Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2021 r. Sąd Rejonowy w Pabianicach w sprawie z wniosku (...) S.A. z siedzibą w K. z udziałem M. W. o zasiedzenie służebności

stwierdził, iż poprzednik prawny wnioskodawcy (...) S.A w W. z dniem 31 sierpnia 2004 r. nabyły przez zasiedzenie służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność M. W., składającej się z działki nr (...), położonej w obrębie M., gmina D., dla której w Sądzie Rejonowym w Pabianicach jest prowadzona księga wieczysta (...), na której posadowiona jest linia elektroenergetyczna 220 kV relacji R. – P., polegającą na zapewnieniu każdoczesnemu właścicielowi wyżej opisanej linii utrzymanie tej linii wraz z pasem technologicznym o szerokości 50 m ( 2 x 25 metrów od osi linii w każdą stronę na całej jej długości ) w celu dokonywania czynności związanych z kontrolą, przeglądami, konserwacją, remontem, naprawą, modernizacja, przebudową, usuwaniem awarii linii, dokonywaniem wymiany urządzeń w całości lub w poszczególnych częściach, jak również polegającą na obowiązku znoszenia przez każdoczesnego właściciela nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z posadowienia urządzeń przesyłowych na nieruchomości oraz istnienia pasa technologicznego linii elektroenergetycznej,

umorzył postępowanie w pozostałej części,

nieuiszczone koszty sądowe określił na kwotę 429,89 złotych,

nakazał pobranie od (...) S.A. z siedzibą w K. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Pabianicach kwoty 429,89 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych,

przyznał i wypłacił z sum Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Pabianicach adwokat J. S. kwotę 295,20 złotych w tym 23% VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestniczce z urzędu.,

ustalił, iż wnioskodawca i uczestniczka ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył wnioskodawca zaskarżając postanowienie w zakresie punktów 1 i 2. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego w postaci:

- art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego i w efekcie dokonanie wadliwej oceny prawnej zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, dokonaniu jego oceny w sposób dowolny, polegający na przyjęciu, że opinia biegłego geodety potwierdza, że pas technologiczny dla linii elektroenergetycznej wynosi 50 m;

- art. 235 ² w zw. z art. 227 kpc poprzez pominięcie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego geodety mającej na celu uwidocznienie na mapie prawidłowej szerokości zasiedzianej służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu;

- art. 355 § 1 kpc w zw. z ar. 13 § 2 kpc i art. 512 kpc w wyniku umorzenia postępowania , pomimo braku cofnięcia przez wnioskodawcę wniosku w zakresie nabycia przez jego poprzednika prawnego – (...) SA w W. z dniem 31 sierpnia 2004 r. przez zasiedzenie służebności gruntowej składającej się z działki nr (...) co doprowadziło do nierozpoznania istoty sprawy tj. wniosku o stwierdzenie nabycia przez jego poprzednika prawnego z dniem 31 sierpnia 2004 r. przez zasiedzenie służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej w przebiegu także przez działkę nr (...).

W związku z podniesionymi zarzutami skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego ewentualnie o zmianę postanowienia w zaskarżonym zakresie i stwierdzenie, że poprzednik prawny wnioskodawcy (...) S.A w W. z dniem 31 sierpnia 2004 r. nabyły przez zasiedzenie służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność M. W., składającej się z działki nr (...), położonej w obrębie M., gmina D., dla której w Sądzie Rejonowym w Pabianicach jest prowadzona księga wieczysta (...), na której posadowiona jest linia elektroenergetyczna 220 kV relacji R. – P., polegającą na zapewnieniu każdoczesnemu właścicielowi wyżej opisanej linii utrzymanie tej linii wraz z pasem technologicznym o szerokości 50 m ( 2 x 25 metrów od osi linii w każdą stronę na całej jej długości ) w celu dokonywania czynności związanych z kontrolą, przeglądami, konserwacją, remontem, naprawą, modernizacja, przebudową, usuwaniem awarii linii, dokonywaniem wymiany urządzeń w całości lub w poszczególnych częściach, jak również polegającą na obowiązku znoszenia przez każdoczesnego właściciela nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z posadowienia urządzeń przesyłowych na nieruchomości oraz istnienia pasa technologicznego linii elektroenergetycznej – w przebiegu służebności oznaczonym na mapie sporządzonej prze geodetę uprawnionego, a ponadto o umorzenie postępowania w pozostałym zakresie oraz o zasądzenie kosztów postępowania w obu instancjach.

Uczestniczka postępowania nie zajęła stanowiska w przedmiocie złożonej apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja wnioskodawcy jest zasadna i skutkuje uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

Na wstępie wskazać należy, że sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji (art. 378 §1 k.p.c.) na podstawie materiału zebranego w postępowaniu w pierwszej instancji oraz w postępowaniu apelacyjnym (art.382 k.p.c.) z tym zastrzeżeniem, że przed sądem pierwszej instancji powinny być przedstawione wyczerpująco kwestie sporne, zgłoszone fakty i dowody, a prezentacja materiału dowodowego przed sądem drugiej instancji ma miejsce wyjątkowo (art. 381 k.p.c.). Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów (III CZP 49/07, OSNC 2008, Nr 6, poz. 55), której nadano moc zasady prawnej, sąd drugiej instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, wiążą go natomiast zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego. Należy też mieć na uwadze, że Sąd jest związany podstawą faktyczną przytaczaną przez powoda na uzasadnienie dochodzonego roszczenia, natomiast nie wiąże go podstawa prawna.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że słuszny jest zarzut nierozpoznania istoty sprawy tj. wniosku o stwierdzenie nabycia przez poprzednika prawnego wnioskodawcy z dniem 31 sierpnia 2004 r. przez zasiedzenie służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej w przebiegu także przez działkę nr (...). Sąd Rejonowy ani w orzeczeniu, ani w uzasadnieniu nie odniósł się do wniosku o zasiedzenie służebności przebiegającej przez działkę nr (...). Z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia wynika, że umorzenie postępowania dotyczyło wyłącznie działki nr (...), bowiem jak stwierdził Sąd Rejonowy wnioskodawca cofnął w tym zakresie wniosek, a uczestniczka postępowania nie sprzeciwiła się. W tym miejscu należy zgodzić się z apelującym, że w żadnym piśmie procesowym, ani stanowisku pełnomocnika na rozprawie takie cofnięcie nie nastąpiło. Sąd Rejonowy pominął zatem całkowicie w rozstrzygnięciu działkę nr (...). Wprawdzie stanowisko wnioskodawcy w tym przedmiocie było artykułowane w sposób niespójny i wprowadzający w błąd – zwłaszcza, jeśli się przeanalizuje treść pisma wnioskodawcy z dnia 6 sierpnia 2021 r. / k-269 /, w którym informuje Sąd, że w dniu 24 czerwca 2021 r. została zawarta umowa ustanowienia służebności przesyłu na działce nr (...) i w związku z tym wnioskodawca podtrzymuje wniosek w zakresie działki (...) oraz stanowisko pełnomocnika wnioskodawcy podczas rozprawy w dniu 26 października 2021 r., kiedy stwierdził, że popiera wniosek o zasiedzenie z ograniczeniem do działki nr (...). / protokół k – 290 / R. Sądu Rejonowego było jednakowoż dokładne ustalenie zakresu żądania w stosunku do żądania pierwotnego zawartego we wniosku o zasiedzenie służebności przesyłu, a zatem Sąd Rejonowy winien ustalić, jakie jest stanowisko wnioskodawcy w zakresie żądania obejmującego działkę nr (...), czego nie uczynił i w tym zakresie wniosek nie został rozpoznany, co rodzi konieczność przedstawienia sprawy ponownie Sądowi Rejonowemu do rozpoznania.

Odnosząc się do kwestii szerokości pasa technologicznego dla linii elektroenergetycznej to należy przyznać rację skarżącemu, że Sąd Rejonowy wykazał się niekonsekwencją, bowiem zlecił biegłemu sporządzenie mapy dla celów prawnych obrazującej przebieg służebności przesyłu na nieruchomości uczestniczki postępowania przy uwzględnieniu pasa technologicznego o szerokości dwa razy 40 metrów od osi linii elektroenergetycznej. Biegły sporządził mapę zgodnie z postanowieniem Sądu nakreślając pas technologiczny o szerokości 80 m, a następnie Sąd Rejonowy w postanowieniu stanowiącym przedmiot apelacji ustanowił, zgodnie z żądaniem wnioskodawcy pas technologiczny o szerokości 50 m tj. 2x25 m.

Dlatego przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy winien dopuścić dowód z opinii uzupełniającej biegłego geodety mającej na celu uwidocznienie na mapie prawidłowej szerokości zasiedzianej służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc orzekł jak w postanowieniu.