II C 2556/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2025-04-28

Sygn. akt II C 2556/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 2 marca 2011 r. powód Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. wniósł o zasądzenie od pozwanego Miasta Ł. kwoty 1.344.272, 93 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

44.160 zł od dnia 1 października 2005 r. do dnia zapłaty,

44.160 zł od dnia 1 listopada 2005 r. do dnia zapłaty,

44.275 zł od dnia 1 grudnia 2005 r. do dnia zapłaty,

44.275 zł od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia zapłaty,

36.100 zł od dnia 1 lutego 2006 r. do dnia zapłaty,

31.825 zł od dnia 1 marca 2006 r. do dnia zapłaty,

31.730 zł od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia zapłaty,

29.070 zł od dnia 1 maja 2006 r. do dnia zapłaty,

27.455 zł od dnia 1 czerwca 2006 r. do dnia zapłaty,

27.360 zł od dnia 1 lipca 2006 r. do dnia zapłaty,

36.041 zł od dnia 1 sierpnia 2006 r. do dnia zapłaty,

36.041 zł od dnia 1 września 2006 r. do dnia zapłaty,

24.985 zł od dnia 1 października 2006 r. do dnia zapłaty,

27.360 zł od dnia 1 listopada 2006 r. do dnia zapłaty,

26.980 zł od dnia 1 grudnia 2006 r. do dnia zapłaty,

27.265 zł od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia zapłaty,

25.413 zł od dnia 1 lutego 2007 r. do dnia zapłaty,

26.004 zł od dnia 1 marca 2007 r. do dnia zapłaty,

25.019 zł od dnia 1 kwietnia 2007 r. do dnia zapłaty,

24.562, 50 od dnia 1 maja 2007 r. do dnia zapłaty,

22.359, 50 zł od dnia 1 czerwca 2007 r. do dnia zapłaty,

22.162, 50 zł od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia zapłaty,

25.207, 45 zł od dnia 1 sierpnia 2007 r. do dnia zapłaty,

25.207, 45 zł od dnia 1 września 2007 r. do dnia zapłaty,

23.443 zł od dnia 1 października 2007 r. do dnia zapłaty,

23.049 zł od dnia 1 listopada 2007 r. do dnia zapłaty,

21.374 zł od dnia 1 grudnia 2007 r. do dnia zapłaty,

21.077, 50 zł od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia zapłaty,

21.935 zł od dnia 1 lutego 2008 r. do dnia zapłaty,

21.935 zł od dnia 1 marca 2008 r. do dnia zapłaty,

21.320 zł od dnia 1 kwietnia 2008 r. do dnia zapłaty,

19.987, 50 zł od dnia 1 maja 2008 r. do dnia zapłaty,

19.885 zł od dnia 1 czerwca 2008 r. do dnia zapłaty,

19.885 zł od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia zapłaty,

21.399, 15 zł od dnia 1 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty,

21.399, 15 zł od dnia 1 września 2008 r. do dnia zapłaty,

16.605 zł od dnia 1 października 2008 r. do dnia zapłaty,

15.272, 50 zł od dnia 1 listopada 2008 r. do dnia zapłaty,

15.272, 50 zł od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia zapłaty,

15.580 zł od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia zapłaty,

16.123, 50 zł od dnia 1 lutego 2009 r. do dnia zapłaty,

14.511, 15 zł od dnia 1 marca 2009 r. do dnia zapłaty,

15.586, 05 zł od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia zapłaty,

15.156, 09 zł od dnia 1 maja 2009 r. do dnia zapłaty,

14.081, 19 zł od dnia 1 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty,

13.973, 70 zł od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia zapłaty,

15.216, 17 zł od dnia 1 sierpnia 2009 r. do dnia zapłaty,

15.216, 17 zł od dnia 1 września 2009 r. do dnia zapłaty,

9.136, 65 zł od dnia 1 października 2009 r. do dnia zapłaty,

11.931, 39 zł od dnia 1 listopada 2009 r. do dnia zapłaty,

11.608, 92 zł od dnia 1 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty,

11.286, 45 zł od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty,

9.722, 44 zł od dnia 1 lutego 2010 r. do dnia zapłaty,

9.401, 92 zł od dnia 1 marca 2010 r. do dnia zapłaty,

9.081, 40 zł od dnia 1 kwietnia 2010 r. do dnia zapłaty,

9.081, 40 zł od dnia 1 maja 2010 r. do dnia zapłaty,

8.867, 72 zł od dnia 1 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty,

7.799, 32 zł od dnia 1 lipca 2010 r. do dnia zapłaty,

10.184, 73 zł od dnia 1 sierpnia 2010 r. do dnia zapłaty,

10.184, 73 zł od dnia 1 września 2010 r. do dnia zapłaty,

6.944, 60 zł od dnia 1 października 2010 r. do dnia zapłaty,

9.188, 24 zł od dnia 1 listopada 2010 r. do dnia zapłaty,

9.188, 24 zł od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty,

8.974, 56 zł od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia zapłaty,

8.715 zł od dnia 1 lutego 2011 r. do dnia zapłaty,

8.610 zł od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia zapłaty.

Ponadto strona powodowa wniosła o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podał, że powodowa Spółka prowadzi (...) Technikum Zawodowe (...), które stanowi szkołę niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej. Pozwany do sierpnia 2005 r. wypłacał spółce dotacje zgodnie ze składanymi wnioskami na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz § 1 pkt 3 uchwały nr XLII/740/04 Rady Miejskiej w Ł. z dnia 29 grudnia 2004 r. Począwszy od września 2005 r. Miasto wstrzymało dalsze wypłaty dotacji dla spółki bez wskazania jakiegokolwiek uzasadnienia. Powodowa Spółka nadal składała comiesięczne informacje o liczbie uczniów Technikum, a także co roku składała wniosek o przyznanie dotacji. W ocenie powoda spełnia on wszelkie warunki do uzyskania dotacji.

(pozew k. 2-10)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że (...) Technikum Zawodowe (...) nie należy do żadnego z typów szkół, które obejmuje system oświaty, a zwłaszcza szkół ponadgimnazjalnych. Strona powodowa, jako podmiot prowadzący Technikum nie przekształciła go w żaden z typów szkoły ponadgimnazjalnej w terminie określonym przez ustawę z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy prowadzające reformę ustroju szkolnego, tj. do 1 września 2004 r. Pozwany podniósł, że powód nie udowodnił wysokości dochodzonego roszczenia, ponieważ nie wykazał, jaka była faktyczna liczba uczniów (słuchaczy) w poszczególnych miesiącach na przestrzeni lat 2005-2011. Ponadto, pozwany zgłosił zarzut przedawnienia roszczeń o wypłatę dotacji za lata 2005-2011, podnosząc, że dotacje stanowią świadczenia okresowe, a więc roszczenie o ich wypłatę przedawnia się z upływem trzech lat, od kiedy stały się wymagalne

(odpowiedź na pozew k. 345-348)

W piśmie procesowym z dnia 8 lipca 2011 r. strona powodowa wskazała, że prowadzi szkołę niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i należy do systemu oświaty, w tym prowadzi działalność dydaktyczną i organizuje egzaminy maturalne. Powód wskazał, że chybionym jest zarzut przedawnienia roszczenia jako że nie jest ono świadczeniem okresowym.

(pismo powoda k. 372-374)

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2012 roku Sąd Okręgowy w Łodzi (sygn. akt II C 298/11) oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu Sąd wskazał na wstępie, że uwzględnieniu nie podlegał zarzut przedawnienia, gdyż dotacja przysługująca na każdego ucznia podlega wyliczeniu w oparciu o powyżej opisane reguły i jest świadczeniem jednorazowym wypłacanym w częściach z mocy ustawy, nie zaś świadczeniem periodycznym. Sąd stwierdził natomiast, że strona powodowa nie dokonała, skutecznego złożenia wniosku o wpisanie zmian w zakresie statusu prowadzonej przez siebie szkoły do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, bowiem złożenie stosownego wniosku nastąpiło bez dochowania wymogów przekształcenia, a zwłaszcza określonych w art. 2c ust. 4 ustawy przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, tj. bez zasięgnięcia opinii kuratora oświaty, urzędu pracy i właściwej rady zatrudnienia. Zdaniem Sądu, proces przekształcenia technikum prowadzonego przez powodową Spółkę w szkołę ponadgimnazjalną, stanowiącą jednocześnie niepubliczną szkołę dla dorosłych o uprawnieniach szkół publicznych, nie został skutecznie zainicjowany i sfinalizowany. Dlatego też nie można było uznać, że przedmiotowe technikum dla dorosłych jest niepubliczną szkołą o uprawnieniach szkół publicznych (dla osób dorosłych, a więc, w której nie jest realizowany obowiązek szkolny) w rozumieniu art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty uprawnioną do uzyskania dotacji. Sąd zaznaczył również, że nie można było uznać za uzasadnione roszczenia pozwu o zapłatę dotacji przypadających na tę część uczniów, którzy rozpoczęli i kontynuowali naukę w poprzednich latach szkolnych, gdyż ustawa przewidywała stosowanie przepisów dotychczasowych w stosunku do szkół nieprzekształconych i postawionych w stan likwidacji. W ocenie Sądu ………….oznaczać, że w ten sposób usankcjonowany zostaje stan nie przekształcenia technikum w szkołę ponadgimnazjalną, co należało do obowiązków powódki, i uprawnia do dalszego uzyskiwania dotacji na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy. Sąd podkreślił, że nie doszło jednocześnie do postawienia technikum w stan likwidacji, a zatem aktualnie technikum jest placówką, której funkcjonowanie nie znajduje oparcia w przepisach ustawy o systemie oświaty ani w przepisach ustawy Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego.

(wyrok SO wraz z uzasadnieniem k. 504-510, sprostowanie wyroku k. 542)

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 18 lutego 2013 roku (sygn. akt I ACa 1124/12), na skutek apelacji powoda od ww. wyroku, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu Sąd II Instancji nie podzielił zapatrywań Sądu II Instancji co do tego, że prowadzone przez powodową Spółkę (...) (...) nie należy do systemu oświaty, uznając je za nietrafne, bowiem wskazał, że przesłanką konieczną do otrzymania dotacji nie jest przekształcenie szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną, potwierdzone wpisem owej zmiany do ewidencji. Tym samym, Sąd Apelacyjny uznał, że powód, co do zasady, mógł ubiegać się na podstawie art. 90 ust.3 u.s.o. o wypłatę dotacji.

Zgodnie z wytycznymi Sądu Apelacyjnego przy ponownym rozpoznaniu sprawy koniecznym jest przeprowadzeniem całości postępowania dowodowego w zakresie okoliczności dotyczących wysokości roszczenia. Nadto, w zakresie oceny odnoszącej się do faktycznego przekształcenia szkoły powoda w szkołę nowego typu, w razie wątpliwości Sąd powinien rozważyć dopuszczenie dowodu z opinii biegłego do spraw oświaty dla ustalenia, czy faktycznie realizowany w technikum prowadzonym przez powodową spółkę program nauczania pokrywa się z podstawą programową i zasadami obowiązującymi w trzyletnim technikum uzupełniającym.

(wyrok SA wraz z uzasadnieniem k. 553-564)

Pismem złożonym na rozprawie w dniu 30 października 2013 roku powód rozszerzył powództwo o kwotę 257.204,46 zł tytułem dotacji za okres od marca 2011 r. do października 2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty:

9.365,16 zł od dnia 1 marca 2011 r. do dnia zapłaty,

9.365,16 zł od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty,

9.253,67 zł od dnia 1 maja 2011 r. do dnia zapłaty,

9.253,67 zł od dnia 1 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty,

8.992,92 zł od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia zapłaty,

8.992,92 zł od dnia 1 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty,

7.135,36 zł od dnia 1 września 2011 r. do dnia zapłaty,

7.915,79 zł od dnia 1 października 2011 r. do dnia zapłaty,

8.027,28 zł od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia zapłaty,

7.692,81 zł od dnia 1 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

9.117,50 zł od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

9.117,50 zł od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia zapłaty,

9.638,50 zł od dnia 1 marca 2012 r. do dnia zapłaty,

9.768,75 zł od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty,

9.768,75 zł od dnia 1 maja 2012 r. do dnia zapłaty,

9.638,50 zł od dnia 1 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty,

8.782,07 zł od dnia 1 lipca 2012 r. do dnia zapłaty,

7.163,75 zł od dnia 1 września 2012 r. do dnia zapłaty,

7.554,50 zł od dnia 1 października 2012 r. do dnia zapłaty,

7.163,75 zł od dnia 1 listopada 2012 r. do dnia zapłaty,

7.163,75 zł od dnia 1 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty,

7.777,22 zł od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty,

7.777,22 zł od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia zapłaty,

8.364,18 zł od dnia 1 marca 2013 r. do dnia zapłaty,

8.364,18 zł od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty,

8.364,18 zł od dnia 1 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

8.217,44 zł od dnia 1 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty,

7.791,02 zł od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia zapłaty,

7.791,02 zł od dnia 1 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty,

6.163,08 zł od dnia 1 września 2013 r. do dnia zapłaty,

5.722,86 zł od dnia 1 października 2013 r. do dnia zapłaty.

(rozszerzenie powództwa k. 579-582, protokół rozprawy k. 589)

Pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, wnosząc o oddalenie powództwa. Przy tym, podniósł zarzut przedawnienia w zakresie roszczeń objętych rozszerzeniem powództwa.

(pismo procesowe pozwanego k. 599-600)

Następnie powód rozszerzył powództwo o kwotę 46.369,84 zł tytułem dotacji za okres od listopada 2013 r. do października 2014 r. wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty:

5.135,90 zł od dnia 1 listopada 2013 r. do dnia zapłaty,

5.135,90 zł od dnia 1 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty,

5.135,90 zł od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 marca 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 maja 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia zapłaty,

3.668,50 zł od dnia 1 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty,

2.641,32 zł od dnia 1 września 2014 r. do dnia zapłaty,

2.641,32 zł od dnia 1 października 2014 r. do dnia zapłaty.

