Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 10 września 2013 roku, skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w K., powód J. Z. wniósł o zasądzenie od pozwanej spółki kwoty 10.852,99 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 marca 2012 roku do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Powód wskazał, iż dochodzi należności wynikającej z umowy najmu lokalu użytkowego zawartej w dniu 12 listopada 2001 r., a potwierdzonej przesłaną pozwanemu fakturą nr.(...) z terminem płatności 28.02.2012 r.

Nakazem zapłaty z dnia 22 października 2013 roku, wydanym w postępowaniu upominawczym, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 12 listopada 2013 roku pozwany złożył sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. Strona pozwana zaprzeczyła aby powód wystawił i doręczył pozwanemu fakturę wymienioną w pozwie. Podniosła, że powód nie dołączył dowodów potwierdzeń ich doręczenia. Pozwany wskazał, że zgodnie zaś z § 3 ust. 1 łączącej strony umowy najmu z dnia 12 listopada 2001 r. wszelkie płatności z tytułu czynszu winne być dokonywane na podstawie faktur wystawionych przez powoda. Pozwany zakwestionował również rozbieżność pomiędzy datą nadania przesyłek a datą wystawienia faktur.

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2014r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi zasadził od (...) Spółki Akcyjnej w K. na rzecz J. Z. kwotę 10.852,99 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 30 października 2013r. do dnia zapłaty , oddalił powództwo w pozostałym zakresie i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2960 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia w części uwzględniającej powództwo wniosła strona pozwana.

Skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 §1 k.p.c. , które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy ,poprzez oparcie rozstrzygnięcia na błędnej niepełnej ocenie przeprowadzonych w sprawie dowodów , na skutek którego to naruszenia doszło do błędnego ustalenia stanu faktycznego , polegającego na bezzasadnym przyjęciu , ze w niniejszej sprawie powód kiedykolwiek wystawił na rzecz strony pozwanej fakturę objętą żądaniem pozwu , podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy , wskazuje że faktura ta została wystawiona przez osobę trzecią , co winno skutkować oddaleniem żądania pozwu.

W konkluzji skarżący wniósł o zamianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości oraz o zasadzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu , w tym także kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od strony pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sad Okręgowy zważył , co następuje :

Apelacja nie jest zasadna.

Wbrew zarzutom skarżącego Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego , znajdujących pełne oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym i trafnie określił konsekwencje prawne z nich wynikające. Ustalenia stanu faktycznego poczynione przez Sąd I instancji Sąd Okręgowy przyjmuje za własne bez konieczności ponownego ich przytaczania.

W szczególności całkowicie chybionym jest zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 233 k.p.c. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd I instancji jest swobodna lecz na pewni nie dowolna . Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd I instancji nie narusza zasad logicznego rozumowania ani też doświadczenia życiowego.

Z ustalonego przez Sąd I instancji stanu faktycznego wynika , iż strony łączyła umowa najmu ( art. 659 §1 k.c.) . jak wynika z treści przedłożonych dokumentów strona pozwana zobowiązana była do uiszczania czynszu z tytułu tej umowy przez czas jej trwania.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego strona powodowa wystawiła faktury obejmujące należności obciążające pozwanego z tytułu umowy najmu.

W toku postępowania w przedmiotowej spawie powód wykazała ,że faktury zostały wysłane na adres pozwanego, nie udowodnił natomiast, że zostały one doręczone w dacie wskazanej przez powoda. Zgodzić należy się z Sądem I instancji , iż w braku dowodu doręczenia faktur należało podzielić stanowisko pozwanego, iż przedmiotowe faktury nie zostały mu doręczone w sposób wskazany przez powoda. Niemniej jednak obowiązek zapłaty należności z tytułu łączącej strony umowy najmu za miesiąc luty 2012 roku, zaktualizował się z chwilą doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu w dniu 29 października 2013 roku. Do pozwu załączone były bowiem sporne kserokopie faktur poświadczone za zgodność z oryginałem przez adwokata, z których wynikał tytuł zapłaty oraz wysokość należności.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. .i obciążył pozwanego kosztami zastępstwa procesowego powoda w postępowaniu apelacyjnym. Wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone zostało przez sąd na podstawie § 6 pkt 5 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).