Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

POSTANOWIENIE

Dnia 26 października 2016 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Lerka

przy udziale Prokuratora Marka Słomy

po rozpoznaniu w sprawie A. K.

oskarżonego o czyn z art. 209 § 1 k.k.

zażalenia oskarżonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 16 września 2016 roku sygn. akt V Ka 1081/16

w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania apelacji oskarżonego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 września 2016 roku Sąd Okręgowy w Łodzi pozostawił bez rozpoznania apelację wniesioną przez oskarżonego A. K. i zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. U podstaw decyzji Sądu legło ustalenie, iż oskarżony złożył apelację „wprost” po terminie przewidzianym dla tego środka odwoławczego, który wynosił 7 dni od ogłoszenia wyroku.

W zażaleniu na powyższe postanowienie oskarżony opisał swoją sytuację majątkową i odniósł się do treści złożonej apelacji, w której zapewniał, iż uzupełni brakujące wpłaty alimentów na rzecz P. K..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie.

W zaskarżonym postanowieniu Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił, iż w związku z treścią art. 422 § 1 k.p.k. i art. 445 § 2 k.p.k. termin na wniesienie apelacji „wprost” upływał w niniejszej sprawie w dniu 5 maja 2016 roku, podczas gdy oskarżony wniósł swój środek odwoławczy w dniu 25 maja 2016 roku. Jednocześnie Sąd Okręgowy słusznie stwierdził, że błędne pouczenie oskarżonego przez sąd pierwszej instancji o biegu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku i zarazem do wniesienia apelacji „wprost” od dnia doręczenia odpisu wyroku nie ma wpływu na sam bieg tego terminu. Okoliczność błędnego pouczenia może natomiast uzasadniać wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji.

Oskarżony nie przedstawił żadnych argumentów mogących skutkować wzruszeniem zaskarżonego rozstrzygnięcia. We wniesionym zażaleniu ograniczył się do powołania zarzutów dotyczących wydanego w stosunku do niego wyroku skazującego za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. Kwestie związane ze zobowiązaniami alimentacyjnymi oskarżonego nie mogą jednak rzutować na ocenę zasadności zaskarżonego postanowienia o pozostawieniu apelacji bez rozpoznania, gdyż miało ono charakter formalny i spowodowane było niedotrzymaniem przez skarżącego terminu zawitego do wniesienia środka zaskarżenia. Sąd odwoławczy nie dokonywał merytorycznej oceny zachowania oskarżonego, a jedynie, wobec stwierdzenia uchybienia terminowi, był zobowiązany do podjęcia decyzji na podstawie art. 430 § 1 k.p.k.

Mając na uwadze powyższe należało utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.