Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wpisem z dnia 14 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Łowiczu Wpisał w dziale IV księgi wieczystej (...), urządzonej dla nieruchomości położonej w K. Gmina D. hipotekę przymusową w kwocie 250.615 złotych na rzecz Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z tytułu należności K. G..

Apelację od powyższego wpisu wniosła K. G..

Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu naruszenie przepisów postępowania :

1.art. 626 ⁸ § 2 oraz art. 626 ⁹ k.p.c. w zw. z art. 35 §2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa w zw. z art. 154 §1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez uznanie, że zasługiwał na uwzględnienie wniosek Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. o dokonanie wpisu zarządzeń zabezpieczenia poprzez ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości objętej prawem własności K. G. , w sytuacji gdy brak było jakiejkolwiek podstawy do dokonania takiego wpisu;

2.art. 626 ⁸ §2 k.p.c. w zw. z art. 626 ⁹ k.p.c. w zw. z art. 70 §6 pkt 4 ordynacji podatkowej – poprzez przyjęcie , że wystawienie w niniejszej sprawie zarządzenia zabezpieczenia mogły stanowić podstawę hipoteki przymusowej w wysokości 250.615 złotych na nieruchomości objętej prawem własności K. G. , podczas gdy zobowiązania za rok 2010 uległy przedawnieniu;

3.art. 233 k.p.c. polegającego na przekroczeniu granic swobodnej oceny zebranych w sprawie dowodów przez dowolną ich ocenę i brak wszechstronnego rozważenia całokształtu materiału dowodowego skutkujące błędnym przyjęciem, że spełnione zostały warunki formalne do dokonania wpisu hipoteki przymusowej z uwagi na brak zasadności wydania zarządzeń zabezpieczenia.

W konkluzji skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia i oddalenie wniosku o dokonanie wpisu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wpisu i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania .

Nadto skarżąca wniosła także o :

1.dopuszczenie dowodu z kopii odpisu wyroku WSA w Łodzi z dnia 24 czerwca 2015r. sygn. akt I SA/Łd 353/15 wydanego w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 23 stycznia 2015r., na okoliczność potwierdzenia braku istnienia przesłanek do zabezpieczenia zobowiązania podatkowego;

2.zobowiazanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. do przedłożenia akt postępowania zabezpieczającego, a następnie o dopuszczenie dowodu ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przedmiotowych zarządzeń zabezpieczenia przez skarżącą K. G. – na okoliczność ustalenia daty doręczenia zarządzeń zabezpieczenia.

Sąd Okręgowy ustalił , co następuje :

Sąd Rejonowy w Łowiczu prowadzi księgę wieczystą oznaczoną numerem (...), urządzona dla nieruchomości położonej w K. gmina D.. W dziale II tej księgi ujawnione jest prawo własności K. G..

W dniu 7 stycznia 2016r. Skarb Państwa – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. złożył wniosek o dokonanie w dziale IV księgi wieczystej (...) wpisu hipoteki przymusowej w wysokości 250.615 złotych na zabezpieczenie należności z tytułu podatku od towarów i usług, obciążających K. G.. Do wniosku załączone zostały zarządzenia zabezpieczenia wydane na podstawie art. 154 ustawy z dnia 17 czerwca o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( t.j. Dz. U.z 2014r. poz.1619 z późn. zm. ) z dnia 29 grudnia 2015r. nr 17-25 , które odwoływały się do decyzji określającej wysokość zobowiązania nr (...) z dnia 25 listopada 2015r. Łączna wysokość zobowiązań wynosiła 250.615 złotych (wniosek o dokonanie wpisu –k.91-93 , zarządzenia zabezpieczenia –k.94-11)

W dniu 14 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Łowiczu dokonał wpisu zgodnego z wnioskiem ( zawiadomienie o wpisie –k. 112-113).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

Zarzuty podnoszone w apelacji i wnioski w zakresie żądania uzupełnienia postępowania dowodowego zdają się wynikać z błędnego interpretowania przez skarżącą zasad regulujących postępowanie wieczystoksięgowego.

Zakres kognicji sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym został wyznaczony dyspozycją art. 626 ⁸ § 2 k.p.c., zgodnie z którym rozpoznając wniosek o wpis sąd bada jedynie treść i formę wniosku, załączonych do wniosku dokumentów i treść księgi wieczystej. Przy ustalaniu stanu faktycznego będącego podstawą orzekania sąd wieczystoksięgowy jest ograniczony w korzystaniu ze środków dowodowych. Wąski katalog tych środków przesądza , że sąd wieczystoksięgowy nie dysponuje instrumentami niezbędnymi do wszechstronnego badania i ustalania rzeczywistego stanu prawnego nieruchomości. Postępowanie wieczystoksięgowe nie służy do rozstrzygania sporów o prawo niezależnie od tego, czy rozstrzygnięcie tego sporu byłoby przesłanką orzeczenia sądu wieczystoksięgowego, czy też samo w sobie miałoby być wynikiem rozpoznania wniosku. Sąd w postępowaniu wieczystoksięgowym nie jest uprawniony do merytorycznej oceny decyzji administracyjnych – w szczególności nie jest rolą sądu wieczystoksięgowego ocena, czy decyzja administracyjna obejmuje należności przedawnione, czy też nie. Dlatego Sąd Okręgowy na podstawie art. 227 k.p.c .w zw. z art. 391 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. nie uwzględnił wniosków dowodowych zgłoszonych w apelacji. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie ma znaczenia okoliczność, że w dniu 24 czerwca 2015r. WSA w Łodzi uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 23 stycznia 2015r. , skoro do wniosku załączone zostały zarządzenia zabezpieczenia należności wynikających z decyzji z dnia 25 listopada 2015r. ( decyzja nr (...)), zaś zarządzenie zabezpieczenia wydane zostało w dniu 29 grudnia 2015r. Z uwagi na zakres kognicji sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym niedopuszczalne jest także przeprowadzanie przez sąd wieczystoksięgowy dowodów z akt postępowań administracyjnych.

Wbrew zarzutom skarżącej podniesionym w apelacji, Sąd I instancji prawidłowo zastosował zarówno przepisy regulujące postępowanie wieczystoksięgowe, jak też przepisy prawa materialnego.

Stosownie do art. 109 i 110 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece ( j.t. Dz.U. z 2013r. poz.707 ze zm.), wierzyciel może uzyskać hipotekę przymusową na wszystkich nieruchomościach dłużnika na podstawie zarządzenia zabezpieczenia określonego w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca załączył do wniosku zarządzenie zabezpieczenia wydane w trybie art. 154 zawierające wszystkie elementy opisane dyspozycją art. 156 §1 ustawy z dnia 17 czerwca o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( t.j. Dz. U. z 2014r. poz.1619 z późn. zm. ), w tym stanie rzeczy nie ma żadnych podstaw do twierdzenia, że Sąd I instancji dokonał zaskarżonego wpisu z naruszeniem dyspozycji art. 31 ust. 1 powołanej ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadna na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.