Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2019 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Tomasz Krawczyk

Protokolant: sekr. sąd. Kinga Śmigielska

przy udziale prokuratora Angeliki Kucharzewskiej

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 21 października 2019 roku, 12 listopada 2019 roku i 26 listopada 2019 roku

sprawy:

1)  A. K.

urodzonego (...) w K., syna J. i M. z domu W.,

2)  R. T.

urodzonego (...) w Ł., syna K. i K. z domu C.

oskarżonych o to, że:

I.  w okresie od 07 września 2015 r. do 09 września 2015 r. w Ł. i w K., działając wspólnie i w porozumieniu oraz z innymi nieustalonymi osobami brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na dokonywaniu oszustw na szkodę osób w podeszłym wieku tzw. metodą na członka rodziny i funkcjonariusza policji,

to jest o czyn określony w art. 258 §1 k.k.,

II.  w dniu 07 września 2015 r. w Ł. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z innymi nieustalonymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt I. oraz czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowali doprowadzić H. F. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 36.341,69 zł po uprzednim wprowadzeniu jej w błąd co do tożsamości osoby nawiązującej z nią kontakt telefoniczny oraz mającej od niej odebrać pieniądze, co do celu przekazania pieniędzy i zamiaru ich zwrotu w ten sposób, że inna nieustalona osoba nawiązała z nią kontakt telefoniczny podając się za członka rodziny i informując, że chce ją odwiedzić, a następnie inna nieustalona osoba nawiązała z nią kontakt telefoniczny podając się za funkcjonariusza Policji wykonującego czynności związane z wykrywaniem przestępstw oszustwa i ściganiem ich sprawców oraz nakłoniła ją do wypłaty pieniędzy z rachunku bankowego, które miał odebrać A. K., a następnie przekazać R. T., lecz z uwagi na postawę pokrzywdzonej zamierzonego celu nie osiągnął, przy czym R. T. czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za umyślne przestępstwo podobne i w ciągu 5 lat po odbyciu za nie kary pozbawienia wolności przekraczającej 6 miesięcy.

to jest o przestępstwo z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.,

a wobec R. T.:

o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

III.  w dniu 08 września 2015 r. w Ł. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z innymi nieustalonymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt I. oraz czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili A. H. i S. H. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 32.590 zł, po uprzednim wprowadzeniu ich w błąd co do tożsamości osoby nawiązującej z nimi kontakt telefoniczny oraz mającej od nich odebrać pieniądze, co do celu przekazania pieniędzy i zamiaru ich zwrotu w ten sposób, że inna nieustalona osoba nawiązała z pokrzywdzonymi kontakt telefoniczny podając się za członka rodziny i informując, że chce ich odwiedzić, a następnie inna nieustalona osoba nawiązała z pokrzywdzonymi kontakt telefoniczny podając się za funkcjonariusza Policji wykonującego czynności związane z wykrywaniem przestępstw oszustwa i ściganiem ich sprawców oraz nakłoniła pokrzywdzonych do wypłaty z rachunku bankowego pieniędzy w kwocie 2.590 zł, likwidacji bankowej lokaty terminowej w kwocie 8.000 zł i zaciągnięcia pożyczki bankowej w kwocie 22.000 zł, które to pieniądze odebrał A. K., a następnie przekazał je R. T., przy czym R. T. czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za umyślne przestępstwo podobne i w ciągu 5 lat po odbyciu za nie kary pozbawienia wolności przekraczającej 6 miesięcy,

to jest o przestępstwo z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.,

a wobec R. T.:

o czyn z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

IV.  w dniu 9 września 2015 r. w Ł. i K. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z innymi nieustalonymi osobami, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt I. oraz czyniąc sobie z popełniania przestępstw stałe źródło dochodu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili B. Ż. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 60.000 zł, po uprzednim wprowadzeniu jej w błąd co do tożsamości osoby nawiązujących z nią kontakt telefoniczny oraz mającej od niej odebrać pieniądze, co do celu przekazania pieniędzy i zamiaru ich zwrotu w ten sposób, że inna nieustalona osoba nawiązała z nią kontakt telefoniczny podając się za członka rodziny i informując, że chce ją odwiedzić, a następnie inna nieustalona osoba nawiązała z nią kontakt telefoniczny podając się za funkcjonariusza Policji wykonującego czynności związane z wykrywaniem przestępstw oszustwa i ściganiem ich sprawców oraz nakłoniła ją do wypłaty z rachunków bankowych pieniędzy w łącznej kwocie 60.000 zł, a inna nieustalona osoba również podająca się za funkcjonariusza Policji potwierdziła w rozmowie telefonicznej tożsamość w/w osoby, które to pieniądze odebrał A. K., a następnie przekazał je R. T., przy czym R. T. czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za umyślne przestępstwo podobne i w ciągu 5 lat po odbyciu za nie kary pozbawienia wolności przekraczającej 6 miesięcy,

to jest o przestępstwo z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k.,

a wobec R. T.;

o czyn z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

1.  uznaje oskarżonych A. K. i R. T. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu z punktu I , z tą modyfikacją, że oskarżeni brali udział w przedmiotowej zorganizowanej grupie przestępczej w okresie nie krócej niż od dnia 01 września 2015 r. do dnia 09 września 2015 r., to jest popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 258 §1 k.k. i za to na podstawie art. 258 §1 k.k. wymierza oskarżonym:

a) A. K. - karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

b) R. T. - karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

2.  uznaje oskarżonych A. K. i R. T. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu z punktu II;

3.  uznaje oskarżonych A. K. i R. T. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu z punktu III z tymi zmianami, że:

- kwota niekorzystnego rozporządzenia mieniem wyniosła łącznie 41.179,19 zł, przy czym zawarcie umowy pożyczki bankowej wiązało się dla pokrzywdzonych z zaciągnięciem zobowiązania w łącznej kwocie 30.589,19 zł,

- czyn oskarżonego R. T. wyczerpał dyspozycję art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.;

4.  uznaje oskarżonych A. K. i R. T. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu z punktu IV z tą zmianą, że czyn oskarżonego R. T. wyczerpał dyspozycję art. 286 §1 k.k. i art. 227 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.;

5.  przyjmując, że czyny z punktów: II, III i IV stanowiły ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 §1 k.k., na podstawie art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 11 §3 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k. wymierza oskarżonym łącznie za zbiegające się przestępstwa:

a)  A. K.: karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

b)  R. T.: karę 3 (trzech) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

6.  na podstawie art. 91 §2 k.k. w zw. z art. 85 §1 i 2 k.k. i art. 86 §1 k.k. orzeczone wobec oskarżonego A. K. w punktach: 1a) i 5a) kary jednostkowe pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną w rozmiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

7.  na podstawie art. 91 §2 k.k. w zw. z art. 85 §1 i 2 k.k. i art. 86 §1 k.k. orzeczone wobec oskarżonego R. T. w punktach: 1b) i 5b) kary jednostkowe pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną w rozmiarze 3 (trzech) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

8.  na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonych A. K. i R. T. obowiązek naprawienia szkody solidarnie w całości poprzez uiszczenie na rzecz:

a)  A. H. i S. H. solidarnie: kwoty 41.179,19 zł (czterdziestu jeden tysięcy stu siedemdziesięciu dziewięciu złotych dziewiętnastu groszy) - w związku z czynem z punktu III,

b)  B. Ż.: kwoty 60.000 (sześćdziesięciu tysięcy) złotych - w związku z czynem z punktu IV;

9.  na podstawie art. 45 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonego A. K. przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa w wysokości:

a)  1.000 (jednego tysiąca) złotych - w związku z czynem z punktu III,

b)  1.000 (jednego tysiąca) złotych - w związku z czynem z punktu IV;

10.  przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Łodzi tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę udzieloną oskarżonym z urzędu:

a)  adw. I. Parada – K.: kwotę 1.402,20 zł (jednego tysiąca czterystu dwóch złotych dwudziestu groszy) – w związku z obroną oskarżonego A. K.,

b)  adw. B. O.: kwotę 1.402,20 zł (jednego tysiąca czterystu dwóch złotych dwudziestu groszy) – w związku z obroną oskarżonego R. T.;

11.  zwalnia oskarżonych w całości od ponoszenia kosztów procesu.