(kolejne rozszerzenie powództwa k. 1704-1705/1737-1738)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa Centrum (...) Spółka z o.o. w Ł. w 1997 r. uzyskała wpis do ewidencji Kuratora Oświaty w Ł. jako podmiot prowadzący od dnia 1 września 1997 r. (...) Technikum Zawodowe (...) w Ł.. Technikum stanowiło zawodową szkołę średnią kształcącą uczniów w cyklach trzy-, cztero- i pięcioletnich w zawodach: technika ekonomisty, technika elektronika i technika mechanika.

Na podstawie decyzji Kuratorium (...) w Ł. z dnia 28 sierpnia 1997 r. nr (...)nadano (...) Technikum Zawodowemu (...) w Ł. uprawnienia szkoły publicznej.

(zaświadczenie- k. 19; decyzja- k. 20)

W 1999 roku nastąpiła zmiana ustroju szkolnego; zostały wprowadzane gimnazja, zmieniono podstawę programową. Dla techników i szkół policealnych, czyli szkół dla dorosłych został określony termin do dokonania przekształcenia do lat 2003/2004. Przekształcenie polegało na złożeniu wniosku do Wydziału Ewidencji Szkół prowadzonego przez Urząd Miasta Ł. o przekształcenie szkoły, czyli dokonanie wpisu w ewidencji. Należało dostosować program nauczania do nowej podstawy programowej. Wizytator (...) Kuratorium (...) rozmawiałam z dyrektorem szkoły, który jednocześnie był osobą prowadzącą, czyli prezesem Zarządu Spółki (...), S. B., o potrzebie przekształcenia. W odpowiedzi stwierdził, że nie widzi takiej potrzeby i nie przekształci szkoły.

(zeznania świadka G. Ź. k. 2424v. – (...))

Na mocy decyzji, dotyczących zmiany adresu prowadzenia zajęć, wydanych w dniu 14 marca 2005r., Prezydent Miasta Ł. potwierdził nadanie (...) Technikum Zawodowemu (...) uprawnienia szkoły publicznej w zakresie kształcenia w zawodzie technika ekonomisty, technika mechanika oraz technika elektronika.

(decyzje- k. 21, 24, 25; zaświadczenia- k. 22-23, 26)

Miasto Ł. do sierpnia 2005r. wypłacało powodowej Spółce dotacje zgodnie ze składanymi wnioskami na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz § 1 pkt 3 uchwały nr (...) Rady Miejskiej w Ł. z dnia 29 grudnia 2004r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania i rozliczania dotacji przedszkolom, szkołom i placówkom niepublicznym oraz publicznym niezaliczanym do sektora finansów publicznych funkcjonującym na terenie Miasta Ł., w wysokości 50% ustalonych w budżecie Miasta wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia.

(bezsporne)

W latach 2005-2011 dyrekcja (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł. składała do Urzędu Miasta Ł. wnioski o przyznanie dotacji za poszczególne lata deklarując planowaną liczbę, a następnie średnioroczną liczbę słuchaczy Technikum w danym zawodzie. Ponadto, co miesiąc przekazywano do Wydziału (...) Urzędu Miasta Ł. informacje o liczbie uczniów aktualnej na pierwszy dzień każdego miesiąca począwszy od 1 września 2005r. do lutego 2011r.

(wnioski o przyznanie dotacji- k. 27-45; informacje o liczbie uczniów- k. 46-311; wyciąg z listy słuchaczy- k. 385; protokoły kontroli- k. 386-388)

W dniu 20 września 2005r. zgromadzenie wspólników powodowej Spółki podjęło uchwałę, na mocy, której dokonano przekształcenia (...) Technikum Zawodowego (...) w szkołę ponadgimnazjalną. Następnie w dniu 5 października 2005r. złożono w Wydziale (...) Urzędu Miasta Ł. wniosek o przekształcenie z dniem 1 września 2006r. (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł. w (...) Technikum Uzupełniające (...) w Ł. z zachowaniem uprawnień szkoły publicznej.

( bezsporne; uzasadnienie wyroku k. 364)

W dniu 5 października 2005r. Prezydent Miasta Ł. na wniosek (...) Kuratora Oświaty wydał trzy decyzje o wykreśleniu z ewidencji szkół wpisów (...) Technikum Zawodowego (...) kształcącego w zawodzie technik ekonomista, technik elektronik i technik mechanik. Przyczyną wydania tego rodzaju decyzji było funkcjonowanie szkoły po 1 września 2004r. jako szkoły starego typu bez przekształcenia w szkołę ponadgimnazjalną. W administracyjnym toku instancji przedmiotowe decyzje zostały utrzymane w mocy przez organ drugiej instancji.

Pismem z dnia 31 maja 2005r. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu poinformował powodową Spółkę, że nie widzi podstaw do uznania za bezzasadne stanowiska (...) Kuratora Oświaty w sprawie wykreślenia z ewidencji szkół niepublicznych (...) Technikum Zawodowego (...).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. wyrokami z dnia 26 czerwca 2006 r. w sprawach o sygn. akt III SA/Łd 50/60, III SA/Łd 51/06 i III SA/Łd 52/06 uchylił decyzje (...) Kuratora Oświaty utrzymujące w mocy decyzje Prezydenta Miasta Ł. o wykreśleniu szkoły z ewidencji z uwagi na uchybienia w zakresie przeprowadzenia nadzoru pedagogicznego, brak wskazania daty wykreślenia szkoły z ewidencji oraz brak zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu i umożliwienia zaprezentowania swojego stanowiska. Przedmiotowe wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. nie zostały zaskarżone przez żadną ze stron i uprawomocniły się.

(wyroki z uzasadnieniami- k. 460-466. 467-473, 474-480; uzasadnienie wyroku- k. 364; wniosek- k. 431-432; pismo- k. 433-435)

Z kolei, po rozpatrzeniu wniosku powodowej Spółki z dnia 5 października 2005r. o przekształcenie, Prezydent Miasta Ł. w decyzji z dnia 2 kwietnia 2007r. odmówił dokonania zmian we wpisie do ewidencji w zakresie przekształcenia Szkoły (...) Technikum Zawodowego (...) – szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną. Prezydent Miasta Ł. w uzasadnieniu decyzji wskazał, że w świetle art. 11b ustawy Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego uprawnienie organu prowadzącego szkołę do złożenia tego rodzaju wniosku wygasło z dniem 31 maja 2004r.

Decyzją Kuratora Oświaty z dnia 25 maja 2007r. w/w decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia 2 kwietnia 2007r. została utrzymana w mocy.

(decyzja- k. 323)

Wyrokiem z dnia 16 lipca 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. wydanym w sprawie III SA/Łd 515/07 oddalił skargę powodowej Spółki na decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 25 maja 2007r. w przedmiocie odmowy dokonania zmian we wpisie do ewidencji w zakresie przekształcenia szkoły. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. podtrzymał jako wiążące własne stanowisko wyrażone w sprawie pod sygn. akt III SA/Łd 60/06 prowadzonej pierwotnie w przedmiocie przywrócenia terminu, zgodnie, z którym termin z art. 11b ust. 2 w zw. z art. 2c jest terminem prawa materialnego, czyli terminem nieprzywracalnym, a jego upływ skutkuje niemożnością dokonania wpisu do ewidencji faktu przekształcenia szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną. Sąd wskazał, że obowiązek przekształcenia dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną zakładał albo przekształcenie w odpowiednią szkołę ponadgimnazjalną (art. 2 c ust. 1-5 ustawy), albo postanowienie o stopniowej likwidacji szkody (art. 2c ust. 6 ustawy). Oznacza to, iż nie przekształcenie szkoły w terminie do 1 września 2004r. oznacza, że organ prowadzący szkołę postanowił o stopniowej likwidacji szkoły. Akt przekształcenia szkoły w szkołę nowego typu ma charakter konstytutywny, o ile spełnione zostaną przesłanki przekształcenia określone w art. 2 c ust. 4 ustawy. Do takiego przekształcenia potrzebna jest wcześniejsza opinia kuratora oświaty, urzędu pracy oraz właściwej rady zatrudnienia.

Na mocy wyroku z dnia 15 lipca 2009r. wydanego w sprawie o sygn. I OSK 1382/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną powodowej Spółki wywiedzioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 16 lipca 2008r. Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej, stwierdził jednakże, iż nie podziela poglądów Sądu I instancji, co do charakteru prawnego terminu na dokonanie przekształcenia szkoły. Naczelny Sąd Administracyjny podzielił pogląd wyrażony w uzasadnieniu jego wyroku z dnia 27 listopada 2007r. w sprawie I OSK (...), zgodnie, z którym upływ terminu, o którym mowa w art. 2c ust. 4 ustawy nie oznacza, że przekształcenie szkół po tym dniu nie wywołuje skutków prawnych. Brak jest, bowiem normy prawnej bezpośrednio lub pośrednio określającej, jakie skutki prawne wywołuje brak złożenia wniosku „aktualizacyjnego”. Termin ten ma, zatem charakter instrukcyjny, a jego przekroczenie upoważnia organ nadzoru kuratorskiego do zastosowania środków wynikających z ustawy o systemie oświaty, a nie do odmowy dokonania zmiany wpisu w ewidencji. Pomijając jednakże kwestię charakteru prawnego terminu Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie zostały spełnione inne wymogi przekształcenia, o których mowa w art. 2c ust. 4, a mianowicie nie zasięgnięto opinii kuratora oświaty, urzędu pracy i rady zatrudnienia, które to wymogi dotyczą także szkół niepublicznych.

(wyroki z uzasadnieniami- k. 353-369, 412-420)

Na skutek wniosku powodowej Spółki z dnia 15 lutego 2010r. Prezydent Miasta Ł. dokonał ponownego rozpatrzenia sprawy i w decyzji z dnia 30 kwietnia 2010r. odmówił dokonania zmiany ostatecznej decyzji z dnia 2 kwietnia 2007r. wskazując, że nawet, jeżeli uznać termin na dokonanie przekształcenia za instrukcyjny, to nie mogło ono wywrzeć skutków prawnych wobec braku spełnienia innych przesłanek przekształcenia określonych w art. 2c ust. 4 ustawy, a zatem po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty oraz urzędu pracy i powiatowej lub wojewódzkiej rady zatrudnienia.

(...) Kurator Oświaty w decyzji z dnia 9 lipca 2010r. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 30 kwietnia 2010r.

Decyzja (...) Kuratora Oświaty została zaskarżona przez powodową Spółkę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 28 października 2010r. otworzył zamkniętą rozprawę i zawiesił postępowanie sądowo-administracyjne do czasu rozstrzygnięcia zawisłej przed tym Sądem sprawy ze skargi spółki na decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 22 marca 2010r. zarejestrowanej pod sygn. akt III SA/Łd 274/10.

Ostatecznie wyrokiem z dnia 13 maja 2011r. wydanym w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 148/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. z przyczyn procesowych uchylił zaskarżoną decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 9 lipca 2010r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia 30 kwietnia 2010r. W ocenie Sądu, pismo strony inicjujące postępowanie w sprawie nie stanowiło wniosku o zmianę decyzji w trybie art. 154 § 1 k.p.a., gdyż jej wnioski i żądania nie zostały sformułowane w sposób wyraźny, a treść pisma wskazywała, że stanowi ono kolejny wniosek o przekształcenie szkoły na podstawie art. 2c w zw. z art. 11b ustawy.

(decyzje- k. 323, 324-325, 326-327; postanowienie- k. 328; wyrok- k. 375-379)

Decyzją z dnia 19 stycznia 2010r. Prezydent Miasta Ł. wykreślił z dniem 15 lipca 2009r. z ewidencji szkół niepublicznych wpisy dotyczące (...) Technikum Zawodowego (...) kształcącego w zawodach technika mechanika, technika elektronika i technika ekonomisty orzekając, że wykreślenie z ewidencji jest równoznaczne z likwidacją szkody. Przyczyną wydania przedmiotowej decyzji było to, że organ prowadzący szkołę nie przekształcił jej w szkołę „nowego typu”, tj. szkołę ponadgimnazjalną w terminach określonych w art. 2c ust. 1-5 ustawy z dnia 8 stycznia 1999r.- Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, co świadczyło, iż postanowił tym samym o stopniowej likwidacji szkoły.

Wskazana decyzja została utrzymana w mocy decyzją (...) Kuratora Oświaty z dnia 22 marca 2010r., który podkreślił, że uchwała zgromadzenia wspólników o przekształceniu Technikum została podjęta bez zasięgnięcia opinii kuratora oświaty, urzędu pracy i właściwej rady zatrudnienia, a wobec niezachowania terminu na przekształcenie Technikum jako szkoła ponadpodstawowa powinna zaprzestać naboru słuchaczy na semestr pierwszy z dniem 1 września 2006r.

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2010r. wydanym w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 274/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. uchylił zarówno decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 22 marca 2010r., jak i poprzedzającą ją decyzję z dnia 19 stycznia 2010r. wskazując m.in., że w sprawie nie wyjaśniono, jak zakończyły się postępowania w przedmiocie wykreślenia szkół z ewidencji po wydaniu wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2006r., ani czy i w jakim terminie doszło do rzeczywistego zaprzestania realizacji zadań statutowych przez (...) Technikum Zawodowe (...), co mogło stanowić podstawę wykreślenia z ewidencji.

