Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III Ca 1907/19 - inny Sąd Okręgowy w Łodzi z 2020-10-07

[Sędzia Przewodniczący Jachowicz Bogdan 00:01:37.024]

Początek uzasadnienia. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 maja 2019 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi w sprawie z powództwa J. P. przeciwko (...) Towarzystwo (...) S.A. w W. o zadośćuczynienie i odszkodowanie zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 13.800 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od 20 listopada 2014 do dnia zapłaty i kwotę 1.419 zł tytułem odszkodowania z ustawowym odsetkami od 20 listopada 2014 do dnia zapłaty oraz kwotę 1.704 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Oddalił powództwo w pozostałym zakresie i nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi od pozwanego 2.533 zł 4 gr tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od zmienionej części powództwa od powód..., i zasądzonego roszczenia 1.034 zł 62 gr. Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona pozwana. Wyrok zaskarżyła odnośnie rozstrzygnięcia zasądzającego 13.800 zł tytułem zadośćuczynienia i zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. 217 § 2, 3, 227 i artykułu 286 przez oddalenie wniosku pozwanego, przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłej neurolog B. S. wskazując, że opinia wymagała uzupełnienia w zakresie wpływu zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych na stan zdrowia powódki i stwierdzony uszczerbek, co doprowadziło do błędnego ustalenia, że powódka wskutek zdarzenia doznała urazu skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa, co skutkowało pięcio procesowym..., 5% trwałym uszczerbkiem na zdrowiu gdy u powódki przed kolizją występowały zaadresowane zmiany zwyrodnieniowe. Naruszenie przepisów prawa procesowego tj. 233 § 1 k.p.c. przez niedokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego tj. dowodu z opinii biegłej psychiatry, ortopedy, psychologa oraz neurologa. Zdaniem Sądu skarżącego Sąd Rejonowy nie uwzględnił i tych opinii i uznał, że wystąpiła krzywda wymagająca rekompensaty w kwocie 15.000 gdyby w istocie zdarzenie było jedynie stłuczką. Naruszenie przepisów prawa materialnego tj. 445 § 1 k. c. przez niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że krzywda uzasadnia zadośćuczynieni w kwocie 15.000 zł. Naruszenie przepisów prawa materialnego 481 § 1 k.c. w związku z 455 k.c. przez uznanie, że odsetki od zadośćuczynienia winny być liczone od 20 listopada 2014 r. a nie od daty wyrokowania. I w oparciu o to wnoszono w trybie 380 k.p.c. o dopuszczenie dowodu z uzupełnienia z opinii biegłej neurolog na okoliczność pytań sformułowanych w piśmie procesowym z 2 maja 19 r., zmiany zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa a także, co do kwoty 13.800 ewentualnie o zmianę daty naliczania odsetek od kwoty zadośćuczynienia tj. od daty wyrokowania zasądzenie kosztów procesu. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja jest niezasadna. Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w wyniku prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, które to ustalenia Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje je za własne jak również następnie prawidłowo zastosowanych przepisów prawa materialnego. Nie jest uzasadniony zarzut apelacji naruszenia przez Sąd Rejonowy artykułu 233 § 1 k.p.c. Przepis ten wyznacza ramy dla Sądu w zakresie oceny wiarygodności i mocy dowodów, która winna być dokonana na podstawie wszechstronnego rozważenia całego zebranego materiału dowodowego zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zebrane dowody i na ich podstawie dokonał trafnych ustaleń faktycznych, który Sąd Okręgowy w pełni je podziela i uznaje za własne. Wbrew wywodom apelacji Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił charakter wypadku, zakres obrażeń powódki oraz wynikające z nich pogorszenie jej stanu zdrowia. W tym zakresie Sąd Rejonowy oparł się przede wszystkim na opinii biegłej neurolog. Opinia ta jest fachowa i rzetelna oraz w sposób jasno odpowiada na pytania Sądu. Wynika z nich wyraźnie zakres uszczerbku powódki na zdrowiu i cierpień w związku z wypadkiem z czwa..., z 4 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy trafnie przyjął w oparciu o opinię biegłej B. S., że u powódki wystąpił trwały uszczerbek na zdrowiu w związku z przedmiotowym wypadkiem. Konsekwentnie, zasadnie określił zespół bólowy kręgosłupa szyjnego z promieniowaniem do prawego barku, jako 5% uszczerbek na zdrowiu po uwzględnieniu samoistnych zmian zwyrodnieniowych odcinka szyjnego. Sąd Rejonowy zasadnie oddalił wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego neurologa w zakresie wpływu zmian zwyrodnieniowych u powódki na stwierdzony uszczerbek na zdrowiu, co prowadzi do uzas..., do uznania, że bezzasadny jest zarzut naruszenia artykułu 217 § 2, 3 k.p.c., 227, 286 k.p.c. O ewentualnym dopuszczeniu dowodu z uzupełniającej opinii biegłego nie może decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające wątpliwość. W przeciwnym wypadku wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu. Podkreślić należy, że biegła w swojej opinii pisemnej jasno i stanowczo wypowiedziała się w tym przedmiocie, mianowicie, że stwierdzony uszczerbek uwzględnia samoistne zmiany zwyrodnieniowe. Dlatego też Sąd Okręgowy uznał za bezzasadne przeprowadzanie dowodów w tym zakresie. Zmierzałoby to jedynie do przedłużenia postępowania. Oceny zaprezentowanej nie może zmienić fakt, co podnosi skarżący, że powołani biegli ortopeda i psychiatra nie stwierdzili w zakresie swych specjalności u powódki uszczerbku na zdrowiu. Podkreślić należy, że ta konstatacja sprawie była niesporna i tak też przyjął Sąd Rejonowy w swych ustaleniach. Odnosząc się do zarzutów naruszenia prawa materialnego zauważyć należy, że apelujący zarzuca sądowi I Instancji przede wszystkim niewłaściwe określenie kwoty należnego powódce zadośćuczynienia. Zdaniem pozwanego powódce nie należy się żadne zadośćuczynienie ponad kwotę 1800 złotych wypłaconą w postepowaniu likwidacyjnym. Sąd Rejonowy, wbrew zarzutom apelacji, dokonał trafnej subsumcji stanu faktycznego pod przepisy prawa materialnego, a ocena wysokości przyznanego świadczenia nie jest obarczona błędem i nie wykracza poza ramy sędziowskiego uznania oraz poza ramy zakreślone przeprowadzonymi dowodami w sprawie. Nie można podzielić racji skarżącego, że przyznane powódce zadośćuczynienie w kwocie 13800 złotych ponad wypłaconą kwotę 1200 narusza normę z artykułu 445 paragraf 1 Kodeksu cywilnego. Celem, na co zwracał uwagę Sąd Rejonowy, zadośćuczynienia jest wyrównanie szkody niemajątkowej, która, to zadośćuczynienie powinno pełnić funkcję kompensacyjną i mieć odpowiednią wartość ekonomiczną. Sąd Rejonowy prawidłowo zidentyfikował wszystkie okoliczności istotne dla oceny rozmiaru i intensywności cierpień doznanych przez powódkę, w związku z następstwami wypadku z 4 czerwca 2013 roku. Nie pominął przy tym wielkości doznanego uszczerbku na zdrowiu wskazanego przez biegłą neurolog. Powódka w wyniku wypadku doznała urazu kręgosłupa. Pamiętać należy, że przed wypadkiem była sprawnym człowiekiem, a skutkiem niezawinionego przez siebie wypadku na trwale utraciła tę sprawność, a uraz spowodował nasilenie dolegliwości somatycznych. Zdarzenie, co wynika z opinii biegłej psycholog spodo..., spowodowało także trwające pół roku reakcję afektywną wyrażającą się przeżywaniem niepewności w sytuacjach komunikacyjnych, zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa, doświadczenie smutku z powodu niemożności uprawiania sportu, zaburzeniami snu. Odnośnie ostatniego zarzutu to przypomnieć należy, że zgodnie z artykułem 481 par..., 1 kc wierzyciel może żądać odsetek za czas o..., za czas opóźnienia w przypadku, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia. W myśl artykułu 455 Kodeksu cywilnego, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. W rozpoznawanej sprawie, jak ustalono, powódka odsetek domaga się dopiero od daty otrzymania decyzji o wypłacie odszkodowania. Pokreślenia wymaga fakt, że aktualnie w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie istnieje wątpliwość, że wymaganie zaświa.., zadośćuczynienia z artykułu 445 paragraf 1 kc i związany z nim obowiązek zapłaty odsetek za opóźnienie przypadają na dzień doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłaty przed wytoczeniem powództwa albo odpisu pozwu. Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy uznać należy, że brak jest podstaw do zasądzenia odsetek od należnej powódce kwoty zadośćuczynienia od innej daty aniżeli data wskazana w pozwie. Reasumując stwierdzić należy, że w świetle przedstawionych wyników kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia zarzuty apelacyjne okazały się chybione. W tym sa..., w stanie rzeczy Sąd Okręgowy oddalił apelacje, jako bezzasadne w poparciu o przepisy artykułu 385 kpc. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w odwołaniu do zasady odpowiedzialności za wynik procesu, to jest artykułu 98 paragraf 1 i 3 kpc. Tą kwotę przyznaną z tytułu, z tego tytułu powodowi należało się wygra..., wynagrodzenie za pełnomocnika ustalone w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie. Koniec uzasadnienia.

[ (...):13:42.000]

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Sabina Szwed
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: