Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi w sprawie prowadzonej za sygnaturą akt XVIII C 2336/14 z powództwa A. S. (1) przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 1.800 zł z ustawowymi odsetkami za okres od dnia 20 października 2013 roku do dnia zapłaty z tytułu wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego - śmierci ojca,

w punkcie 1. zasądził od (...) Zakładu (...) na (...) S.A. w W. na rzecz A. S. (1) kwotę 1.800zł z ustawowymi odsetkami za okres od dnia 20.10.2013 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 647zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

w punkcie 2. orzekł o zwrocie na rzecz A. S. (1) ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi kwoty 60zł tytułem nadpłaconej opłaty od pozwu.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł pozwany, będąc reprezentowanym przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając je w całości. A. skarżonemu orzeczeniu zarzucił nieważność postępowania powołując jako podstawę art. 379 pkt 5 k.p.c. poprzez pozbawienie strony pozwanej możliwości obrony swoich prawa przed roszczeniami powódki, a ponadto zarzucił naruszenie następujących przepisów postępowania:

1.  art. 194 k.p.c. poprzez niezastosowanie i niewydajnie postanowienia o podmiotowej

zmianie powództwa oraz nie doręczenie pozwanemu postanowienia o podmiotowej zmianie powództwa, podczas gdy w pozwie pełnomocnik strony powodowej wskazał, iż reprezentuje A. S. (2) o nr PESEL (...), a następnie w piśmie procesowym z dnia 2 marca 2014 r. napisał, jako oznaczenie strony powodowej „powódka A. S. (2) PESEL (...)”, następnie na rozprawie z dnia 13 stycznia 2015 r. pełnomocnik strony powodowej złożył oświadczenie, iż powódką jest A. S. (1) nie podając numeru PESEL powódki;

2.  art. 207 k.p.c. oraz art. 217 k.p.c. poprzez nie zastosowanie i w konsekwencji

pozbawienie strony pozwanej możliwości ustosunkowania się do roszczeń powódki oznaczonej jako A. S. (1), podczas gdy z treści powołanych przepisów wynika, iż pozwany powinien mieć zapewnioną możliwość wniesienia odpowiedzi na pozew powódki A. S. (1) w terminie nie krótszym niż dwa tygodnie;

3.  art. 126 k.p.c. poprzez jego nie zastosowanie i nie ustalenie numeru PESEL powódki,

podczas gdy z pozwu oraz pisma procesowego z dnia 2 marca 2014 r. wynikają w tym zakresie rozbieżności;

4.  art. 192 k.p.c. – nie doręczenie postanowienia o podmiotowej zmianie powództwa stronie

pozwanej spowodowało, iż pomiędzy A. S. (1) a (...) Zakładem (...) na (...) S.A. nie powstała zawisłość sporu;

5.  art. 350 § 1 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na zmianie

oznaczenia strony powodowej jako oczywistej omyłki pisarskiej podczas, gdy zmiana oznaczenia strony powodowej powoduje dla strony pozwanej merytoryczną zmianę stanowiska procesowego.

W konkluzji do tak sformułowanych zarzutów apelacyjnych, strona skarżąca wnosiła o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego, zniesienie postępowania, które toczyło się w pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie na rzecz pozwanej od powódki kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja okazała się bezzasadna.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza sprawa rozpoznana została w postępowaniu uproszczonym, to zaś determinuje konieczność zastosowania określonych dla tego rodzaju spraw regulacji szczególnych, a zwłaszcza dyspozycji przepisu art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. na mocy którego Sąd II instancji ograniczył uzasadnienie jedynie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku zapadłego w postępowaniu odwoławczym z przytoczeniem przepisów prawa.

