Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

M. U. został oskarżony o to, że w dniu 11 grudnia 2017 roku w Ł. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał w miejscu zamieszkania środki odurzające w postaci marihuany o łącznej wadze 36,75 gram netto, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne, w ciągu 5 lat od odbycia za nie kary w wymiarze co najmniej 6 miesięcy pozbawiania wolności.

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

Wyrokiem z dnia 06 grudnia 2018 roku w sprawie o sygn. akt III K 381/18 Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi:

1)  oskarżonego uznał za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, z tą zmianą, iż przyjął, iż posiadał on 33, 22 g marihuany, czym wypełnił dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 77 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego zarejestrowanego w Prokuraturze Rejonowej Ł. za nr. Drz 755/18;

3)  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 656 złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonego M. U., który zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając mu obrazę przepisów postępowania: art. 6 k.p.k. w zw. z art. 117 § 2 k.p.k., co miało wpływ na treść orzeczenia przez naruszenie prawa oskarżonego do obrony w związku z przeprowadzeniem rozprawy w dniu 06 grudnia 2018 roku mimo usprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego oraz złożenia przez niego wniosku o odroczenie rozprawy.

Na podstawie art. 427 k.p.k. w zw. z art. 437 k.p.k. obrońca oskarżonego M. U. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego M. U. okazała się zasadna.

Podniesiony w apelacji obrońcy oskarżonego M. U. zarzut naruszenia przepisów procedury karnej, które miało wpływ na treść rozstrzygnięcia (art. 438 pkt 2 k.p.k.) okazał się zasadny – słusznie obrońca oskarżonego podniósł, iż niestawiennictwo oskarżonego na rozprawie w dniu 06 grudnia 2018 roku zostało usprawiedliwione zaświadczeniem od lekarza sądowego, obrońca wniósł o odroczenie rozprawy, zaś sąd meriti nieprawidłowo procedował dalej pod nieobecność M. U. oraz jego obrońcy.

Z akt niniejszej sprawy wynika bowiem, że w dniu 06 grudnia 2018 roku, o godzinie 10:01 obrońca oskarżonego przesłał za pośrednictwem poczty elektronicznej do III Wydziału Karnego Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi wniosek o odroczenie wyznaczonego na tenże dzień terminu rozprawy z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność oskarżonego M. U. i załączając zaświadczenie od lekarza sądowego o niezdolności oskarżonego do udziału w czynnościach sądu w tym dniu. Termin rozprawy wyznaczony był na godzinę 13:00, jednakże wskazane pismo obrońcy załączone zostało do akt dopiero o godzinie 13:24, a zatem już po przeprowadzeniu rozprawy i wydaniu wyroku. Niemniej jednak obrońca oskarżonego wskazany wniosek wraz z zaświadczeniem lekarskim złożył we właściwym czasie przed rozprawą i nic nie stało na przeszkodzie, by we właściwym czasie został on załączony do akt sprawy, tak by sąd meriti miał możliwość się z nim zapoznać i odroczyć termin rozprawy.

Wskazać należy, iż prawo do obrony w procesie karnym, które wynika także z traktatów międzynarodowych, i znajduje swój wyraz w fundamentalnej zasadzie procesu karnego zawartej w art. 6 k.p.k., obejmuje zarówno prawo do osobistej obecności w trakcie przeprowadzanych czynności procesowych, w tym zwłaszcza do obecności w trakcie rozprawy, jak i prawo do korzystania z pomocy obrońcy i to zarówno w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji, jak i w trakcie rozprawy odwoławczej. (vide: Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 lutego 2015 r. I ACa 861/14, LEX nr 1667541)

W tym stanie rzeczy, wobec przeprowadzenia rozprawy i wydania wyroku pomimo usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego M. U. i wniosku jego obrońcy o odroczenie rozprawy, nie można uznać, że zachowane zostały jego gwarancje procesowe w zakresie wskazanych czynności, a w konsekwencji oskarżony pozbawiony został prawa do należytej obrony, które jest jednym z podstawowych uprawnień oskarżonego w toku postępowania karnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Widzewa w Łodzi.