V Kz 830/16 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Łodzi z 2016-11-16
Sygn. akt V Kz 830/16
POSTANOWIENIE
Dnia 16 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia S.O. Zbigniew Mierzejewski
Protokolant: sekr. sąd. Dorota Lerka
przy udziale prokuratora Ewy Wiśniewskiej
w sprawie T. S.
obwinionego o czyn z art. 96 § 3 k.w.
po rozpoznaniu zażalenia wniesionego przez Straż Miejską M. W. w dniu 3 października 2016 roku
na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi z dnia 20 września 2016 roku, sygn. akt XVII W 2782/16
w przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.s.w.
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać Sądowi Rejonowemu dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi do merytorycznego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 20 września 2016 roku, sygn. akt XVII W 2782/16, Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi umorzył postępowanie w sprawie przeciwko T. S. obwinionemu o wykroczenie z art. 96 § 3 k.w. wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia.
Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżył w całości zażaleniem oskarżyciel publiczny - Straż Miejska M. W., zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu błędne przyjęcie, iż w analizowanej sprawie obwiniony nie odebrał kierowanej do niego korespondencji, co skutkowało umorzeniem postępowania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Zażalenie oskarżyciela publicznego jest zasadne.
Obwinionemu zarzucono, iż w dniu (...) r. tj. 7 dni od daty otrzymania ostatniego pisma wysłanego na adres biura firmy (...) sp. z o.o., która była właścicielem samochodu marki S. nr rej. (...), będąc członkiem zarządu spółki, wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej nie wskazał komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w dniu (...) r. około godz.(...) tj. popełnienie wykroczenia z art. 96 § 3 k.w. w związku z art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.).
Zgodnie z treścią przepisu art. 78 ust. 4 i 5 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec.
W przypadku gdy właścicielem lub posiadaczem pojazdu jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, jednostka samorządu terytorialnego, spółka kapitałowa w organizacji, podmiot w stanie likwidacji, przedsiębiorca niebędący osobą fizyczną, zagraniczna jednostka organizacyjna – do udzielenia takiej informacji obowiązana jest osoba wyznaczona przez organ uprawniony do reprezentowania tego podmiotu na zewnątrz, a w przypadku niewyznaczenia takiej osoby – osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem uprawnionego organu oraz sposobem reprezentacji podmiotu.
W analizowanej sprawie osobą wyznaczoną do reprezentowania spółki (...) sp. z o.o. jest członek zarządu T. S..
Straż Miejska w W. wysłała wezwanie do obwinionego na adres spółki wzywając go do wskazania osoby, której został powierzony pojazd w oznaczonym czasie w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Wezwanie odebrała uprawniona osoba w dniu 3 lipca 2015 roku. (k. 8)
Decyzja procesowa Sądu Rejonowego o umorzeniu postępowania wobec braku skutecznego wezwania obwinionego do udzielenia odpowiedzi na zapytanie Straży Miejskiej była przedwczesna, bowiem nie ustalono czy osoba, która odebrała korespondencję adresowaną do obwinionego posiadała uprawnienia do jej odbioru oraz czy przekazała korespondencję adresatowi. Nie ustalono także jaki system przekazywania dokumentacji, w tym korespondencji, obwiązuje w spółce (...) oraz czy w dokumentacji spółki odnotowano przyjęcie korespondencji przez obwinionego. Ustalenie powyższych okoliczności powinno nastąpić na rozprawie, bowiem są one niezbędne dla właściwej oceny zachowania obwinionego w kontekście zarzucanego mu wykroczenia.
Możliwość umorzenia postępowania na posiedzeniu przed rozprawą w trybie art. 60 § 1 pkt 5 k.p.s.w. powinna być interpretowana ściśle. Tryb przewidziany w omawianym przepisie ma charakter sui generis wyjątkowy, ma stanowić narzędzie pozwalające na eliminowanie konieczności procedowania na rozprawie w sprawach, w których wniosek o ukaranie jest ewidentnie niezasadny, albo z powodu negatywnej przesłanki uniemożliwiającej w ogóle procedowanie, albo w sprawach, w których bez konieczności dokonywania głębszej oceny dowodów widoczny jest na pierwszy rzut oka brak podstaw do skierowania wniosku o ukaranie. Możliwość przewidziana w art. 60 § 1 pkt 5 k.p.s.w. nie powinna w żadnym razie być wykorzystywana jako próba szybkiego rozpoznawania sprawy, w której rysuje się możliwość wydania wyroku uniewinniającego. Umorzenie postępowania na podstawie uznania, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających popełnienie wykroczenia ograniczone być powinno do przypadków ewidentnych, w których zbędne jest przeprowadzanie jakichkolwiek czynności na rozprawie, gdzie brak podstaw do pociągnięcia obwinionego do odpowiedzialności jest wprost widoczny, jednoznaczny i oczywisty (por. postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2014 roku, II K 162/14).
W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca, stąd konieczne stało się uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi do merytorycznego rozpoznania.
Rozpoznając sprawę na rozprawie Sąd Rejonowy dokona ustaleń co do odbioru i obiegu korespondencji w spółce (...), oceni zebrane dowody i wyda rozstrzygnięcie.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację: Zbigniew Mierzejewski
Data wytworzenia informacji: