Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 lutego 2018 r. wydanym przez Sąd Rejonowy w Zgierzu w sprawie sygn. akt I C 2720/15 z powództwa P. Z. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę:

1.  zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda P. Z. kwotę 5.178,14 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 grudnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

2.  oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda P. Z. kwotę 1.990 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazał wypłacić pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. z funduszy Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Zgierzu kwotę 363,29 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki, zaksięgowanej pod poz. (...)/ (...).

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając wydane rozstrzygnięcie w części, tj. w zakresie punktu 2 oddalającego powództwo. Powód zarzucił wydanemu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i uznanie, że:

1.  poniesione przez powoda koszty sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą w sytuacji, gdy ubezpieczyciel pomimo wykorzystania w toku postępowania likwidacyjnego systemu eksperckiego, z którego również skorzystał rzeczoznawca mgr inż. P. S. – uzyskał diametralnie różną, tj. niekorzystną dla pozwanego wysokość należnego odszkodowania, zaś przeprowadzony w toku sprawy dowód z opinii biegłego potwierdził zarówno zasadność wysokości szkody wyliczonej na zlecenie powoda, jak i fakt zaniżenia odszkodowania przez pozwanego;

2.  w sprawie brak było konieczności sporządzania kalkulacji kosztów naprawy pojazdu jednocześnie wskazując, iż dokument ten stanowi moc dowodową.

Powód wskazał, że w konsekwencji Sąd Rejonowy naruszył również przepisy prawa materialnego, tj. art. 363 § 1 k.c. w zw. z art. 361 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. poprzez zasądzenie na rzecz powoda odszkodowani w zaniżonej wysokości z uwagi na uznanie, że koszty sporządzenia prywatnej ekspertyzy w kwocie 307,50 zł brutto nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, a ponadto uzasadnione i konieczne.

W związku z podniesionymi zrzutami powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego dodatkowo na rzecz powoda kwoty 307,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 grudnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Pozwany w odpowiedzi na apelację wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja podlegała uwzględnieniu w przeważającej części, jako zasadna.

Podniesione przez apelującego zarzuty błędnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, czyli naruszenia art. 233 k.p.c. nie zasługują na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podziela w pełni ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji i przyjmuje je, jako własne.

W myśl powołanego wyżej przepisu ustawy Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Ocena dowodów polega na ich zbadaniu i podjęciu decyzji, czy została wykazana prawdziwość faktów, z których strony wywodzą skutki prawne. Celem Sądu jest tu dokonanie określonych ustaleń faktycznych, pozytywnych bądź negatywnych i ostateczne ustalenie stanu faktycznego stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia.

Należy w tym miejscu podkreślić, że Sąd I instancji nie naruszył powyższych dyrektyw oceny dowodów i w sposób prawidłowy dokonał ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie, natomiast zarzuty powoda dotyczyły nieuwzględnienia przez Sąd Rejonowy kosztów poniesionych na sporządzenie prywatnej ekspertyzy, jako pozostających w związku przyczynowym z poniesioną szkodą, a więc de facto nieprawidłowego zastosowania przepisów, bądź ich niewłaściwej wykładni, a tego rodzaju zarzuty należy uznać za zarzuty naruszenia prawa materialnego, do których Sąd Okręgowy odniesie się w dalszej części uzasadnienia.

Przechodząc do zarzutów apelacyjnych dotyczących prawa materialnego, Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że podniesione zarzuty są zasadne. Do kwoty należnego powodowi odszkodowania należy dodać koszty poniesionej opinii prywatnej przez poszkodowanego w wysokości 307,50 zł. Odnośnie tych kosztów wskazać należy, iż w ocenie Sądu, pozostają one w związku przyczynowym z zaistniałą szkodą. (...) opinia zlecona przed wszczęciem postępowania sądowego daje poszkodowanym pewne rozeznanie, czy i w jakiej wysokości może dochodzić odszkodowania. Przemawia to, zatem za zakwalifikowaniem jej kosztu jako niezbędnego wydatku. Stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy - wydatki związane z prywatną ekspertyzą mogą, w niektórych sytuacjach, być objęte odszkodowaniem. Przykładowo, w uzasadnieniu uchwały z 18.05.2004 r. (III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że „ocena czy poniesione koszty ekspertyzy sporządzonej na zlecenie poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym są objęte odszkodowaniem przysługującym od ubezpieczyciela z umowy odpowiedzialności cywilnej, musi być dokonana przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, a w szczególności uzależniona od ustalenia, czy zachodzi normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem, oraz czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne także w kontekście ułatwienia określenia prawidłowo konkretnego ubezpieczyciela, jak i ułatwienia zakładowi ubezpieczeń ustalenia okoliczności wypadku i rozmiarów szkody”. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 30.02.2002 r. (V CKN 908/00, Lex nr 54365) podkreślając, że ocena, czy koszty ekspertyzy powypadkowej poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu likwidacyjnym mieszczą się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego winna być dokonywana na podstawie konkretnych okoliczności sprawy, a w szczególności po dokonaniu oceny, czy poniesienie tego wydatku było obiektywnie uzasadnione i konieczne.

Mając na względzie treść opinii biegłego sądowego w korelacji do stanowiska pozwanego – koszt opinii prywatnej został poniesiony zasadnie. W niniejszej sprawie wobec wątpliwości, co do właściwej wyceny kosztów naprawy konieczność sporządzenia prywatnej ekspertyzy była konieczna i uzasadniona. Niewątpliwie do prawidłowego ustalenia wysokości dochodzonego odszkodowania i oceny działań pozwanego w tym zakresie przed wytoczeniem powództwa potrzebna była wiedza specjalisty oraz odpowiednie programy komputerowe do wyliczenia niezbędnych kosztów naprawy, których powód nie posiada.

Reasumując koszty poniesione przez powoda z tytułu sporządzenia prywatnej kalkulacji kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu P. (...) o nr rej. (...) 20, w związku ze szkodą z dnia 1 lipca 2015 r. stanowią bez wątpienia normalne następstwo działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (art. 361 § 1 k.c.), za którą odpowiedzialność ponosi pozwany ubezpieczyciel na podstawie art. 822 § 1 k.c..

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok, w ten sposób, że w punkcie 1 wyroku podwyższył zasądzoną kwotę 5.178,14 zł do kwoty 5.444,08 zł, uchylając punkt 2 zaskarżonego wyroku. W pozostałej części Sąd oddalił apelację, mając na uwadze okoliczność, że Sąd Odwoławczy nie może zasądzić wyższej kwoty, aniżeli dochodzona pozwem, będąc związanym żądaniem pozwu. W apelacji powód domagał się zasądzenia kwoty 307,50 zł tytułem poniesionych kosztów prywatnej kalkulacji, natomiast Sąd I instancji zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.178,14 zł, w związku, z powyższym Sąd Okręgowy mógł podwyższyć wysokość zasądzonego roszczenia maksymalnie do granicy wyznaczonej żądaniem określonym w pozwie, tj. kwoty 5.444,08 zł.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy rozstrzygnął w oparciu o art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 1 oraz § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. 2015 r. poz. 1.800 ze zm.) zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w apelacji oraz kwotę 30 zł tytułem kosztów poniesionej opłaty od apelacji.