Analizę zarzutów apelacyjnych należało rozpocząć od zarzutu naruszenia przepisu art. 379 pkt 5 k.p.c., jako najdalej idącego, gdyż dotyczącego nieważności postępowania, choć od razu należy zauważyć, że dalsze zarzuty w istocie opierają się na tożsamej argumentacji. Przedstawiona przez stronę apelującą argumentacja sprowadza się w rzeczywistości do tego, że zarzucała ona, iż sprawa była prowadzona z pozbawieniem możliwości obrony swoich praw przez pozwaną przed roszczeniami powódki, gdyż w jej ocenie nastąpiła zmiana podmiotowa po stronie powodowej, co nie spotkało się właściwą procesowo reakcją Sądu Rejonowego, który naruszając przepisy art. 194 k.p.c., art. 207 k.p.c., art. 217 k.p.c., art. 126 k.p.c., art. 192 k.p.c., art. 350 § 1 k.p.c. doprowadził do tak istotnych uchybień natury procesowej, że skutkują one – zdaniem skarżącego - zarzucaną nieważnością postępowania.

Otóż apelujący całkowicie wydaje się mylić instytucję zmiany podmiotowej po stronie powodowej z sytuacją, gdy w istocie – jak trafnie wskazał Sąd I instancji - w sprawie zachodziła omyłka pisarska w pozwie i w konsekwencji podniesiony w postępowaniu pierwszoinstancyjnym zarzut braku legitymacji procesowej nie mógł stanowić podstawy do oddalenia powództwa. W szczególności Sąd Okręgowy w całości podzielił stanowisko Sądu I instancji, że nietrafnym był zarzut strony pozwanej o braku legitymacji procesowej, albowiem pomimo tego, że faktycznie w pozwie jako powódka wskazana została osoba nieistniejąca tj. A. S. (2) o nr PESEL (...), to jednak Sąd Rejonowy nie mógł przyjąć, że zachodzi tu brak legitymacji procesowej z uwagi na to, że w dalszej części pozwu w dokumencie WD wskazano prawidłowe imię powódki A., a ponadto wszystkie załączone dokumenty dotyczą A. S. (1), a nadto również pełnomocnictwo do prowadzenia niniejszej sprawy udzielone zostało przez A. S. (1). Te okoliczności sprawiają, że zgodnie z oświadczeniem pełnomocnika powódki, zaistniałą sytuację trafnie Sąd Rejonowy ocenił jako oczywistą omyłkę. Zupełnym nieporozumieniem jest zatem twierdzenie pozwanej, że w sprawie zaszła zmiana podmiotowa po stronie powodowej, skoro w istocie w sprawie nie było, w ocenie Sądu Okręgowego, żadnych wątpliwości, że osobą ubezpieczoną jest A. S. (1) i że to ona występuje w charakterze strony powodowej, ani też to, że źródłem odpowiedzialności pozwanej spółki jest umowa pracowniczego ubezpieczenia grupowego kontynuowana przez A. S. (1), podlegająca przepisom art. 805 i n. Kodeksu cywilnego, której przedmiotem było między innymi obowiązek wypłaty odszkodowania w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego w postaci śmierci rodzica osoby ubezpieczonej.

Podkreślić należy, że dopuszczalnym jest przez prawo procesowe samo sprecyzowanie imienia osoby od początku występującej w charakterze strony powodowej, co przesądza, że w żaden sposób nie można z tego wywodzić, iż dalsze prawidłowe oznaczenie imienia powódki i w konsekwencji użycie go w ferowanym przez Sąd I instancji wyroku, stanowiło zmianę podmiotową po stronie powodowej.

Sprostowanie własnego wadliwego oznaczenia przez stronę nie oznacza zmiany podmiotowej powództwa, a tym bardziej nie wskazuje na przyznanie braku zdolności sądowej.

(por postanowienie SN z dnia 24 lipca 2014r II CSK 504/13 - publ. Lex).

Tym samym w realiach niniejszej sprawy nie zachodzi zarzucana nieważność postępowania, a nadto czyni to bezprzedmiotowym czynienie jakichkolwiek rozważań prawnych przez Sąd II instancji, co do dalszych zarzutów naruszenia prawa procesowego, które w rzeczywistości opierają się na tej samej argumentacji.

Mając na uwadze niezasadność zarzutów apelacyjnych oraz jednocześnie brak ujawnienia okoliczności, które podlegają uwzględnieniu w postępowaniu odwoławczym z urzędu, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.