(wyrok z uzasadnieniem- k. 315-322, 481-489)

Pismem z dnia 5 września 2014 r. Nr (...) (...)
Kurator Oświaty zwrócił się do Prezydenta Miasta Ł. o wykreślenie
z ewidencji szkół niepublicznych (...) Technikum Zawodowego (...)
z siedzibą w Ł. prowadzonego przez Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą
w Ł. podkreślając, iż nie ma możliwości stwierdzenia w trybie nadzoru pedagogicznego,
czy oznaczona wyżej szkoła niepubliczna ponadpodstawowa, która nie została przekształcona
w szkołę niepubliczną ponadgimnazjalną, prowadzi działalność dydaktyczną zgodnie
z przepisami prawa, gdyż władze szkoły systematycznie uniemożliwiają przeprowadzenie na jej terenie kontroli W treści przedmiotowego pisma (...) Kurator Oświaty podkreślił, iż w związku z niewykonaniem w terminie 7 dni od daty otrzymania przez osobę prowadzącą (...) Technikum Zawodowe (...) w Ł. zalecenia (pismo z dnia 4 kwietnia 2014 r. Nr (...) ) wydanego na podstawie przepisu art. 33 ust. 8 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), działając na podstawie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy polecił (pismo z dnia 2 czerwca 2014 r. Nr (...)) osobie prowadzącej w terminie 7 dni od daty otrzymania przedstawienie dokumentów urzędowych oraz dokumentacji przebiegu nauczania świadczących o przekształceniu (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. - szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną. W konsekwencji bezskutecznego upływu obu wskazanych wyżej terminów (...) Kurator Oświaty nie mając możliwości - w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego - dokonania oceny prowadzonej przez (...) Technikum Zawodowe (...) w Ł. dokumentacji przebiegu nauczania oraz organizacji pracy szkoły wystąpił ze wskazanym wyżej wnioskiem.

Pismem z dnia 22 września 2014 r. Nr (...) sygnowanym przez Zastępcę Dyrektora Wydziału (...) Urzędu Miasta Ł. strona została zawiadomiona o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wykreślenia z ewidencji szkół niepublicznych (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł. z siedzibą przy ulicy (...) kształcącego w zawodach: technik ekonomista (nr ew. (...)), technik elektronik (nr ew. (...)), technik mechanik (nr ew. (...)) w trybie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty.

Decyzją z dnia 15 grudnia 2014 r. Nr (...) działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Ł. Zastępca Dyrektora Wydziału (...) w Departamencie Spraw (...) Urzędu Miasta Ł. postanowił o wykreśleniu z dniem 5 września 2014r. wpisu o nr ew. (...)), nr ew. (...), nr ew. (...), dotyczącego (...) Technikum Zawodowego (...) kształcącego w zawodach : technik ekonomista, technik elektronik, technik mechanik z siedzibą w Ł., prowadzonego przez Centrum (...) Spółkę z o.o.

W dniu 15 stycznia 2015 r. (...) Sp. z o.o. Pan S. B. odwołał się od przedmiotowej decyzji.

Decyzją Nr (...) z dnia 17 marca 2015 r. (Nr (...)) (...) Kurator Oświaty działając na podstawie przepisu art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty, uchylił zaskarżoną decyzję organu ewidencyjnego w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu (...) Kurator Oświaty przychylił się do podniesionych w treści odwołania zarzutów dotyczących niewłaściwego terminu wykreślenia wpisów z ewidencji oraz zaniechania przez organ ewidencyjny sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w treści zaskarżonej decyzji. Organ II instancji dokonując analizy zaskarżonej decyzji zwrócił również uwagę na niewłaściwą ocenę materiału dowodowego stanowiącego podstawę wniosku (...) Kuratora Oświaty z dnia 5 września 2014 r. oraz pominięcie, w toku postępowania kluczowego dla sprawy faktu wydania przez (...) Kuratora Oświaty, w trybie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty polecenia (pismo z dnia 2 czerwca 2014 r. Nr (...)), a w konsekwencji naruszenie przepisów art. 107 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, przesądzających o tym, iż decyzja administracyjna winna zawierać m.in. uzasadnienie faktyczne. Organ II instancji w uzasadnieniu oznaczonej wyżej decyzji wykazał również organowi I instancji brak jednolitości terminologicznej w posługiwaniu się zwrotami „polecenie” i „zalecenie”, co miało szczególne znaczenie dla treści rozstrzygnięcia oraz naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej (art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego) poprzez naruszenie obowiązku precyzyjnego wskazania przez organ administracji publicznej motywów wydanej decyzji.

Pismami z dnia 25 marca 2015 r. oraz z dnia 7 maja 2015 r. organ I instancji poinformował stronę odpowiednio o: ponownym wszczęciu postępowania w przedmiotowej sprawie oraz o służącym stronie prawie do czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów.

(okoliczności bezsporne)

Decyzją z dnia 17 czerwca 2015r. Prezydent Miasta Ł. wykreślił z dniem 17 czerwca 2015r. z ewidencji szkół niepublicznych wpisy dotyczące (...) Technikum Zawodowego (...) kształcącego w zawodach technika mechanika, technika elektronika i technika ekonomisty orzekając z siedzibą w Ł. przy ul. (...), prowadzonego przez Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. przy ul. (...), orzekając, że wykreślenie z ewidencji jest równoznaczne z likwidacją szkoły.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza fakt, że strona świadomie i długotrwale uniemożliwiała (...) Kuratorowi Oświaty przeprowadzenia w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego kontroli działalności szkoły, w szczególności w zakresie spełniania przez szkołę wymagań wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, a więc sprawdzenia czy prowadzona przez szkołę działalność jest zgodna z przepisami ustawy.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt. 3 ustawy o systemie oświaty szkoła niepubliczna podlega wykreśleniu z ewidencji szkół i placówek niepublicznych w przypadku stwierdzenia, w trybie nadzoru pedagogicznego, że działalność szkoły lub placówki jest sprzeczna z przepisami ustawy lub statutem, a osoba prowadząca szkołę lub placówkę w wyznaczonym terminie nie zastosowała się do poleceń organu sprawującego nadzór pedagogiczny.

Biorąc pod uwagę zalecenia (...) Kuratora Oświaty z decyzji nr (...) z dnia 17 marca 2015r., wydanej na skutek odwołania złożonego przez stronę od decyzją z dnia 15 grudnia 2014 r. Nr (...), przy ponownym rozpoznaniu sprawy, pismem z dnia 25 marca 2015 r. (...), powiadomiono stronę o wszczęciu postępowania oraz o prawach strony w trakcie postępowania administracyjnego. Pismem z dnia 7 maja 2015 r. stronę poinformowano o prawie do czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów. Do dnia orzekania strona nie wypowiedziała się. W związku z powyższym, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, Prezydent Miasta Ł. wydał decyzję o wykreśleniu (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. przy ul. (...), wobec ze stwierdzeniem, w trybie nadzoru pedagogicznego, że działalność szkoły jest sprzeczna z przepisami ustawy, a osoba prowadząca szkołę w wyznaczonym terminie nie zastosowała się do poleceń (...) Kuratora Oświaty.

(decyzja k. 2428 – 2430)

Powołana decyzja Prezydenta Miasta Ł. z dnia 17 czerwca 2015r., została utrzymana w mocy decyzją (...) Kuratora Oświaty z dnia 2 września 2015r., który wskazał, że w treści zaskarżonej decyzji, organ I instancji uwzględnił w pełni wykazane w treści decyzji Nr (...) Kuratora Oświaty z dnia 17 marca 2015 r. uchybienia, dokonał pełnej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy, co pozwoliło na właściwe uzasadnienie podstawy rozstrzygnięcia organu I instancji, poprzez wykazanie wszelkich elementów niezbędnych do jego dokonania, a mianowicie faktu niezrealizowania przez osobę prowadzącą szkołę koleino: wydanego przez : (...) Kuratora Oświaty, w trybie przepisu art. 33 ust. 8 ustawy o systemie oświaty zalecenia z dnia 5 kwietnia 2014 r. Nr (...), polecenia (...) Kuratora Oświaty wydanego na podstawie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy (pismo z dnia 2 czerwca 2014 r. Nr (...)), które stanowiły podstawę skierowanego przez (...) Kuratora Oświaty do Prezydenta Miasta Ł. wniosku z dnia 5 września 2015 r. Nr (...) o wszczęcie postępowania o wykreślenie (...) Technikum Zawodowego (...) prowadzonego przez Centrum (...) Sp. z o.o. z ewidencji szkół niepublicznych. Nadto podkreślił, że przywołanie przez organ I instancji w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji sprawy dotyczącej nie przekształcenia (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł. przez Centrum (...) Sp. z o.o. w określony typ szkoły ponadgimnazjalnej, ani też nie złożenia wniosku o dokonanie zmian w ewidencji, umożliwia właściwe zrozumienie zawiłości problemu, który stanowi podstawę rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji, bez którego treść uzasadnienia nie byłaby wyczerpująca. Zarówno zaskarżona decyzja, jak i poprzedzający ją wniosek (...) Kuratora Oświaty pozostają bowiem w bezpośrednim związku z faktem nieprzekształcenia niepublicznej ponadpodstawowej szkoły z uprawnieniami szkoły publicznej - (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł., prowadzonego przez Centrum (...) Spółkę z o.o. w niepubliczną ponadgimnazjalną szkołę z uprawnieniami szkoły publicznej i toczącym się w tej sprawie postępowaniem zakończonym ostateczną decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia 2 kwietnia 2007 r. w przedmiocie odmowy dokonania zmian we wpisie do ewidencji w zakresie przekształcenia ww. szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną. Prawidłowość powyższej decyzji została potwierdzony wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 9 grudnia 2010r. w sprawie III SA/Łd 274/10 oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lipca 2009 r. sygn. I OSK 1382/08. Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 2b ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. z 1999 r. Nr 12, poz. 96 z późn. zm.), z dniem 1 września 2006 r. zlikwidowana została klasa pierwsza, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowego (3-letniego) technikum dla dorosłych na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej na rok szkolny 2006/2007 do wymienionego wyżej technikum rekrutacja nie była prowadzona. W związku z powyższym ostatni nabór do „starego typu” technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej miał miejsce na semestr wiosenny roku szkolnego 2005/2006. Od semestru jesiennego 2006 r., czyli od września 2006 r. w systemie oświaty funkcjonowały już tylko szkoły ponadgimnazjalne, w tym trzyletnie techniku uzupełniające dla absolwentów zasadniczych szkół zawodowych. Wydanie zaskarżonej decyzji było wynikiem realizowania przez szkołę „starego typu” (technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej) - (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. prowadzone przez Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., zajęć edukacyjnych w oparciu o nieujawnione nadzorowi pedagogicznemu dokumenty, pomimo wielokrotnych prób przeprowadzenia kontroli w trybie nadzoru pedagogicznego, wydanych zaleceń oraz polecenia, o którym mowa w treści przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty. Zaznaczono również, iż kolejne zmiany związane z ustrojem szkolnym określone przepisami art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 205, poz. 1206 z późn. zm.) wprowadziły stopniową likwidację techników uzupełniających dla dorosłych poprzez likwidację z dniem 1 września 2013 r. klasy pierwszej, a w latach następnych kolejnych klas dotychczasowego technikum uzupełniającego dla dorosłych. Wobec faktu, iż w przepisach prawa oświatowego nie funkcjonuje pojęcie „wygaszenia szkoły”, zaś przepis art. 7 ust. 3 cytowanej ustawy znajduje zastosowanie wyłącznie do szkół przekształconych na podstawie przepisu art. 2b ustawy przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, nie można przyjąć, iż stopniowa likwidacja (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. nastąpiła na podstawie przepisu art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.

(decyzja k. 2431-2439)

Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 10 lutego 2016r. (sygn. akt III SA/Łd/1259/15) skarga Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 2 września 2015r. nr 16/15, została odrzucona, z powołaniem na art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którym sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 1,0 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 1259/15 odrzucające skargę w sprawie ze skargi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 2 września 2015 r. w przedmiocie wykreślenia z ewidencji szkół niepublicznych, zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 24 maja 2016r.

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 29 lipca 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 1259/15 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję (...) Kuratora Oświaty z dnia 2 września 2015 r. w przedmiocie wykreślenia z ewidencji szkół niepublicznych, zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 27 października 2016r.

(kopie postanowień k. 2440-2445)

(...) Technikum Zawodowe (...) od 2005r. do 2011r. włącznie prowadziło działalność oświatową i przeprowadzało egzaminy maturalne. Ostatnie powołanie Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej w tej szkole dotyczyło sesji zimowej roku szkolnego 2008/2009. W 2009r. (...) Kurator Oświaty dwukrotnie informował dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej o fakcie nie przekształcenia (...) Technikum Zawodowego (...) w szkołę ponadgimnazjalną oraz o treści prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lipca 2008r. (III SA/Łd 515/07).

(bezsporne; wykaz średnich wyników z egzaminu maturalnego- k. 381; wykaz świadectw dojrzałości- k. 385; świadectwa dojrzałości- k. 389-392; zarządzenia (...) Kuratora Oświaty- k. 393-398, 442-447; informacja Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej- k. 411; pismo (...) Kuratora Oświaty- k. 452-453)

W latach 2005-2011 Kuratorium (...) w Ł. podejmowało próby przeprowadzenia kontroli (...) Technikum Zawodowego (...) w trybie nadzoru pedagogicznego. Kontrola przeprowadzana w listopadzie 2006r. nie została zakończona z uwagi na zwolnienie lekarskie i absencję dyrektora szkoły, a terminy kontroli były przesuwane aż do 7 marca 2007r.

Wstępnie ustalono jedynie, że dyrektor szkoły przeprowadził nabór na semestry pierwsze roku 2006/2007 do nieposiadającego wpisu do ewidencji szkół niepublicznych (...) Uzupełniającego Technikum Zawodowego (...) w zawodach: technik ekonomista, technik elektronik i technik mechanik. Przyjęci słuchacze nie byli świadomi faktu niemożności otrzymania świadectwa ukończenia szkoły i przystąpienia do egzaminu maturalnego. W dalszym ciągu w Zaocznym Technikum Zawodowym (...) prowadzone jest kształcenie w zawodzie technik ekonomista nieuwzględnionym w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego oraz pomimo braku odpowiedniej zgody Ministra (...). Mimo nie przekształcenia technikum w szkołę ponadgimnazjalną cykl kształcenia wyższych semestrów uległ skróceniu do trzech lat. Dalszą kontrolę postanowiono przeprowadzić po zakończeniu się postępowania sądowego, ale nie doszło do niej, ponieważ żaden z arkuszy kontroli przewidzianych przez przepisy obowiązujące w latach szkolnych 2009/2010 i 2010/2011 nie dotyczył szkół niepublicznych.

(pismo (...) Kuratora Oświaty- k. 452-453)

Wizytatorzy z Kuratorium (...) i organu ewidencyjnego - Urzędu Miasta nie byli wpuszczani do szkoły, celem przeprowadzenia kontroli w kierunku sprawdzenia liczby słuchaczy w szkole, czy kształcenie jest prowadzone zgodnie z podstawą programową oraz jak są klasyfikowani i promowani słuchacze. Zgodnie z przepisami należało uprzedzić dyrektora o planowanej kontroli i jej terminach; w dniu zaplanowanej kontroli upoważnieni przez (...) Kuratora Oświaty wizytatorzy, nie byli wpuszczani do budynku przez ochronę, która tłumaczyła, że wykonuje polecenia dyrektora szkoły. Sytuacja powtórzyła się kilkukrotnie na przestrzeni pół roku. Kurator próbował uzyskać asystę Policji, ale ostatecznie Policja odmówiła argumentując to dobrem uczniów. Kontrola nie została przeprowadzona

W szkołach dla dorosłych promocja i klasyfikacja jest semestralna, czyli odbywa się dwa razy w roku. W tym czasie polityka Kuratorium (...) w Ł., a także (...) nakazywała mieć na uwadze dobro słuchaczy. Decyzję o dopuszczeniu słuchaczy danej szkoły do egzaminu końcowego - maturalnego lub zawodowego podejmuje Okręgowa Komisja Egzaminacyjna. Ówczesny (...) Kurator Oświaty informował (...) o sytuacji związanej z uniemożliwianiem sprawowania nadzoru pedagogicznego. Stanowisko (...) było takie, żeby dla dobra słuchaczy, umożliwić oim podejście do egzaminu końcowego. Ostatni próba wejścia do szkoły miała miejsce w 2015, ale również nie wpuszczono kontrolerów.

Po tym jak (...) Kurator Oświaty nagłośnił w mediach, że szkoła została wykreślona z ewidencji i nie powinna przyjmować słuchaczy, uczniowie przychodzili do Kuratorium (...) twierdząc, że nadal się tam uczą, uzyskiwali informację, że szkoła nie powinna funkcjonować.

(zeznania świadka G. Ź. k. 2424v. – (...))

Zgodnie z art. 2b ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz.U. z 1999 r. nr. 12 poz. 96 ze zmianami) z dniem 1 września 2006 roku zlikwidowana została klasa pierwsza, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowego trzyletniego technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej i na rok szkolny 2006/2007 do technikum rekrutacja nie była prowadzona. W związku z powyższym ostatni nabór do starego typu technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej miał miejsce na semestr wiosenny roku szkolnego 2005/2006, a absolwenci tego naboru ukończyli szkołę w semestrze jesiennym roku szkolnego 2008/2009. W przypadku (...) Technikum (...) ostatni nabór na I semestr ww. typu szkoły powinien być prowadzony w lutym 2006 r., a słuchacze tego naboru ukończyli szkołę w grudniu 2008 roku.

Od września 2006 roku w systemie oświaty funkcjonowały już tylko szkoły ponadgimnazjalne, w tym trzyletnie technika uzupełniające dla dorosłych absolwentów zasadniczych szkół zawodowych.

Kolejne zmiany związane z ustrojem szkolnym określone przepisami art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 205 poz. 1206) wprowadziły stopniową likwidację techników uzupełniających dla dorosłych poprzez likwidację z dniem 1 września 2013 roku klasy pierwszej, a w latach następnych kolejnych klas dotychczasowego technikum uzupełniającego dla dorosłych. Ostatni absolwenci ukończą technika uzupełniające dla dorosłych po zakończeniu semestru jesiennego roku szkolonego 2015/2016.

(...) Technikum Zawodowe (...) w Ł. miało prawo kształcić słuchaczy jako starego typu technikum trzyletnie na podbudowie programowej szkoły zasadniczej do naboru w lutym 2006 r. włącznie, a słuchacze z kolejnych naborów od września 2006 roku podlegali przepisom dotyczącym ponadgimnazjalnego technikum uzupełniającego dla dorosłych. Szkoła jako technikum uzupełniające dla dorosłych może działać nie dłużej niż do zakończenia semestru jesiennego roku szkolnego 2015/2016.

Realizację podstawy programowej w szkole należy rozpatrywać w powiązaniu z prawidłową długością cyklu kształcenia oraz realizacją minimalnej ilości godzin, przeznaczonych na kształcenie przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych, która została określona w ramowych planach nauczania dla danego typu szkoły. Podstawa programowa kształcenia w zwodach, oprócz celów i treści kształcenia, zawiera także zalecane warunki realizacji treści kształcenia w poszczególnych zawodach.

Technik elektronik

Kształcenie w zawodzie technik elektronik na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w tym w technikum uzupełniającym, było zgodne z prawem.

Arkusze ocen słuchaczy, którzy kształcili się w szkole w zawodzie technik elektronik w okresach II 2003 - XII 2005, IX 2003 - V 2006, II 2004 - XII 2006, IX 2004 - IV 2007, IX 2005 - IV 2008 wskazują, że realizowali, zgodnie ze wskazanymi w ramowym, w planie nauczania dla tego typu szkoły, przedmioty: język polski, język angielski, matematyka, geografia, chemia, ochrona i kształtowanie środowiska, historia, wiedza o społeczeństwie, elementy informatyki. Nie realizowali obowiązkowego przedmiotu „fizyka z astronomia", realizowali za to przedmiot fizyka. Z powodu braku dzienników lekcyjnych z powyższego okresu nie można stwierdzić, czy to tylko omyłka w nazwie przedmiotu, czy podstawa kształcenia ogólnego w zakresie przedmiotu „Fizyka z astronomia" nie była realizowana.

Z powodu braku dzienników lekcyjnych ww. oddziałów nie można także określić wymiaru zrealizowanych godzin kształcenia ogólnego. Nie można również określić wymiaru godzin, w jakim przebiegało kształcenie w zawodzie. Z zapisów w arkuszach ocen wynika, ze w ww. okresie realizowane były przedmioty określone w programie nauczania dla zawodu technik elektronik, zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej, przy czym w omawianym wyżej okresie nie była realizowana przez słuchaczy praktyka zawodowa. Jej realizacja wymagała była podstawa programowa kształcenia w zawodzie technik elektronik, ww. programem nauczania w zawodzie, a także ramowym planem nauczania dla technikum, liceum i szkoły równorzędnej, na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, obowiązującym od 1 września 2002 r.

Brak realizacji praktyki zawodowej wskazuje jednoznacznie na brak realizacji programu nauczania dla zawodu technik elektronik, co jest wymagane przepisami ustawy o systemie oświaty. Brak realizacji praktyki zawodowej wskazuje jednoznacznie na brak realizacji podstawy programowej w zawodzie technik elektronik w ww. okresie.

Słuchacze, którzy rozpoczęli naukę w szkole we wrześniu 2006 r. (cykl kształcenia IX 2006 - IV 2009), powinni realizować podstawę programową kształcenia ogólnego przeznaczoną dla słuchaczy technikum uzupełniającego dla dorosłych. Analiza zapisów w arkuszach ocen wskazuje, ze słuchacze nie realizowali obowiązkowych zajęć edukacyjnych: biologia oraz podstawy przedsiębiorczości. Dodatkowo realizacja obowiązkowego w dotychczasowym technikum na podbudowie programowej szkoły zawodowej przedmiotu ochrona i kształtowanie środowiska wskazuje na to, że podstawa programowa kształcenia ogólnego dla technikum uzupełniającego dla dorosłych nie była realizowana. W arkuszach ocen pisana jest realizacja przedmiotu „Fizyka”, a w podstawie programowej obowiązkowym przedmiotem jest „Fizyka i astronomia". Powyższe wskazuje jednoznacznie na brak realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego przeznaczonej dla technikum uzupełniającego dla dorosłych w tym okresie.

Z analizowanej dokumentacji wynika, ze w kształceniu zawodowym szkoła nadal realizowała program zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej (...). Dokumentacja słuchaczy kształcących się w szkole w ww. okresie w zawodzie technik elektronik wskazuje, ze nie realizowali oni obowiązkowej praktyki zawodowej, wymaganej podstawą programową, kształcenia w zawodzie technik elektronik, ww. programem nauczania w zawodzie, a także ramowym planem nauczania dla trzyletniego technikum uzupełniającego dla absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej, dla dorosłych.

Z wpisanych do arkuszy ocen informacji wynika, ze słuchacze, którzy rozpoczęli w szkolę naukę w zawodzie technik elektronik od roku szkolnego 2008/2009 i ukończyli ją w roku 2011 (IX 2008 - IV 2011 oraz II 2009 - XI 2011) realizowali, zgodnie z podstawą programową, kształcenia ogólnego, przedmioty: język polski, język angielski, matematyka, geografia, chemia, biologia, historia, wiedza o społeczeństwie, technologia informacyjna i podstawy przedsiębiorczości. Nie realizowali obowiązkowego przedmiotu „Fizyka ¡ astronomia", realizowali za to przedmiot: „Fizyka z astronomią" (IX 2008 - IV 2011) albo „Fizyka" (I 2009 - XI 2011). Z powodu braku dzienników lekcyjnych nie można określić wymiaru godzin kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących w I i II semestrze kształcenia słuchaczy w ww. okresie. Szczegółowa analiza arkuszy ocen pozwoliła zauważyć, ze słuchacze kształcący się w szkole w okresie IX 2008 - IV 2011 maja wpisane do arkuszy, w rubryce obowiązkowych zajęć edukacyjnych, podstawy przedsiębiorczości, jednak rubryki, w które powinny być wpisane oceny z egzaminu semestralnego pozostały puste, a promowano słuchaczy na semestr programowo wyższy. Osoba, która odpowiadała za prawidłowość i kompletność wpisów do arkusza ocen słuchaczy nie miała danych na temat zdawanego egzaminu semestralnego z podstaw przedsiębiorczości, nawet po podjęciu przez Rade Pedagogiczna uchwały o zatwierdzeniu wyników klasyfikacji. Brak dziennika lekcyjnego omawianego oddziału uniemożliwia potwierdzenie, że zajęcia z podstaw przedsiębiorczości odbywały się i podstawa programowa w tym zakresie została zrealizowana.

Kształcenie w zawodzie dla omawianych oddziałów odbywało się na podstawie zatwierdzonego przez Ministra Edukacji Narodowej programu (...). lub zatwierdzonego przez dyrektora Szkolnego programu nauczania dla zawodu technik elektronik 311[07], który jest skopiowanym ww. programem nauczania dla zawodu technik elektronik zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej. Na podstawie analizy: programu nauczania zatwierdzonego przez Ministra Edukacji Narodowej zawierającego plan nauczania dla trzyletniego technikum na podbudowie szkoły zawodowej, planu nauczania będącego integralna częścią Szkolnego program nauczania dla zawodu technik elektronik (zgodnie z zapisami protokołu z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia 24.09.2009 r., wprowadzonego w roku szkolnym 2009/2010 dla semestru I), wpisów do arkuszy ocen słuchaczy oraz zapisów w dziennikach lekcyjnych słuchacze realizowali poszczególne przedmioty zawodowe w tych samych semestrach jak poprzednie roczniki i w podobnej liczbie godzin tzn. według stałego planu nauczania. Zgodnie z planem nauczania dla trzyletniej szkoty kształcącej w formie zaocznej, zawartym w programie zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej, na przedmioty zawodowe należało przeznaczyć 400 godzin i 4 tygodnie na praktykę zawodową, ale obowiązujący ramowy plan nauczania dla trzyletniego technikum uzupełniającego dla absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej, wskazywał liczbę godzin kształcenia zawodowego według programu nauczania dla zawodu w wymiarze 414 godzin, a praktykę zawodowa w wymiarze określonym w programie nauczania dla zawodu (w przypadku technika elektronika 4 tygodnie). Odnosząc się do liczby godzin zrealizowanych obowiązkowych zajęć edukacyjnych w ramach kształcenia w zawodzie, należy stwierdzić, ze realizacja niektórych zajęć w semestrach III - VI nie jest zgodna ani z planem nauczania zawartym w programie zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej, ani z planem nauczania będącym integralną częścią Szkolnego programu nauczania dla zawodu technik elektronik zatwierdzonego przez dyrektora szkoły.

Przyjmując, że realizacja przedmiotów w semestrach I i II odbyła się zgodnie z ww. planami nauczania, to i tak mniejsza niż wymagana planem nauczania, jest udokumentowana w dziennikach lekcyjnych liczba zrealizowanych w semestrach III-VI godzin przedmiotów, które w semestrach I-II nie były realizowane. Zrealizowano: urządzenia elektroniczne 32 godz. zamiast 40, pracownia elektryczna i elektroniczna 138 godz. zamiast 166, specjalizacja 38 godz. zamiast 40.

Biorąc pod uwagę i tak ograniczoną znacznie liczbę godzin kształcenia zawodowego w szkole zaocznej, kolejna redukcja godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych nie daje możliwości realizacji podstawy programowej. Aczkolwiek szkota niepubliczna ma obowiązek realizowania zajęć edukacyjnych, w tym przypadku kształcenia zawodowego, w wymiarze nie niższym niż łączny wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania szkoty publicznej danego typu (co oznacza dla technikum uzupełniającego dla dorosłych kształcącego w formie zaocznej 414 godzin kształcenia zawodowego oraz praktykę zawodowa), to w przypadku (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł., chociaż nie jest znana łączna liczba zrealizowanych godzin kształcenia zawodowego, można stwierdzić, że nie mogła wynosić ona 414 godzin, czyli liczby zgodnej z ramowym planem nauczania określonym w zał. Nr 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2004 r. nr 43, poz. 393), gdyż szkolny plan nauczania (obowiązujący od września 2009 r.) przewiduje realizację łącznie tylko 406 godzin kształcenia zawodowego (zamiast 414) oraz praktykę zawodowa i jest niemal identyczny z planem nauczania dołączonym do programu nauczania w zawodzie technik elektronik zatwierdzonego przez Ministra Edukacji Narodowej w 1997 r. (ten ostatni przewidywał 6 godzin mniej kształcenia zawodowego), tak więc realizowany przed wrześniem 2009 r. plan nauczania nie określał liczby co najmniej 414 godzin kształcenia zawodowego. Analiza zapisów w dziennikach lekcyjnych wykazała, że liczba zrealizowanych godzin z niektórych przedmiotów zawodowych jest niższa niż wskazana w planie nauczania (np. 32 zamiast 40) lub zdecydowanie niższa (np. 138 zamiast 166), co dodatkowo w świetle niższej niż wymagana przepisami oświatowymi zaplanowanej w szkole liczby godzin kształcenia zawodowego wskazuje, że zrealizowanie całości podstawy programowej kształcenia w zawodzie technik elektronik nie było możliwe. Powyższe wskazuje na brak realizacji podstawy programowej w zawodzie technik elektronik w okresie rozpatrywanym. Semestry, w których miała być realizowana praktyka zawodowa powinien był w planie nauczania określić dyrektor szkoty. W Szkolnym planie nauczania dla słuchaczy kształcących się w zawodzie technik elektronik dyrektor nie określił, kiedy praktyka zawodowa będzie realizowana. Z wpisów w arkuszach ocen wynika, ze została „zaliczona" dopiero na ostatnim VI semestrze, chociaż w programie zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej praktyka powinna odbyć się w semestrach III-IV. Wpisy do dzienników lekcyjnych oraz arkuszy ocen słuchaczy nie dają informacji o uzyskanych przez słuchaczy ocenach (wpisano „zaliczono"), nie dają żadnego potwierdzenia czasu trwania praktyki zawodowej. Ponadto wpisy w dziennikach lekcyjnych o zaliczeniu praktyk nie są potwierdzone żadnym nazwiskiem opiekuna praktyk lub innego nauczyciela, ani jego podpisem.

Słuchacze kształcący się w szkole w zawodzie technik elektronik w żadnym z omawianych wyżej okresów czasu nie realizowali w całości podstawy programowej kształcenia w zawodzie, natomiast słuchacze, którzy kształcili się w szkole od września 2006 r. do kwietnia 2009 r. nie realizowali również podstawy kształcenia ogólnego.

Technik mechanik

Kształcenie w zawodzie technik mechanik w technikum na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w tym w technikum uzupełniającym, było zgodne z prawem. Szkoła kształciła w zawodzie technik mechanik ze specjalizacją obsługa i naprawa pojazdów samochodowych.

Słuchacze Szkoły rozpoczynający naukę w latach od lutego 2003 r. do lutego 2006 r. nie realizowali obowiązkowego przedmiotu „Fizyka z astronomia", realizowali za to przedmiot: „Fizyka". Z powodu braku dzienników lekcyjnych z powyższego okresu nie można stwierdzić, czy to tylko omyłka w nazwie przedmiotu, czy podstawa kształcenia ogólnego w zakresie przedmiotu „Fizyka z astronomia" nie była realizowana. Z powodu braku dzienników lekcyjnych ww. oddziałów nie można także określić wymiaru zrealizowanych godzin kształcenia ogólnego. Nie można również określić wymiaru godzin, w jakim przebiegało kształcenie w zawodzie. Z zapisów w arkuszach ocen wynika, ze w ww. okresie realizowane były przedmioty określone w programie nauczania dla zawodu technik mechanik ze specjalizacją obsługa i naprawa pojazdów samochodowych, zatwierdzonym przez Ministra Edukacji Narodowej (...) W omawianym wyżej okresie nie była realizowana przez słuchaczy praktyka zawodowa. Jej realizacja wymagana była programem nauczania w zawodzie, a także ramowym planem nauczania dla technikum, liceum i szkoty równorzędnej, na podbudowie programowej szkoty zasadniczej, obowiązującym od 1 września 2002 r. Wymieniony program nauczania dla zawodu technik mechanik ze specjalizacją obsługa i naprawa pojazdów samochodowych przewidywał również realizację przedmiotu „Przepisy ruchu drogowego i technika kierowania pojazdami". Zapisy w arkuszach ocen słuchaczy nie potwierdzają realizacji zarówno praktyki zawodowej, jak i przedmiotu „Przepisy ruchu drogowego i technika kierowania pojazdami”. Brak było realizacji podstawy programowej w zawodzie technik mechanik ze specjalizacją obsługa i naprawa pojazdów samochodowych w ww. okresie.

Słuchacze Szkoły rozpoczynający naukę we wrześniu 2006 r. powinni realizować podstawę programową kształcenia ogólnego przeznaczona dla słuchaczy technikum uzupełniającego dla dorosłych. Analiza zapisów w arkuszach ocen wskazuje, że słuchacze nie realizowali obowiązkowych zajęć edukacyjnych: biologia oraz podstawy przedsiębiorczości. Dodatkowo, realizacja obowiązkowego w dotychczasowym technikum na podbudowie programowej szkoty zawodowej przedmiotu ochrona i kształtowanie środowiska wskazuje na to, ze podstawa programowa kształcenia ogólnego dla technikum uzupełniającego dla dorosłych nie była realizowana. W arkuszach ocen wpisana jest realizacja przedmiotu „Fizyka", a w podstawie programowej obowiązkowym przedmiotem jest „Fizyka i astronomia". Brak jest realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego przeznaczonej dila technikum uzupełniającego dla dorosłych w ww. okresie.

W zakresie kształcenia zawodowego od września 2006 r. obowiązywało nowe rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 28 grudnia 2005 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach: asystent operatora dźwięku, fotograf, monter izolacji budowlanych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, technik architektury krajobrazu, technik hutnik, technik mechanik, technik mechatroniki technik technologii odzieży (Dz. U. z 2006 r. Nr 10, poz. 54). i szkota powinna realizować dopuszczony do użytku w szkole program nauczania (...) zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej i Nauki. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 5 lutego 2004 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania i podręczników oraz cofania dopuszczenia (Dz. U. z 2004 r. Nr 25 poz. 220) dopuszcza możliwość stosowania w szkole programu opracowanego przez nauczyciela, ale program ten mógł zostać dopuszczony do użytku w danej szkole i włączony do zestawu programów po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty (§ 24 ust. 10 rozporządzenia). Brak informacji w materiałach o tym, w szkole nie stosowano programu opracowanego przez nauczyciela - stosowano natomiast dopuszczony do użytku w szkole program nauczania (...) zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej Nauki w 2006 roku. Przedmioty wpisane do arkuszy ocen świadczą o tym, że słuchacze realizowali zarówno przedmioty, które wpisane były do planu nauczania w nowym, obowiązującym od września 2006 r. programie dla zawodu, jak i przedmioty ze starego programu (np. rysunek techniczny). Program nauczania wybranej specjalizacji w zawodzie obowiązany był opracować szkolny zespół przedmiotowy właściwy dla danego zawodu, a dyrektor szkoły dopuścić go do użytku w danej szkole po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej (§ 24 ust. 11 ww. rozporządzenia). Nie zostało to uczynione. Z zapisów w arkuszach ocen wynika, ze słuchacze realizowali takie same zajęcia edukacyjne dotyczące specjalizacji, jak w poprzednich latach. Zgodnie z podstawą programową wybór specjalizacji dotyczących eksploatacji i naprawy pojazdów samochodowych wiązał się z uzyskaniem zgody organu prowadzącego szkołę na finansowanie nauki jazdy, która umożliwia słuchaczom opanowanie umiejętności kierowania pojazdami samochodowymi w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii B. Zapisy te wskazują na obowiązek nauki jazdy przez słuchaczy kształcących się w zawodzie technik mechanik w specjalizacji obsługa i naprawa pojazdów samochodowych. Żadne dokumenty przebiegu nauczania nie potwierdzają realizacji przez szkołę tego obowiązku. Brak również informacji na temat ewentualnego zwolnienia z realizacji tych zajęć słuchaczy, którzy przedłożyli dyrektorowi szkoty prawo jazdy odpowiedniej kategorii. Nadto, przedmiot „zajęcia praktyczne specjalizujące” został wpisany do arkusza ocen każdego słuchacza, ale słuchacze nie mają wpisanych ocen z tego przedmiotu.

Zgodnie z obowiązującymi kolejno programami nauczania, praktyka zawodowa podlega ocenie. Wpisy do dzienników lekcyjnych oraz arkuszy ocen słuchaczy nie dają informacji o uzyskanych przez słuchaczy ocenach (wpisano „zaliczono") oraz nie dają żadnego potwierdzenia czasu trwania praktyki zawodowej. Wpisy w dziennikach lekcyjnych o zaliczeniu praktyk nie są potwierdzone żadnym nazwiskiem opiekuna praktyk lub innego nauczyciela ani podpisem. W arkuszach ocen słuchaczy, będących absolwentami w kwietniu 2009 roku, nie wszyscy słuchacze mają wpisane informacje o zaliczeniu praktyki zawodowej, choć wszyscy szkołę ukończyli.

Słuchacze, którzy rozpoczęli naukę między lutym 2007 a lutym 2009 realizowali w zakresie kształcenia zawodowego w szkole program nauczania (...) zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej i Nauki. Nie wszyscy słuchacze zrealizowali ww. program. Absolwenci z kwietnia 2010 roku nie realizowali przedmiotu Bezpieczeństwo pracy, ochrona środowiska i zarządzanie jakością, a jeden z absolwentów z listopada 2011 roku nie odbył praktyki zawodowej. Mimo iż praktyki zawodowej nie zaliczyło dwóch absolwentów z kwietnia 2010 roku, to ukończyli oni szkołę. Słuchacze nie realizowali zajęć specjalizacyjnych: absolwenci z listopada 2009 roku nie mają ocen, a absolwenci z kwietnia 2010 roku w ogóle nie mają wpisanego przedmiotu w arkuszach ocen i dzienniku lekcyjnym. Zgodnie z podstawą programową wybór specjalizacji dotyczących eksploatacji i naprawy pojazdów samochodowych wiązał się z uzyskaniem zgody organu prowadzącego szkołę na finansowanie nauki jazdy, która umożliwia słuchaczom opanowanie umiejętności kierowania pojazdami samochodowymi w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii B. Zapisy te wskazują na obowiązek nauki jazdy przez słuchaczy kształcących się w zawodzie technik mechanik w specjalizacji obsługa i naprawa pojazdów samochodowych. Żadne dokumenty przebiegu nauczania nie potwierdzają realizacji przez szkołę tego obowiązku. Brak również informacji na temat ewentualnego zwolnienia z realizacji tych zajęć słuchaczy, którzy przedłożyli dyrektorowi szkoty prawo jazdy odpowiedniej kategorii. Wpisy do dzienników lekcyjnych oraz arkuszy ocen słuchaczy nie dają informacji o uzyskanych przez słuchaczy ocenach (wpisano „zaliczono") oraz nie dają żadnego potwierdzenia czasu trwania praktyki zawodowej. Wpisy w dziennikach lekcyjnych o zaliczeniu praktyk nie są potwierdzone żadnym nazwiskiem opiekuna praktyk lub innego nauczyciela ani podpisem. W arkuszach ocen słuchaczy, będących absolwentami w kwietniu 2009 roku, nie wszyscy słuchacze mają wpisane informacje o zaliczeniu praktyki zawodowej, choć wszyscy szkołę ukończyli.

Słuchacze, którzy kształcenie rozpoczęli między wrześniem 2009 roku a listopada 2011 roku, realizowali zatwierdzony przez dyrektora szkolny plan nauczania, stanowiący integralną część szkolnego programu nauczania dla zawodu technik mechanik, obowiązującego od września 2009 r. W przypadku kształcenia zawodowego nie wszystkie zajęcia edukacyjne przewidziane szkolnym planem nauczania zostały zrealizowane. Brak potwierdzenia realizacji przedmiotu „Przepisy ruchu drogowego i technika kierowania pojazdem", chociaż obowiązek realizacji tego przedmiotu zatwierdził swym podpisem dyrektor szkoty. Ponadto jest to przedmiot, którego konieczność realizacji wskazuje podstawa programowa dla zawodu technik mechanik w specjalizacji wybranej przez szkołę. Brak również informacji na temat ewentualnego zwolnienia z realizacji tych zajęć słuchaczy, którzy przedłożyli dyrektorowi prawo jazdy odpowiedniej kategorii. Praktykę zawodową realizowali tylko słuchaczy, którzy kształcili się w szkole od września 2009 r. do kwietnia 2012 r. Pozostali słuchacze praktyki zawodowej nie zrealizowali.

Słuchacze kształcący się w szkole w zawodzie technik mechanik w żadnym z omawianych okresów nie realizowali w całości podstawy programowej kształcenia w zawodzie, natomiast słuchacze, którzy kształcili się w szkole od wiszenia 2006 r. do kwietnia 2009 r., nie zrealizowali również podstawy kształcenia ogólnego.

Technik ekonomista

Kształcenie w zawodzie technik ekonomista, zgodnie z przepisami obowiązujących kolejnych rozporządzeń w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego - Dz. U. z 2002 r. nr 63, poz.571, rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 8 maja 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego - Dz. U. z 2004 r. nr 114, poz.1195, rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007 г. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego - Dz. U. z 2007 r. nr 124, poz. 860), dopuszczone było w technikach dla absolwentów gimnazjum i w szkołach policealnych, natomiast nie przewidziano kształcenia w tym zawodzie w technikum uzupełniającym dla absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej. W czasie obowiązywania wcześniejszego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 9) kształcenie w zawodzie technik ekonomista dopuszczone było w technikach i liceach zawodowych dla absolwentów szkół podstawowych oraz w szkotach policealnych (pomaturalnych), natomiast nie przewidziano kształcenia w technikum dla absolwentów szkoły zawodowej. Kształcenie w zawodzie technik ekonomista w technikum na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w tym w technikum uzupełniającym, było i jest niezgodne z prawem.

Podsumowanie

W poszczególnych, omawianych wyżej, przedziałach czasowych, Szkoła nie realizowała, przewidzianej dla technikum uzupełniającego dla dorosłych, a wcześniej dla technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoty zasadniczej, podstawy programowej bądź kształcenia ogólnego, bądź kształcenia w zawodach: technik elektronik i technik mechanik ze specjalizacja obsługa i naprawa pojazdów samochodowych. W szkole niezgodnie z przepisami kształcono w trzyletnim cyklu kształcenia w zawodzie technik ekonomista, nie realizowano określonej przepisami minimalnej liczby godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych oraz podstawy programowej kształcenia w zawodach i podstawy programowej kształcenia ogólnego.

Fakt powoływania przez (...) Kuratora Oświaty Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej, przeprowadzającej w szkole egzamin dojrzałości, nie przesądza realizacji podstawy programowej. Przeprowadzanie egzaminu dojrzałości było możliwe do sesji zimowej w roku szkolnym 2008/2009 włącznie, ale tylko dla absolwentów ponadpodstawowych szkół średnich dla dorosłych (tzn. absolwentów szkół „starego typu"). „Nowa matura" jest przeznaczona dla absolwentów szkół ponadgimnazjalnych i tych absolwentów szkół ponadpodstawowych, którzy nie otrzymali świadectwa dojrzałości na poprzednio obowiązujących zasadach. Deklaracje przystąpienia do egzaminu maturalnego słuchacze składają w szkole (z wyjątkiem absolwentów szkół zlikwidowanych lub przekształconych, którzy deklaracje składają w Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej), a dyrektor przekazuje elektronicznie dane do Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej. W przypadku zgłaszania słuchaczy do egzaminu zawodowego procedura wygląda podobnie. Szkoła nie przekazuje do (...) świadectw ukończenia szkoły.

Nadto, w szkole nie stosowano zasad klasyfikowania i promowania słuchaczy określonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Przeprowadzanie egzaminów klasyfikacyjnych w szkole kształcącej w formie zaocznej, w przypadku nieklasyfikowania słuchacza z poszczególnych zajęć edukacyjnych, jest niezgodne z przepisami ww. rozporządzenia w sprawie warunków i sposobu oceniania. Podstawa oceniania i klasyfikowania słuchacza w szkole dla dorosłych kształcącej w formie zaocznej są egzaminy semestralne przeprowadzane z poszczególnych obowiązkowych zajęć edukacyjnych, określonych w szkolnym planie nauczania.

(opinia biegłej ad hoc z zakresu oświaty J. L. k. 696-717, uzupełniająca opinia biegłej ad hoc z zakresu oświaty J. L. k. 905-913)

Kształcenie w zawodzie technik elektronik zakończyło się w szkole w listopadzie 2011 roku. Do października 2014 roku szkoła kształciła słuchaczy w zawodzie technik mechanik.

Zgodnie z programem nauczania w zawodzie technik elektronik i w zawodzie technik mechanik czas trwania praktyki zawodowej w okresie od 2005 r. do 2014 roku wynosił cztery tygodnie. Kształcenie w szkole w zawodach technik elektronik i technik mechanik nie odbywało się według zasad obowiązujących w trzyletnim technikum uzupełniającym dla dorosłych. Realizacja praktyki zawodowej bądź zwalniania z obowiązku jej odbywania w wielu przypadkach odbywała się niezgodnie z prawem oświatowym. Byli słuchacze, którzy ukończyli szkołę bez zrealizowania obowiązkowej praktyki zawodowej.

Zgodnie z podstawą programową kształcenia w zawodzie technik elektronik oraz programem nauczania dla zawodu technik elektronik słuchacze mogli odbywać praktykę zawodową w jednym z wymienionych zakładów: w zakładach produkujących urządzenia elektroniczne, w zakładach, w których stosowane są urządzenia elektroniczne, w warsztatach naprawczych urządzeń elektronicznych, w placówkach badawczo-rozwojowych, w pracowniach i biurach konstrukcyjno-technologicznych, zajmujących się projektowaniem urządzeń elektronicznych, w placówkach zajmujących się sprzedażą urządzeń elektronicznych.

Zgodnie z programem nauczania dla zawodu technik mechanik słuchacze mogli odbywać praktykę zawodową w zakładach zaplecza obsługowo-naprawczego transportu samochodowego, publicznych stacjach obsługi samochodów lub specjalistycznych zakładach naprawczych, a zakłady te powinny być wyposażone w urządzenia do badania, obsługi i naprawy samochodów odpowiadające współczesnym wymaganiom technicznym.

W przypadku kształcenia w zawodzie technika elektronika i technika mechanika część słuchaczy odbyła praktyki zgodnie podstawą programową kształcenia i programem nauczania dla zawodu. Z kolei część słuchaczy odbyła praktyki niezgodnie, bowiem praktykę zaliczano na podstawie zaświadczeń nie zawierających informacji o uzyskanym tytule zawodowym albo bez wskazania okresu zatrudnienia, w zakładzie niedopuszczonym do odbywania praktyk albo poza zakresem nauki czy też na podstawie umowy o pracę , bez wskazania stanowiska i okresu zatrudnienia. Nadto, niektórzy absolwenci ukończyli praktyki po podjęciu uchwały w sprawie ukończenia kształcenia przez słuchaczy. Część słuchaczy w ogólne nie miała zaświadczenia o ukończeniu praktyk oraz co do nich nie było informacji o zwolnieniu z odbycia praktyk – ukończyli szkołę mimo niezrealizowania praktyk zawodowych.

Kształcenie w szkole w zawodzie technik mechanik w okresie od 1 listopada 2013 r. do 1 października 2014 r. nie odbywało się według zasad obowiązujących w trzyletnim technikum uzupełniającym dla dorosłych. W okresie od 1 listopada 2013 r. do 1 października 2014 r., wskazuje, ze w szkole nadal kształcono słuchaczy według Szkolnego programu nauczania w zawodzie technik mechanik, który skopiowanym programem nauczania dla zawodu technik mechanik: (...) zatwierdzonym do realizacji w szkołach przez Ministra Edukacji i Nauki, łącznie z programem specjalizacji: obsługa i naprawa pojazdów samochodowych. Kształcenie ogólne i zawodowe przebiegało według tego samego planu nauczania jak w przypadku słuchaczy, którzy kształcili się w szkolę wcześniej Nie zrealizowano przedmiotu „Przepisy ruchu drogowego i technika kierowania pojazdami”, ani realizacji przez słuchaczy nauki jazdy w celu uzyskania prawa jazdy kategorii B, bądź zwolnienia z realizacji na podstawie posiadania prawa jazdy odpowiedniej. Absolwenci, którzy ukończyli szkołę w listopadzie 2013 r. i w kwietniu 2014 r. w zawodzie technik mechanik, nie mieli również dokumentów potwierdzających realizację praktyki zawodowej. Nadto, istnieją liczne rozbieżności dotyczące potwierdzenia obecności słuchaczy na zajęciach. W wielu przypadkach nauczyciel zanotował nieobecność słuchaczy na swoich zajęciach w konkretnym dniu, a w wykazie uczęszczania słuchaczy na zajęciach odnotowywano ich obecność. W pierwszym semestrze słuchacze nie uzyskali ocen z biologii. Istnieją nieprawidłowości w zakresie powtarzania semestru przez słuchaczy, którzy nie otrzymali promocji na semestr programowo wyższy. Praktykowano wpisywanie automatycznie niepromowanego słuchacza ponownie na listę słuchaczy semestru, którego nie ukończył, a słuchacz nie uczęszczał na zajęcia przez cały semestr, nie zdawał egzaminów i nie był klasyfikowany. Na liście słuchaczy kształcących się w szkole były osoby, które faktycznie się nie kształciły – byli słuchacze, którzy wielokrotnie powtarzali ten sam semestr. Z dniem 1 września 2010 r. wprowadzone zostały zmiany, które wskazują na obowiązek skreślenia z listy słuchaczy szkoły osób, które nie otrzymały promocji na semestr programowo wyższy, w tym osób, które nie spełniły warunków dopuszczenia do egzaminów semestralnych. Słuchacze mogli powtarzać semestr za zgodą dyrektora po złożeniu, w terminie 7 dni od dnia zakończenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych, pisemnego wniosku uzasadnionego sytuacja życiowa lub zdrowotna słuchacza. Słuchacz mógł powtarzać semestr jeden raz w okresie kształcenia w danej szkole. W dokumentacji brak jest takich wniosków słuchaczy bądź adnotacji dyrektora szkoły o zezwoleniu na powtarzanie semestru. W wyjątkowych przypadkach dyrektor szkoty mógł zezwolić na powtórzenie semestru po raz drugi w okresie kształcenia w danej szkole, ale po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej. W protokołach z zebrań rady pedagogicznej nie ma zapisów świadczących o zwracaniu się do rady pedagogicznej o wydanie opinii w tej sprawie, ani o wydaniu opinii w tej sprawie przez rade pedagogiczna.

(druga uzupełniająca opinia biegłej ad hoc J. L. k. 1761-1784, trzecia uzupełniająca opinia biegłej ad hoc J. L. k. 1843-1848)

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 7 w zw. z pkt 1 uchwały nr (...) Rady Miejskiej w Ł. z dnia 11 czerwca 2008 r. w sprawie udzielania i rozliczania dotacji przedszkolom, szkołom i placówkom niepublicznym oraz publicznym niezaliczanym do sektora finansów publicznych, funkcjonujących na terenie Miasta Ł., dotacje z budżetu Miasta Ł. przysługują szkołom niepublicznym o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie jest realizowany obowiązek szkolny – w wysokości 50% ustalonych w budżecie Miasta wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia.

W myśl § 3 ust. 1-2 uchwały, warunkiem udzielenia dotacji jest złożenie przez osobę prowadzącą szkołę lub placówkę informacji o planowanej liczbie uczniów lub wychowanków. Informację składa się w Wydziale (...) nie później niż do dni 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji. Dotacji udziela się na wniosek osoby prowadzącej, złożony w Wydziale (...) Urzędu Miasta Ł. do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji.

Stosownie zaś do treści § 4 pkt 1 zd. 1 uchwały, osoba prowadząca szkołę zobowiązana jest do składania w Wydziale (...) w terminie do 10 dnia każdego miesiąca informacji o liczbie uczniów i wychowanków aktualnej na pierwszy dzień każdego miesiąca.

Dotacje przekazywane są w 12 ratach w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca (§ 5) w wysokości odpowiadającej faktycznej liczbie uczniów lub wychowanków, wykazanej w informacji (§ 6 ust. 1). W lipcu oraz sierpniu dotacje będą przekazywane na podstawie średniej liczby uczniów lub wychowanków w szkole lub placówce w okresie od września do czerwca danego roku szkolnego (§ 6 ust. 2 uchwały).

(uchwała k. 350-352)

Wysokość stawki dotacji wypłacanej przez Miasto Ł. technikom uzupełniającym dla dorosłych kształtowała się następująco:

w 2005 r. kwota 115,39 zł,

w 2006 r. kwota 97 zł,

w 2007 r. kwota 107,49 zł,

w 2008 r. kwota 106,68 zł,

w 2009 r. kwota 106,84 zł,

w 2010 r. kwota 111,49 zł,

w 2011 r. kwota 128,64 zł,

w 2012 r. kwota 130,25 zł,

w 2013 r. kwota 146,74 zł,

w 2014 r. kwota 150,73 zł.

(niesporne; pisma pozwanego k. 627, 628, 632 i 1734)

I

Wysokość należnej stronie powodowej dotacji oświatowej w związku z kształceniem w zawodach technik elektronik i technik mechanik, z rozbiciem na poszczególne miesiące, z uwzględnieniem zmiany brzmienia przepisu art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, według podstaw programowych, które powinny być i zostały przyjęte do realizacji (tj. niezależnie od uchybień w sposobie realizacji kształcenia wg tzw. „nowej” podstawy programowej) w trzyletnim techniku uzupełniającym dla dorosłych:

- dla zawodu technik elektronik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 141.346,04 zł;

- dla zawodu technik mechanik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 1.083.706,62 zł, natomiast w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 37.943,17 zł.

uzupełniająca:

- dla zawodu technik elektronik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 95.027,63 zł;

- dla zawodu technik elektronik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 766.089,74 zł, natomiast w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 19.645,88 zł.

II

Wysokość należnej stronie powodowej dotacji oświatowej w związku z kształceniem w zawodach technik elektronik i technik mechanik, z rozbiciem na poszczególne miesiące, z uwzględnieniem zmiany brzmienia przepisu art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, z pominięciem roczników, co do których nie realizowano faktycznie wobec stwierdzonych uchybień przyjętej do realizacji tzw. „nowej" podstawy programowej, w zakresie kształcenia ogólnego, trzyletniego technikum uzupełniającego dla dorosłych:

- dla zawodu technik elektronik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 79.011,05 zł;

- dla zawodu technik mechanik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 480.754,61 zł, natomiast w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 19.645,88 zł.

III

Wysokość należnej stronie powodowej dotacji oświatowej w związku z kształceniem w zawodach technik elektronik i technik mechanik, z rozbiciem na poszczególne miesiące, z uwzględnieniem zmiany brzmienia przepisu art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, z pominięciem roczników, co do których nie realizowano faktycznie (wobec stwierdzonych uchybień) przyjętej do realizacji tzw. nowej podstawy programowej, w zakresie kształcenia ogólnego, trzyletniego technikum uzupełniającego dla dorosłych, oraz dodatkowo z pominięciem uczniów, co do których nie realizowano faktycznie (wobec stwierdzonych uchybień) przyjętej do realizacji tzw. nowej podstawy programowej, w zakresie kształcenia zawodowego, trzyletniego technikum uzupełniającego dla dorosłych:

- dla zawodu technik elektronik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 76.725,56 zł;

- dla zawodu technik mechanik w okresie od 1 października 2005 roku do 31 października 2013 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 344.461,79 zł, natomiast w okresie od 1 listopada 2013 roku do 31 października 2014 roku wartość naliczonej dotacji wynosi 0 zł.

(czwarta uzupełniająca opinia biegłej ad hoc J. L. k. 2046-2070, piąta uzupełniająca opinia biegłej ad hoc J. L. k. 2119-2125, opinia biegłego z zakresu ekonomii A. G. k. 2288-2342, uzupełniająca opinia biegłego z zakresu ekonomii A. G. k. 2378-2387

Powodowa Spółka działa obecnie pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

(niesporne; KRS k 2416 i n.)

Sąd poczynił ustalenia faktyczne w oparciu o powołane dowody z dokumentów, zeznań świadka, których wiarygodności żadna ze stron nie zakwestionowała oraz opinie biegłych, których wnioski uznać należało za prawidłowe, zwłaszcza w świetle licznych opinii uzupełniających biegłej ad hoc J. L., zwierających wnikliwe i szczegółowe ustosunkowanie się do wszelkich zastrzeżeń zgłaszanych przez strony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podstawę prawną żądania stanowił art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 239 ze zm.) – tzw. ustawy oświatowej.

Kwestia dopuszczalności drogi sądowej w rozpoznawanej sprawie została przesądzona postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2021r. w sprawie II CSKP 146/21 na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 23 maja 2019r. w sprawie I ACz 781/19.

Również, podnoszony przez stronę pozwaną, zarzut przedawnienia roszczeń, jako okresowych, został uznany za chybiony przez Sąd Okręgowy po raz pierwszy rozpoznający sprawę, zaś rozstrzygnięcie to nie zostało zakwestionowane przez stronę pozwaną. W tym miejscu należy zaznaczyć, że Sąd Okręgowy w składzie obecnym, w pełni podziela stanowiska, zgodnie z którym dotacje nie są świadczeniem okresowym, lecz jednorazowym, ponieważ jego wysokość jest określona bez odwoływania się do elementu czasu, mogą jednak być wypłacane częściami. Zaliczki nie mają charakteru samodzielnego świadczenia, lecz są częścią jednego większego świadczenia. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie ogólny 10 - letni termin przedawnienia uregulowany w art. 118 k.c. (przed zmianą) (por. wyroku Sądu Najwyższego z 22 maja 2014 r. w sprawie IV CSK 531/13)

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy oświatowej (w brzemieniu obowiązującym w okresie objętym żądaniem pozwu, w dacie złożenia pozwu), dotacje dla szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych niewymienionych w ust. 2a przysługują na każdego ucznia uczestniczącego w co najmniej 50% obowiązkowych zajęć edukacyjnych w danym miesiącu, w wysokości nie niższej niż 50% ustalonych w budżecie odpowiednio danej gminy lub powiatu wydatków bieżących ponoszonych w szkołach publicznych tego samego typu i rodzaju w przeliczeniu na jednego ucznia, pod warunkiem że osoba prowadząca szkołę niepubliczną poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji, z zastrzeżeniem ust. 3h oraz 3i. W przypadku braku na terenie gminy lub powiatu szkoły publicznej danego typu i rodzaju podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły publicznej danego typu lub rodzaju.

W odniesieniu do merytorycznych zarzutów strony pozwanej należy zauważyć, że źródłem sporu był status szkoły prowadzonej przez powodową Spółkę i prawo do otrzymania dotacji.

Sąd podzielił w tym zakresie zarzuty strony pozwanej.

Pojęciem, które należy scharakteryzować na gruncie powołanego przepisu jest pojęcie "typ szkoły".

Typy szkół zostały wyraźnie wskazane w art. 9 ustawy oświatowej, w brzmieniu obowiązującym w dacie wystąpienia z pozwem, są to: sześcioletnia szkoła podstawowa, trzyletnie gimnazjum oraz szkoły ponadgimnazjalne: zasadnicza szkoła zawodowa okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, trzyletnie liceum ogólnokształcące, czteroletnie technikum, trzyletnie technikum uzupełniające dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, których ukończenie umożliwia osobom posiadającym wykształcenie średnie uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu i trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy.

Trzecim z pojęć, które należy scharakteryzować, jest pojęcie "rodzaj". Naczelny Sąd Administracyjny w wyr. z 13.3.2007 r. (II GSK 326/06, Legalis) wskazuje, że z uwagi na fakt, iż pojęcie "rodzaj" szkoły nie zostało w ustawie wyjaśnione, a jednocześnie ustawodawca używa je łącznie z pojęciem "typ" szkoły to, według NSA, uzasadniony jest wniosek, że "typ" szkoły można interpretować jako pojęcie nadrzędne z zastrzeżeniem, że sam ustawodawca nie jest w pełni konsekwentny, ponieważ w art. 80 ustawy oświatowej mowa jest o typie i rodzaju szkoły, a w art. 90 ust. 3 mowa jest o typie lub rodzaju. Zgodnie z definicją słownikową "rodzaj" to kategoria, klasa, gatunek czegoś, wyróżnienie ze względu na charakterystyczne cechy, odmiana, typ, jakość – ( Słownik współczesnego języka polskiego, pod redakcją B. Dunaja, t. II, s. 244), a zatem "rodzaj szkoły" to jej cechy szczególne, charakterystyczne w ramach danego typu szkoły. Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 2 ustawy określił, co obejmuje system oświaty, wymieniając w pkt 2 tego przepisu różne szkoły, nie używając przy ich określeniu terminu "rodzaj". Z kolei w art. 3 (szkoła specjalna, szkoła integracyjna, szkoła artystyczna) zostały zawarte definicje niektórych szkół wymienione w art. 2 pkt 2. Jednocześnie w art. 3 pkt 15 jest mowa o szkole dla dorosłych; zgodnie z tym przepisem przez określenie "szkoła dla dorosłych" – należy rozumieć szkołę, w której stosuje się odrębną organizację kształcenia i do której przyjmowane są osoby mające 18 lat, a także kończące 18 lat w roku kalendarzowym, w którym przyjmowane są do szkoły.

Przy analizie tego pojęcia należy również wziąć pod uwagę zapisy art. 82 ustawy o systemie oświaty, na podstawie którego jednostki samorządu terytorialnego dokonują rejestracji szkół i placówek niepublicznych funkcjonujących na ich terenie. Zgodnie z brzmieniem art. 82 ust. 2 zgłoszenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek powinno zawierać: "określenie odpowiednio typu i rodzaju szkoły lub placówki", a także w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe – " nazwy zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić, zgodnych z nazwami zawodów występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, lub klasyfikacji zawodów i specjalności ustalanej na potrzeby rynku pracy przez ministra właściwego do spraw pracy". Co więcej, organ wydaje zaświadczenie o wpisie do ewidencji, w którym zgodnie z art. 82 ust. 3a ustawy wskazuje się: "nazwę oraz odpowiednio typ i rodzaj szkoły lub placówki".

Na zasadach opisanych w art. 90 ust. 3 dofinansowuje się działalność szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których nie jest realizowany obowiązek szkolny, ani obowiązek nauki. Oznacza to przede wszystkim szkoły dla dorosłych. Skoro żaden przepis nie precyzuje, jakie szkoły stanowią "szkoły publiczne tego samego typu i rodzaju" w stosunku do niepublicznych szkół dla dorosłych, jednakże można przyjąć, że chodzi o wszelkie szkoły tego samego typu i rodzaju, zgodnie z wykazem w art. 9 ust. 1 ustawy. W orzecznictwie przyjęto, że szkoły dla dorosłych stanowią odrębny rodzaj szkół. Zatem dotację dla niepublicznych szkół dla dorosłych należałoby ustalać w oparciu o wydatki bieżące na jednego ucznia publicznych szkół dla dorosłych przy uwzględnieniu tożsamości typu szkoły ( zob. M.Pilich, Ustawa o systemie oświaty, Komentarz do art. 90 OświatU, ABC 2012).

Stosownie do powołanego przepisu art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego, obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Zatem warunkiem sine quo non założenia i prowadzenia szkoły lub placówki niepublicznej jest wcześniejsze uzyskanie wpisu do ewidencji prowadzonej przez właściwą jednostkę samorządu terytorialnego. Wpis do ewidencji szkół i placówek niepublicznych jest koniecznym warunkiem uzyskania dotacji, o której mowa w art. 90 ustawy o systemie oświaty. Przepis art. 83 ust. 1 ustawy o systemie oświaty określa przypadki, w których następuje wykreślenie wpisu z ewidencji prowadzonej przez ta jednostkę. Wykreślenie z ewidencji następuje w drodze decyzji, w terminie określonym w decyzji i jest równoznaczny z likwidacją szkoły lub placówki.

Z art. 85 ust. 3 ustawy o systemie oświaty wynika, iż organ jednostki samorządu terytorialnego, na wniosek osoby prowadzącej szkołę niepubliczną nieposiadającą uprawnień szkoły publicznej nadaje tej szkole uprawnienia szkoły publicznej, jeżeli osoba ta przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie w zawodach, dla których ministrem właściwym jest minister właściwy do spraw zdrowia - także opinię tego ministra. Właściwy rzeczowo do wydania decyzji w przedmiocie nadania (odmowy nadania) uprawnień szkoły publicznej - i odpowiednio cofnięcia ich zgodnie z art. 88 ww. ustawy - jest organ ewidencyjny, a wiec odpowiednio wójt (burmistrz lub prezydent), starosta bądź marszałek województwa. Upoważnienie do ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji oraz trybu i zakresu kontroli, nie jest równoznaczne z kompetencją organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do ustalania przypadków utraty dotacji.

Na mocy wyżej wymienionych przepisów ustawy o systemie oświaty, szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych, w przypadku zaprzestania działalności przez szkołę lub utraty uprawnień szkoły publicznej, automatycznie tracą prawo do uzyskania takiej dotacji.

Obowiązkiem gminy jest udzielanie dotacji niepublicznym szkołom o uprawnieniach szkół publicznych pod warunkiem aktualności wpisu do odpowiedniego rejestru oraz złożenie w terminie wniosku o dotację zawierającą planowaną liczbę uczniów. Prowadzenie zaś działalności edukacyjnej bez spełnienia warunków określonych w rozdziale ósmym ustawy o systemie oświaty jest sprzeczne z ustawą i stanowi podstawę do wykreślenia szkoły z ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Skoro bowiem zasadą określoną w przepisach ustawy o systemie oświaty jest dotowanie jedynie legalnie prowadzonej placówki na podstawie aktualnego wpisu do ewidencji, to nie jest możliwe przekazywanie środków z budżetu gminy na rzecz podmiotu nie spełniającego tego wymogu (tak : Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w wyroku z dnia 9 maja 2011 r., sygn.. akt V SA/Wa 2912/10)

Jedną z zasad przyznawania dotacji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego na prowadzenie niepublicznych przedszkoli i szkół o uprawnieniach szkół publicznych jest okoliczność, iż dotacja taka może być przyznana wyłącznie na rzecz placówki legalnie działającej w oparciu o wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Ewidencja szkół i placówek niepublicznych spełnia doniosłą funkcję zapewnienia bezpieczeństwa obrotu prawnego, poprzez dostarczenie wszystkim zainteresowanym danych o podmiocie będącym organem prowadzącym, a także o samej szkole lub placówce. (tak samo WSA w Kielcach w uzasadnieniu wyroku z 12 lutego 2009 r., sygn. akt II SA/Ke 753/2008).

W rozpoznawanej sprawie osoba prowadząca szkołę - która uzyskała wpis do ewidencji Kuratora Oświaty w Ł., jako podmiot prowadzący od dnia 1 września 1997r. (...) Technikum Zawodowe (...) w Ł., stanowiące zawodową szkołą średnią kształcącą uczniów w cyklach 3-, 4- i 5-letnich w zawodach: technika ekonomisty, technika elektronika i technika mechanika, a na podstawie decyzji Kuratorium (...) w Ł. z dnia 28 sierpnia 1997r. nadano Zaocznemu Technikum Zawodowemu (...) w Ł. uprawnienia szkoły publicznej - nie dopełniła obowiązków wynikających z ustawy z dnia 8 stycznia 1999r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96 ze zm.).

Zgodnie z art. 2b ust. 1 i 2 w zw. z art. 6a tej ustawy, z dniem 1 września 2001 r., a w przypadku szkół dla dorosłych - z dniem 1 września 2003r., likwiduje się klasę pierwszą, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowej szkoły zasadniczej i szkół średnich, z wyjątkiem technikum oraz liceum na podbudowie programowej szkoły zasadniczej oraz szkoły policealnej i szkoły pomaturalnej. Na rok szkolny 2004/2005, a w przypadku szkół dla dorosłych - na rok szkolny 2006/2007, nie prowadzi się rekrutacji kandydatów do klasy pierwszej technikum wymienionego w ust. 1.

Stosownie do dyspozycji art. 11 b ust. 2 powołanej ostatnio ustawy, osoby prawne i osoby fizyczne prowadzące dotychczasowe niepubliczne szkoły ponadpodstawowe przekształcane zgodnie z art. 2c w szkoły ponadgimnazjalne, są obowiązane, nie później niż do dnia 31 maja roku, w którym następuje przekształcenie danego typu szkoły, złożyć wnioski o dokonanie zmian we wpisach do ewidencji, dotyczące przekształcenia dotychczasowych szkół ponadpodstawowych w szkoły ponadgimnazjalne

Przekształcenie tego rodzaju szkół w szkoły ponadgimnazjalne wymagało zachowania procedury przewidzianej w art. 11 b ust. 3 w zw. z art. 10b i 10d ustawy, w tym przygotowania aktów przekształcenia i złożenia właściwym organom wymaganych informacji. Ponadto, w myśl art. 2c ust. 4 ustawy, z dniem 1 września 2004r. organy prowadzące dotychczasowe technika i szkoły ponadpodstawowe dla dorosłych obowiązane były dokonać przekształcenia dopiero po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, urzędu pracy oraz rady zatrudnienia (powiatowej lub wojewódzkiej).

Zgodnie z art. 11 b ust. 4 ustawy, w przypadku przekształcenia dotychczasowej niepublicznej szkoły ponadpodstawowej posiadającej uprawnienia szkoły publicznej w szkołę ponadgimnazjalną szkoła ta zachowuje uprawnienia szkoły publicznej. Natomiast, jeżeli dotychczasowa szkoła ponadpodstawowa została postawiona w stan likwidacji, do czasu zakończenia cyklu kształcenia przez wszystkie klasy, szkoła ta na podstawie art. 6c ustawy mogła działać zgodnie z przepisami dotyczącymi dotychczasowych szkół ponadpodstawowych.

W stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy, strona powodowa bezspornie nie złożyła skutecznie wniosku o wpisanie zmian w zakresie statusu prowadzonej przez siebie szkoły do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wprawdzie w dniu 5 października 2005r. taki wniosek został złożony, ale nastąpiło to bez dochowania dalszych wymogów przekształcenia, a zwłaszcza określonych w art. 2c ust. 4 ustawy przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, tj. bez zasięgnięcia opinii kuratora oświaty, urzędu pracy i właściwej rady zatrudnienia. Decyzja Prezydenta Miasta Ł. o odmowie dokonania zmian we wpisie do ewidencji z dnia 2 kwietnia 2007r. nie została wzruszona w administracyjnym toku instancji, ani w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 lipca 2009r. wprawdzie nie podzielił poglądu zaprezentowanego w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odnośnie charakteru prawnego terminu na złożenie wniosku o dokonanie zmian uznając, że ma on charakter instrukcyjny, ale jednocześnie w sposób jednoznaczny stwierdził, iż nie zostały spełnione inne wymogi przekształcenia, o których mowa w art. 2c ust. 4 ustawy, a mianowicie nie zasięgnięto opinii kuratora oświaty, urzędu pracy i rady zatrudnienia, które to wymogi dotyczą także szkół niepublicznych.

W konsekwencji, ponieważ proces przekształcenia technikum prowadzonego przez powodową Spółkę w szkołę ponadgimnazjalną, stanowiącą jednocześnie niepubliczną szkołę dla dorosłych o uprawnieniach szkół publicznych nie został, przez stronę powodową od strony formalnej skutecznie zainicjowany, w świetle zarzutów strony pozwanej i wytycznych Sądu Apelacyjnego w Łodzi w sprawie I ACa 1124/12, aby uznać, iż przedmiotowe technikum dla dorosłych jest niepubliczną szkołą o uprawnieniach szkół publicznych (dla osób dorosłych, a więc, w której nie jest realizowany obowiązek szkolny) w rozumieniu art. 90 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, uprawnioną do uzyskania dotacji, należało ustalić, czy faktycznie realizowany w technikum prowadzonym przez powodową Spółkę program nauczania pokrywa się z podstawą programową i zasadami obowiązującymi w trzyletnim technikum uzupełniającym, tj. czy szkoła kształci absolwentów według nowych podstaw programowych.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że powodowa Spółka nie tylko zaniedbała dokonania zmian we wpisach do ewidencji, dotyczących przekształcenia dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną, ale również szkoła prowadzona przez powodową Spółkę, nie spełnia ustawowego wymogu określonego w art. 90 ust. 3 ustawy oświatowej, gdyż nie realizowała w poszczególnych, objętym żądaniem pozwu, przedziałach czasowych, przewidzianej dla technikum uzupełniającego dla dorosłych, a wcześniej dla technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, podstawy programowej bądź kształcenia ogólnego, bądź kształcenia w zawodach: technik elektronik i technik mechanik ze specjalizacją obsługa i naprawa pojazdów samochodowych, nadto w szkole niezgodnie z przepisami kształcono w trzyletnim cyklu kształcenia w zawodzie technik ekonomista; nie realizowano określonej przepisami minimalnej liczby godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych oraz podstawy programowej kształcenia w zawodach i podstawy programowej kształcenia ogólnego. Słuchacze kształcący się w szkole w zawodzie technik elektronik w żadnym z analizowanych okresów nie realizowali w całości podstawy programowej kształcenia w zawodzie, natomiast słuchacze, którzy kształcili się w szkole od września 2006 r. do kwietnia 2009r. nie realizowali również podstawy kształcenia ogólnego. Z kolei słuchacze kształcący się w szkole w zawodzie technik mechanik w żadnym z okresów nie realizowali w całości podstawy programowej kształcenia w zawodzie, natomiast słuchacze, którzy kształcili się w szkole od września 2006 r. do kwietnia 2009 r., nie zrealizowali również podstawy kształcenia ogólnego. Natomiast kształcenie w zawodzie technik ekonomista w technikum na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, w tym w technikum uzupełniającym, było i jest niezgodne z prawem.

Fakt powoływania przez (...) Kuratora Oświaty Przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej, przeprowadzającej w szkole egzamin dojrzałości, nie przesądza realizacji podstawy programowej. Nadto, w szkole nie stosowano zasad klasyfikowania i promowania słuchaczy określonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Przeprowadzanie egzaminów klasyfikacyjnych w szkole kształcącej w formie zaocznej, w przypadku nieklasyfikowania słuchacza z poszczególnych zajęć edukacyjnych, jest niezgodne z przepisami rozporządzenia w sprawie warunków i sposobu oceniania.

Powyższe prowadzi do wniosku, że fakt nieprzekształcenia niepublicznej ponadpodstawowej szkoły z uprawnieniami szkoły publicznej - (...) Technikum Zawodowego (...) w Ł., prowadzonego przez Centrum (...) Spółkę z o.o. w niepubliczną ponadgimnazjalną szkołę z uprawnieniami szkoły publicznej (postępowanie w tej sprawie zostało zakończone ostateczną decyzją Prezydenta Miasta Ł. z dnia 2 kwietnia 2007r. w przedmiocie odmowy dokonania zmian we wpisie do ewidencji w zakresie przekształcenia ww. szkoły ponadpodstawowej w szkołę ponadgimnazjalną) nie oznaczał tylko braku stosownych zmian w ewidencji – nie skutkujących utratą przez szkołę przymiotu szkoły niepublicznej, o uprawnieniach szkoły publicznej, ale rzeczywiście nie nastąpiło przekształcenie szkoły w szkołę nowego typu, z uwzględnieniem przede wszystkim nowej podstawy programowej realizowanej przez szkoły w nowym ustroju szkolnym, bowiem, jak wykazało postępowanie dowodowe, szkoła nie kształciła absolwentów według nowych podstaw programowych.

Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 2b ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. z 1999 r. Nr 12, poz. 96 z późn. zm.), z dniem 1 września 2006 r. zlikwidowana została klasa pierwsza, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowego (3-letniego) technikum dla dorosłych na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej na rok szkolny 2006/2007 do wymienionego wyżej technikum rekrutacja nie była prowadzona. W związku z powyższym ostatni nabór do „starego typu” technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej miał miejsce na semestr wiosenny roku szkolnego 2005/2006. Od semestru jesiennego 2006 r., czyli od września 2006 r. w systemie oświaty funkcjonowały już tylko szkoły ponadgimnazjalne, w tym trzyletnie techniku uzupełniające dla absolwentów zasadniczych szkół zawodowych.

Z kolei przyczyną przedłużenia się procedury wykreślenia (...) Technikum Zawodowego (...) z ewidencji szkół niepublicznych, zainicjowanej przez Prezydent Miasta Ł. i (...) Kurator Oświaty, było świadomie i długotrwale uniemożliwianie (...) Kuratorowi Oświaty przeprowadzenia, w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego, kontroli działalności szkoły, w szczególności w zakresie spełniania przez szkołę wymagań wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, a więc sprawdzenia, czy prowadzona przez szkołę działalność jest zgodna z przepisami ustawy, co też ostatecznie zadecydowało o wykreśleniu szkoły powoda z ewidencji, wobec stwierdzenia realizowania przez szkołę „starego typu” (technikum dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej) - (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. prowadzone przez Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., zajęć edukacyjnych w oparciu o nieujawnione nadzorowi pedagogicznemu dokumenty, pomimo wielokrotnych prób przeprowadzenia kontroli w trybie nadzoru pedagogicznego, wydanych zaleceń oraz polecenia, o którym mowa w treści przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie oświaty.

Kolejne zmiany związane z ustrojem szkolnym określone przepisami art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 205, poz. 1206 z późn. zm.) wprowadziły stopniową likwidację techników uzupełniających dla dorosłych poprzez likwidację z dniem 1 września 2013 r. klasy pierwszej, a w latach następnych kolejnych klas dotychczasowego technikum uzupełniającego dla dorosłych. Wobec faktu, iż w przepisach prawa oświatowego nie funkcjonuje pojęcie „wygaszenia szkoły”, zaś przepis art. 7 ust. 3 cytowanej ustawy znajduje zastosowanie wyłącznie do szkół przekształconych na podstawie przepisu art. 2b ustawy przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, nie można przyjąć, iż stopniowa likwidacja (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł. nastąpiła na podstawie przepisu art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.

Prowadzenie zaś działalności edukacyjnej bez spełnienia warunków określonych w ustawie o systemie oświaty jest sprzeczne z ustawą i stanowi podstawę do wykreślenia szkoły z ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Skoro bowiem zasadą określoną w przepisach ustawy o systemie oświaty jest dotowanie jedynie legalnie prowadzonej placówki na podstawie aktualnego wpisu do ewidencji, to nie jest możliwe przekazywanie środków z budżetu gminy na rzecz podmiotu nie spełniającego tego wymogu. Rola dotacji oświatowej nie polega na subsydiowaniu jakiejkolwiek działalności jednostki prowadzącą szkoły, na dofinansowanie realizacji zadań szkoły w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, funkcjonującej w systemie oświaty, o czym stanowi tytuł ustawy.

Mając powyższe na uwadze, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, dotyczących braku rzeczywistego przekształcania szkoły prowadzonej przez powodową Spółkę w szkołę nowego typu przez organ prowadzący szkołę, z uwzględnieniem przede wszystkim nowej podstawy programowej realizowanej przez szkołę w nowym ustroju szkolnym oraz jednoznacznej treści norm prawnych nakazujących przekształcenie technikum w szkołę ponadgimnazjalną zawartych w ustawie z dnia 8 stycznia 1999r.- Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, należało uznać, że strona powodowa nie zdołała wykazać, że prowadzona przez nią szkoła jest podmiotem uprawnionym do uzyskania dotacji na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy.

Podkreślić należy w tym miejscu również cel ustawy – dążenie do sprawiedliwego podziału środków finansowych przez jednostkę samorządu terytorialnego pomiędzy szkoły prowadzone na jej obszarze i ich ujednolicenie w przypadku, gdy inny podmiot prowadzi szkołę, której prowadzenie należy do zadań własnych gminy (tak w wyroku z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Ke 215/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w K.).

Tym samym, poprzez otrzymanie dotacji oświatowej, dofinansowanym w istocie nie będzie podmiot taką szkołę prowadzący, ale zadania oświatowe realizowane przez placówkę, którą ten organ prowadzi, polegające na zapewnieniu kształcenia, wychowania i opieki, co w przypadku szkoły prowadzonej przez pozwaną Spółkę, nie było faktycznie realizowane, skoro prowadzona przez niepubliczną szkołę ponadpodstawową, która nie została przekształcona
w szkołę niepubliczną ponadgimnazjalną, działalność dydaktyczna była niezgodna z przepisami ustawy, co więcej, organ prowadzący szkołę, w sposób świadomy, długotrwale uniemożliwiał (...) Kuratorowi Oświaty sprawowanie nadzoru pedagogicznego, zmierzającego do przeprowadzenia kontroli działalności szkoły i ewentualnie zainicjowanie procedury wykreślenia z ewidencji szkół niepublicznych (...) Technikum Zawodowego (...) z siedzibą w Ł..

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 3e ustawy o systemie oświaty organy jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 1a - 3b, mogą kontrolować prawidłowość wykorzystania dotacji przyznanych szkołom i placówkom z budżetów tych jednostek. Zakres kontroli wynika z ust. 3f ww. artykułu. Zgodnie z tym przepisem osoby upoważnione do przeprowadzenia kontroli przez organy, o których mowa w ust. 3e, mają prawo wstępu do szkół i placówek oraz wglądu do prowadzonej przez nie dokumentacji organizacyjnej, finansowej i dokumentacji przebiegu nauczania. Z art. 90 ust. 4 ustawy o systemie oświaty wynikają kompetencje dla organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, którego zadaniem jest ustalenie trybu udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1a i 2a - 3b, oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystywania, przy uwzględnieniu w szczególności podstawy obliczania dotacji, zakresu danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji i w rozliczeniu jej wykorzystania, oraz terminu i sposobu rozliczenia dotacji.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt 1. sentencji.

Podstawę orzeczenia o kosztach procesu stanowił art. 98 k.p.c. statuujący zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.

Z/

Odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku doręczyć stronie powodowej przez peł.

2025/04/28

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sylwia Nowakowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: