Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

Sygn. akt III Ca 2508/22

UZASADNIENIE
do punktu 2. wyroku Sądu Okręgowego

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 listopada 2022 roku, Sąd Rejonowy w Zgierzu w sprawie z powództwa M. D. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., o zapłatę:

1.  zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz M. D. kwotę 8.725,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8.163,57 zł od dnia 25 października 2021 roku do dnia zapłaty;

2.  oddalił powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądził od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz M. D. kwotę 2.596,96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

4.  nakazał pobrać od M. D. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu kwotę 42,66 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

5.  nakazał pobrać od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu kwotę 668,35 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku, wywiódł powód, zaskarżając go w części co do pkt 2, oddalającego powództwo ponad kwotę zasądzoną, tj. co do kwoty 480 zł wraz z wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów opinii prywatnej oraz w zakresie kosztów procesu nieuwzględniającym zasądzenia całości na rzecz powoda od pozwanego i pobranie kosztów od powoda (pkt 3 i 4).

Skarżący zarzucił wyrokowi:

1) naruszenie przepisów kodeksu postępowania cywilnego mające wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie przez Sąd wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz dowolną ocenę dowodów, a w szczególności:

- przyjęcie, że poniesienie wydatku na sporządzenie prywatnej kalkulacji naprawy nie było niezbędne do efektywnego dochodzenia roszczenia w sytuacji gdy kosztorys prywatny :

* potwierdził prawidłowość ustalenia (...), co za tym idzie wartość roszczenia,

* pozwolił uniknąć wystąpienia o kwotę znacznie zawyżoną — ergo efektywnie dochodzić roszczenie,

* potwierdził, że pozwany wadliwie prowadził postępowanie likwidacyjne i celowo zaniżył wysokość odszkodowania,

jedynym sposobem dokonania kontroli czynności pozwanego na etapie przedsądowym, jest zlecenie sporządzenia kalkulacji naprawy niezależnemu rzeczoznawcy (co jest ponadto praktyką powszechną w tego typu sprawach) a wymagało to sprawdzenia dużej ilości czynników, które nie były możliwe do określenia dla powiodą,

- przyjęcie bez żadnego uzasadnienia i bez materiału dowodowego, ze kosztorys prywatny był zbędny w sprawie, czyli przyjęcie a priori, że:

* powód dysponuje wykwalifikowaną kadrą i odpowiednim sprzętem, do oceny roszczeń,

* powód jest profesjonalistą w zakresie likwidacji szkód majątkowych i posiada narzędzia pozwalające oszacować koszt napraw, pomimo braku materiału dowodowego w tym zakresie, braku wiedzy sądu w tym zakresie,

* intencją powoda było oszacowanie kosztu dochodzenia roszczenia w ramach działalności gospodarczej a nie zaś efektywne dochodzenie roszczenia,

* poniesienie wydatku na sporządzenie prywatnej kalkulacji naprawy nie było niezbędne do efektywnego dochodzenia roszczenia w sytuacji gdy kosztorys prywatny potwierdził w 100% prawidłowość ustalenia (...), co za tym idzie wartość roszczenia, pozwoliło to także uniknąć wystąpienia o kwotę znacznie zawyżoną — czyli efektywnie dochodzić roszczenia, ponadto kosztorys potwierdził, że pozwany wadliwie prowadził postępowanie likwidacyjne, celowo zaniżył wysokość odszkodowania, a jedynym sposobem dokonania kontroli czynności pozwanego na etapie przedsądowym, jest zlecenie sporządzenia kalkulacji naprawy niezależnemu rzeczoznawcy (co jest ponadto praktyką powszechną w tego typu sprawach),

* nieprawidłowo, że opinia jest powiązana z oceną ryzyka zysku przy nabyciu wierzytelności, podczas gdy powód najpierw kupuje szkodę a następnie zleca opinię w celu ustalenia (...) w sprawie,

* uznanie na podstawie przedstawionego materiału dowodowego, że brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztem opinii prywatnej a szkodą

