Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 24 marca 2022 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi:

zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz P. S. kwotę 2.045,47 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

od kwoty 751,91 złotych od dnia 5 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty;

od kwoty 1.293,56 złotych od dnia 4 listopada 2020 r. do dnia zapłaty;

oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

ustalił, że P. S. wygrał proces w 41 %, a (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w 59 % i w takim stosunku obciąża strony kosztami procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu;

nakazał zwrócić ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi na rzecz P. S. kwotę 968,40 złotych tytułem niewykorzystanej części zaliczki uiszczonej w dniu 29 listopada 2021 roku.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył pozwany w części zasądzającej od pozwanego kwotę 713,39 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty, a także w zakresie kosztów postępowania.

Skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 361 § 1 kc w zw. z art. 34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że sprawca kolizji drogowej oraz zakład ubezpieczeń, z którym zawarł on umowę ubezpieczenia oc, ponoszą odpowiedzialność z tytułu zanieczyszczenia jezdni pozostałościami powypadkowymi, podczas gdy naprawienie szkody tego rodzaju nie wchodzi w zakres odpowiedzialności posiadacza pojazdu i jego ubezpieczyciela, bowiem należy do zadań własnych zarządcy drogi ( w niniejszej sprawie Miasta Ł. ), jak również błędną wykładnię art. 34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, polegająca na przyjęciu , że zanieczyszczenie drogi pozostałościami powypadkowymi stanowi jej zniszczenie lub uszkodzenie.

W związku z tym skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie powództwa także co do kwoty 712,39 zł oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za I instancję, a nadto zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja pozwanego nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Wbrew zapatrywaniom apelującego, zaskarżone orzeczenie należało uznać za prawidłowe, stanowiące wynik właściwej oceny zebranego materiału dowodowego. Sąd Okręgowy podziela poczynione przez Sąd pierwszej instancji ustalenia i w konsekwencji przyjmuje za swoje, uznając za zbędne powielanie ich w całości w treści niniejszego uzasadnienia. W ocenie Sądu odwoławczego Sąd I instancji w sposób właściwy zastosował również odpowiednie przepisy prawne do stanu faktycznego niniejszej sprawy, zwłaszcza przepisy prawa materialnego, których naruszenie zarzucił skarżący.

Zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego w postaci art. 361 § 1 kc w zw. z art. 34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że sprawca kolizji drogowej oraz zakład ubezpieczeń, z którym zawarł on umowę ubezpieczenia oc, ponoszą odpowiedzialność z tytułu zanieczyszczenia jezdni pozostałościami powypadkowymi, podczas gdy naprawienie szkody tego rodzaju nie wchodzi w zakres odpowiedzialności posiadacza pojazdu i jego ubezpieczyciela, bowiem należy do zadań własnych zarządcy drogi ( w niniejszej sprawie Miasta Ł. ), a zanieczyszczenie drogi pozostałościami powypadkowymi nie stanowi jej zniszczenia lub uszkodzenia jest całkowicie bezzasadny.

Wywód prawny Sądu Rejonowego w tym zakresie jest trafny i wyczerpujący, a zwłaszcza w całości zgodny ze stanowiskiem Sądu Odwoławczego. Podkreślić należy, że zanieczyszczenie nawierzchni pasa drogowego powstałe po zdarzeniu drogowym jest szkodą podlegającą naprawieniu, a obowiązany do naprawienia jest sprawca szkody i odpowiadający za niego ubezpieczyciel w ramach umowy oc.

Zgodnie z treścią art. 20 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych do zarządcy drogi należy w szczególności utrzymanie części drogi, urządzeń drogi, budowli ziemnych, drogowych obiektów inżynierskich, znaków drogowych, sygnałów drogowych i urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających. Są to czynności wynikające ze zwykłego używania drogi. Zanieczyszczenie drogi w wyniku wypadku komunikacyjnego jest spowodowane działaniem sprawcy wypadku, za którego odpowiedzialność ponosi jego ubezpieczyciel z tytułu oc.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 779 z późn. zm.). to sprawca zdarzenia komunikacyjnego powinien płacić za sprzątanie drogi po zdarzeniu drogowym, co zostało potwierdzone orzecznictwem SN ( uchwała z dnia 20 stycznia 2022 roku III CZP 9/22, LEX nr 3287920).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc , oddalił apelację i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego na podstawie art. 98 kpc