Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

POSTANOWIENIE

Dnia 27 sierpnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Damian Krakowiak

Protokolant st.sekr.sąd. Jolanta Kusy

Przy udziale Prokuratora Tomasza Szczepanka

po rozpoznaniu sprawy J. R.

co do którego umorzono postępowanie o czyn z art. 190 § 1 k.k.

z zażalenia obrońcy

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 28 czerwca 2021 roku

w przedmiocie zasądzenia kosztów postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2021 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi ustalił, iż koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa, zaś wydatki związane z ustanowieniem obrońcy ponosi oskarżony J. R..

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył obrońca oskarżonego w zakresie, w jakim Sąd ustalił, iż wydatki związane z ustanowieniem obrońcy ponosi oskarżony, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniający ustalenie, że wydatki związane z ustanowieniem w sprawie obrońcy ponosi oskarżony.

Wobec powyższego, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku obrońcy oskarżonego z dnia 14 czerwca 2021 roku o ustalenie wysokości kosztów procesu

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 632a § 1 k.p.k. w wyjątkowych wypadkach, w razie umorzenia postępowania, sąd może orzec, że koszty procesu ponosi w całości lub w części oskarżony, a w sprawach z oskarżenia prywatnego oskarżony lub Skarb Państwa.

Argumenty skarżącego, podniesione w zażaleniu, stanowią w istocie polemikę z ustaleniem Sądu Rejonowego. Obrońca nie ma racji w tym, iż podane przez niego kryteria są jedynymi, jakimi Sąd winien się kierować. W zakresie uznania, czy w danej sprawie zachodzą wyjątkowe wypadki, Sąd winien kierować się zgromadzonym materiałem dowodowym i na jego podstawie dokonać ustaleń.

Nie wolno również tracić z pola widzenia, iż oskarżony konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego czynu. Można zatem przypuszczać, iż oskarżony w ten sposób realizował przyjętą przez siebie linię obrony.

Wobec powyższego, uznać należy, iż wystąpił wyjątkowy wypadek. Pokrzywdzony złożył wniosek o ściganie oskarżonego z obawy o swoje życie i zdrowie. Zeznania jego i innych świadków, wskazują na to, iż realnie oskarżony mógł popełnić czyn zabroniony. Jednakże pokrzywdzony zawarł ugodę i cofnął przed Sądem wniosek o ściganie, co skutkowało umorzeniem postępowania.

Skarb Państwa nie może ponosić kosztów z tytułu ustanowienia obrońcy oskarżonego z tego tylko powodu, że nastąpiło cofnięcie wniosku o ściganie, de facto, dzięki postawie pokrzywdzonego.