Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2022 roku, Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi w sprawie z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę oddalił powództwo oraz zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając rozstrzygnięcie w całości.

Zaskarżonemu orzeczeniu apelujący zarzucił:

1.  naruszenie przepisów postępowania mające oczywisty wpływ na wydane rozstrzygnięcie, tj.

a)  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, która powinna być przeprowadzona przez Sąd na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału i dokonania dowolnych ustaleń w zakresie:

-

chybionym ustaleniu, że pozwany przedstawił poszkodowanemu w zakresie najmu informacje odnoszące skutki prawne tj. warunki i wiadomy przed wynajmem zakres najmu umożliwiający jego weryfikacje przez stronę poszkodowaną i porównanie z warunkami najmu u 24auto sp. z o.o. w sytuacji, gdy pomimo wielokrotnych próśb wyrażanych przez poszkodowanego świadka B. K. nie otrzymał on żadnych innych informacji;

-

wadliwym ustaleniu, że zakres i warunki najmu pomiędzy najmem u 24auto sp. z o.o. a taką możliwością za pośrednictwem pozwanego były zbliżone, w sytuacji gdy w materiale dowodowym pozwany nigdzie nie wskazywał, że w ramach „weryfikowalnej” przez siebie stawki jest objęte chociażby pełne zniesienie udziału w szkodzie przy ewentualnym najmie pojazdu zastępczego, zaś samo wskazanie „braku kosztów" związanych z najmem nie jest równoznaczne z brakiem odpowiedzialności za szkody powstałe w czasie najmu na przedmiocie najmu;

-

bezpodstawnym ustaleniu, że poszkodowany uzyskując od pozwanego nieweryfikowalną informację nie wskazał żadnych szczególnych okoliczności, które by przemawiały za celowością i zasadnością najmu pojazdu u innego podmiotu w sytuacji gdy, po przekazaniu informacji co do możliwości wynajmu pojazdu zastępczego przekazanej przez przedstawiciela pozwanego świadek B. K. kilkukrotnie wskazywał, aby w takiej sytuacji „wysłano to zlecenie do wypożyczalni współpracującej z pozwanym”, jednakże przy przechodzeniu do omawiania dalszych kwestii „tak rozumianej informacji" przedstawiciel pozwanego wskazując na termin podstawienia i rozpoczęcia wynajmu nie chciał ani ich przedstawić zasłaniając się niewiedzą ani nie wskazywał, aby któryś z asystorów współpracującego z pozwanym przedstawił szczegółowe warunki i zakres najmu jeszcze przed podstawieniem celem zapoznania się z nimi przed decyzją poszkodowanego, na co przed ich poznaniem poszkodowany nie chciał się zgodzić niejako „ w ciemno" wskazując na obawy co do zakresu odpowiedzialności co do przedmiotu najmu w jego trakcie;

-

bezpodstawnym przyjęciu, że przedstawienie przez pozwanego samej informacji w zakresie indywidualnie i jednostronnie określonej stawki oraz segmentu pojazdu przy potencjalnym najmie, w sytuacji w której poszkodowany podejmuje aktywną chęć poznania bliższych szczegółów i warunków najmu wskazując na swoje obawy, których pozwany w żaden sposób nawet nie próbuje rozwiać lub przedstawić je na późniejszym etapie pozostaje de facto obojętne co do decyzji poszkodowanego i zasadności najmu pojazdu zastępczego, i prowadzi w konsekwencji do niesprawiedliwej i wadliwej oceny zachowania poszkodowanego w związku z wynajmem pojazdu na określonych warunkach u wynajmującego przy braku możliwości weryfikacji informacji ze strony pozwanego;

-

nieustaleniu wszystkich warunków najmu poszkodowanego w 24auto sp. z o.o.;

b)  art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. poprzez niewłaściwe uznanie, że biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, jak również zgromadzony materiał dowodowy powód nie udowodnił, że skorzystanie przez poszkodowanego z oferty podmiotu wynajmującego pojazd zastępczy w przedmiotowej sprawie nie stanowiło wydatku celowego i ekonomicznie uzasadnionego;

2.  przepisów praw materialnego:

a)  art. 354 § 1 w zw. z § 2 k.c. w zw. z art. 362 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie przez Sąd I Instancji wyrażające się w przypisaniu poszkodowanemu zarzutu braku współdziałania z pozwanym i powiększenia wysokości szkody, w sytuacji gdy z materiału dowodowego wynika, iż pozwany poza wskazaniem stawki dobowej i ewentualnego segmentu nie przedłożył weryfikowalnej informacji co do warunków i zakresu potencjalnego najmu z której za pośrednictwem wypożyczalni partnerskiej mógłby skorzystać poszkodowany;

b)  art. 361 § 1 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie wyrażające się w nierozważeniu, że okoliczności związane z brakiem wiedzy poszkodowanego co do ryzyk względem przedmiotu najmu w trakcie jego korzystania pozostają bez wpływu na ocenę jego zachowania w kontekście zarzutu braku współdziałania i zwiększenia zakresu szkody oraz braku minimalizacji jej następstw - w sytuacji w której przy bierności podmiotu odpowiedzialnego za szkodę zachowanie strony poszkodowanej polegające na nieskorzystaniu z informacji od pozwanego i wybraniu droższej, ale o określonym stopniu szczegółowości oferty wynajmującej 24auto pozostaje w związku przyczynowym pomiędzy zdarzeniem szkodzącym a następstwami szkody na skutek korzystania z pojazdu zastępczego w toku jej likwidacji i znajdują uzasadnienia dla celowego i ekonomicznego wydatku wobec wyboru podmiotu zapewniającego taką ochronę;

z ostrożności:

c)  art. 361 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 355 § 2 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie wyrażające się w naruszeniu wynikających z niego kryteriów ustalania wysokości należnego powódce odszkodowania za wynajem pojazdu zastępczego, skutkujące nieuwzględnieniem powództwa poprzez niezasadne zaniżenie wysokości stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego wskazywanej przez pozwanego, biorąc pod uwagę obowiązek likwidacji szkody i współpracy ze strony ubezpieczyciela jako profesjonalisty, a także zakresu informacji przez niego kierowanych do poszkodowanego oraz wynikających z tego konsekwencji.

W konsekwencji podniesionych zarzutów apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości jak również rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu za I jak i II instancję według norm prawem przepisanych zgodnie z wynikiem sprawy.

Dodatkowo powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z:

a)  regulaminów wypożyczalni P. i (...) na okoliczność ponoszenia odpowiedzialności finansowej i zakresu ryzyk obciążających najemcę w sytuacji braku zniesienia udziału własnego w szkodzie w trakcie najmu pojazdu;

b)  w sytuacji kwestionowania rynkowości stawek, o przeprowadzenie wniosku zgłoszonego przez powódkę w postaci M. B., jak również przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z wysokości stawek dziennych czynszu najmu pojazdu (ze wskazaniem stawki minimalnej i maksymalnej) odpowiadającej segmentowi i klasie pojazdu uszkodzonego, jakie obowiązywały na terenie Ł. na dzień zawarcia najmu pojazdu zastępczego, przy uwzględnieniu warunków najmu pojazdu zastępczego na rzecz poszkodowanego takich jak na podstawie cennika wynajmu, jak również założeniu, że termin najmu nie jest z góry określony.

Powód wskazał, że potrzeba powołania wskazanych dowodów pojawiła się na etapie wniesienia apelacji wobec nieudzielenia przez Sąd I Instancji stronie powodowej terminu do ustosunkowania się do odpowiedzi na pozew przekazanej na terminie rozprawy w dn. 28.04.2022 r., po którym nastąpiło jej zamknięcie i ogłoszenie wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda, jako bezzasadna, podlegała oddaleniu.

Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w przedmiocie procesu (art. 227 k.p.c.) nie są obarczone błędem i znajdują oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania. Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje zatem wskazane ustalenia za własne.

Sąd Okręgowy pominął dowody, o których dopuszczenie wnosił powód w apelacji, gdyż były spóźnione.

W ocenie Sądu skarżący nie udowodnił, iż potrzeba powołania się na nie wynikła dopiero po zakończeniu postępowania przed Sądem I instancji. Za nowe fakty i dowody w rozumieniu art. 381 k.p.c. należy uznać takie, które nie istniały wcześniej lub o których istnieniu stronie nie było wiadomo w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji. W świetle uregulowań art. 381 k.p.c., strona, która powołuje w postępowaniu apelacyjnym nowe fakty lub dowody powinna wykazać, że nie mogła ich powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji lub że potrzeba powołania się na nie wynikła później.

W niniejszej sprawie by konieczność dopuszczenia wnioskowanych dowodów wystąpiła dopiero po wydaniu wyroku przez Sąd I instancji. Potrzeba powołania nowego dowodu nie może być natomiast reakcją na niekorzystne dla strony rozstrzygnięcie. Odnosząc się natomiast do kwestii podnoszonego przez powoda braku udzielenia terminu do złożenia repliki na odpowiedź na pozew, wskazać należy, że na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2022 r. Sąd Rejonowy zarządził przerwę, w trakcie której powód mógł zapoznać się z treścią odpowiedzi na pozew i do niej ustosunkować. Ponadto, skoro pełnomocnik powoda utrzymywał, że Sąd I instancji dopuścił się uchybienia na rozprawie poprzez oddalenie wniosku powoda o udzielenie terminu do złożenia pisma procesowego, powinien był złożyć w tym zakresie zastrzeżenie do protokołu., czego nie uczynił. Zatem zgodnie z art. 162 § 2 k.p.c. stronie zastępowanej przez adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej, która zastrzeżenia nie zgłosiła, nie przysługuje prawo powoływania się na to uchybienie w dalszym toku postępowania Z tych przyczyn wniosek powoda nie mógł zostać uwzględniony.

Zarzuty naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. nie zasługują na uwzględnienie.

Zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. byłby skuteczny tylko wówczas, gdyby apelujący wykazał uchybienie podstawowym regułom służącym ocenie wiarygodności i mocy poszczególnych dowodów, tj. regułom logicznego myślenia, zasadzie doświadczenia życiowego i właściwego kojarzenia faktów (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2005 r., sygn. akt III CK 314/05, LEX nr 172176). Prawidłowo skonstruowany zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. powinien być połączony z zarzutem błędnych ustaleń faktycznych. W apelacji powinno zostać zatem wyjaśnione, które dowody, w jakim zakresie i dlaczego, zdaniem strony skarżącej, zostały przez Sąd ocenione z naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów i w konsekwencji, które ustalenia faktyczne tego Sądu są wadliwe i jakie powinny być ustalenia prawidłowe, ewentualnie jakich ustaleń zabrakło w zaskarżonym wyroku (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. akt I ACa 719/16, LEX nr 2200318). Tym wymogom nie odpowiada apelacja strony powodowej.

W kontekście wyżej poczynionych uwag wskazać należy, że Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy, a dokonana ocena dowodów nie budzi żadnych zastrzeżeń pod kątem jej zgodności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Stawiane przez apelującego zarzuty w istocie nie dotyczą błędów w ustaleniach faktycznych czy ocenie dowodów, a sprowadzają się do zakwestionowania zinterpretowania faktów w kontekście przepisów prawa materialnego. Apelacja w części poświęconej zarzutom rzekomego naruszenia art. 233 § 1 k.p.c., w istocie nie zarzuca ani jednego wadliwie ustalonego faktu, to jest istnienia bądź braku określonego układu rzeczy bądź zjawisk. Podniesione zarzuty naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. w istocie stanowią jedynie polemikę z prawidłowo poczynionymi przez Sąd niższej instancji ustaleniami faktycznymi.

Wbrew przekonaniu skarżącego, Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, że pozwany podjął realne działania związane z przedstawieniem poszkodowanemu propozycji organizacji najmu pojazdu zastępczego. Pozwany w odpowiedzi na zgłoszenie szkody przedstawił rzetelną informację o możliwości nieodpłatnego najmu pojazdu zastępczego u partnera. Poszkodowany w czasie telefonicznego zgłoszenia otrzymał jasną informację, iż najem pojazdu zastępczego za pośrednictwem współpracującego z ubezpieczycielem partnera będzie dla poszkodowanego bezkosztowy. Choć trafnie powód wskazuje, że poszkodowany kilkukrotnie zwracał się do osoby przyjmującej zgłoszenie o udzielenie bliższych informacji dotyczących najmu, których w czasie tej rozmowy nie otrzymał, powód w zupełności pomija fakt, że poszkodowany został poinformowany, że przyjmujący zgłoszenie takowych informacji nie może udzielić, bowiem ich nie posiada, jednakże poinformował, że wskazane informacje poszkodowany może uzyskać bezpośrednio od firmy realizującej wynajem bądź poprzez kontakt z infolinią działu zajmującego się pojazdami zastępczymi. Pomimo udzielonych informacji, poszkodowany ostatecznie nie chciał skorzystać z możliwości zgłoszenia zapotrzebowania na pojazd zastępczy, jak również nie skontaktował się z infolinią udzielającą informacji o pojazdach zastępczych.

Wbrew twierdzeniom powoda, Sąd Rejonowy słusznie ustalił, że zakres i warunki najmu pomiędzy najmem u 24auto sp. z o.o. a taką możliwością za pośrednictwem pozwanego były zbliżone. Podkreślić należy, że pozwany zapewnił poszkodowanemu możliwość najmu pojazdu bez żadnych opłat, dysponuje autami z wszelkich segmentów, skorzystanie z oferty partnerów nie będzie wiązało się z żadnymi dodatkowymi opłatami, proponowane pojazdy są prawie nowe, co najwyżej trzyletnie. Ponadto w przypadku skorzystania z oferty samochód zostałby podstawiony i odebrany ze wskazanego przez poszkodowanego miejsca, bez żadnych dodatkowych opłat. Trudno oceniać, iż po stronie poszkodowanego istniały jakiekolwiek okoliczności, dla których nie skorzystał z oferty ubezpieczyciela, bowiem poszkodowany, pomimo udzielonej mu odpowiedzi o możliwości uzyskania informacji o warunkach najmu za pośrednictwem ubezpieczyciela nie skontaktował się z działem zajmującym się pojazdami zastępczymi, jak również ostatecznie nie wyraził zgody na zgłoszenie do serwisu partnerskiego zapotrzebowania na pojazd zastępczy i bezpodstawnie założył, że z najmem tym będą się wiązały dodatkowe koszty, choć w przesłanej przez pozwanego informacji wyraźnie wskazano, że ubezpieczyciel może zorganizować nieodpłatny wynajem auta. Tym samym nie można przyjąć, jak chce tego powód, że przyczyną nieskorzystania z oferty pozwanego były niekorzystne dla poszkodowanego warunki najmu pojazdu oferowanego przez pozwanego.

Wbrew zapatrywaniu powoda, ustalenie wszystkich warunków najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego w 24auto sp. z o.o. nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie. Okoliczność ta miałaby bowiem znaczenie dopiero w przypadku ustalenia, iż poszkodowany współdziałał z pozwanym w toku likwidacji szkody, zapoznał się ze złożoną mu propozycją najmu pojazdu zastępczego, jednakże z niej nie skorzystał, gdyż była mniej korzystna. Tymczasem poszkodowany nie porównał warunków najmu, bowiem nie zapoznał się z propozycją pozwanego, choć miał taką możliwość. Poszkodowany bezpodstawnie założył, że warunki oferowane przez pozwanego będą mniej korzystne, choć mógł je zweryfikować podczas rozmowy telefonicznej z działem zajmującym się samochodami zastępczymi, o czym został poinformowany w czasie zgłoszenia szkody. Skoro zatem poszkodowany nie zapoznał się z warunkami najmu oferowanego przez pozwanego, jego decyzja o najmie w 24auto sp. z o.o. nie była podyktowana korzystniejszymi warunkami, zatem badanie warunków zawartej umowy najmu nie było istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia.

Zarzut naruszenia art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. nie zasługiwał na uwzględnienie.

Należy wskazać, że we wskazanych okolicznościach, to na powodzie spoczywał ciężar dowodu w zakresie wykazania, że istniały powody do skorzystania z oferty 24auto sp. z o.o. w miejsce propozycji ubezpieczyciela. Należy zauważyć bowiem, że w sytuacji, gdy ubezpieczyciel przedstawi propozycję możliwości skorzystania przez poszkodowanego z najmu pojazdu zastępczego na określonych warunkach cenowych, na poszkodowanym ciąży obowiązek wykazania w postępowaniu sądowym przyczyn, z powodu których nie skorzystał z takiej propozycji. Jednocześnie należy zauważyć, że w takim przypadku nie można mówić o wiążącej ofercie ze strony ubezpieczyciela, który nie ma prawnych możliwości w zakresie swej działalności gospodarczej świadczenia takich usług. Aby rozważać możliwość porównania szczegółowych warunków oferty wybranej przez powoda i podmiotu wskazanego przez ubezpieczyciela należałoby wykazać, że poszkodowany przynajmniej podjął próbę zainteresowania się tak przedstawioną przez ubezpieczyciela propozycją. W przeciwnym wypadku to na stronie powodowej, jako następcy prawnym poszkodowanego ciąży obowiązek wykazania przyczyn nieskorzystania z propozycji ubezpieczyciela i udowodnienia, że skorzystanie z innej oferty było uzasadnione w kontekście przesłanek wynikających z powołanych wyżej przepisów art. 361 § 1 k.c. i art. 826 § 1 k.c..

Mając na względzie, iż poszkodowany, pomimo wyraźnego poinformowania go podczas zgłaszania szkody o możliwości uzyskania szczegółowych informacji o warunkach najmu poprzez kontakt z odpowiednią infolinią lub bezpośrednio u partnera zajmującego się najmem pojazdów zastępczych, nie wykazał podjęcia żadnych działań w tym kierunku i kontynuował najem pojazdu w 24auto sp. z o.o., Sąd odwoławczy uznał, że w realiach niniejszej sprawy nie został udowodniony fakt istnienia obiektywnych i racjonalnych przesłanek uniemożliwiających skorzystanie z oferty najmu pojazdu proponowanej przez zakład ubezpieczeń. Tym samym wybór przez poszkodowanego opcji najmu samochodu u innego podmiotu, przy jednoczesnej świadomości po stronie poszkodowanego, że tego typu wydatek nie będzie automatycznie pokryty przez podmiot likwidujący szkodę, a stosowana przez 24auto sp. z o.o. stawka dobowa znaczenie wykracza ponad oferowaną (różnica 171 złotych netto za dzień najmu) nie mógł prowadzić do konkluzji, że wydatki związane z koniecznością najmu w części wykraczającej ponad proponowaną przez zakład ubezpieczeń były uzasadnione.

Niezasadnym jawi się zarzut naruszenia art. 354 § 1 w zw. z § 2 k.c. w zw. z art. 362 k.c..

Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny w Poznaniu w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 maja 2019 r., I ACa 830/18 (Legalis nr 2366254), „nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane, istnieje bowiem obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów (art. 354 § 2 k.c., art. 362 k.c. i 826 § 1 k.c.). Na dłużniku ciąży w związku z tym obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, niedających się wyeliminować w inny sposób, z zachowaniem rozsądnej proporcji między korzyścią wierzyciela a obciążeniem dłużnika. Nie jest celowe nadmierne rozszerzanie odpowiedzialności odszkodowawczej i w konsekwencji - gwarancyjnej ubezpieczyciela, co mogłoby prowadzić do wzrostu składek ubezpieczeniowych”.

Brak zainteresowania się ofertą ubezpieczyciela i brak weryfikacji oferty cenowej firmy niewspółpracującej z pozwanym ubezpieczycielem stanowi przyczynienie się poszkodowanego do zwiększenia rozmiarów szkody. Poszkodowany powinien wynajmować pojazd po stawce, za którą ubezpieczyciel był w stanie taki najem zorganizować, a wybór rażąco wyższej oferty powoda stanowi zatem naruszenie treści art. 354 § 2 k.c..

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy, wskazać należy, że poszkodowany nie współdziałał z pozwanym, przez co przyczynił się do zwiększenia szkody. Pozwany przedstawił poszkodowanemu propozycję najmu pojazdu zastępczego, która pomimo wcześniejszej deklaracji o potrzebie zorganizowania takowego najmu, została zignorowana. Poszkodowany nie skontaktował się z infolinią, na której mógłby otrzymać szczegółowe informacje o warunkach najmu pojazdu zastępczego, choć został poinformowany, że najem ten będzie odbywał się bez żadnych kosztów, samodzielnie podjął decyzję o kontynuowaniu umowy najmu pojazdu zastępczego zawartej z 24auto sp. z o.o., jednocześnie mając wiedzę o ograniczeniach w stawce za dzień najmu przyjętych i akceptowanych przez ubezpieczyciela. Jednocześnie należy podkreślić, iż powód nie przedstawił żadnych okoliczności, które usprawiedliwiały rezygnację z propozycji pozwanego i najem pojazdu przez poszkodowanego u innego podmiotu. Wskazać bowiem należy, że choć powód podnosi, iż najem pojazdu proponowany przez pozwanego nie odbywał się na tak korzystnych dla poszkodowanego zasadach jak proponowany w 24auto sp. z o.o., okoliczność ta stanowiła jedynie domniemanie po stronie powodowej, bowiem poszkodowany nie dokonał porównania warunków najmu proponowanych przez ubezpieczyciela. Bezpośrednio po zgłoszeniu szkody poszkodowany nie znał szczegółowych warunków najmu proponowanego przez ubezpieczyciela, pomimo udzielenia stosownych informacji nie poczynił w tym zakresie żadnych kroków, a jedynie poczynił założenie, że najem za pośrednictwem ubezpieczyciela będzie wiązał się z dodatkowymi opłatami, choć w informacji od pozwanego wyraźnie wskazano, iż mogą zorganizować nieodpłatny wynajem auta. Nie można również przyjąć, iż najem pojazdu od partnera pozwanego wiązał się z niedogodnościami dla poszkodowanego, bowiem wymóg skontaktowania się telefonicznie w celu zgłoszenia potrzeby najmu pojazdu czy uzyskania szczegółowych warunków najmu nie może być poczytywane jako okoliczność szczególnie uciążliwa dla poszkodowanego i uprawniająca go do skorzystania z o wiele droższej oferty innego podmiotu.

Zarzut naruszenia art. 361 § 1 k.c. nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew przekonaniu skarżącego, powodem dla którego Sąd uznał, iż poszkodowany nie współdziałał z pozwanym i przyczynił się do zwiększenia szkody, nie było zbagatelizowanie braku wiedzy poszkodowanego co do ryzyk względem przedmiotu najmu w trakcie jego korzystania. Sąd miał bowiem na względzie, iż poszkodowany, odpowiednio poinformowany przez osobę przyjmującą zgłoszenie o szkodzie, nie poczynił starań o uzyskanie żądanych przez siebie informacji. Poszkodowany został poinformowany, że najem pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego będzie odbywał się dla niego bezpłatnie, otrzymał informację o akceptowalnych przez ubezpieczyciela kosztach najmu pojazdu zastępczego, w przypadku wątpliwości został poinformowany o możliwości uzyskania szczegółowych informacji o najmie na odpowiedniej infolinii lub poprzez zgłoszeni zapotrzebowania na najem pojazdu i bezpośredniego kontaktu ze strony wypożyczalni samochodów. Pomimo tego, poszkodowany ostatecznie nie wyraził zgody na przekazanie informacji o potrzebie najmu jak również samodzielnie nie skontaktował się z infolinią zajmującą się pojazdami zastępczymi, by uzyskać jakiekolwiek bliższe informacje. Poszkodowany ostatecznie bezpodstawnie założył, że najem pojazdu za pośrednictwem pozwanego będzie dla niego mniej korzystny i nie skorzystał z przedstawionej mu propozycji. Jednocześnie należy podkreślić, że uzyskanie szczegółowych warunków, kar umownych, opłat administracyjnych, braku pełnego zniesienia udziału w szkodzie w trakcie najmu pojazdu nie wymagało od poszkodowanego żadnych szczególnych działań poza wykonaniem telefonu na odpowiednią infolinię bądź zgodą na skontaktowanie się partnera pozwanego w celu zorganizowania pojazdu zastępczego. Tym samym wybranie droższej oferty wynajmującej 24auto sp. z o.o. i związane z tym koszty nie pozostawały w związku przyczynowym pomiędzy zdarzeniem szkodzącym a następstwami szkody.

Jako nietrafny ocenić należy zarzut naruszenia art. 361 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 355 § 2 k.c..

Nie powielając wyżej wskazanej argumentacji, wskazać należy, że pozwany współdziałał z poszkodowanym przy likwidacji szkody. Poszkodowany, podczas zgłaszania szkody, jak również później mailowo, został poinformowany o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego, jak również akceptowalnych stawkach najmu. Co prawda poszkodowany w trakcie rozmowy telefonicznej nie został poinformowany o szczegółowych warunkach najmu, jednak jak już wielokrotnie zwracano uwagę, osoba przyjmująca zgłoszenie poinformowała go, że nie należy to do jej zakresu obowiązków, nie ma takich informacji, ale poszkodowany może je uzyskać na infolinii dotyczącej pojazdów zastępczych bądź bezpośrednio od podmiotu organizującego najem. Podkreślić należy, że ubezpieczyciel w ramach prowadzonej działalności, nie zajmuje się bezpośrednio najmem pojazdów zastępczych, a jedynie współpracuje z innymi podmiotami w celu zorganizowania pojazdów dla poszkodowanych. Tym samym trudno oczekiwać, by pracownicy przyjmujący zgłoszenia o szkodzie dysponowali szczegółowymi warunkami najmu pojazdów zastępczych, zwłaszcza w sytuacji, gdy współpracują z kilkoma podmiotami i tak jak wskazano w trakcie rozmowy telefonicznej z poszkodowanym, w chwili zgłoszenia szkody nie można stwierdzić, który z podmiotów współpracujących będzie przypisany do regionu poszkodowanego i będzie mógł najem zorganizować. Niemniej, pozwany umożliwił uzyskanie z łatwością takowych szczegółowych informacji poprzez kontakt z odpowiednią infolinią bądź zgłoszenie zapotrzebowania na pojazd zastępczy i oczekiwanie na kontakt ze strony odpowiedniego podmiotu zajmującego się najmem.

Konkludując, wywiedziona przez powoda apelacja nie zawierała zarzutów, mogących podważyć rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego, w związku z czym, jako bezzasadna, podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c..

Mając na uwadze, iż apelujący przegrał proces, a pozwany poniósł koszty związane z udziałem w postępowaniu apelacyjnym, należało zwrócić mu żądane koszty. Na koszty te składały się koszty ustanowienia pełnomocnika w sprawie w kwocie 1.800 zł, ustalone na podstawie § 2 pkt 5 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 265 ze zmianami).