IV K 66/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2025-09-05

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 66/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S. (1), G. S.

art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 296 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. M. (1) od września 2015 r. prowadziłem działalność gospodarczą polegającą na produkcji pelletu. W związku z problemy z dostawami surowca do produkcji peletu, nosił się z zamiarem sprzedaży tego biznesu, sprzedaży linii technologicznej. W tej sprawie R. M. (1) w grudniu 2018r. prowadził rozmowy z T. C. (1) i on proponował mi za nią 1 milion złotych. Do zawarcia umowy sprzedaży z T. C. jednak nie doszło.

zeznania świadka R. M. (1)

Korespondencja e-mail

zeznania świadka P. D.

12-13odw. t. śledztwa, 93 odw.-95

25

101-102

Oskarżony M. S. (1) przez okres około 2 lat sprzedawał surowiec do produkcji pelletu do zakładu produkcyjnego (...), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...). W tym czasie płatności ze strony R. M. (1) na rzecz wielu jego dostawców materiałów służących do produkcji pelletu były coraz gorsze, nie realizował on płatności i posiadał zaległości wobec wielu swoich dostawców, w następstwie czego dostawcy zaprzestali realizowania dostaw do jego firmy.

wyjaśnienia M. S. (1)

76-80

zeznania świadka P. D.

101-102

Wówczas R. M. (1) wyszedł z inicjatywą, żeby jego zakład świadczył usługę, produkował wyłącznie dla M. S. (1). Ta współpraca pomiędzy M. S. (1) a R. M. (1) została uzgodniona w dniu 3 grudnia 2018 roku. Mężczyźni wspólnie ustalili zawarcie umowy o świadczenie usług w okresie od 2.01.2019 roku do 2.01.2022 roku, która zakładała, że surowiec do produkcji pelletu dostarczać będzie M. S. (1), który jednocześnie gwarantował, że całość wyprodukowanego pelletu odbierze od R. M. (1).

Już po krótkim czasie tej usługi okazało się, że firmie (...). M. brak środków na bieżącą działalność. Te środki M. S. (1) musiał dawać z własnych pieniędzy, mimo, że ustalenia były takie, że będzie płacił po miesiącu od wykonania usługi. Jednym z problemów finansowych uniemożliwiających początkowo rozpoczęcie świadczenia usługi były zaległości do PGN za prąd, pobrany przez R. M. (1), za który nie zapłacił.

W okresie od grudnia 2018 roku do kwietnia 2019 roku, czyli w czasie trwania umowy o świadczenie usługi dla M. S. (1) w firmie (...), za energię elektryczną miał płacić R. M. (1). Natomiast od kwietnia 2019 roku, czyli od momentu ustalenia sprzedaży linii produkcyjnej to M. S. (1) był odpowiedzialny za płacenie rachunków za prąd.

M. S. (1) miał sporządzać miesięczne raporty, z których miała wynikać ilość surowca, który został sprowadzony oraz faktycznej ilości wyprodukowanego pelletu i na ich podstawie strony miały się rozliczać. Pierwszy raport dotyczący produkcji i wzajemnych rozliczeń stron został przesłany R. M. (1) w dniu 1 kwietniu 2019 roku.

Innym problemem było to, że R. M. (1) w zasadzie nie było w zakładzie. Taka forma działalności wymaga natomiast pełnego zaangażowania, pilnowania produkcji. W tej sytuacji z konieczności zwiększało się zaangażowanie w proces produkcji M. S. (1), który zaczął tam jeździć, żeby być na miejscu i dopilnować produkcji. Ojciec M. S. (1) G. S. pomagał swojemu synowi M. S. (1) w prowadzeniu działalności gospodarczej zajmującej się obrotem biomasy. Od stycznia 2019 roku G. S. codziennie jeździł i fizycznie dozorował, pilnował produkcji pelletu. Wówczas wykonywał on 200 km dziennie.

wyjaśnienia M. S. (1)

76-80

wyjaśnienia G. S.