* uznanie, że nie ma podstaw do różnicowania dlaczego powód nie wykonał kosztorysu sam a zlecił go spółce, przez co zupełny brak ustalenia, że kosztorys odpłatnie wykonał rzeczoznawca uprawniony, i ni. Wv z na kie wicz, nie powód i nie faktycznie sama spółka, b) art. 505 (4) par. 1 kpc, poprzez brak ustalenia, że w postępowaniu uproszczonym nie można modyfikować roszczenia, wobec czego ustalenie wartości szkody przed procesem jest kluczowe w możliwości jej efektywnego dochodzenia przed sądem,

2) naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj.:

a) art. 363 § 1 k.c. i 361 § 2 k.c., poprzez:

- przyjęcie, że należne odszkodowanie nie obejmuje kosztów poniesionych przez powoda tytułem sporządzenia prywatnej kalkulacji naprawy, pomimo jednoznacznego stanowiska orzecznictwa i doktryny (uchwała SN w sprawie III CZP 68/18, III CZP 99/18), w którym wskazano, że szkoda z tego tytułu pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym ze szkodą z OC i może być dochodzona także przez cesjonariusza szkody — profesjonalistę (czyli także jest kosztem działalności), a gdy kosztorys prywatny praktycznie potwierdził prawidłowość ustalenia (...), natomiast wynik powództwa wskazuje, że efektywnie dochodzono roszczenia na podstawie wskazania kosztorysu prywatnego, nie było także innego sposobu na dokładne określenie (...), czyli efektywne dochodzenie roszczenia,

b) art. 509, 513 k.c., poprzez ich niezastosowanie i przyjęcie, że koszty kalkulacji prywatnej nie stanowią szkody związanej z odpowiedzialnością pozwanego, podczas gdy od chwili dojścia przelewu do skutku w zakresie roszczenia miarodajne także inne okoliczności, dotyczące już osoby cesjonariusza jako aktualnego wierzyciela, (tak uchwała SN z dnia 14.02.2002 r, III CZP 81/01.

Przy tak sformułowanych zarzutach skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku — poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty dodatkowo 480 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty, a także zasądzenie od pozwanego całości kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przewidzianych za drugą instancje.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie w całości jako oczywiście bezzasadnej i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wedle norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z zakresem wniosku pozwanego niniejsze uzasadnienie zostało ograniczone wyłącznie do pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 10 kwietnia 2024 roku, sygn. akt III Ca 2508/22.

W punkcie 2. wyżej wskazanego wyroku Sąd Okręgowy zasądził od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz M. D. kwotę 120 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od daty uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Zgodnie z treścią art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Przepis ten realizuje zasadę odpowiedzialności strony za wynik procesu. Pamiętać należy, że zgodnie z § 3 wskazanego przepisu, do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Natomiast w myśl przepisu art. 99 k.p.c. stronom reprezentowanym przez radcę prawnego, rzecznika patentowego lub Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata.

W realiach przedmiotowej sprawy wywiedziona przez powoda apelacja uległa oddaleniu w całości, co w praktyce skutkowało uznaniem skarżącego za przegranego w postępowaniu przed Sądem II instancji. W konsekwencji przegrania sprawy przez stronę skarżącą koszty postępowania winny zostać zasądzone od przegrywającego powoda na rzecz pozwanego. W punkcie 2 wydanego wyroku Sąd Okręgowy błędnie oznaczył strony, omyłkowo zasądzając zwrot kosztów postępowania apelacyjnego od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda M. D., podczas gdy koszty sądowe winny zostać zasądzone od powoda na rzecz pozwanego.

Wysokość należnych pozwanemu kosztów została określona prawidłowo, bowiem pozwany w postępowaniu apelacyjnym był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie r.pr. P. K.. Zgodnie z treścią § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych, stawki minimalne wynoszą za prowadzenie sprawy w postępowaniu apelacyjnym przed sądem okręgowym - 50% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75% stawki minimalnej, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Przywołania w tym miejscu wymaga nadto § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, wedle którego stawki minimalne wynoszą przy wartości przedmiotu sprawy do 500 zł – 90 zł. Mając to na uwadze, należało zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku.