Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 11 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie o sygn. akt XVIII C 4820/15 z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki (...) Akcyjnej Spółki jawnej w W. przeciwko J. K. o zapłatę: w punkcie 1. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 316 zł z maksymalnymi odsetkami od kwoty 1.200 zł od dnia 29 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty, w punkcie 2. oddalił powództwo w pozostałej części, w punkcie 3. nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności z wyłączeniem punktu 2., a w punkcie 4. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 206 zł tytułem stosunkowego rozdzielnia kosztów procesu.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiódł powód, będąc reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając je w zakresie punktu 1 i 2, tj. w części dotyczącej zasądzenia przez Sąd na rzecz powoda kwoty 316 zł, zamiast kwoty 1.316 zł.

Zakwestionowanemu orzeczeniu strona powodowa zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, tj. art. 325 k.p.c. poprzez brak w sentencji wyroku rozstrzygnięcia Sądu co do dochodzonej przez powoda kwoty 1000 zł.

W konkluzji do tak sformułowanego zarzutu skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części i zasądzenie na rzecz powoda, obok kwoty 316 zł, dodatkowo kwoty 1000 zł, tj. łącznie kwoty 1.316 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., uzasadnienie sądu II instancji w postępowaniu uproszczonym powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, jeżeli sąd ten nie przeprowadził postępowania dowodowego. Sytuacja opisana w cytowanym przepisie miała miejsce w rozpoznawanej sprawie, bowiem Sąd Okręgowy, po dokonaniu analizy stanu faktycznego sprawy, podziela i przyjmuje za własne ustalenia Sądu I instancji stanowiące podstawę faktyczną rozstrzygnięcia przyjętego w zaskarżonym wyroku.

Wskutek omyłki pisarskiej Sąd I Instancji zasądził zamiast „1.316 zł” wadliwie „316 zł”. Błędnie została wpisana również kwota słownie.

Wobec tego nie było możliwe sprostowanie tej omyłki przez Sąd I instancji.

O oczywistości omyłki świadczyło rozstrzygnięcie w zakresie odsetek i kosztów postępowania, jak również treść uzasadnienia Sądu I instancji.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1. w ten tylko sposób, że zasądzoną kwotę 316 zł podwyższył do kwoty 1316 zł.