80-82

umowa świadczenia usług

zeznania świadka R. M. (1)

98

12-13odw., 36odw. t. śledztwa, 93 odw.-95

Kiedy w grudniu rozpoczęła się współpraca z R. M. (1) dotycząca świadczenia przez niego usługi dla oskarżonego zadłużenie R. M. (1) wobec M. S. (1) było na poziomie 58 000 zł. Jednak kiedy w czasie tej współpracy okazało się, że M. S. (1) był zmuszony zapłacić różne zaległości R. M. (1), to zadłużenie wzrosło dwukrotnie. Ta sytuacja trwała i narastała przez 5 miesięcy. Gdy został zakończony okres usługi zadłużenie R. M. wobec M. S. było dużo większe niż w momencie rozpoczęcia. Wtedy R. M. (1) zaproponował wynajem linii produkcyjnej, czyli wszystkich maszyn, potrzebnych do produkcji, poza samym miejscem, bo ono było wynajmowane.

zeznania świadka R. M. (1)

12-13odw., 36odw. t. śledztwa, 93 odw.-95

W trakcie użytkowania linii produkcyjnej pelletu przez firmę (...) okazało się że R. M. (1) był właścicielem jedynie części urządzeń wchodzących w skład linii produkcyjnej, a część z nich była w leasingu. Jeden z dwóch granulatorów, czyli główna i zasadnicza część tej linii była w leasingu. Na adres firmy (...) przychodziły upomnienia od leasingodawcy, który zamierzał zabrać sprzęt leasingowy z uwagi na brak spłat rat leasingowych. Wówczas G. M. podjął rozmowy z R. M. (1) na temat cesji leasingu, który się na to zgodził. Po zawarciu porozumienia trójstronnego pomiędzy Bankiem (...), M. S. (1) i R. M. (1), bank sporządził harmonogram spłat, których płatności dokonywał M. S. (1).

wyjaśnienia G. S.

81-82

wyjaśnienia M. S. (1)

79-80

R. M. (1) posiadał zadłużenie finansowe z tytułu umowy leasingu nr RR3/00020/2016 z dnia 17 października 2016 roku, której przedmiotem był granulator Munch RMP 520/20, rok prod. 2010. Wysokość zadłużenia finansowego na rzecz (...) S.A. w P. opiewała na kwotę 75.730,77 złotych. W dniu 2 stycznia 2019 roku pomiędzy (...) S.A. w P., a M. S. (1) przy udziale R. M. (1) doszło do podpisania porozumienia trójstronnego, w wyniku którego M. S. (1) działający pod firmą (...) przystąpił do długu i wykupił przedmiot leasingu w postaci granulatora za kwotę 31.500 zł netto.

Porozumienie trójstronne

94-99

Po pewnym czasie, około miesiąca, kiedy M. S. (1) chciał się wycofać R. M. (1) zaproponował oskarżonemu sprzedaż tej linii produkcyjnej.

M. S. (1) wielokrotnie rozważał wycofywanie się ze współpracy z R. M. (1), jednak miał świadomość, że gdy się wycofa, to już nie odzyska zainwestowanych w środków. Uzgodniona pomiędzy stronami cena sprzedaży wynosiła łącznie za całą linię produkcyjną 500 000 zł plus VAT. To miała być sprzedaż w ratach, co zostało ustalone od samego początku tj. w okresie maj – czerwiec 2019r. Najpierw M. S. (1) i R. M. (1) ustalili wpłaty w ratach na poziomie 30 000 zł miesięcznie. Następnie jednak z uwagi na różne wpłaty dokonywane przez M. S. na poczet zaległości R. M. (1), zostało to zweryfikowane i M. S. wielokrotnie płacił więcej niż 30 000 miesięcznie. Początkowo wszystkie te ustalenia co do sprzedaży były ustne. M. S. (1) mimo braku umowy na piśmie wywiązywał się i płacił uzgodnione raty.

Ponieważ z R. M. (1) był trudny kontakt, a na jego nazwisko zawarte były wszystkie umowy tj. umowa z zakładem energetycznym, to stanowiło to problem. Oskarżeni zaczęli się obawiać, że same ustalenia ustne nie wystarczą i stracą pieniądze, które zainwestowali.

Z tego powodu G. S. pojechał do domu R. M. (1) jesienią 2019r. w sprawie zawarcia umowy pisemnej. Wówczas R. M. (1) wypisał dwa blankiety umowy sprzedaży linii technologicznej do produkcji pelletu pomiędzy nim, a M. S. (1). Na jednym blankiecie cena została określona na kwotę 500.000 netto, na drugim R. M. (1) wpisał cenę - 500.000 złotych plus VAT. Oba egzemplarze umowy zostały podpisane przez R. M. (1) oraz oskarżonego M. S. (1), który w tym celu przyjechał do domu R. M. (1).

Umowa sprzedaży

141 oraz 91

zeznania świadka P. D.

35-36 t. śledztwa, 101-102

W wyniku uprzedniego zawarcia umowy M. S. (1) na rzecz firmy (...) dokonał następujących przelewów: w okresie od 31 grudnia 2018 roku do 5 marca 2021 roku M. S. (1) wpłacił na konto firmy pokrzywdzonego łącznie kwotę około 875.374 złotych, zaś w okresie od kwietnia 2019 roku do września 2019 roku gotówką wpłacił łącznie kwotę 270.416 złotych, natomiast za okres od 19 czerwca 2019 roku do 29 stycznia 2021 roku dokonał zapłaty za energię elektryczną łącznie około 286.000 złotych.

Historia operacji bankowych

68-92

1.1.2.

M. S. (1), G. S.

art. 270 § 1 oraz § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pomiędzy R. M. (1), a M. S. (1) doszło do zawarcia umowy sprzedaży linii technologicznej do produkcji pelletu. Przedmiotowa umowa została wypisana ręcznie przez R. M. (1) na dwóch blankietach, pierwszy opiewający za kwotę 500.000 netto oraz drugi na kwotę 500.000 złotych plus VAT. Oba egzemplarze umowy zostały podpisane przez R. M. (1), jak i M. słabego. Na żadnym egzemplarzu umowy nie została wskazana data jej zawarcia.

Umowa sprzedaży

141

Umowa sprzedaży

89(k91 wskazana na umowie)

zeznania świadka R. M. (1)

12-13odw. t. śledztwa, 93 odw.-95

Oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów

wyjaśnienia M. S. (1)

76-80

wyjaśnienia G. S.

80-82

Oskarżony M. S. (1) ma 43 lata. Jest żonaty, ojcem dwójki dzieci w wieku 13 i 18 lat. Posiada obywatelstwo polskie, wykształcenie wyższe niepełne, ekonomista. Prowadzi działalność gospodarczą M. M. S. (1) z siedzibą ul. (...), (...)-(...) W., osiąga dochód miesięcznie w wysokości około 15 000 zł. Właściciel domu w Z. około 230 m 2, położonym na działce (...) arów oraz mieszkania w W. o powierzchni 52 m2. Nie jest leczony psychiatrycznie.

Dane osobopoznawcze

75-76

M. S. (1) nie był dotychczas karany

Dane o karalności

105

Oskarżony G. S. ma 72 lata. Jest żonaty, ojcem dorosłych dzieci. Posiada obywatelstwo polskie, wykształcenie wyższe mgr inżynier rolnictwa. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 2.700 zł miesięcznie. Nie posiada majątku. Nie jest leczony psychiatrycznie.

Dane osobopoznawcze

76

G. S. nie karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sieradzu z 30 stycznia 2024 roku w sprawie II K 627/23 warunkowo umorzono postępowanie karne wobec G. S. na okres próby 1 roku i orzeczono wobec niego świadczenie pieniężne w wysokości 2.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Dane o karalności

106-106 odw.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. S. (1), G. S.

I i II

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

R. M. (1) sporządził projekt umowy sprzedaży, w całości zredagowany techniką komputerową, zawierający cenę sprzedaży w kwocie 650.000 złotych netto, z datą sprzedaży 4 lipca 2019 roku. Przedmiotowy projekt umowy nie został podpisany przez żadną ze stron.

Projekt umowy sprzedaży

22-24

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1-1.1.2

wyjaśnienia M. S. (1)

Sąd dal wiarę zeznaniom oskarżonego, zarówno dotyczącym okoliczności współpracy z R. M. (1), jak też dotyczącym zawartej ostatecznie umowy sprzedaży linii technologicznej i uzgodnionej ceny, a także tym dotyczącym zapłaty całości ceny za linię technologiczną do produkcji pelletu, albowiem były stanowcze, konsekwentne, a ponadto potwierdzone pozostałym materiałem dowodowym. Wiele szczegółów dotyczących tej współpracy potwierdzał w swoich zeznaniach świadek P. D., jak choćby fakt, iż M. S. (1) nie był zadowolony z tego, że co chwila jakieś płatności się pojawiają, które on musi realizować, w tym kosztowne naprawy sprzętu, w czasie obowiązywania umowy usługi. Podkreślić należy, iż sam R. M. (1) podawał wiele okoliczności zgodnie z wyjaśnieniami i oskarżonego, w tym przyznał, że wypełnił i podpisał umowę kupna-sprzedaży tej linii produkcyjnej i ta okoliczność jest niepodważalna. Podkreślić należy, iż R. M. (1) miał wiedzę i rozeznanie w zakresie obowiązujących cen rynkowych, a mimo to przystał na sprzedaż linii produkcyjnej, podpisując umowę.

1.1.1-1.1.2

wyjaśnienia G. S.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego zarówno dotyczącym okoliczności współpracy z R. M. (1), jak też dotyczącym zawartej ostatecznie umowy sprzedaży linii technologicznej i uzgodnionej ceny, a także tym dotyczącym zapłaty całości ceny za linię technologiczną do produkcji pelletu, albowiem były stanowcze, konsekwentne, a ponadto potwierdzone pozostałym materiałem dowodowym, w tym wyjaśnieniami oskarżonego M. S. (1), świadka P. dymnego, jak też samego R. M. (1).

1.1.1-1.1.2

zeznania świadka R. M. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w zakresie w jakim były zgodne z wyjaśnieniami oskarżonych, którym sąd dał wiarę, co do prowadzonej współpracy, porozumienia co do sprzedaży linii technologicznej oraz wypisania i podpisania przez pokrzywdzonego blankietów umowy sprzedaży.

Sąd dał także wiarę pokrzywdzonemu, że prowadził rozmowy o sprzedaży linii technologicznej z T. C.. Potwierdzają to bowiem inne dowody, w tym wyjaśnienia oskarżonego G. S., który podawał, iż wie, że było ogłoszenie o sprzedaży tej linii produkcyjnej, że o tym ogłoszeniu wiedział z rozmowy z ludźmi. Podnieść jednak należy, iż nie jest istotny fakt, że pokrzywdzony prowadził wcześniej rozmowy z inną zainteresowaną osobą, w czasie których cena sprzedaży miała być wyższa, albowiem ostatecznie żaden inny kontrahent nie zawarł z pokrzywdzonym umowy sprzedaży tejże linii, a z oskarżonym M. słabym, który zdecydował się tę umowę zawrzeć R. M. (1) uzgodnił cenę 500.000 zł netto. Potwierdzał te okoliczności także świadek P. D., który podawał, że klient zaproponował warunki, na które R. się nie zgodził, że chodziło o to, że ten klient zaproponował zakup w ratach i uzależnił zakup od wydajności linii.

Sąd nie dal wiary, że pokrzywdzony został wprowadzony w błąd przez oskarżonych i doprowadzony do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wyniku przeniesienia na rzecz M. S. (1) linii produkcyjnej pelletu za cenę znacznie niższą niż jej cena rynkowa oraz niż strony transakcji ustaliły. Niezależnie od wartości rynkowej danej rzeczy , w przypadku porozumienia, strony mogą dokonać transakcji po cenie ustalonej przez siebie. R. M. (1) nie negował w toku przesłuchania przygotowawczego jak również sądowego podpisania umowy, stwierdził jedynie, że w umowie była inna cena niż ta na którą się umawiał z M. S. (1). Podkreślić należy, iż R. M. (1) miał świadomość treści podpisywanej przez siebie umowy, a zatem doskonale zdawał sobie sprawę z kwoty jaką ma dostać za sprzedaż linii produkcyjnej, czyli kwotę 500.000 złotych. Ostatecznie R. M. (1) otrzymał zapłatę całej ceny, czego potwierdzeniem były wystawione faktury, załączone do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego

Podnieść należy, iż twierdzenia R. M. (1) odnośnie doprowadzenia go przez oskarżonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem są tym bardziej niewiarygodne, że nie są one konsekwentne co do wysokości tej rzekomej szkody. W akcie oskarżenia w zarzucie z pkt I widnieje kwota 694.858,79 zł., w zeznaniach złożonych przed sądem pokrzywdzony wskazywał kwotę pięćset osiemdziesiąt tysięcy złotych (z powodu problemów technicznych z zapisem treści zeznań w protokole kwota ta nie jest wskazana szczegółowo), co znacząco odbiega od wskazywanej w zarzucie. Sam zresztą pokrzywdzony stwierdzał, że kwota w zarzucie jest zawyżona. Pokrzywdzony w żaden przekonujący sposób nie potrafił wytłumaczyć tych rozbieżności.

1.1.1-1.1.2

zeznania świadka P. D.

zeznania świadka wiarygodne, jest osobą postronną niezainteresowaną wynikiem postępowania, odnośnie złej kondycji finansowej firmy (...), w następstwie czego doszło do sprzedaży linii technologicznej do produkcji pelletu mają odzwierciedlenie w zeznaniach pokrzywdzonego, a przede wszystkim w dokumentach w postaci porozumienia trójstronnego oraz fakturach zaległości za prąd.

1.1.1-1.1.2

dowody z dokumentów

wiarygodne, nie kwestionowane przez żadną ze stron

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1-1.1.2

Projekt umowy sprzedaży

Dokument niewiarygodny, jego autentyczność została zakwestionowana przez oskarżonych. Sąd dał w tym zakresie wiarę wyjaśnieniom oskarżonych, tym bardziej, iż pokrzywdzony potwierdził, że sporządził i podpisał dwa blankiety umowy sprzedaży, w których cena linii technologicznej została określona na kwotę 500.000 zł. A zatem sporządzenie tego projektu byłoby niczym nieuzasadnione. Podkreślić należy, iż dokument ten nie został podpisany. Ponadto choć dokument opatrzony jest datą umowy „04 lipiec 2019r.”, to na końcu tego dokumentu wpisane jest saldo na dzień 10.03.2020, co tym bardziej wskazuje, iż jest to dokument sporządzony przez pokrzywdzonego wyłącznie na potrzeby postepowania karnego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

M. S. (1), G. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W zgromadzonym materiale dowodowym nie ma żadnego dowodu świadczącego o tym, by oskarżeni M. S. (1) i G. S. dokonali zarzucanych im czynów. Brak jest jakichkolwiek przesłanek by R. M. (1) podstępem został wprowadzony w błąd i doprowadzony do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a także by oskarżeni wypełnili blankiet umowy niezgodnie z wolą R. M. (1).

Oszustwo w rozumieniu kodeksu karnego może być przestępstwem popełnionym tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania. W konsekwencji, przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 kk wiąże się z wykazaniem, że sprawca obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenie w błąd innej osoby oraz to, iż doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Jak powyżej wskazano cena sprzedaży została ustalona przez strony. R. M. (1) jest osobą dorosłą, nie ma żadnych danych wskazujących na to by w dacie sporządzania i podpisywania przedmiotowej umowy był osobą całkowicie, czy częściowo ubezwłasnowolnioną, a nawet w takim wypadku oskarżeni musieliby mieć tego świadomość. Ponadto R. M. nie wskazuje żadnych przekonujących argumentów, by w momencie wypisywania i podpisywania umowy działał w warunkach wyłączających świadomość lub uniemożliwiających swobodne podejmowanie decyzji.

Cena została także zapłacona przez oskarżonego M. S. (1). W aktach sprawy znajdują się dokumenty dostarczone przez M. S. (1) w postaci historii operacji bankowych, z których wynika, że w ramach wzajemnych rozliczeń z pokrzywdzonym dokonał on na rzecz firmy (...) następujących przelewów: w okresie od 31 grudnia 2018 roku do 5 marca 2021 roku M. S. (1) wpłacił na konto firmy pokrzywdzonego łącznie kwotę około 875.374 złotych, zaś w okresie od kwietnia 2019 roku do września 2019 roku gotówką wpłacił łącznie kwotę 270.416 złotych, natomiast za okres od 19 czerwca 2019 roku do 29 stycznia 2021 roku dokonał zapłaty za energię elektryczną łącznie około 286.000 złotych. Także z powyższego zestawienia wynika, że kwota, która została przekazana R. M. (1) zdecydowanie przewyższa kwotę sprzedaży linii produkcyjnej, nawet tę wyliczoną przez pokrzywdzonego.

Oskarżonym nie można również przypisać przestępstwa z art. 270 § 1 i 2 § kk. Podkreślić należy, iż sam pokrzywdzony nie kwestionował wypełnienia i podpisania umowy kupna-sprzedaży linii technologicznej do produkcji pelletu, a skoro wypełnił i złożył podpis świadomie wyraził zgodę na wszystkie konsekwencje wynikające z zobowiązań zawartej umowy. W umowie wskazana jest kwota 500.000 złotych i jako opatrzona podpisami stron jest dla nich wiążąca. W tej sytuacji zarzut, że to oskarżeni wypełnili blankiety umowy jest całkowicie niezrozumiały.

Mając powyższe na uwadze sąd uniewinnił M. S. (1) i G. S. od zarzucanych im czynów.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd zasadził od oskarżyciela posiłkowego R. M. (1) na rzecz oskarżonego M. S. (1) i oskarżonego G. S. kwotę po 2952 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów ustanowienia obrońcy z wyboru w związku uniewinnieniem. Oskarżeni korzystali z usług obrońcy w postępowaniu sądowym. Zgodnie z art. 632 ust. 1 k.p.k. w sprawach z oskarżenia prywatnego, jeżeli oskarżonego uniewinniono koszty postępowania ponosi oskarżyciel prywatny. Do kosztów procesu należą między innymi wydatki stron z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy. Nie ma żadnych podstaw by w tym zakresie zwolnić oskarżyciela od obowiązku zwrotu oskarżonym poniesionych kosztów.

7.  Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Suliga
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: