Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 marca 2021 r., w sprawie o sygn. akt III C 858/20, Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi:

1.  zasądził od pozwanego, Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na rzecz powoda T. B. kwotę 5.670,30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 27 maja 2020 roku do dnia zapłaty;

2.  oddalił powództwo w pozostałej części;

3.  zasądził od pozwanego, Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego z siedzibą w W. na rzecz powoda T. B. kwotę 1.908,92 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od opisanego rozstrzygnięcia wywiódł powód, zaskarżając wyrok w części, w zakresie punktu 2., tj. co do oddalenia powództwa co do kwoty 800,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 27 maja 2020 r. do dnia zapłaty.

Skarżący zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 361 § 1 i 2 k.c., art. 362 k.c. i art. 354 § 2 k.c. poprzez dokonanie wadliwej oceny, że koszt holowania uszkodzonego pojazdu S. nr rej. (...) z miejsca zamieszkania poszkodowanej do warsztatu naprawczego celem jego naprawy po szkodzie z dnia 3 stycznia 2018 roku nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą z tej tylko przyczyny, że szkoda w pojeździe została zakwalifikowana jako całkowita a tym samym nieopłacalna, mimo że:

- poszkodowana miała prawo zdecydować czy uszkodzony pojazd naprawia, sprzedaje, czy oddaje na złom,

- w każdym przypadku podjęcie jakiejkolwiek aktywności co do uszkodzonego pojazdu wiązałoby się z koniecznością jego przetransportowania z miejsca zamieszkania poszkodowanej do miejsca docelowego i z obowiązkiem poniesienia kosztów owego transportu;

- poszkodowana transport uszkodzonego pojazdu z miejsca kolizji do miejsca zamieszkania wykonała w ramach własnej polisy, jednakże zgodnie z warunkami ubezpieczenia AC z assistance i polisą, gdzie ochroną objęte było jedynie jednorazowe holowanie pojazdu po kolizji do wskazanego przez ubezpieczonego miejsca maks. 100 km – a przecież mogłaby nie korzystać z własnego ubezpieczenia;

- do czasu zakończenia likwidacji szkody, bez wiedzy o kwalifikacji uszkodzeń oraz ich wycenie poszkodowana nie miała możliwości podjęcia decyzji co do tego, czy pojazd będzie sprzedawać czy naprawiać, wobec czego celowe i uzasadnione było jego przetransportowanie z miejsca kolizji do miejsca zamieszkania pozwanej – na czas likwidacji szkody, a następnie – po zakończeniu likwidacji szkody – do miejsca finalnego przeznaczenia.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda także kwoty 800,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 maja 2020 r. do dnia zapłaty; zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za I instancję stosownie do merytorycznego rozstrzygnięcia; zasądzenie na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Strona pozwana odniosła się do treści wywiedzionej apelacji, wnosząc o jej oddalenie w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie jest zasadna.

Sąd Okręgowy podziela dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, przyjmując je za własne, jak też ich ocenę jurydyczną, dokonaną w zgodzie z dyrektywami art. 233 § 1 k.p.c.

Istota przedmiotowego sporu na aktualnym etapie polega na rozbieżnych stanowiskach stron co do zasadności zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów drugiego holowania, z miejsca zamieszkania poszkodowanej do miejsca położenia zakładu naprawczego.

Zgodnie z treścią ogólnych warunków ubezpieczenia (k. 64), pomoc w wariancie podstawowym ubezpieczenia assistance obejmuje zorganizowanie oraz pokrycie kosztów holowania pojazdu do ustalonego z ubezpieczonym miejsca w odległości nie większej niż 100 km od miejsca zdarzenia.

O ile sama konieczność odholowania pojazdu z miejsca zdarzenia szkodowego do innego wyznaczonego przez uprawnionego miejsca, mieści się w zakresie normalnych następstw zdarzenia, o tyle tego samego nie można powiedzieć o holowaniu pojazdu po raz kolejny, zwłaszcza, jeśli weźmie się pod rozwagę fakt, iż przedmiotową szkodę zakwalifikowano jako całkowitą. Rację miał więc zarówno pozwany, jak i Sąd Rejonowy wskazując, że w takich okolicznościach sprawy w adekwatnym związku przyczynowym pozostają tylko te zdarzenia, które są efektem uszkodzenia pojazdu w sposób czyniący dokonanie ewentualnej naprawy nieopłacalnym.

Choć zrozumiałym jest, że właściciel pojazdu, w chwili następującej po zdarzeniu oraz braku informacji o ewentualnej opłacalności dokonania niezbędnych napraw, decyduje się odholować go tymczasowo do miejsca własnego zamieszkania, to okoliczność ta nie może wpływać rozszerzająco na obowiązki ubezpieczyciela, wynikające z zawartej przez strony umowy oraz obowiązujące OWU. W praktyce uznać więc trzeba, że poszkodowana miała możliwość samodzielnego zadecydowania, co dalej powinno się stać z uszkodzonym pojazdem, co wyrażało się w uprawnieniu do dochodzenia jednorazowego holowania pojazdu chociażby do warsztatu naprawczego. Poszkodowana skorzystała z przysługującego jej na mocy postanowień OWU uprawnienia, decydując się na przewiezienie lawetą uszkodzonego pojazdu do jej miejsca zamieszkania.

Odnosząc się do podniesionej problematyki skorzystania przez poszkodowaną z własnej umowy z ubezpieczycielem, wskazać należy również, że kwestia ta pozostaje z punktu widzenia zakładu, poza obszarem zainteresowania. Nie ma znaczenia bowiem, którą z polis wykorzysta się celem dokonania naprawienia szkody – czy tę należącą do sprawcy zdarzenia, czy poszkodowanego. Poszkodowana dobrowolnie podjęła decyzję co do zawarcia umowy o określonej treści z ubezpieczycielem, a kolejno co do skorzystania z uprawnień jej przysługujących z tytułu tego stosunku.

Ostatecznie jako chybione należało uznać stanowisko strony skarżącej w kontekście niemożności podjęcia decyzji co do przyszłości pojazdu w okresie trwania postępowania likwidacyjnego. Postępowanie likwidacyjne wykazało, że poniesiona szkoda czyni naprawę pojazdu całkowicie nieopłacalną, a skoro tak, to nie sposób przyjąć, że w takiej sytuacji ubezpieczyciel winien zapłacić poszkodowanemu za podjęcie działań w kierunku naprawy pojazdu. Fakt, iż mimo uznania szkody za całkowitą, poszkodowana podjęła się naprawy pojazdu, nie powinien dodatkowo obciążać ubezpieczyciela i obligować go do wypłaty kwoty należnej z tytułu ponownego holowania. Za Sądem Rejonowym powtórzyć należy, że koszty tego typu nie pozostają w adekwatnym związku przyczynowym, a zatem nie stanowią normalnych następstw zdarzenia. W konsekwencji nie mogły one zostać uwzględnione przez Sąd Okręgowy.

Dodatkowo uznać należało jako nietrafną argumentację skarżącego, jakoby koszty holowania były należne w oderwaniu od faktu podjęcia się naprawy pojazdu. Strona skarżąca wskazywała przy tym, że poszkodowana i tak musiałaby ponieść te koszty nawet decydując się na zezłomowanie uszkodzonego samochodu. Trzeba jednak zauważyć, że zasadniczo postępowanie sądowe nie może dotyczyć zdarzeń hipotetycznych, lecz tych, które już zaistniały. Na kanwie analizowanej sprawy poszkodowana odholowała pojazd nie w celu jego zezłomowania, lecz dokonania jego naprawy. Kluczowym jest zatem cel dokonania czynności holowania, nie zaś fakt jego dokonania. Przyjęcie stanowiska strony powodowej w gruncie rzeczy prowadziłoby do jej nieuzasadnionego wzbogacenia.

W świetle powyższego zarzut naruszenia art. 361 § 1 i 2 k.c., art. 362 k.c. i art. 354 § 2 k.c., które miało polegać na wadliwym przyjęciu, że koszt drugiego holowania (tj. z miejsca zamieszkania poszkodowanej do warsztatu samochodowego), nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą z tego powodu, że tę szkodę zakwalifikowano jako całkowitą, a w konsekwencji nieopłacalną do potencjalnej naprawy, należy uznać za nieuzasadniony.

W tym stanie rzeczy niezasadna apelacja podlegała oddaleniu na mocy art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego, których wysokość w kwocie 135 zł została ustalona stosownie do regulacji § 2 pkt 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 265).