Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2016 r. , w sprawie I C 1903/15 Sąd Rejonowy w Zgierzu zasądził od pozwanego H. K. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 388,49 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 czerwca 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 107 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 14 lutego 2013 r. (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdu marki C. (...) nr rej. (...). Pozwany nabył pojazd 6 sierpnia 2013 r. i ubezpieczył w (...) S.A. Składka z tytułu umowy ubezpieczenia obowiązującej w (...) S.A. za okres od 6 sierpnia 2013 r. do 13 lutego 2014 r. wyniosła 418 zł i została opłacona do kwoty 98 zł. Pismem z dnia 22 marca 2015 r. powód wezwał pozwanego do opłacenia nieuiszczonej składki.

Apelację od tego wyroku złożył pozwany. Zarzucił, że orzeczenie Sądu I instancji zapadło bez uwzględnienia treści jego wyjaśnień złożonych w sprawie, bez wskazania konkretnej ich treści. Podniósł, że pojazd nabył od firmy zajmującej się handlem samochodami, która miała dokonać wypowiedzenia przedmiotowej umowy ubezpieczenia. W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje:

Apelacja jest bezzasadna. Na wstępie trzeba stwierdzić, że rozważania prawne poczynione w tej sprawie przez Sąd I instancji są bezbłędne. Stosownie bowiem do art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.), w razie przejścia
lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Jak stanowi art. 32 ust. 4, posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1. W tej sprawie strona powodowa zawarła z poprzednim właścicielem pojazdu umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Pozwany po nabyciu auta
nie wypowiedział przedmiotowej umowy. Jest zatem odpowiedzialny za zapłatę składki stosownie do powyższych przepisów niezależnie od tego, że ubezpieczył samochód w innym towarzystwie ubezpieczeń. Ubezpieczający ma bowiem prawo zawrzeć umowę ubezpieczenia w kilku zakładach . Nie może ostać się zarzut, że to firma zajmująca się handlem samochodami zobowiązała się do wypowiedzenia umowy najmu. Nie przecząc temu faktowi, stwierdzić jedynie należy , że nie zwalnia to pozwanego z obowiązku zapłaty dochodzonej należności , a może stanowić podstawę roszczeń regresowych wobec zbywcy.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację, orzekając o kosztach postępowania apelacyjnego na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c.