Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2013r. do Sądu Rejonowego w Kutnie wpłynął wniosek o wpis w dziale IV księgi wieczystej (...) hipoteki przymusowej na rzecz Miasta K. z tytułu podatku od nieruchomości od osób prawnych w kwocie 42910zł.

W dniu 9 grudnia 2013 r. referendarz dokonał wpisu zgodnego z wnioskiem. Od powyższego wpisu skargę wniosła (...) S.A. w W. .

Postanowieniem z dnia 21 lutego 2014r. Sąd Rejonowy w Kutnie utrzymał w mocy zaskarżony wpis i pozostawił uczestników przy poniesionych kosztach.W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podniósł, iż obowiązek sądu wieczystoksięgowego w kwestii badania między innymi zawartości dokumentu stanowiącego podstawę wpisu , w tym klauzuli stwierdzającej wymagalność określonego w nim obowiązku nie może być utożsamiany z badaniem prawidłowości przeprowadzonego postępowania administracyjnego, w następstwie którego dokument ten został wydany .Poza zakresem badania przez sąd wieczystoksięgowego pozostaje także prawidłowość merytorycznej treści , a także skuteczność jego odpisu zobowiązanemu. Stosownie do art. 110 ustawy o księgach wieczystych i hipotece podstawą wpisu hipoteki przymusowej może być decyzja administracyjna na mocy przepisów szczególnych, chociażby nie była ostateczna. W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca dołączył do wniosku decyzję w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości. Decyzja taka może stanowić podstawę wpisu hipoteki an podstawie art. 35 §2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm. /. W ocenie Sądu I instancji ustanowienie hipoteki przymusowej na podstawie nieostatecznej decyzji administracyjnej może stanowić podstawę wpisu hipoteki przymusowej. Charakter znowelizowanej hipoteki przymusowej i likwidacja kategorii hipoteki kaucyjnej zdaniem Sądu I instancji, przesądza o słuszności tego poglądu, choć na bazie stanu prawnego sprzed nowelizacji .

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wniosła (...) S.A. w W. / poprzednia nazwa spółki (...) S.A. w W./.

Skarżący zarzucił rozstrzygnięciu naruszenie :

1.art. 77 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece w zw. z art. 70 §8 i art. 70 §1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa poprzez dokonanie zabezpieczenia hipoteką przymusową należności przedawnionych ;

2.art. 110 ukwih w zw. z art. 33 d§1 oraz w związku z art. 34§ 1 Ordynacji podatkowej poprzez ustanowienie hipoteki, mimo iż nie dokonano wszczęcia postępowania egzekucyjnego, podczas gdy hipotekę można ustanowić tylko po wszczęciu takiego postępowania.

W konkluzji skarżący wniósł o :

1.uchylenie zaskarżonego postanowienia ;

2.uchylenei wpisu hipoteki przymusowej i oddalenie wniosku o wpis;

3.zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację wnioskodawca wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

Wbrew zarzutom skarżącego Sąd I instancji prawidłowo zastosował zarówno przepisy ustawy o księgach wieczystych i hipotece jak również przepisy Ordynacji podatkowej.

Stosownie do powołanego przez Sąd I instancji przepisu art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz terać księgi wieczystej. Przepis ten dokładnie zakreśla kognicje sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym . Wbrew poglądowi zaprezentowanemu przez skarżącego postępowanie wieczystoksięgowe nie służy do rozstrzygania sporów o prawo , niezależnie od tego, czy rozstrzygnięcie tego sporu byłby przesłanką orzekania sądu wieczystoksięgowego, czy też samo w sobie miałoby być wynikiem rozpoznania wniosku. Sąd w postępowaniu wieczystoksięgowym nie jest zatem umocowany do dokonywania oceny , czy zobowiązania opisane w decyzji administracyjnej uległy przedawnieniu , czy też nie .W tym zakresie sąd związany jest treścią decyzji administracyjnej. Podnoszony przez skarżącego zarzut przedawnienia należności podatkowych objętych decyzją administracyjną z dnia 25 listopada 2013r. może być ewentualnie przedmiotem badania w toku postępowania administracyjnego , natomiast jest bezprzedmiotowy w toku postępowania wieczystoksięgowego co do zasadności wniosku o wpis hipoteki przymusowej na podstawie decyzji administracyjnej.

Stosownie do art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece / tekst jedn. Dz. U. z 2013 r, poz,707 ze zm./ hipotekę przymusową można uzyskać także na podstawie decyzji administracyjnej , o ile przepisy szczególne tak stanowią, chociażby decyzja nie była ostateczna. Przepis ten uzupełnia art. 109 powołanej ustawy o księgach wieczystych i hipotece , wskazując dokumenty , które – oprócz tytułu wykonawczego – mogą stanowić podstawę wpisu hipoteki przymusowej. Takim dokumentem jest decyzja administracyjna wyda na podstawie art. 35 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca dołączył do wniosku decyzję administracyjną w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości . Decyzja ta objęta jest katalogiem zwartym w dyspozycji ar. 35 §1 pkt 1 Ordynacji podatkowej , zatem jest dokumentem mogącym stanowić podstawę wpisu hipoteki przymusowej. Biorąc pod uwagę literalne brzmienie art. 110 ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz treść art. 35 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej brak jest podstaw do twierdzenia , iż wpis hipoteki przymusowej może nastąpić jedynie w wypadku wszczęcia postępowania egzekucyjnego .Wbrew poglądowi zaprezentowanemu przez skarżącego przepis art. 33 d § 1 oraz art. 34 §1 Ordynacji podatkowej w ogóle nie ma zastosowania w rozpoznawanej sprawie. Zgodzić należy się z Sądem I instancji, iż ustanowienie hipoteki przymusowej na podstawie nieostatecznej decyzji administracyjnej może być podstawą wpisu hipoteki przymusowej , nie jest to sposób egzekucji zaś celem wpisu takiej hipoteki nie jest realizacja wierzytelności .

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 520 §1 k.p.c.