Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 września 2020 r. w sprawie o sygn. akt XVIII C 332/20 z powództwa M. H. przeciwko Miastu Ł. – Zarząd Lokali Miejskich w Ł. o zapłatę Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia:

1.  zasądził od Miasta Ł. na rzecz M. H. kwotę 8.987,71 zł (osiem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt siedem złotych i siedemdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 listopada 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddalił powództwo w pozostałej części;

3.  zasądził od Miasta Ł. na rzecz M. H. kwotę 2.317 (dwa tysiące trzysta siedemnaście) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty tytułem kosztów procesu.

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy poczynił ustalenia faktyczne, w oparciu o które wydał kwestionowany wyrok, a które w całości podziela i przyjmuje za własne Sąd II instancji.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając wyrok w części zasądzającej od Miasta Ł. na rzecz M. H. kwotę 8.698,47 zł. Zaskarżonemu orzeczeniu apelujący zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 18 ust. 3a Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 611) i niewłaściwe przyjęcie, że odpowiedzialność jednostki samorządu terytorialnego i osoby uprawnionej do zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego na mocy orzeczenia sądowego po dniu 21 kwietnia 2019 r. jest wspólną odpowiedzialnością in solidum, podczas gdy z treści przepisu znowelizowanego Ustawą z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 756 z późn. zm.) wynika, że ustawodawca zniósł wspólną odpowiedzialność tych podmiotów.

W konkluzji pisma procesowego pozwany wniósł o:

1.  zasądzenie zwrotu kosztów procesu za postępowanie apelacyjne według norm przepisanych;

2.  rozpoznanie apelacji na rozprawie.

W odpowiedzi na apelację, pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie apelacji w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Apelacja podlegała oddaleniu jako bezzasadna.

Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w przedmiocie procesu nie są obarczone błędem i znajdują oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania. Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje zatem wskazane ustalenia za własne.

Nie można przyznać racji podniesionemu w apelacji zarzutowi naruszenia art. 18 ust. 3a Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Zgodnie z treścią przywołanego przepisu osoby uprawnione do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, uiszczają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać za zajmowany lokal, gdyby lokal ten wchodził w skład mieszkaniowego zasobu gminy, na podstawie umowy najmu socjalnego lokalu. Obowiązek pokrycia właścicielowi różnicy między wysokością odszkodowania, o której mowa w ust. 3, a wysokością odszkodowania uiszczanego przez byłego lokatora, ciąży na gminie. Sąd I instancji słusznie uznał, że niniejszy przepis został wprowadzony przez ustawodawcę jedynie w celu ochrony uprawnionej do lokalu socjalnego poprzez ograniczenie jej odpowiedzialności do należności, jaką musiałaby zapłacić w przypadku przyznania jej lokalu socjalnego. Obowiązek pokrycia części odszkodowania należnego właścicielowi za bezumowne korzystanie z lokalu został przerzucony na gminę. Natomiast w rozpatrywanej sprawie przytoczony przepis nie ma zastosowania i nie wyłącza odpowiedzialności pozwanego za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej na podstawie art. 417 k.c. Do wskazanego przepisu odsyła treść art. 15 ust. 5 ww. ustawy o ochronie praw lokatorów, zgodnie z którą jeżeli osobie uprawnionej do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu na mocy wyroku gmina nie dostarczyła lokalu, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy. Dokonując subsumpcji stwierdzonego w sprawie stanu faktycznego pod wymienione przepisy, bezprawnym działaniem po stronie skarżącego było niedostarczenie lokalu socjalnego, pomimo orzeczenia takiego uprawnienia przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 6 lipca 2016 r. w stosunku do K. R.. Wykonanie orzeczonego w niniejszym wyroku nakazu eksmisji zostało wstrzymane i zaniechanie po stronie pozwanego powodowało realną szkodę po stronie właściciela lokalu zarówno w zakresie poniesionych strat, jak i utraconych korzyści. Zgodnie z materiałem dowodowym osoba zajmująca lokal nie przekazała jakiejkolwiek kwoty tytułem odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokalu. Powód nie miał możliwości oddania lokalu w najem nowym lokatorom i pozyskiwać czynszu, a także poniósł straty w związku z opłatami eksploatacyjnymi związanymi z korzystaniem z lokalu przez byłego najemcę.

Podsumowując powyższy wywód stwierdzić należy, iż apelacja powoda nie zawierała zarzutów, mogących podważyć rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego i w konsekwencji podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Mając na uwadze, iż apelujący przegrał proces, a powód poniósł koszty związane z udziałem w postępowaniu apelacyjnym, należało zwrócić mu żądane koszty. Na koszy te złożyły się koszty ustanowienia pełnomocnika w sprawie w wysokości 120 zł, ustalone na podstawie § 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800 z późn. zm.).