Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

punktu 1 wyroku

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2019 r., wydanym w sprawie z powództwa J. K. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 500,00 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.162,36 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 509,19 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Apelację od tego wyroku złożyła strona pozwana, zaskarżając go w części, w jakiej zasądzono od niej na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia kwotę przekraczającą 5.000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty, a także w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu i kosztach sądowych, domagając się zmiany tego orzeczenia poprzez zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia kwoty 5.000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty wraz z zasądzeniem od powoda zwrotu kosztów postępowania przed Sądami obu instancji, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, ewentualnie jego uchylenia wraz z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji i pozostawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach postępowania. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie art. 321 § 1 k.p.c. przez jego niezastosowanie i orzeczenie ponad żądanie zgłoszone przez powoda polegające na zasądzeniu na jego rzecz tytułem zadośćuczynienia kwoty 6.000,00 zł, chociaż powód w pozwie i w toku postępowania domagał się z tego tytułu kwoty 5.000,00 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skutkiem złożenia apelacji w zakresie dotyczącym rozstrzygnięcia co do istoty sprawy były uchylenie zaskarżonego wyroku w tej części i umorzenie postępowania.

W pozwie złożonym w dniu 18 września 2016 r. J. K. jasno sformułował swoje żądanie w zakresie dalszego zadośćuczynienia (ponad należność już wypłaconą przez ubezpieczyciela), domagając się z tego tytułu kwoty 5.000,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty; w dalszych pismach procesowych powód nie zdecydował się na rozszerzenie powództwa w zakresie tego roszczenia. Skoro zatem Sąd meriti zasądził z tego tytułu na jego rzecz kwotę 6.000,00 zł wraz z odsetkami za opóźnienie, bezsprzecznie doszło do zasądzenia ponad żądanie, czego zabrania art. 321 § 1 k.p.c. Sąd tym samym rozpoznał i rozstrzygnął sprawę w zakresie roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia – co do kwoty przekraczającej sumę żądaną pozwem – bez zgłoszenia takiego żądania przez powoda, choć prowadzenie postępowania w części nieobjętej żądaniem strony procesu, choćby ograniczone do samego wyrokowania, jest niedopuszczalne. Postępowanie w tej części winno zatem zostać umorzone na podstawie art. 355 k.p.c. z uwagi na niedopuszczalność wyrokowania, co uzasadnia wydanie przez Sąd II instancji, w oparciu o art. 386 § 3 k.p.c., rozstrzygnięcia uchylającego zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięcia zasądzającego na rzecz J. K. należność z tytułu zadośćuczynienia ponad zgłoszone przez niego żądanie oraz umarzającego postępowanie w tej części.