Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 czerwca 2021 r. Sąd Rejonowy w Brzezinach w sprawie o sygn. akt I C 794/17 z powództwa D. W. (1) przeciwko S. I. (...) Towarzystwu (...) w W. o zapłatę:

1.  zasądził od S. I. (...) Towarzystwa (...) w W. na rzecz D. W. (1) kwotę 20.600,- (dwadzieścia tysięcy sześćset) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 6 lipca 2016r. do dnia zapłaty,

2.  zasądził od S. I. (...) Towarzystwa (...) w W. na rzecz D. W. (1) kwotę 4600,- (cztery tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 3.600,- (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

3.  nakazał ściągnąć od S. I. (...) Towarzystwa (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Brzezinach kwotę 13.000,- (trzynaście tysięcy) złotych tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych, wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa,

4.  nie obciążył stron nieuiszczonymi kosztami sądowymi w pozostałej części,

5.  ustalił, że kwoty pozostałe z uiszczonych w sprawie zaliczek przejęte zostają na rzecz Skarbu Państwa na poczet części nieuiszczonych kosztów sądowych.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd I instancji oparł na ustaleniach faktycznych, że w dniu 1 maja 2016r. w miejscowości Ł. na terenie Ochotniczej Straży Pożarnej w Ł. D. W. (1) uczestniczył w przyjęciu zorganizowanym z okazji 18 urodzin osoby należącej do kręgu jego bliskich. Około 3.00 – 4.00 rano, kiedy oczekiwał już na kierowcę, który miał go odwieźć z rodziną do domu, wyszedł na zewnątrz od tyłu budynku i usiadł na ławce wraz z K. P.. Panował tam mrok. Wówczas został uderzony z tyłu w głowę, a następnie dotkliwie pobity. Oprócz niego pobito inne jeszcze osoby: K. P. i D. W. (2). Sprawców zdarzenia nie ustalono.

W trakcie uroczystości D. W. (1) spożywał alkohol i pozostawał pod jego wpływem w trakcie pobicia. Nie był jednak upojony alkoholem, ponieważ w rozmowie telefonicznej podał prawidłowe wskazówki co do dojazdu R. K., który miał go odwieźć do domu. Kiedy kierowca ten dojechał na miejsce, było już po zdarzeniu, a D. W. (1) został zabrany przez pogotowie ratunkowe. Pojechał potem do niego do szpitala do T., a także, w późniejszym terminie, przewoził go do szpitala im. B. w Ł..

W wyniku pobicia D. W. (1) doznał stłuczenia mózgu, okolicy czołowej, wstrząśnienia mózgu, złamania łuski kości potylicznej, złamania kości nosa. Uszkodzenia mózgu miały charakter organiczny i spowodowały 30% uszczerbek na zdrowiu D. W. (1). W jego mózgu pojawił się krwiak. Dało to w sumie 81% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Stwierdzony przez biegłych sumaryczny uszczerbek na zdrowiu wynosi aż 86%, niemniej jednak w opinii uzupełniającej zmniejszono uszczerbek o 5% z uwagi na to, że w tych 5% wynika on z nadużywania alkoholu przez D. W. (1). W dniu 12 czerwca 2017r. orzeczono wobec D. W. (1) lekki stopień niepełnosprawności.

D. W. (1) ubezpieczony był w dniu wypadku w S. I. (...) w W. w ramach grupowego (...) – polisa nr (...). W myśl polisy przysługiwało mu 400 złotych za 1% uszczerbku na zdrowiu.

Zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 4 ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności (…) jeżeli zdarzenia ubezpieczeniowe nastąpiły wskutek działania lub zaniechania ubezpieczonego lub współubezpieczonego w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środków odurzających lub narkotyków. Zgodnie z § 17 ust. 3 OWU ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności z tytułu leczenia szpitalnego ubezpieczonego, jeżeli leczenie szpitalne nastąpiło bezpośrednio lub pośrednio wskutek zdarzeń wymienionych w ust. 1 i 2.

Pozwany nie wypłacił powodowi nic, motywując swoje stanowisko tym, że D. W. (1) w trakcie zdarzenia był pod wpływem alkoholu.

Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę tabeli procentowej oceny trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, będącej załącznikiem do ww. umowy ubezpieczenia (k. 355 – 357). W ocenie sądu jej bardzo późne złożenie do akt – dopiero we wrześniu 2020r., po prawie trzech latach trwania procesu, było nie tylko celowym opóźnianiem postępowania, ale i jawnym lekceważeniem wymiaru sprawiedliwości, czego konsekwencje ponosi strona, która się tego dopuściła. Pozwany winien w ocenie sądu załączyć ten dokument do odpowiedzi na pozew, wraz z polisą i ogólnymi warunkami umów, bo przecież tabela taka jest elementem tych OWU. Dlatego sąd dopuścił dowód mimo braku tabeli, a biegli zamiast do tabeli odnieśli się pomocniczo do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Odnosząc się do opinii pełnomocnik pozwanego wspomniał tylko jednym zdaniem, że nie ma ono zastosowania w niniejszej sprawie. W uwagach do opinii pełnomocnik powoda wnosił o uzupełnienie opinii przez odniesienie się do tej tabeli. Sąd udzielił pełnomocnikowi pozwanego terminu do odniesienia się do pisma, szczególnie jego punktu 2, w którym mowa była o tabeli. Odpowiedź nie nadeszła, pomimo złożenia innych uwag do opinii. Pełnomocnik pozwanego nie wskazał miejsc w tabeli, które odnosiłyby się do powoda, choć był do tego zobowiązany. Zauważyć należy jednak, że uzupełniająca opinia biegłego z zakresu psychiatrii A. W. z udziałem dodatkowo biegłego ortopedy, w które obniżono o 5% uszczerbek na zdrowiu z punktu widzenia psychiatrii, a to z uwagi na nadużywanie alkoholu przez powoda, wydana była już po złożeniu ww. tabeli. Sąd domniemywa zatem, że ustalony ostatecznie uszczerbek na zdrowiu w wysokości 20% odniesiono do tej właśnie tabeli, choć bez wskazania dokładnej rubryki. W ocenie sądu nie wniosły nic istotnego do sprawy zeznania świadka K. M..

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że powództwo jest uzasadnione w całości. Podstawę prawną żądania stanowi art. 805 k.c., w myśl §1 którego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z § 2 ust. 2 świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie, przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Rozważając wysokość żądania pozwu uznać należy, iż żądana w sumie kwota 20.600,- złotych nie jest wygórowana z uwagi na rozmiar cierpień psychicznych i fizycznych powoda, a także jego trwały uszczerbek na zdrowiu w 81%. Zasądzenie tej kwoty powoduje przyznanie nie 400 złotych za 1% uszczerbku na zdrowiu, a jedynie części tej kwoty. Dlatego powództwo uwzględniono jako uzasadnione w całości, wręcz wytoczone poniżej tego, czego powód mógł żądać.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu w całości na mocy art. 98 §1 k.p.c. z uwagi na to, że powód wygrał sprawę w całości. Na podstawie art. 113 ust. 1 tej ustawy pobrano nieuiszczone koszty postępowania w postaci kosztów opinii biegłego lekarzy od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając wyrok w całości. Wydanemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 233 §1 k.p.c. w związku z art. 278 §1 k.p.c. w związku z art. 6 k.c. w związku z art. 227 k.p.c. w związku z art. —230 k.p.c. w związku z art. 231 k.p.c. w związku z art. 232 (zdanie pierwsze) k.p.c. w związku z art. 805§ 1 §2 k.c.

Zdaniem skarżącego, wyrok dotknięty jest bardzo poważnymi wadami/błędami. Przede wszystkim - i to najważniejsze - pozwany nie ma żadnego obowiązku przedstawiać tabeli (i to jest podstawowy błąd sądu). Przecież to powód twierdzi, że ma określony uszczerbek wg tabeli, a zatem to powód ma obowiązek (art. 6 k.c.) i złożyć odpowiedni wniosek dowodowy (co uczynił) i złożyć tabelę. Przecież powód (będący ubezpieczonym) otrzymał polisę oraz wszelkie dokumenty będące integralną częścią polisy (w tym tabelę). Zatem to powód winien tabelę przedłożyć. W żadnym miejscu (ani w pozwie ani w kolejnych pismach procesowych) powód nawet nie wspomina, że nie ma tabeli. Powód nie oświadcza, że egzemplarz tabeli który otrzymał przy zawieraniu umowy np. zaginał. Dopiero gdyby powód oświadczył, że - z różnych losowych przyczyn - nie jest w posiadaniu Tabeli, wtedy ewentualnie (a i to wątpliwe) aktualizowałby się obowiązek pozwanego do przedłożenia tabeli. Sąd twierdzi, że pozwany lekceważy sąd składając tabelę w opóźnieniem. Jest to twierdzenie bez pokrycia w faktach. Po pierwsze pozwany nie miał obowiązku składać tabeli, skoro w posiadaniu tabeli był powód (ubezpieczony). Po drugie - wbrew stanowisku sądu jakoby rzekomo pozwany miał obowiązek dołączyć tabelę do odpowiedzi na pozew - należy podnieść, że w (...) pozwu z dnia 01.12.2017 sąd nie zobowiązuje do złożenia tabeli, a ponadto owo zobowiązanie nie zawiera rygoru. Z czego zatem konkretnie sąd wnosi, że pozwany powinien załączyć tabelę do odpowiedzi na pozew? Ponadto, pozwany tabeli nie złożył z przyczyny prozaicznej tj. po prostu cały proces toczył się wokół innego wątku, czyli nietrzeźwości powoda w dacie zdarzenia (i jej ewentualnego wpływu na odpowiedzialność) oraz alkoholizmu powoda będącego źródłem uszczerbku. W wyznaczonym przez sąd terminie (uwzględniając ówczesne przedłużenie terminu związane z C.) pozwany w piśmie z 5.06.2020 złożył zastrzeżenie do opinii, że rozporządzenie (...) nie ma zastosowania. Sąd stawia zarzut, że to zastrzeżenie jednozdaniowe. Czy w ocenie sądu zastrzeżenie składające się z dwóch zdań byłoby poprawne? Kwestia zastosowania określonej tabeli jako podstawy ustalania uszczerbku jest zero-jedynkowa, określona tabela (czy to wynikająca z rzeczonego rozporządzenia tzw. tabela ZUS czy tabela pozwanego) albo ma albo nie ma zastosowania. Tym bardziej, że to powód - i słusznie - zarzucił w piśmie z 25.05.2020, że opinie błędnie zostały oparte na rozporządzeniu.

Pismem z 01.09.2020 sąd zobowiązał pozwanego do złożenia Tabeli. Mimo tego, że to zobowiązanie (z przyczyn wskazanych wyżej) nie ma podstaw pozwany wykonał je w wyznaczonym terminie załączając tabelę przy piśmie z 23.09.2020. Zatem mimo wniosku ze strony powoda z pisma z 25.05.2020 o uzupełniającą opinię biegłego w celu ustalenia uszczerbku w oparciu o tabelę oraz mimo złożenia przez pozwanego tabeli przy piśmie z 23.09.2020 sąd nie dopuścił tego dowodu. I to jest właśnie jeden z kardynalnych błędów/zaniechań sądu na którym sąd przechodzi do porządku w dodatku nieudolnie próbując przerzucić winę na pozwanego. Co więcej, biorąc pod uwagę że sąd i tak dopuszczał opinię uzupełniającą (choć na inne okoliczności) nie można twierdzić, że uwzględnienie wniosku powoda z 25.05.2020 przyczyniłoby się do opóźnienia postępowania tym bardziej że wyrok zapadł dopiero w czerwcu 2021.

Zarzut, że pozwany przesyłając tabelę nie zaznaczył miejsc w tabeli które odnosiłby się do powoda jest po prostu absurdalny. I tutaj pozwany przyznaje, że nie wykonał tego zobowiązania całkowicie celowo i świadomie. Po pierwsze, pozwany nie może zastępować biegłego sądowego. To zadanie biegłego aby ustalić w oparciu o tabelę i posiadane wiadomości specjalne po które punkty należy kwalifikować uszczerbek. Pozwany nie ma tej wiedzy specjalnej. Po drugie - w tabeli pozwanego nie ma odpowiednika punktu z rozporządzenia (...) na który powołują się biegli sądowi tj. „encefalopatia bez zmian charakterologicznych”, a zatem pozwany nie ma czego zaznaczyć jak chciałby sąd. Po prostu tabela pozwanego ma węższy zakres niż tabela ZUS (rozporządzenie (...) z 18.12.2002) i nie zawiera kluczowego punktu na który powołują się biegli w opiniach. Tabela pozwanego ogranicza się do cięższych uszczerbków jak np. „encefalopatia ze zmianami charakterologicznymi”, natomiast lżejsze uszczerbki np. „encefalopatia bez zmian charakterologicznych” (czyli tak jak u powoda) nie są objęte ochroną ubezpieczeniową.

Co więcej sam sąd wydaje się chyba wątpić w zasadność własnej argumentacji bowiem asekuracyjnie stwierdza, że opinia uzupełniająca - jako wydana już po złożeniu tabeli - odnosi się do tej tabeli (należy tak domniemywać) mimo tego że na to nie wskazuje. Jest to oczywisty absurd, aż trudno o komentarz. Przecież w żadnym miejscu opinia uzupełniająca nawet nie wspomina, że podstawą do orzekania jest tabela pozwanego i w żadnym przecież miejscu nie wycofuje się z opinii głównej w zakresie podstawy orzekania (czyli rozporządzenia (...)). Co więcej, przecież w postanowieniu z 31.08.2020 o dopuszczeniu opinii uzupełniającej sąd nie wskazuje na tabelę, ale pyta biegłego czy uszczerbek wynika z pobicia czy z alkoholizmu. Jak zatem sąd może w uzasadnieniu wyroku twierdzić, że należy domniemywać, że opinia uzupełniająca opiera się jednak o tabelę pozwanego.

Każdy z trzech biegłych (psychiatra, neurochirurg, neurolog) wskazał na ten sam punkt rozporządzenia (punkt 9c „encefalopatie bez zmian charakterologicznych”) przyznając 30%. Sąd w sposób absurdalny sumuje te uszczerbki, mimo tego że przecież każdy z biegłych wskazuje ten sam punkt (a zatem ten sam uszczerbek). Te uszczerbki nie podlegają przecież sumowaniu, bo są tylko pozornie różne, ale w istocie to ten sam uszczerbek. Skoro każdy wskazuje ten sam punkt to znaczy, że powód ma 30% i tylko raz 30%. Czy gdyby biegłych było pięćdziesięciu i każdy wskazał ten sam punkt to czy sąd pomnożyłby stopień uszczerbku razy pięćdziesiąt. Sumowaniu podlega tylko uszczerbek wskazany przez otolaryngologa (1%) z tym samym uszczerbkiem wskazanym przez trzech biegłych (tj. 30%). Łączny uszczerbek to 31% podlegający pomniejszeniu o 5% (opinia uzupełniająca) co daje 26%. Oczywiście rozważania o uszczerbkach nie mają znaczenia bowiem dotyczą rozporządzenia, które - jak wyżej wskazuje pozwany nie ma zastosowania. Jednak należy na to wskazać, aby podkreślić braki/błędy - niestety bardzo znaczne - w argumentacji sądu.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o oddalenie apelacji pozwanego w całości oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy dodatkowo ustalił:

Uszczerbek powoda na zdrowiu powstały w związku z urazem głowy z punktu widzenia specjalistów z zakresu neurologii należy ocenić wg. punktu 9 b – encelopatie ze zmianami charakterologicznymi, zaburzenia psychicznie, neurologiczne ze zmianami w (...) na 25 % -zgodnie z tabelą ubezpieczyciela (opinia uzupełniająca Instytutu (...) z zakresu specjalizacji neurologii k. 456-457, opinia uzupełniająca tegoż instytutu k. 520-522).

Zgodnie z tabela ubezpieczyciela powód doznał uszczerbku na zdrowiu z punktu widzenia specjalistów z zakresu psychiatrii w wysokości 25 % zgodnie z punktem 9 podpunkt b – zaburzenia nerologiczne i psychiczne uwarunkowane organicznie ze zmianami charakterologicznymi (opinia uzupełniająca Instytutu (...) z zakresu specjalizacji psychiatrii k. 454-455, opinia uzupełniająca tegoż instytutu k. 530 – 532)

Przy ocenie tego samego uszkodzenia ciała przez innego biegłego uszczerbki nie sumują się (opinia Instytutu (...) z zakresu specjalizacji psychiatrii k. 275.)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja pomimo trafności niektórych zarzutów podlegała oddaleniu, bowiem orzeczenie odpowiada prawu.

Trafny okazał się zarzut naruszenia art. 6 k.c. Trzeba wskazać, że w przypadku braku dokumentu potwierdzenia albo jego niezgodności z zawartą umową ciężar dowodu co do faktycznej treści umowy spoczywać będzie na tym, kto się na to powołuje (art. 6 k.c.). Powód winien przedstawić dowód w postaci tabeli procentowej oceny stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Jednakże trzeba również wskazać, że ubezpieczający skoro podnosił, że treść umowy jest inna, niż to wynika z dokumentu potwierdzenia ubezpieczenia albo z ogólnych warunków ubezpieczenia, winien to wykazać. Pozwany podniósł tę okoliczność w piśmie z dnia 5 czerwca 2020 rok twierdząc, że rozporządzenie MP i PS z dnia 18.12.2002 r. nie ma zastosowania w sprawie, jednakże nie przedstawił przedmiotowej tabeli, co można było odczytać jako strategię procesową zmierzającą do przedłużenia postępowania .

Należy uznać, że błędnie Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę za podstawę wyliczenie uszczerbku tabeli procentowej oceny trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącej załącznik do umowy ubezpieczenia łączącej strony, zatem wadliwie oddalił wniosek dowodowy jako prowadzący do przedłużenia postępowania. Formułując zarzut uchybienia art. 233 k.p.c., odnoszący się do błędów w ocenie materiału dowodowego, konieczne jest wskazanie, który dowód został nieprawidłowo oceniony przez niezasadne danie mu wiary czy przypisanie mocy dowodowej bądź też przez bezpodstawną odmowę obdarzenia go przymiotem wiarygodności, czy mocy dowodowej. Zarzut ten został uwzględniony bowiem skarżący wykazał, jakie kryteria oceny naruszył sąd przy ocenie konkretnych dowodów.

Sąd pierwszej instancji wadliwie dokonał oceny wysokości trwałego uszczerbku na zdrowiu na podstawie tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. W powyższej tabeli wymienia się rodzaje uszkodzeń ciała i rozstroju zdrowia, które mogą powodować zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu. Podstawą do stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu jest znalezienie odpowiedniej pozycji w tabeli oceny procentowej oraz wykazanie, że uszczerbek na zdrowiu spełnia cechy stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, wynikające z ich definicji. Przede wszystkim jednak jest to pojęcie ustalane w kategoriach medycznych. Słusznie podnosi skarżący, że rozporządzenie to nie miało zastosowania do określenia procentowego uszczerbku jakiego doznał powód, gdyż podstawą to wyliczania uszczerbku należnego powodowi stanowi tabela procentowej oceny trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiąca załącznik do umowy ubezpieczenia i to na jej podstawie należało dokonywać oceny wysokości odszkodowania. Prawidłowo skarżący, wskazuje na naruszenie art. 233 §1 k.p.c. w związku z art. 278 §1 k.p.c.

W świetle art. 286 k.p.c. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dalszych biegłych lub z opinii instytutu, gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas, gdy opinia złożona już do sprawy zawiera istotne braki, względnie też nie wyjaśnia istotnych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1974 II CR 817/73 niepubl.). Jak podkreśla się także w orzecznictwie o ewentualnym dopuszczeniu dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności medycznej nie może decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające w wątpliwość. Sąd pierwszej instancji nie przeprowadził wyliczenia uszczerbku należnego powodowi według tabeli ubezpieczyciela znajdującej się na k.355-357, stanowiącej podstawę do wyliczenia odszkodowania.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z uzupełniającej opinii medycznej z zakresu specjalizacji neurologii oraz psychiatrii Instytutu (...) sp. z o.o. na okoliczność w jakiej wysokości powód doznał uszczerbku na zdrowiu na skutek zdarzenia o którym mowa w pozwie według tabeli ubezpieczyciela znajdującej się na k.355-357. Zarówno biegli z zakresu specjalizacji psychiatrii jak i ze specjalizacji neurologii wskazali, że uszczerbek na zdrowiu powstały u powoda należy ocenić wg. punktu 9b tabeli pozwanego – zaburzenia psychiczne i neurologiczne ze zmianami organicznymi w (...) na 25 % każdy ze specjalistów zgodnie z w/w tabelą pozwanego ubezpieczyciela.

Przechodząc do zdiagnozowanej kwestii spornej, dotyczącej wysokości należnego odszkodowania, obliczonej na podstawie tabeli procentowej oceny trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu stanowiącej załącznik do umowy, wskazać należy, że ta ocena, z uwagi na przewidzianą wartość nominalną nie może prowadzić do zmiany kwoty zasądzonej przez sąd pierwszej instancji. Wskazana przez biegłych kwalifikacja uszczerbku do tabeli pozwanego, nie prowadzi do zasądzenia kwoty w innej wysokości należnego odszkodowania, aniżeli dokonana przez sąd pierwszej instancji. Dopuszczenie dowodu z tabeli stanowiącej załącznik do umowy ubezpieczyciela było konieczne, jednak ostatecznie nie wpłynęło na zmianę wysokości odszkodowania. Należy wskazać, że uszczerbki na zdrowiu, którego jakich doznał powód, podlegają zsumowaniu wbrew twierdzeniom pozwanego, bowiem każdy ze specjalistów określał uszczerbek na zdrowiu powoda biorąc pod uwagę swoją dziedzinę specjalizacji. Okoliczność ta została jest logiczna i znajduje potwierdzenie w opinii instytutu k. 275. Tak wiec nie można pominąć również opinii Instytutu (...) z zakresu specjalizacji neurochirurgii z której to opinii wynika, że powód doznał urazu czaszkowo – mózgowego ze stłuczeniem mózgu okolicy czołowej, wstrząśnienia mózgu, złamania kości potylicznej, złamania kości nosa. Biegły określił uszczerbek powoda w wysokości 30% z tytułu organicznego uszkodzenia mózgu bez następstw charakterologicznych (k. 243), należy zaznaczyć, że nie w oparciu o tabelę pozwanego. Jednakże na postawie tabeli pozwanego urazy jakich doznał powód można co najmniej zakwalifikować jako uszkodzenia głowy (złamanie kości potylicznej) z punktu 2 tabeli tj. jako uszkodzenia kości sklepienia i postawy czaszki gdzie jest przewidziany procent stałego uszczerbku na zdrowiu od 1 % do 10 %. Tak wiec powód co najmniej doznał 1% uszczerbku na zdrowi z punktu 2. tabeli pozwanego, nawet nie uwzględniając 30% uszczerbku z tytułu organicznego uszkodzenia mózgu bez następstw charakterologicznych.

Ponadto nie można zapomnieć, że powód doznał uszkodzenia nosa w postaci jego złamania. Z opinii biegłych z zakresu specjalizacji otolaryngologii wynika, że powód doznał uszkodzenia nosa bez zaburzeń oddychania (opinia k. 233), co znajduje swój odpowiednik w punkcie 20 a tabeli pozwanego, gdzie określono procentowy uszczerbek na poziomie od 1% do 10 %.

Reasumują powód doznał co najmniej 52% uszczerbku na zdrowiu, zaś Sąd I instancji zasądził na rzecz powoda kwotę świadczenia w kwocie 20 600zł, która to kwota nie przekracza należnego powodowi świadczenia. Należy wskazać, że w świetle powyższego nie doszło do naruszania art. 805 § 1 i 2 k.c. Powoda z pozwanym w dniu wypadku łączyła w ramach grupowego (...) – polisa nr (...). W myśl polisy przysługiwało powodowi 400 złotych za 1% uszczerbku na zdrowiu, co daje kwotę świadczenia 20800 zł.

,Zatem spełniona została przesłanka warunkująca świadczenie ubezpieczyciela w postaci zajścia zdarzenia objętego ubezpieczeniem. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło okoliczności faktycznych przytoczonych przez pozwanego na uzasadnienie odmowy wypłaty odszkodowania, wobec czego zarzut jest bezzasadny.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy uznał, że wyrok Sądu I instancji odpowiada prawu i oddalił wniesioną przez pozwanego apelację, na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy rozstrzygnął w oparciu o art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 oraz § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1144) orzeczono o pobraniu kosztów sądowych od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa. Na koszty w łącznej kwocie 3419,68 zł złożyło się: opinia pisemna uzupełniająca biegłego z zakresu psychiatrii i neurologii w kwocie 1823,46 zł oraz dwie opinie pisemne uzupełniające Instytutu (...) spółki z o.o. Independent (...) w K. w kwocie 1596,22 zł.