Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

[Sędzia Przewodniczący Jachowicz Bogdan 00:05:34.024]

Cywilnego. Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2018 r. Sąd Rejonowy w Łęczycy, w sprawie z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L., przeciwko A. W. (1) o zapłatę oddalił powództwo w całości i zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz A. W. (1) kwotę 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Następnie postanowieniem z dnia 8 stycznia 2019 r. Sąd Rejonowy w Łęczycy, na mocy art. 395 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego uwzględnił zażalenie pełnomocnika pozwanej i uchylił rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego zawarte w pkt. 2 wyroku Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 21 grudnia 2018 r., wydanego w sprawie I C 233/18, w pkt. 2 zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz A. W. (1) kwotę 1.817 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, a także zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na rzecz A. W. (1) kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kwotę 120 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym. Powyższe rozstrzygnięcie, jeżeli chodzi o wyrok z dnia 21 grudnia 2018 r. Sąd I Instancji oparł na następujących ustaleniach faktycznych. Właścicielem nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...) jest małoletni A. W. (2) [f 00:07:34.720]. W dniu 11 czerwca 2016 r. A. W. (1) działająca w imieniu małoletniego A. W. (2) zawarła z A. i T. małżonkami C. [f 00:07:44.560] umowę najmu nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...). Czynsz najmu ustalano na kwotę 1.500 zł miesięcznie, płatny do 5 każdego miesiąca. (...) Spółka Akcyjna zawarła z A. C. [f 00:08:00.792] umowę o dostawę energii elektrycznej do punktu poboru, to jest w Z. przy ulicy (...). Wobec nieregulowania należności umowa ta została wypowiedziana pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. W dniu 4 października 2016 r. A. W. (1) wypowiedziała umowę najmu z uwagi na zaległości w opłatach czynszowych i innych opłatach. K. kierowała wezwania do zapłaty zaległości do A. i T. C. [f 00:08:31.640]. W dniu 25 stycznia 2017 r. upoważnieni przedstawiciele (...) Spółki Akcyjnej M. D. [f 00:08:41.048] i M. C. [f 00:08:42.200] przeprowadzili kontrolę u odbiorcy energii elektrycznej w lokalu mieszkalnym położonym w Z. przy ulicy (...). Oprócz małoletniego właściciela A. W. (2) podczas kontroli obecna była jego matka A. W. (1). W wyniku kontroli ustalono, że doszło do poboru energii elektrycznej w ilości (...) kilowatów, bez podpisania umowy z dystrybutorem. A. W. (1) złożyła zastrzeżenia do sporządzonego protokołu. Z uwagi na poczynione ustalenia (...) wystosował notę księgową na kwotę 5.623 zł 70 gr. Nota została wystawiona w oparciu o postanowienia taryfy dla energii elektrycznej obowiązujące w (...) Spółce Akcyjnej. Nota została wystawiona w dniu 27 lutego 2017 r. z terminem płatności 13 marca 2017 r. Pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. A. W. (1) została wezwana do zapłaty. Wezwanie do zapłaty odebrała w dniu 14 kwietnia 2017 r. I w oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd I Instancji zważył, co następuje. A mianowicie powództwo podlegało oddaleniu z uwagi na brak legitymacji procesowej biernej po stronie pozwanej A. W. (1). Jak wskazuje Sąd właścicielem przedmiotowego lokalu jest małoletni A. W. (2). Wprawdzie w sprawie strona pozwana po uzyskaniu informacji wynikającej ze sprzeciwu od nakazu zapłaty, który złożyła A. W. (1), złożyła wniosek o zawiadomienie o toczącym się procesie na podstawie art. 84 i k.p.c. A. W. (2), zresztą uczyniono to za pośrednictwem jego przedstawicielki ustawowej, czyli pozwanej. Zawarto także wniosek o zawiadomienie o toczącym się procesie A. C. i T. C., jednakże żadna z tych osób nie wyraziła inicjatywy, nie przejawiła inicjatywy wejście do procesu w charakterze interwenienta ubocznego. Wobec tych ustaleń i wykazania przez stronę pozwaną, że A. W. (1) nie jest legitymowana biernie do występowania w niniejszym procesie powództwo podlegało oddaleniu. Jeżeli chodzi z kolei o postanowienie z dnia 8 stycznia 2019 r. to Sąd Rejonowy wskazał, że wydając wyrok z dnia 21 grudnia 2018 r. błędnie rozstrzygnięto o kosztach postępowania, albowiem przy wartości przedmiotu sporu, która występowała w niniejszej sprawie winna być to kwota 1.817 zł zasądzona od strony powodowej na rzecz pozwanej a nie kwota 1.217 zł. W pierwszej kolejności strona powodowa wniosła zażalenie na przedmiotowe postanowienie z dnia 8 stycznia 2019 r., w którym zarzuciła naruszenie art. 98 § 1 i 3 Kodeksu postępowania cywilnego, w związku z § 10 ust. 2 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. i wniosła o zawieszenie postępowania zażaleniowego do czasu zakończenia postępowania apelacyjnego oraz o uchylenie zaskarżonego postanowienia, a także zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. Następnie strona powodowa wniosła apelację od wyroku z dnia 21 grudnia 2018 r., w którym zarzuciła naruszenie art. 6, art. 232 k.p.c., poprzez uznanie, iż powódka nie udowodniła faktu posiadania przez pozwaną legitymacji biernej. Po drugie, naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów prowadzącą do uznania, iż pozwana nie posiada legitymacji biernej w niniejszym postępowaniu i po drugie zarzut naruszenia prawa materialnego, to jest art. 57 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, w związku z art. 3 ust. 18 ustawy Prawo energetyczne, poprzez uznanie, że nie doszło do nielegalnego poboru energii elektrycznej przez pozwaną. W oparciu o te zarzuty strona powodowa wniosła o zmianę wyroku Sądu I Instancji przez zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 5.623 zł 70 gr wraz z odsetkami od dnia 14 marca 2017 r. do dnia zapłaty, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I Instancji, a także o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania za obie instancje. W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych a w odpowiedzi na zażalenie strona powodowa wnio..., pozwana wniosła o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja jako niezasadna podlegała oddaleniu. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, który w sprawie jest bezsporny, że właścicielem przedmiotowej nieruchomości jest małoletni A. W. (2). Właścicielką tego lokalu nie jest w żadnej części, nawet w części ułamkowej pozwana A. W. (1). Wziąwszy pod uwagę treść pozwu, który w żadnym zakresie nie wskazuje aby odpowiedzialność pozwanej miała wynika, wynikać z innej podstawy prawnej a niżeli art. 57 ustawy Prawo energetyczne, należy podzielić w całości konstatację Sądu I Instancji, że pow..., że pozwana w niniejszej sprawie nie posiadała legitymacji procesowej biernej. Wydaje się, że po ustaleniu tej okoliczności na skutek wniesienia sprzeciwu przez pozwaną do podobnej konstatacji doszła również strona powodowa, która podjęła określone działania procesowe w tej sprawie a mianowicie wniosła o wezwanie do, o zawiadomienie o toczącym się procesie w trybie art. 84 k.p.c., zarówno A. W. (2) jak tak, jak również najemców przedmiotowego lokalu, którzy mieli zawartą z (...) w okresie wcześniejszym umowy o dostarczanie energii elektrycznej, to jest A. C. i T. C.. Jednakże osoby te nie przystąpiły do sprawy w charakterze interwenientów ubocznych. Trzeba mieć w tym aspekcie w polu widzenia, że wniosek o przypozwanie złożony w trybie art. 84 k.p.c. nie mógł przynieść zamierzonego przez stronę powodową skutku, albowiem osoby te nawet gdyby przystąpiły do sprawy nie stałyby się stronami procesu w takim rozumieniu, że Sąd mógłby ewentualnie, nie przesądzając w tym miejscu odpowiedzialności tych osób, zasądzić od nich jakąkolwiek kwotę z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej. W sprawie można było dokonać czynności procesowych, które mogłyby doprowadzić do podmiotowej zmiany powództwa, czyli na przykład złożyć wniosek o dopozwanie. Jednakże strona powodowa, która była reprezentowana w sprawie przez profesjonalnych pełnomocników nie dokonała tego rodzaju czynności i muszą one procesowe skutki ujemne odnieść, jeżeli chodzi o skuteczność żądania pozwu. W tym miejscu dodatkowo warto zwrócić uwagę jeszcze na jeden aspekt. Mianowicie strona powodowa w apelacji wskazuje na podstawę odpowiedzialności z art. 57 ustawy Prawo energetyczne, który stanowi, że w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii Przedsiębiorstwo energetyczne może nie pobierać od odbiorcy a w przypadku gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię, opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba, że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności albo wreszcie dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych. Skarżący w oparciu o ten przepis wskazuje, że osobą odpowiedzialną jest pozwana A. W. (1), przy czym, należy zwrócić uwagę, że pozwana nie może w tej sprawie posiadać legitymacji procesowej biernej, z uwagi na to, że nie jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości. Ale gdyby nawet próbować zastosować odpowiedzialność w oparciu o drugą część tego przepisu, że taką odpowiedzialność ponosi osoba, która nielegalnie pobierała paliwa lub energię, to na tą okoliczność strona pozwana niez..., powodowa nie zgłosiła żadnych wniosków dowodowych. Strona powodowa wyszła z założenia, że skoro pozwana przebywała w tym lokalu w dniu przeprowadzenia kontroli, ponosi tą odpowiedzialność z tytułu faktu, że jest matką a zarazem przedstawicielką ustawową małoletniego A. W. (2). Tego rodzaju rozumowanie nie mogło przynieść oczekiwanego skutku, tym bardziej, że w niniejszej sprawie bardzo istotną rolę odgrywa również zawarta umowa najmu przez A. C. i T. C., którzy oprócz zawartej umowy najmu z pozwaną, jako przedstawicielką ustawową małoletniego A. W. (2) mieli zawartą również umowę o dostarczanie energii elektrycznej bezpośrednio ze stroną powodową. Umowa ta wprawdzie wygasła, ale strona powodowa nie zgłosiła żadnych wniosków dowodowych na okoliczność, czy ten nielegalny pobór energii był wynikiem działań pozwanej, ewentualnie, choć nie powinno to być przedmiotem rozważań w niniejszej sprawie, bo małoletni A. W. (2) nie został w konsekwencji stroną postępowania. Czy ewentualnie odpowiedzialność tę ponosi strona pozwana, czy też udział w tym nielegalnym poborze energii miały inne podmioty, czyli osoby trzecie, jak stanowi art. 57 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne. Biorąc pod uwagę te wszystkie okoliczności apelacja nie mogła przynieść oczekiwanego skutku a Sąd oddalił ją na podstawie art. 385 k.p.c. Również oczekiwanego skutku nie mogło przynieść złożone przez stronę powodową zażalenie. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że zażalenie to zostało złożone w sposób alternatywny, to znaczy strona powodowa w pierwszej kolejności wniosła w zażaleniu o zawieszenie postępowania zażaleniowego do czasu rozstrzygnięcia apelacji. Z tego należy rozumieć, że strona powodowa przyjęła tego, taki tok rozumowania, że jeżeli apelacja okazałaby się bezzasadna, apelacja okazałaby się bezzasadna, to wówczas postanowienie powinno się ostać, natomiast gdyby apelacja okazała się zasadna to powinno nadać się bieg zażaleniu. Pomijając nieprawidłowość tego toku rozumowania należy stwierdzić, że Sąd I Instancji zmieniając pierwotne postanowienie z 21 grudnia 2008 r. zaskarżonym postanowieniem dokonał prawidłowego ustalenia kosztów procesu za I Instancję na kwotę 1.817 zł, w oparciu o ustaloną wartość przedmiotu sporu i stawki wynagrodzenia adwokackiego wynikające z § 10 ust. 2 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Konkludując zażalenie również podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c., w związku z art. 397 § 2 k.p.c. Jeżeli chodzi o zasądzone koszty postępowania odwoławczego, to Sąd zasądził je według norm przepisanych. Przy czym kwota 1.125 zł jest kwotą, która obejmuje zarówno koszty postępowania apelacyjnego, jak i koszty postępowania zażaleniowego. Albowiem pozwana złożyła zarówno odpowiedź na apelację jak i odpowiedź na zażalenie i w każdym z tych pism procesowych wnosiła o zasądzenie na swoją rzecz kosztów. Koszty postępowania apelacyjnego, to jest kwota 900 zł i została zasądzona na podstawie § 2 pkt. 4, w związku z § 10 ustęp 1, pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia za czynności adwokackie a kwota 225 zł obejmuje kwotę z tytułu wynagrodzenia w postępowaniu zażaleniowym i została zasądzona na podstawie § 2 pkt. 3, w związku z § 10 ust. 2 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności adwokackie. Łącznie zatem kwota ta wyniosła 1.125 zł, a podstawą zasądzenia tych kwot był art. 98, w związku z artykułem 99 k.p.c., to jest w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania.

[ (...):25:38.002]