Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 9 maja 2018 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w sprawie sygn. akt II C 254/17 z powództwa G. S. przeciwko (...) SA z siedzibą w W. o zapłatę 11.209,82 zł oddalił powództwo.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód, zaskarżając orzeczenie w całości. Rozstrzygnięciu skarżący zarzucił naruszenie:

- art. 339 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 321 k.p.c. poprzez niewydanie wyroku zaocznego zasądzającego powództwo i uchylenie się od obowiązku orzeczenia o żądaniu, podczas gdy złożony przez powoda w przedmiotowym postępowaniu materiał dowodowy nie dawał podstaw do oddalenia powództwa bez przeprowadzenia postępowania dowodowego i nieprzyjęcia przez Sąd za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, a także również z uwagi na okoliczność niewdania się przez pozwanego w spór (okoliczność bezsporna), co w konsekwencji skutkowało nierozpoznaniem istotny sprawy poprzez nieodniesienie się do przedmiotu sprawy i podstawy żądania pozwu;

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez niezasadne pominięcie okoliczności wskazanej przez powoda w pozwie, iż sprawca wypadku komunikacyjnego mającego miejsce w dniu 4 lutego 2016 r. był ubezpieczony w pozwanym zakładzie (...) S.A. z siedzibą w W., podczas gdy okoliczność ta stanowiła podstawę i w pełni uzasadniała wytoczenie przedmiotowego powództwa przeciwko (...) S.A.;

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym ustalenie, iż powód wskazywał w uzasadnieniu pozwu, że podmiotem odpowiedzialnym za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 4 lutego 2016 r. jest (...) S.A., podczas gdy powód wskazał wprost, iż sprawca wypadku był ubezpieczony w pozwanym zakładzie ubezpieczeń tj. w (...) S.A.;

-

art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przeprowadzenie dowolnej, a w szczególności wybiórczej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i niezasadne pominięcie dowodu z dokumentów - akt postępowania likwidacyjnego prowadzonego przez (...) S.A. i załączonych do pozwu, gdzie wskazane jest, iż szkoda likwidowana była w ramach bezpośredniej likwidacji szkód, co w konsekwencji doprowadziło do błędnej konkluzji Sądu, iż pozwany jawi się nie mieć jakichkolwiek związków prawnych w wypadkiem komunikacyjnym z dnia 4 lutego 2016 r, podczas gdy sprawca posiadał w dacie zdarzenia u pozwanego (...) S.A. ważne ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej, zatem niniejsze stanowi podstawę odpowiedzialności pozwanego;

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez błędne uznanie, iż powód nie udowodnił legitymacji biernej i nie udowodnił, iż oznaczony podmiot jest tym, który ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 4 lutego 2016 r., podczas gdy powód wskazał w pozwie, iż to u pozwanego (...) S.A. sprawca wypadku posiadał w dacie zdarzenia ważne ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej, a pominięcie tej okoliczności doprowadziło Sąd do nieprawidłowego wniosku, iż to (...) S.A. ponosi odpowiedzialność za wypadek;

-

art. 227 k.p.c. z wz. z art. 235 k.p.c. poprzez niezasadne oddalenie wniosków dowodowych powoda i błędne uznanie, iż okoliczności, które miałyby zostać ustalone za pomocą tych dowodów były irrelewantne w okolicznościach przedmiotowej sprawy, bo nie mogłyby wpłynąć na treść rozstrzygnięcia, podczas gdy przeprowadzenie dowodu z dokumentów - akt szkodowych z postępowania likwidacyjnego w (...) S.A. oraz dowodu z zeznań powoda w sposób jednoznaczny potwierdziłyby okoliczność, iż w (...) S.A. przeprowadzono bezpośrednią likwidację szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 4 lutego 2016 r., a właściwym podmiotem, który w przedmiotowym postępowaniu winien być pozwany jest (...) S.A.;

-

art. 805 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie co zostało spowodowane błędnym ustaleniem Sądu, iż w niniejszej sprawie (...) S.A. z siedzibą w W. jest ubezpieczycielem sprawcy wypadku komunikacyjnego z dnia 4 lutego 2016 r. i dlatego też Sąd niewłaściwie przyjął, iż (...) S.A. wstąpił w sytuację prawną sprawcy szkody i ponosi on odpowiedzialność za zdarzenie i jest podmiotem przeciwko, któremu winno być wytoczone przedmiotowe powództwo, w sytuacji gdy podmiotem rzeczywiście odpowiedzialnym jest pozwany;

Skarżący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentu - notatki urzędowej sporządzonej przez Komendę Powiatową Policji Powiatu (...) Wschodniego w dniu 12 czerwca 2018 r. na okoliczność, iż sprawca wypadku komunikacyjnego z dnia 4 lutego 2016 r. kierujący pojazdem marki N. (...) o nr rej.: (...) posiadał w dacie zdarzenia ważne ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej w A. D. i tym samym, iż strona pozwana została oznaczona w sposób prawidłowy, zaś niniejszy wniosek złożony na obecnym etapie postępowania jest zasadny z uwagi na nieuzasadnione nieprzyjęcie przez Sąd I instancji za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, a także oddalenie wniosków dowodowych powoda;

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Łodzi-Widzewa w Łodzi do ponownego rozpoznania ze względu na nierozpoznanie istoty sprawy i konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości. Wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych i stosownie do wyniku postępowania.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie, o ile zmierza do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nierozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości (art. 386 § 4 k.p.c.).

Podniesione w apelacji zarzuty naruszenia przepisów postępowania należało uznać w ocenie Sądu Odwoławczego za uzasadnione.

Na gruncie niniejszej sprawy Sąd Rejonowy uznał, że pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. nie ma jakichkolwiek związków prawnych z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 4 lutego 2016 roku. Tymczasem jak podał powód w pozwie, pozwany był ubezpieczycielem sprawcy szkody.

Dokonując oceny prawidłowości działania Sądu w tym zakresie należy wskazać, że Sąd Rejonowy oddalił wnioski dowodowe zgłoszone przez powoda, w tym dowód z zeznań stron, dowód z akt szkodowych, jednocześnie uznając za nieudowodnione zawarte w pozwie twierdzenia powoda, że pozwany był ubezpieczycielem sprawcy szkody.

Takie działanie Sądu I instancji należało uznać za błędne i w realiach rozpoznawanej sprawy stanowiło uchybienie w procedowaniu, które skutkować musiało uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Należy wskazać, że zasadniczym celem postępowania sądowego jest rozstrzygnięcie sprawy po dostatecznym, wszechstronnym wyjaśnieniu jej okoliczności spornych. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy w istocie nie przeprowadził zgłoszonych przez powoda dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w sprawie a jednocześnie wydając wyrok zaoczny nie dał wiary twierdzeniom powoda zawartym pozwie, co do tego, że pozwany był ubezpieczycielem sprawcy szkody.

Sąd I instancji winien jest przeprowadzić dowody zgłoszone przez powoda. To zaś, mając na względzie także wszystkie, inne dowody zawnioskowane przez strony pozwoli Sądowi Rejonowemu na prawidłową ocenę merytorycznej zasadności zgłoszonego żądania.

Konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego niemal w całości, skutkowała uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania na podstawie art. 386 § 4 k. p. c. Sąd Rejonowy przy ponownym rozpoznaniu sprawy winien kierować się wyżej wskazanymi zaleceniami.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy pozostawił Sądowi Rejonowemu stosownie do treści art. 108 § 2 k.p.c.