Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

poczatektekstu

[Sędzia sprawozdawca 00:00:00.488]

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 18 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy w Skierniewicach w sprawie z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przeciwko J. S. o zapłatę kwoty 2.100 złotych oddalił powództwo. Z zaskarżonym wyrokiem nie zgodziła się strona powodowa i zarzuciła wyrokowi naruszenie artykułu 102 w związku z artykułem 101 punkt 7 Ustawy z 28 kwietnia 1936 roku Prawo wekslowe, poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że nieczytelny podpis wystawcy weksla powoduje nieważność weksla oraz artykułu 233 kpc przez uznanie podpisu widniejącego na wekslu za nieczytelny, co skutkowało niewyjaśnieniem wszystkich istotnych okoliczności sprawy. W oparciu o te zarzuty wnoszono o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów sądowych postępowania apelacyjnego. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja jest bezzasadna. W pierwszej kolejności odnieść się należy do zarzutów prawa procesowego, albowiem prawidłowe ustalenia mają wpływ na ocenę stanu faktycznego poprzez normę prawa materialnego. Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne. Ustalenia te w całości Sąd Okręgowy aprobuje i przyjmuje, jako swoje. Apelujący nie wykazał czy doszłoby do swobodnej a nie logicznej oceny materiału dowodowego, w szczególności uznać należy, że twierdzenie, aby podpis był czytelny pozostaje w sprzeczności z oczywistym zapisem na wekslu, mianowicie Sąd Rejonowy trafnie uznał, iż podpis ten jest nieczytelny, albowiem na wekslu czytelne jest jedynie imię wystawcy weksla. Natomiast, jeżeli chodzi o litery, które składają się na nazwisko czytelne są co najwyżej dwie, mianowicie litera "s" i litera "i". W sprawie jednak znaczenie mają zarzuty odnoszące się do naruszenia prawa materialnego nie zaś prawa procesowego, ponieważ jak wynika z uzasadnienia apelacji strona powodowa przede wszystkim dąży do wykazania, że nieczytelny podpis wystawcy weksla nie powoduje jego nieważności. Tym samym problem sprowadza się nie do naruszenia przepisów prawa procesowego, lecz do interpretacji przepisu artykułu 102 w związku z artykułem 101 punkt 7 Prawa wekslowego. Zgodnie z przepisem artykułu 102 Prawa wekslowego nie będzie uważany za weksel własny dokument, któremu brak jednej z cech wskazanych w artykule poprzedzającym. Zgodnie z artykułem poprzedzającym, to jest artykułem 101 punkt 7 Prawa wekslowego, warunkiem koniecznym dla ważności weksla jest podpis wystawcy weksla. Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy trafnie uznał, iż weksel nie odpowiada warunkom określonym przez przepis artykułu 101 Prawa wekslowego, albowiem podpis zamieszczony na wekslu nie daje się odnieść w żaden sposób do nazwiska wystawcy, którym ma być osoba oznaczona nazwiskiem S.. Sądowi Okręgowemu znana jest Uchwała Sądu Najwyższego z 30 grudnia 93 roku. Treść tej Uchwały została przytoczona nie tylko przez apelującego, ale również przez Sąd Rejonowy w swym uzasadnieniu. Odnosząc się do interpretacji przepisu artykułu 101, a zwłaszcza sposobu odczytania i wpływu na ważność weksla nazwiska wystawcy wskazać należy, że owszem tak jak podnosi to Sąd Najwyższy w powołanej Uchwale podpis ten może być skrócony, może pomijać niektóre litery. Uznać należy za Sądem Najwyższym, że prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby podpis był czytelny. Może być również złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę. W sprawie jednak nie zostało przeprowadzone żadne postępowanie dowodowe, które by wskazywało, iż na przedmiotowym wekslu podpis został złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę. Nie mamy żadnego dokumentu w oparciu, o który można by było stwierdzić, że w ten sposób podpisuje się J. S.. Zdaniem Sądu Okręgowego apelujący nie może twierdzić, że podpis odpowiada wymogom prawa wekslowego, ponieważ z uwagi na treść tego zapisu nie można uznać, że jest to w jakiś sposób w niewielkim zakresie podpis skrócony. Nazwisko wystawcy jest krótkie, a podpis daje się zidentyfikować jedynie w oparciu o dwa znaki graficzne, mianowicie literę "s" i "i". W związku z tym zdaniem Sądu Okręgowego ustalenia i ocena prawna przyjęte przez Sąd Rejonowy są trafne. I dlatego też Sąd Okręgowy z mocy artykułu 385 kpc apelację oddalił.

[koniec 00:08:26.000]