Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

POSTANOWIENIE

15 maja 2025 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Michał Błoński

Protokolant: Sylwia Kurek

pod nieobecność prokuratrora

po rozpoznaniu w sprawie R. Z.

oskarżonego za czyn z art. 286 § 1 k.k. i inne

wskutek wniosku Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z 10 kwietnia 2025 roku

w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu

na podstawie art. 36 k.p.k.

postanawia:

nie uwzględnić wniosku i przekazać sprawę do merytorycznego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 10 kwietnia 2025 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia
w Łodzi wystąpił do Sądu Okręgowego w Łodzi o rozważenie możliwości przekazania niniejszej sprawy do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie
w trybie art. 36 k.p.k. Z akt sprawy wynika, że oskarżony oraz dwóch świadków mieszkają na terenie (...), a tylko jeden świadek na terenie (...).

Zgodnie z treścią przepisu art. 36 k.p.k., sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego.

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje:

Przekazanie sprawy do sądu równorzędnego w trybie art. 36 k.p.k. stanowi wyjątek od zasady rozpoznawania sprawy przez sąd właściwy miejscowo. Każdy wyjątek powinien być interpretowany zgodnie z regułami wykładni zawężającej.

W niniejszej sprawie wezwaniu na rozprawę podlega trzech świadków, w tym dwóch mieszka w (...), a trzeci w (...). Odległość z (...) do (...) to nieco ponad 100 km., istnieje bardzo dobre połączenie komunikacyjne zarówno kolejowe jak i drogowe. W art. 36 k.p.k. nie chodzi tylko o zwykłą większość osób, które należy wezwać na rozprawę, ale o taką większość, która czyni przekazanie sprawy do innego sądu równorzędnego uzasadnioną względami ekonomiki procesowej i jest uzasadnialna z punktu widzenia odstępstwa od zasady rozpoznania sprawy przez sąd właściwy. W realiach niniejszej sprawy żadna z tych przesłanek nie jest spełniona.

Gdyby Sąd właściwy przystąpił niezwłocznie do rozpoznania sprawy, po wpłynięciu aktu oskarżenia do sądu w czerwcu 2024 r., to aktualnie z dużym prawdopodobieństwem sprawa byłaby już zakończona prawomocnie. Względy ekonomiki procesowej i uwzględnienie interesu stron postępowania nakazuje podjęcie intensywnych działań w kierunku przystąpienia wreszcie do merytorycznego rozpoznania sprawy przez sąd właściwy rzeczowo i miejscowo niż koncentrowanie się na poszukiwaniu dróg przekazania sprawy do innych sądów.