w danych okolicznościach czy warunkach nie wykraczały poza zwykłe przypadki życiowych konfliktów (wyrok SN z 7 maja 1997 r., I CKN 117/97, LEX nr 137781).

Powód jako przyczynę odwołania darowizny wskazał, jakoby pozwana miała, wbrew wcześniejszym ustaleniom stron, uniemożliwić mu zamieszkiwanie zakupionej przez nią nieruchomości, nadto jej wrogi stosunek względem darczyńcy.

W przedmiotowej sprawie ustalony stan faktyczny nie daje podstaw do stwierdzenia by pozwana dopuściła się względem powoda rażącej niewdzięczności. Sąd nie uznał za udowodnione wskazań powoda, jakoby pozwana w związku z zawartą umową darowizny zobowiązała się do dożywotniego udostępniania mu lokalu położonego przy ul. (...) w Ł.. Sąd uznał w tym zakresie wiarygodność zeznań świadków strony pozwanej potwierdzającą tą wersję, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, iż twierdzenia strony powodowej przeczą zasadom logiki (powód darowizny dokonał w 2019 roku, podczas gdy pozwana nabyła nieruchomość przy ul. (...) dopiero w 2022 roku). Trudno uznać również, aby zachowania jakie podejmowała pozwana względem ojca miały charakter krzywdzący w stosunku do jego osoby. Uznać należało, iż fakt wymiany zamów
w drzwiach nieruchomości, która to miała być powodowi udostępniona, uzasadniony był konfliktem trwającym między pozwaną, a deweloperem od którego to nabyła ona lokal (modyfikacje poczynione przez wynajętą przez powoda ekipę budowlaną narażały ją na utratę prawa rękojmi, godziły w jej interes). Nie sposób było uznać takiego zachowania pozwanej za nieusprawiedliwione – powód modyfikacji lokalu dokonywał bez jej wiedzy i zgody. Tytułem wyjaśnienia podkreślić należy, iż udostepnienie powodowi lokalu tego powodowane było chęcią sprawowania przez powódkę opieki nad ojcem, wsparcia jego osoby w okresie „jesieni życia”. Działanie to nie narażało powoda na utratę miejsca zamieszkania – przysługiwało mu bowiem prawo własności nieruchomości przy ul. (...), które to zresztą uzyskał na skutek działań pozwanej (pokryła ona koszty związane z wykupem mieszkania, spłaciła ciążące na powodzie wierzytelności związane z zaniechaniem uiszczania opłat za zajmowany lokal).

Ponownie podkreślić należy, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, nie każdy konflikt rodzinny można uznać za przejaw rażącej niewdzięczności w stosunku do obdarowanego. Czyny dowodzące niewdzięczności muszą świadczyć o znacznym natężeniu złej woli obdarowanego i nie w danych okolicznościach i warunkach wykraczać poza zwykłe przypadki życiowych, rodzinnych konfliktów. O rażącej niewdzięczności można więc mówić dopiero wtedy, gdy mamy do czynienia z niewłaściwym zachowaniem obdarowanego wobec darczyńcy przy znacznym nasileniu złej woli, skierowanej na wyrządzenie darczyńcy krzywdy lub szkody majątkowej (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 17 lipca 2014 roku, sygn. I ACa 271/14, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 16 lipca 2015 roku, sygn. I ACa 510/15).

W ocenie Sądu relewantnym w sprawie pozostaje również fakt dokonania przez powódkę w okresie po przeniesieniu na nią przez powoda własności nieruchomości darowizn na jego rzecz, jej regularna pomoc świadczona powodowi jako ojcu. Okoliczności te wskazują, iż pozwana, mimo doznanych przez ojca w przeszłości krzywd, w stosunkach z M. R. (2) przejawiała pozytywny stosunek do jego osoby, sam zaś konflikt który wystąpił między stronami nie był spowodowany jej złą wolą lub nagannym w stosunku do ojca zachowaniem – działanie pozwanej miało wymiar praktyczny, związany z ochroną przysługujących jej interesów. Pozwanej nadal zależy na pielęgnowaniu więzi z ojcem, utrzymywaniu stałego z nim kontaktu.

Konkludując, powód nie wykazał, do czego obligowała go treść art. 6 k.c., aby zachowanie pozwanej wobec niego cechowało się rażącą niewdzięcznością, co uzasadniałoby skuteczne odwołanie darowizny przedmiotowej nieruchomości. Nie udowodnił, aby zaistniały takie zdarzenia, które uznać można byłoby za skierowane przeciwko powodowi ze szczególnym nasileniem złej woli, z bezpośrednim zamiarem wyrządzenia mu krzywdy lub bezprawnego pozbawienia go mienia, bądź praw.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na fakt, iż powództwo oddalone zostało
w całości jako bezzasadne, pozwanej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem
w postepowaniu, na które to składało się: 10.800 zł – wynagrodzenie pełnomocnika procesowego pozwanej, 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa udzielonego w sprawie.

Wynagrodzenie pełnomocnika zostało określone na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, Dz.U. z 2015 r. poz. 1800. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 265.

Dodatkowo tytułem wynagrodzenia Sąd przyznał na rzecz B. J. (2), pełniącego funkcję pełnomocnika powoda z urzędu kwotę 13.284 zł brutto (tj. stawka
w wysokości 10.800 zł, powiększona o podatek VAT).

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji.

Z/ Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda (PI).