Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Skierniewicach z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie sygn. akt II W 369/16 J. S. został uznany za winnego tego, że:

1.  w dniu 23 listopada 2015 roku około godz. 12:00 w P. gmina S. dokonał kradzieży drzewa orzecha włoskiego wartości 195 zł rosnącego w granicy działek, stanowiącego własność K. P. (1) tj. popełnienia wykroczenia z art. 119 § 1 k.w.;

2.  w dniu 23 listopada 2015 roku około godz. 12:00 w P. gmina S. usiłował dokonać kradzieży drzewa orzecha włoskiego wartości 195 zł rosnącego w granicy działek, stanowiącego własność K. P. (2) tj. popełnienia wykroczenia z art. 119 § 2 k.w.

Za przypisane wykroczenia Sąd Rejonowy wymierzył obwinionemu na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. w zw. z art. 39 § 1 k.w. karę nagany. Na podstawie art. 119 § 4 k.w. zobowiązał obwinionego do zapłaty na rzecz K. P. (2) kwoty 195 zł tytułem równowartości utraconego mienia oraz zwolnił obwinionego od kosztów sądowych.

Wyrok Sądu Rejonowego zaskarżył w całości apelacją obwiniony kwestionując wartość drzewa orzecha włoskiego oraz podnosząc, iż orzech rósł w granicy działek, a K. P. (1) zatrzymał jeden z dwóch wyciętych konarów orzecha.

Podnosząc powyższe okoliczności obwiniony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od popełnienia przypisanych wykroczeń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja obwinionego okazała się częściowo zasadna skutkując zmianą zaskarżonego wyroku polegającą na uchyleniu nałożonego na obwinionego obowiązku zapłaty równowartości utraconego mienia.

Sąd Rejonowy ustalił, że wycięty przez obwinionego orzech włoski rósł na granicy działek należących do syna obwinionego oraz do pokrzywdzonego.

Z okoliczności tej wynika prawidłowy wniosek Sądu Rejonowego, że obwiniony nie mógł bez zgody właściciela nieruchomości sąsiadującej tj. K. P. (1) dokonać wycięcia i zaboru drzewa orzecha, bowiem stanowiło ono dla niego mienie cudze.

Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynika wszakże, że po wycięciu drzewa jego część o wartości 195 zł zabrał pokrzywdzony, zaś część o tej samej wartości zabrał obwiniony.

Nałożony na obwinionego obowiązek zapłaty kwoty 195 zł tytułem zwrotu równowartości utraconego mienia doprowadziłby w istocie do tego, że pokrzywdzony uzyskałby dla siebie całość wartości rosnącego w granicy drzewa tj. połowę zatrzymaną w naturze oraz połowę w formie nałożonego na obwinionego obowiązku zapłaty równowartości utraconego mienia.

Zgodnie z domniemaniem wynikającym z przepisu art. 154 § 1 k.c. drzewa rosnące w granicy służą do wspólnego użytku sąsiadów. Zatem przyznanie pokrzywdzonemu całości wartości wyciętego bezprawnie przez obwinionego drzewa orzecha włoskiego było nieuzasadnione. Z tego powodu konieczna stała się zmiana zaskarżonego wyroku w zakresie dotyczącym obowiązku zapłaty równowartości utraconego mienia.

Nie była natomiast zasadna apelacja obwinionego kwestionująca wartość wyciętego drzewa orzecha włoskiego. Wartość ta została ustalona w oparciu o opinię biegłego do spraw wyceny ruchomości, która opierała się m.in. na analizie cen rynkowych drzewa orzecha włoskiego oferowanego do sprzedaży zarówno za pośrednictwem sieci Internet jak i na rynku lokalnym. Opinia ta słusznie została oceniona przez Sąd Rejonowy jako rzetelna i kompletna. Twierdzenia zawarte w apelacji, iż wycięte drzewo przedstawiało wartość 10 zł, kwestionujące wnioski opinii biegłego, są całkowicie nieuzasadnione i zmierzają jedynie do zbagatelizowania zachowania obwinionego. Obwiniony nie podaje żadnych argumentów na poparcie swojego stanowiska, a jedynie przeciwstawia je opinii biegłego. Samo twierdzenie strony, iż nie zgadza się z wyceną biegłego nie jest wystarczające aby taką wycenę podważyć. W tym celu należałoby wskazać na okoliczności, które nie zostały uwzględnione przez biegłego podczas wydawania opinii, bądź zostały uwzględnione błędnie. Takich zarzutów nie zawiera apelacja obwinionego.

Wymierzonej obwinionemu kary nagany, orzeczonej przy nadzwyczajnym złagodzeniu kary, w żadnym razie nie można było uznać jako rażąco surowej, wymagającej złagodzenia w postępowaniu odwoławczym.

Mając na uwadze niską emeryturę obwinionego oraz jego wiek utrudniający mu podjęcie dodatkowego zatrudnienia Sąd Okręgowy zwolnił obwinionego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.