Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 listopada 2022 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi oddalił powództwo o zapłatę wywiedzione przez D. M. przeciwko A. S. o zapłatę:

I.  zasądził od A. S. na rzecz D. M. tytułem zadośćuczynienia kwotę 15.000 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 lipca 2019 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądził od A. S. na rzecz D. M. tytułem odszkodowania kwotę 4.046 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

a.  2.462 złote od dnia 30 lipca 2019 roku do dnia zapłaty,

b.  1.584 złote od dnia 29 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty;

III.  oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  zasądził od A. S. na rzecz D. M. zwrot kosztów procesu zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Apelację od całości powyższego wyroku złożyła pozwana zarzucając rozstrzygnięciu:

1.  Obrazę prawa materialnego, tj. art. 415 k.c. w zw. z art. 5 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy nie było podstaw do dokonania jego subsumcji z uwagi na brak winy Pozwanej w działaniu bądź zaniechaniu.

2.  Naruszenie prawa materialnego, tj. art. 362 k.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, w której Powódka przyczyniła się do powstania szkody.

W konkluzji skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości ewentualnie o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie zakresu przyczynienia się Powódki w stopniu wynoszącym 50%, ewentualnie w mniejszym stopniu do uznania sądu i zasądzenie świadczeń pomniejszonych o tak przyjęty stopień przyczynienia, a także o zasądzenie od Powódki na rzecz Pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Poddane kontroli instancyjnej orzeczenie jest prawidłowe w każdym jego aspekcie, co dotyczy zarówno ustaleń faktycznych, które Sąd odwoławczy przyjmuje za własne, jak i przedstawionych zapatrywań jurydycznych.

W ocenie Sądu odwoławczego stanowisko skarżącej przedstawione w treści apelacji sprowadza się do wyłączenie polemiki z ustaleniami Sądu Rejonowego, przy jednoczesnym braku wskazania konkretnych okoliczności czy dowodów na poparcie swojego stanowiska.

Materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania pierwszoinstancyjnego, zdaniem Sądu Okręgowego, w sposób jednoznaczny uzasadnia roszczenie powódki w dochodzonej wysokości, a przede wszystkim nie pozostawia wątpliwości co do odpowiedzialności pozwanej.

Wbrew stanowisku skarżącej, która zarówno w toku postępowania pierwszoinstancyjnego jak również w treści wniesionego środka odwoławczego kwestionuje swoją odpowiedzialność wskazując, iż nie była zobowiązana do utrzymywania w porządku powierzchni parkingu przed blokiem przy ul. (...) w Ł., wskazać należy, że obowiązek taki wprost wynika z umowy zawartej w dniu 31.01.2007 roku pomiędzy Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w Ł. a pozwaną, konkretnie z pkt. 3 ppkt. a Załącznika nr 5 do ww. umowy. Zawierając przedmiotową umowę pozwana zobowiązała się, w porze zimowej, do codziennego stosowania środków zapobiegającym skutkom gołoledzi (posypywania piaskiem, usuwania śniegu i lodu oraz usypywania go w pryzmy) na powierzchni chodnika, jezdni i miejsc postojowych. Odpowiedzialność pozwanej, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, ma źródło w art. 415 k.c., wobec tego, iż pozwana ponosi winę w zaniechaniu czynności odśnieżania, co doprowadziło do powstania uszczerbku na zdrowiu Powódki.

W świetle powyższego, jako zupełnie zbędne stają się rozważania strony pozwanej poczynione w apelacji, a dotyczące stanu dostępności miejsc parkingowych na (...) osiedlach i związanych z tym trudności w utrzymywania ich w porządku w porze zimowej. Sąd Okręgowy zauważa w tym miejscu, iż pozwana prowadzi działalność gospodarczą przedmiotem której, zgodnie z (...), jest między innymi zamiatanie i polewanie ulic i usuwanie śniegu i lodu, włącznie z usuwaniem śniegu i lodu z dachów budynków oraz pozostałą działalność w zakresie sprzątania, gdzie indziej niesklasyfikowaną, stąd można wymagać od pozwanej staranności i fachowości w wykonywaniu działalności, odpowiedniej dla profesjonalistów, mając jednocześnie na uwadze długoletnie doświadczenie na rynku.

Całkowicie chybiony okazał się także zarzut naruszenia art. 362 k.c. poprzez nieustalenie przyczynienia się powódki do powstania szkody. Argumentacja skarżącej w tej kwestii nie została poparta żadnymi dowodami czy okolicznościami, które mogłyby choćby w niewielkim stopniu wzruszyć stanowisko Sądu I instancji. Twierdzenie o przyczynieniu się powódki do powstania szkody poprzez niezachowanie ostrożności oraz przejście po powierzchni parkingowej (do czego powódka miała pełne prawo, a nadto jak wynika z zeznań powódki oraz naszkicowanego podczas rozprawy w dn. 15.12.2020r. rzutu terenu przed blokiem przy ul. (...) w Ł. – decyzja powódki o przejściu przez parking była całkowicie naturalna i logiczna w kontekście codziennego funkcjonowania ), w sytuacji gdy pozwana zaniechała wykonania swoich obowiązków w postaci utrzymania w porządku terenu parkingu nie mogło w żadnej mierze być rozważone przez Sąd odwoławczy w kontekście ewentualnej zmiany skarżonego wyroku.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy uznał, iż apelacja nie zawiera uzasadnionych zarzutów mogących podważyć stanowisko Sądu Rejonowego, a tym samym jako bezzasadna podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono wedle zasady odpowiedzialności za wynik sprawy statuowanej przez art. 98 k.p.c. Koszty postępowania apelacyjnego należne powódce od pozwanej ograniczają się do wynagrodzenia dla pełnomocnika procesowego powódki w osobie adwokata, w wysokości 1.800 zł. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika została ustalona na podstawie § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800).