III Ca 2115/18 - inny Sąd Okręgowy w Łodzi z 2019-06-17
[Sędzia sprawozdawca 00:07:08.792]
Początek uzasadnienia. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 września 2018 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi w sprawie z powództwa T. P. i P. P. przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę, po pierwsze, zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 11.348 zł 21 gr wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17 lutego 2017 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 3.611 zł 13 gr tytułem zwrotu kosztów postępowania. Oddalił powództwo w pozostałym zakresie, nakazał zwrócić pozwanemu z Funduszy Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 7.444 zł 26 gr tytułem nadpłaconej zaliczki na wynagrodzenie biegłego. Z rozstrzygnięciem tym nie zgro..., nie zgodziła się strona pozwana. Wyrok zaskarżyła w części, to jest w zakresie pkt. 1, w części zasadzającej od pozwanego kwotę 7.490 zł 19 gr z ustawowymi odsetkami oraz rozstrzygnięcie o kosztach postępowania stosownie do zakresu zaskarżenia. Zarzucono naruszo..., naruszenie art. 233 paragraf 1 k.p.c. przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego i oparcie się wyłącznie na niepełnej opinii biegłego, która nie zawierała kosztorysu naprawy pojazdu przy użyciu części używanych, nieuszkodzonych, 217 paragraf 3 k.p.c. przez uznanie, że okoliczności sporne w przedmiocie kosztów naprawy zostały już dostatecznie wyjaśnione i oddalenie wniosku strony pozwanej o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego, 233 paragraf 1 k.p.c. przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i w konsekwencji uznanie, że powodowie udowodnili zasadność poniesienia kosztów kalkulacji naprawy, mimo, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika że, nie istniała konieczność wykonania takiej kalkulacji albo i, że w ogóle ponieśli koszt jej sporządzenia. Naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 361 paragraf 1 i 2 k.c., w związku z art. 824 ze znaczkiem 1 paragraf 1 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że powodom należy się odszkodowanie z tytułu naprawy przy uwzględnieniu części oryginalnych i średniej stawki roboczogodziny na poziomie 90 zł w kwocie 35.710 zł 57 zł brutto gdy odszkodowanie powinno być określone przy użyciu części oryginalnych, używanych, nieuszkodzonych, art. 36 ustęp 1 Ustawy o ubezpieczeniach przez zasądzenie kwoty odszkodowania w wysokości przekraczającej zakres odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, 6 k.c., w związku z 232 k.p.c. przez udowodnienie, że powodowie udowodnili, że ponieśli koszt sporządzenia kalkulacji naprawy pojazdu, 361 paragraf 1, w związku z 824 ze znaczkiem 1 k.c. przez zasądzenie świadczenia pieniężnego niepozostającego w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą przez przyznanie 299 zł tytułem kalkulacji kosztów naprawy pojazdu. I w oparciu o te zarzuty apelujący wnosi o zmianę zaskarżonego orzeczenia i oddalenie powództwa w zakresie zaskarżenia, co do kwoty 7.490 zł 19 gr, ewentualnie o uchylenie i przekazanie wyroku do ponownego rozpoznania. Rozpoznanie w trybie art. 380 k.p.c. postanowienia Sądu o oddaleniu wniosku strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego sądowego, który ma to sporządzić kosztorys przy użyciu części oryginalnych używanych, nieuszkodzonych. Została wniesiona odpowiedź na apelację, gdzie się wnosi o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego za postępowanie apelacyjne. Sąd Okręgowy zważył co następuje. Apelacja pozwanego jest niezasadna. Sąd Okręgowy podziela argumentację prawną Sądu Rejonowego a dokonane ustalenia faktyczne przyjmuje za własne. W pierwszej kolejności wypada odnieść się do zarzutów naruszenia prawa procesowego, mianowicie przepisów artykułu 233 paragraf 1 k.p.c., 217 paragraf 3 k.p.c. oraz 6 k.c., w związku z artykułem 232 k.p.c. Niewadliwie ustalony stan faktyczny sprawy determinuje bowiem prawidłowe zastosowanie prawa materialnego. Podstawowy zarzut apelującego w zakresie naruszenia przepisów postępowania to oczywiście zarzut błędnej i wadliwej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego. Stawiając zarzut nieprawidłowej oceny materiału dowodowego pozwany nie zdołał jednak wykazać, że ocena zebranego materiału dowodowego została dokonana wbrew regułom wynikających z przepisu artykułu 233 paragraf 1 k.p.c. Prawidłowe postanowie..., postawienie zarzutu z art. 233 paragraf 1 k.p.c. wymaga od skarżącego wskazania konkretnego dowodu przeprowadzonego w sprawie, którego zarzut ten dotyczy i podania w czym skarżący upatruje wadliwą jego ocenę. Nie jest nim inna ocena tych samych dowodów przeprowadzona przez skarżącego. Jeżeli z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym to ocena Sądu nie narusza swobodnej oceny dowodów i musi się ostać choćby w równym stopniu na podstawie tego materiału dowodowego dawały się wysnuć wnioski odmienne. Uchybień w ocenie dowodów nie sposób się dopatrzyć. Według Sądu Okręgowego ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd Rejonowy wyprowadził wnioski logiczne, poprawne, zgodne z doświadczeniem życiowym. Przedstawiona w tym zakresie argumentacja apelacji stanowi jedynie polemikę z oceną dowodową, dowodów dokonaną przez Sąd Rejonowy i w konsekwencji z dokonanymi ustaleniami. Naruszenia przepisów artykułu 230 paragraf 1 k.p.c. a w konsekwencji również pozostałych wskazanych w apelacji przepisów proceduralnych, w tym 217 k.p.c. skarżący upatruje w bezpodstawnym jego zdaniu oddaleniu wniosku pozwanego o dopuszczenie dowodu z up..., z uzupełniającej opinii biegłego na okoliczność kosztów naprawy uszkodzonego w, przy użyciu części oryginalnych, używanych. Z tymi zarzutami nie sposób się zgodzić. Przypomnieć należy, że przedmiotem oceny sprawy nie było ustalenie kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu przy użyciu części oryginalnych używanych czy alternatywnych, wszystko jedno jakiej jakości ale ustalenie wysokości szkody poniesionej wskutek uszkodzenia pojazdu marki P., podczas kolizji 6 grudnia 2015 r. Szkoda ta zaś w przedmiotowej sprawie wyrażała się w kosztach naprawy tego pojazdu jakie należało podnieść w celu doprowadzenia pojazdu do stanu sprzed kolizji. Takiego wyboru wyrównania szkody dokonał sam ubezpieczyciel w toku postępowania likwidacyjnego. Dla określenia tych kosztów naprawy niezbędne było zasięgnięcie wiadomości specjalnych, które posiadał wyłącznie biegły określonej specjalności i wiadomości jakich Sąd zasięgnął a złożona opinia pisemna i istotne dla rozstrzygnięcia sprawę wyjaśniła. Jak wynikało z tej opinii przywrócenie pojazdu do stanu sprzed kolizji możliwe było wyłącznie przez jego naprawę przy użyciu części zamiennych, oryginalnych przy stawce roboczogodziny występującej na lokalnym rynku i wynoszącej 90 zł za roboczogodzinę. Ocena dowodu z opinii biegłego dokonana przez Sąd I Instancji spełnia kryteria oceny swobodnej z uwzględnieniem zasad logiki i doświadczenia życiowego i zasługuje na aprobatę. Próba jej podważenia przez apelującego nie może odnieść żadnego skutku, gdyż nie wskazuje na jakie błędy w rozumowaniu biegłego czy jego sprzeczności z doświadczeniem życiowym, które dowód ten dyskwalifikowałby. Zasadnie Sąd Rejonowy nie uwzględnił kolejnego wniosku strony pozwanej o uzupełniającą opinię biegłego. Przy pomocy tych dowodów apelujący nie dążył do ustalenia rozmiaru szkody i wysokości pokrywającej tę szkodę odszkodowania lecz do osiągnięcia założonego przez siebie celu jakim było ustalenie kosztów naprawy pojazdu według założonych przez siebie parametrów, czyli użycia części oryginalnych ale używanych. Podsumowując zarzut naruszenia przepisów prawa procesowego wskazanych w apelacji jest niezasadny i nie może prowadzić do zmiany poczynionych ustaleń. Sąd Rejonowy trafnie ustalił wynagro..., wysokość wynagrodzenia za sporządzenie opinii prywatnej. Zarzuty w tym zakresie są bezzasadne. Przede wszystkim uznać należy je za spóźnione. Przed Sądem Rejonowym nie była kwestionowana okoliczność poniesienia tych kosztów. Nie ulega wątpliwości, że opinia została prywatna sporządzona a za jej sporządzenie została wystawiona faktura. Nie ulega więc wątpliwości, że jest to koszt obciążający zamawiającego tę usługę. Nie ulega wątpliwości, że konieczność sporządzenia prywatnej ekspertyzy istotnie była w sprawie albowiem pierwotnie ubezpieczyciel zaproponował zdecydowanie niższą kwotę niż zostało to wyliczone. I dlatego też zrozumiałym było sięgnięcie po opinię profesjonalisty. Zgodnie z artykułem 509 paragraf 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w tym uprawnienie do sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy pojazdu. Strona powodowa nie posiadała specjalistycznej wiedzy umożliwiającej jej profesjonalną wycenę wysokości szkody powstałej w pojeździe. Wykonanie kosztorysu wymaga dostępu do określonych programów eksperckich, na które trzeba wykupić specjalistyczną licencję. Pozwany nie wskazał aby powód dysponował taką wiedzą, czy też takimi możliwościami. Merytoryczna wartość ekspertyzy prywatnej została potwierdzona w toku postępowania sądowym i wydaną w sprawie opinią biegłego, który dokonał wyliczenia szkody na praktycznie tożsamym poziomie. W konsekwencji niezasadnym jest również zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, zwłaszcza z artykułem 363 paragraf 1 k.c. Dokonując subsumcji prawidłowo ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, iż wyrównanie szkody poniesionej wskutek uszkodzenia pojazdu P. naprawione zostać może jedynie poprzez naprawę tego pojazdu z użyciem części oryginalnych nowych i przy przyjęciu stawek robocizny wskazanych przez biegłego a nie dowolnie, w oderwaniu od jakiegokolwiek realiu rynku przez pozwanego. W tym stanie rzeczy wobec bezzasadności zarzutów sformułowanych przez apelującego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 paragraf 1 i 3 k.p.c., w zawiązku z artykułem 100..., 397 paragraf 2 k.p.c. Na koszty te złożyły się koszty wynagrodzenia pełnomocnika powodów będących adwokatem. Wynagrodzenie zostało określone na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.
[ (...):21:05.912]
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: