Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 marca 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu sprawy z powództwa G. R. przeciwko Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji w Ł. uchylenie kary porządkowej i premię

1.  zasądził od pozwanego Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Ł. na rzecz powoda G. R. kwotę 706 zł tytułem premii za wrzesień 2016r. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 października 2016r. do dnia zapłaty,

2.  umorzył postępowanie w przedmiocie roszczenia o uchylenie kary porządkowej,

3.  zasądził od pozwanego Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Ł. na rzecz powoda G. R. kwotę 390 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Powyższe orzeczenie Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych:

G. R. jest zatrudniony od dnia 15 czerwca 2011 roku w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Ł. na podstawie umowy o pracę, w tym od 1 sierpnia 2012 roku na czas nieokreślony, a od 1 stycznia 2014 roku na stanowisku kierownika Zespołu (...) nr 3 w Ł., w skład którego wchodzi m.in. hala sportowa położona przy ul. (...) w Ł..

G. R. z dniem 2 czerwca 2014 roku zapoznał się z treścią Regulaminu Pracy Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Ł., wprowadzonego Zarządzeniem nr 44/2014 roku Dyrektora MOSiR w Ł. z dnia 13 maja 2014 roku oraz treścią Regulaminu Wynagradzania jednostki budżetowej- MOSiR w Ł. wprowadzonego Zarządzeniem nr (...) Dyrektora MOSiR z dnia 13 maja 2014 roku. Powód zapoznał się także z treścią Zarządzeń zmieniających nr (...), nr (...), nr (...), nr (...) oraz nr (...) do Regulaminu Pracy.

Do podstawowych obowiązków powoda na stanowisku kierownika Zespołu (...) nr 3 w Ł. należy przestrzeganie obowiązków pracowniczych wynikających z art. 100 k.p., w tym m. in. wykonywanie pracy sumiennie i starannie oraz stosowanie się do poleceń przełożonego, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę, przestrzeganie czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, przestrzeganie regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, dbanie o dobro zakładu pracy. Do zakresu obowiązków kierownika Zespołu (...) nr 3 w Ł. należy zapewnienie prawidłowego funkcjonowania i realizacji zadań Zespołu (...), zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym, poprzez organizowanie, kierowanie i nadzorowanie pracy podległej komórki organizacyjnej w sposób zapewniający jej prawidłowe funkcjonowanie i prawidłową realizację zadań, w szczególności m. in. nadzór nad realizacją umów, których stroną jest Ośrodek a miejscem realizacji którykolwiek z (...) administrowany przez daną komórkę organizacyjną, w tym kontrola nad ich prawidłowym wykonaniem i kontrola nad ich wygaśnięciem oraz rozliczenie tych umów.

W dniu 13 sierpnia 2015 roku powód został zobowiązany do zabezpieczenia optymalnej obsady pracowniczej na podległych Obiektach oraz ich wzmożonego nadzoru. Kolejno, pismem z dnia 1 września 2015 roku podwód został zobowiązany do sporządzania harmonogramów czasu pracy w podległych komórkach organizacyjnych w sposób zapewniający realizację na rzecz (...) zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu.

Zgodnie z treścią Zarządzenia nr 718/VII/ Prezydenta Miasta Ł. z dnia 24 marca 2015 roku, zmieniającego Zarządzenie nr (...) z dnia 20 grudnia 2013 roku w sprawie zatwierdzenia regulaminu organizacyjnego MOSiR w Ł., powód jako kierownik Zespołu (...) nr 3 w Ł. podlega bezpośrednio Zastępcy Dyrektora MOSiR, nad którym bezpośredni nadzór sprawuje Dyrektor MOSiR w Ł..

Zgodnie z § 14 Regulaminu Wynagradzania jednostki budżetowej- MOSiR w Ł. w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, tworzy się fundusz premiowy, w wysokości 20% Funduszu Płac, z przeznaczeniem na premię dla pracowników MOSiR. Premiowaniem są objęci pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę, w każdym wymiarze czasu pracy. Premia przysługuje w pełnej wysokości za sumienne i staranne wykonywanie zadań i obowiązków wynikających z zakresu czynności pracownika i przepisów prawa pracy. Premia wypłacana jest za okres miesięczny przy wynagrodzeniu. Zgodnie z § 15 Regulaminu Wynagradzania wysokość premii można obniżyć lub jej pozbawić w całości, w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających w ocenie pracodawcy jej obniżenie lub całkowite pozbawienie. Po myśli § 16 obniżenie lub pozbawienie premii może mieć miejsce niezależnie od udzielenia pracownikowi kar regulaminowych. Zgodnie zaś z § 17 Regulaminu Wynagradzania pracodawca obniża pracownikowi wysokość premii lub jej pozbawia całkowicie na piśmienny wniosek bezpośredniego przełożonego, zawierający uzasadnienie wraz z propozycją wysokości potrącenia premii. Pracodawca powiadamia pracownika o decyzji dotyczącej obniżenia lub pozbawienia premii w formie pisemnej. Od decyzji Dyrektora przysługuje pracownikowi odwołanie, złożone w terminie 3 dni od daty otrzymania zawiadomienia. Odwołanie rozpatrywane jest niezwłocznie, po uprzednim zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika organizacji związkowej. Od decyzji Dyrektora o nieuwzględnieniu odwołania, przysługuje odwołanie do Sądu Pracy.

W ramach zatrudnienia na stanowisku kierownika Zespołu (...) nr 3 w Ł., G. R. otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze wg. XXI kategorii zaszeregowania w kwocie 3530,00 zł, dodatek funkcyjny wg. gr 8 w kwocie 1100,00 zł, premię w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatek za wieloletnią pracę zgodny z udokumentowanym przebiegiem zatrudnienia.

W dniu 15 września 2016 roku Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Ł. zawarł ze Stowarzyszeniem (...), dalej jako organizator imprezy, umowę nr (...), dotyczącą najmu hali sportowej położonej przy ul. (...) w Ł. w celu organizacji na jej terenie Ogólnopolskich Igrzysk (...) Salezjańskiej w dniach 16-18 września 2016 roku. G. R., z racji zajmowanego stanowiska nadzorował prawidłowe wykonanie przedmiotowej umowy.

Pismem z dnia 9 września 2016 roku organizator imprezy Ogólnopolskich Igrzysk (...) Salezjańskiej zwrócił się do Dyrektora MOSiR w Ł. z prośbą o wyrażenie zgody na umieszczenie jednorazowo na Obiektach sportowych banerów informujących o igrzyskach oraz banerów reklamowych, nadto o umożliwienie wystawienia przez jednego ze sponsorów prezentacyjnego samochodu wewnątrz hali sportowej. W odpowiedzi na przedmiotową prośbę, powód otrzymał informację o możliwości umieszczenia banerów reklamowych za dodatkową opłatą oraz o braku zgody na wystawienie samochodu prezentacyjnego wewnątrz hali sportowej.

W dniu 16 września 2016 roku, zgodnie z obowiązującym harmonogramem pracy, zaakceptowanym przez bezpośredniego przełożonego, powód zakończył pracę o godzinie 16:00. Jednakowoż, o godzinie 18:00 powód znajdował się na terenie hali sportowej, gdzie odbywały się (...) Igrzyska (...) Salezjańskiej. Obecny na terenie hali był również dyrektor MOSiR- E. R.. W dniu rozpoczęcia igrzysk, organizator imprezy zapalił znicz „olimpijski”, naruszając tym samym zasady bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Za zgodą powoda wprowadził do wnętrza hali samochód prezentacyjny oraz umieścił banery reklamowe sponsorów .

Zgodnie z Regulaminem hali sportowej położonej przy ul. (...) w Ł., w całym obiekcie i jego pomieszczeniach obowiązują przepisy BHP i ppoż. Na terenie hali sportowej zabrania się m.in. stosowania otwartego ognia, nadto, bez zgody administratora obiektu zabrania się także m.in. umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń, reklam. Zgodnie z Instrukcją (...) Pożarowego przedmiotowej hali, której treść była powodowi znana, zabronione jest używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon występujących materiałów. W dniu 20 września 2016 roku w siedzibie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Ł., w obecności Dyrektora Ośrodka - (...) oraz Kierownika D. Kadrowo-Płacowego – B. G. powód złożył wyjaśnienia na okoliczność niewłaściwego przebiegu Ogólnopolskich Igrzysk (...) Salezjańskiej w dniu 16 września 2016 roku, na terenie hali sportowej przy ul. (...) w Ł.. Z przedmiotowego wysłuchania powoda sporządzony został stosowny protokół.

W dniu 23 września 2016 roku G. R. otrzymał od Dyrektora Ośrodka - (...) pisemne zawiadomienia z dnia 22 września 2016 roku w przedmiocie pozbawienia powoda w całości premii w miesiącu wrześniu 2016 roku oraz zastosowania wobec niego kary porządkowej nagany za nieprzestrzeganie ustalonego porządku i organizacji w procesie pracy, polegające na tym, że w dniu 16 września 2016 roku, około godziny 18:00, powód nie dopilnował prawidłowego wykonania umowy nr (...) z dnia 15 września 2016 roku zawartej ze Stowarzyszeniem (...), samowolne (bez zgody i wiedzy Dyrektora) wydał zgodę na wprowadzenie samochodu prezentacyjnego przez organizatora imprezy, nie zgłosił nieprawidłowości w związku z realizacją umowy niezgodnie z jej zapisami dyrekcji pozwanego i nie podjął żadnych działań mających na celu wyjaśnienie zaistniałeś sytuacji, dopuścił do sytuacji, w której pomimo bezwzględnego zakazu wynikającego z Instrukcji (...) Pożarowego, organizator imprezy zapalił pochodnię olejową, a następnie znicz „olimpijski”, nie dostosował swoich godzin pracy do potrzeb zapewnienia właściwego nadzoru nad organizowaną imprezą. Powód został pouczony o prawie, sposobie i terminie zaskarżenia przedmiotowych zawiadomień.

G. R. wniósł w dniu 26 września 2016 roku odwołanie od decyzji pozbawiającej go w całości premii w miesiącu wrześniu 2016 roku wskazując, że takie działanie pracodawcy było nieuzasadnione. Reprezentująca powoda organizacja związkowa - Związek Zawodowy (...) MOSiR” w Ł. - z dniem 6 października 2016 roku przychyliła się do przedmiotowego odwołania, gdyż w jej ocenie pozbawienia pracownika premii było bezpodstawne.

Kolejno, w dniu 29 września 2016 roku powód wniósł sprzeciw od wymierzonej kary porządkowej nagany wskazując, że sformułowane wobec niego zarzuty są nieuzasadnione. Reprezentująca powoda organizacja związkowa, z dniem 6 października 2016 roku przychyliła się do przedmiotowego sprzeciwu z uwagi na niespełnienie przesłanek do ukarania pracownika karą nagany.

W dniu 10 października 2016 roku G. R. otrzymał od Dyrektora Ośrodka - (...) pisemne zawiadomienia w przedmiocie odrzucenia jego sprzeciwu i podtrzymania decyzji o ukaraniu pracownika naganą oraz nieuwzględnienia jego odwołania od decyzji pozbawiającej powoda premii. Powód został również pouczony o przysługującym mu prawie, sposobie i terminie odwołania się od otrzymanego pisma.

Bezpośredni przełożony powoda- Zastępca Dyrektora MOSiR I. S. nie składała wniosku do Dyrektora MOSiR w Ł. o pobawienie powoda premii. Dyrektor MOSiR w Ł. - E. R. samodzielnie podjął decyzje w powyższym zakresie.

Mając na względzie powyższe Sąd Rejonowy uznał, że powództwo o zasądzenie kwoty 706,00 zł tytułem premii za wrzesień 2016 roku podlegało uwzględnieniu.

Sąd I instancji wskazał, że premia jest jednym ze składników wynagrodzenia za pracę. Warunki wynagradzania wynikać mogą z umowy o pracę, a ponadto w przypadku pracodawców zatrudniających co najmniej 20 osób – z układu zbiorowego pracy (art. 77 ¹ k.p.) lub regulaminu wynagradzania (art. 77 ² § 2 k.p.). U strony pozwanej obowiązuje Regulamin Wynagradzania, który określa sposób ustalania premii należnej pracownikom, wskazując, iż premia przysługuje pracownikom pozwanej zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, w każdym wymiarze czasu pracy i w pełnej wysokości za sumienne i staranne wykonywanie zadań i obowiązków wynikających z zakresu czynności pracownika i przepisów prawa pracy. Premia wypłacana jest za okres miesięczny przy wynagrodzeniu. Przedmiotowy Regulamin Wynagradzania przewiduje również możliwość obniżenia wysokości premii a także jej pozbawienia i konkretyzuje niezbędne przesłanki formalne w tym zakresie. Podobnie określały premię umowy o pracę, podpisane przez powoda – wynikało z nich, że pracownikowi przysługuje premia w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego.

Premie wypłacane pracownikom mogą mieć dwojaki charakter – premii regulaminowej oraz premii uznaniowej (która w praktyce stanowi nagrodę w rozumieniu kodeksu pracy). Premia regulaminowa jest składnikiem wynagrodzenia za pracę o charakterze roszczeniowym. Przysługuje pracownikowi w razie zajścia okoliczności opisanych w umowie o pracę, w regulaminie wynagradzania albo w innym akcie wewnętrznym obowiązującym u pracodawcy. Warunki przyznania premii regulaminowej, jej wysokość oraz termin wypłaty stanowią element stosunku pracy łączącego strony i nie cechuje ich dowolność.

Aby pracownikowi przysługiwało roszczenie o zapłatę premii, odpowiednie akty wewnętrzne pracodawcy (lub jego oświadczenia woli) powinny przewidywać z góry skonkretyzowane i zobiektywizowane warunki (wskaźniki) premiowania, które pracownik spełnia (por. wyroki Sądu Najwyższego z 29.06.2000 r., I PKN 681/99, Lex nr 1223705; z 10.06.1983 r., III PZP 25/83, OSNC 1983/12/192; z 31.03.1980 r., I PRN 138/79, Lex nr 84476). Zasady premiowania przyjęte u pracodawcy muszą w takim wypadku w sposób jednoznaczny i precyzyjny określać warunki, jakie pracownik musi spełnić, aby premię uzyskać (np. w postaci realizacji wyznaczonych mu mierzalnych zadań i celów albo w postaci uzyskania określonego wyniku sformalizowanej oceny pracowniczej). Musi z nich również wynikać w sposób ścisły i skonkretyzowany sposób ustalenia wysokości (kwoty) premii. Jeśli premia może mieć zmienną wysokość (np. mieści się w określonym przedziale kwotowym), z zasad premiowania musi czytelnie wynikać w jaki sposób zrealizowanie konkretnych wskaźników (warunków) premiowych przekłada się na określony poziom premiowania (określoną kwotę premii). Zasady premiowania powinny też określać w sposób czytelny, kiedy pracownik może utracić prawo do premii (np. poprzez wskazanie, że następuje to w razie rozwiązania stosunku pracy przed upływem okresu premiowania, w razie nałożenia kar porządkowych) oraz czy premia może być obniżona lub podwyższona, a jeśli tak, to w jaki sposób i w oparciu o jakie kryteria. Zasady premiowania w przypadku premii regulaminowych nie przewidują możliwości dowolnego (ocennego, uznaniowego) korygowania wysokości premii pracownika przez jego przełożonego, jak również nie dopuszczają dowolnego pozbawienia pracownika premii wyłącznie w oparciu o uznaniową decyzję pracodawcy.

Sąd Rejonowy wskazał, że u pozwanego obowiązuje Regulamin Wynagradzania, konkretyzujący sposób premiowania pracowników. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego regulamin wynagrodzenia jest niewątpliwie aktem normatywnym prawa pracy (art. 9 k.p.). Do jego interpretacji należy więc stosować metody wykładni przepisów prawa. Wynika z tego, że oprócz wykładni językowej dopuszczalne jest stosowanie innych metod wykładni analogicznych do wykładni aktów normatywnych powszechnego prawa pracy (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 3 sierpnia 2012 r., I PK 42/12, czy z dnia 19 marca 2008 r., I PK 235/07). Jednak wyjątkowo można odwołać się do wykładni woli stron (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2009 r., II PK 232/08, czy z dnia 26 lipca 2011 r., I PK 27/11).

Kierując się wykładnią językową w zakresie obowiązującego u pozwanego § 17 Regulaminu Wynagradzania, należy powiedzieć, że pozwany aby skutecznie pozbawić powoda premii winien zachować skonkretyzowane w tym przepisie wymogi formalne. Zgodnie bowiem z treścią § 17 ust. 1 Regulaminu Wynagradzania pracodawca obniża pracownikowi wysokość premii lub jej pozbawia całkowicie na piśmienny wniosek bezpośredniego przełożonego, zawierający uzasadnienie wraz z propozycją wysokości potrącenia premii, co też nie miało miejsca w niniejszej sprawie. Dyrektor MOSiR w Ł.- E. R. samodzielnie – co też sam przyznał- podjął decyzję w przedmiocie pozbawienia powoda premii. Bezpośrednim przełożony powoda - Zastępca Dyrektora MOSiR I. S. zeznała, iż nie składała wniosku do Dyrektora MOSiR w Ł. o pobawienie powoda premii. Zeznania te są z kolei zgodne z pozostałym materiałem dowodowym sprawy, w tym z zeznaniami pozwanego. Wobec powyższego nie została spełniona formalna przesłanka warunkująca możliwość pozbawienia powoda należnej mu premii w wysokości 20 % wynagrodzenia zasadniczego, a więc w kwocie 706 zł (3530,00 zł x 20 %). Innymi słowy powód został pozbawiony przedmiotowej premii w sposób niezgodny z prawem, dlatego też jego roszczenie w tym zakresie podlegało uwzględnieniu.

Z uwagi na zaistniałe przyczyny formalne, skutkujące niezgodnym z prawem pozbawieniem powoda premii na drodze wewnątrzzakładowej, Sąd Rejonowy uznał, że nie był władny badać merytorycznych podstaw pozbawienia pracownika przedmiotowego składnika wynagrodzenia i oddalił wniosek dowodowy strony powodowej o przeprowadzenie dowodu z umowy pomiędzy stowarzyszeniem a sponsorem.

O kosztach zastępstwa procesowego powoda Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800)

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona pozwana, zaskarżając wyrok w części, tj. w zakresie punktów 1, 3 i 4. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, w postaci art. 233 § 1 k.p.c. i przekroczenie swobodnej oceny dowodów, a to poprzez:

a) przyjęcie, że z zebranego w postępowaniu materiału wynika, iż w stanie faktycznym sprawy doszło do naruszenia zasad pozbawiania pracownika premii z uwagi na brak pisemnego wniosku bezpośredniego przełożonego powoda w tej kwestii, podczas gdy bezpośredni przełożony powoda przebywał na urlopie w czasie stwierdzenia osobiście przez Dyrektora MOSiR uchybień będących przyczyną pozbawienia premii;

b) pominięcie przy rozstrzyganiu i niepoddanie wykładni treści § 14 Regulaminu Wynagradzania obowiązującego w MOSiR, poprzez przyjęcie, że pomimo jego brzmienia i uzależnienia premii od sumiennego i należytego wykonywania obowiązków pracowniczych, powodowi przysługuje premia za miesiąc wrzesień 2016 r.;

c) przyjęcie w sposób sprzeczny z zasadami logicznego rozumowania, że dla skutecznego pozbawienia powoda premii w stanie faktycznym sprawy konieczny był pisemny wniosek bezpośredniego przełożonego, co oznaczałoby, że przebywająca na urlopie I. S. musiałaby wnieść do Dyrektora MOSiR tenże wniosek do niego samego na podstawie informacji pozyskanych przez Dyrektora, co w warunkach sprawy nie znajduje uzasadnienia;

d) nieuzasadnione pominięcie wszystkich pozostałych dowodów świadczących niezbicie o tym, że przyczyny pozbawienia powoda premii były rzeczywiste i poważne - w tym zeznań samego powoda, który nie zaprzeczył, że był obecny w pracy podczas wprowadzania na teren hali sportowej przy ul. (...) pojazdu samochodowego należącego do sponsora stowarzyszenia wynajmującego halę;

2. naruszenie przepisów postępowania które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, w postaci art. 328 § 2 k.p.c poprzez pominięcie w uzasadnieniu wyroku wyjaśnienia odmowy mocy dowodowej § 14 Regulaminu Wynagradzania, określającego przesłanki nabycia prawa do premii i niepoddania go wykładni w żadnym zakresie, co czyni sprawę nierozpoznaną;

3. naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 772 § 2 k.p., poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że wyłącznie kryteria formalne określają podstawę do przyznania premii jako składnika wynagrodzenia, podczas gdy zgodnie z tym przepisem w Regulaminie Wynagradzania uzależniono materialnie premię od sumiennego i należytego wykonywania obowiązków pracowniczych.

W związku z powyższymi zarzutami, z uwagi na zaniechanie przez Sad I instancji zbadania przesłanek nabycia przez powoda prawa do premii za wrzesień 2016 r., strona podniosła zarzut nierozpoznania przez Sąd I instancji istoty sprawy.

Przy uwzględnieniu powyższego, wniosła o:

1. uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a w razie nie uznania zarzutu nierozpoznania istoty sprawy za nieuzasadniony – wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie w całości powództwa G. R. o zasądzenie premii w kwocie 706,00 zł za miesiąc wrzesień 2016 r, wraz z odsetkami od dnia 1 października 2016 r.

2. zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za I i II instancję- według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasadzenie kosztów procesu za II instancję.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd pierwszej instancji wydał trafne orzeczenie, znajdujące oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym i obowiązujących przepisach prawa.

Sąd Okręgowy w pełni aprobuje ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i przyjmuje je za własne, podziela również wywody prawne zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, nie znajdując żadnych podstaw do jego zmiany bądź uchylenia.

W myśl art. 233 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Oznacza to, że wszystkie ustalone w toku postępowania fakty powinny być brane pod uwagę przy ocenie dowodów, a tok rozumowania sądu powinien znaleźć odzwierciedlenie w pisemnych motywach wyroku. Przepis ten daje wyraz obowiązywaniu zasady swobodnej oceny dowodów. Swobodna ocena dowodów odnosi się do wyboru określonych środków dowodowych i do sposobu ich przeprowadzenia. Mają być one ocenione konkretnie i w związku z całym zebranym materiałem dowodowym. Ramy swobodnej oceny dowodów wyznaczone są wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 1999 roku, sygn. akt: II UKN 685/98, OSNAPUiS 2000 nr 17, poz. 655).

Sąd może oprzeć swe przekonanie jedynie na dowodach prawidłowo przeprowadzonych, a ocena dowodów musi być dokonana na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego. Sąd musi ocenić wszystkie przeprowadzone dowody oraz uwzględnić wszelkie towarzyszące im okoliczności, które mogą mieć znaczenie dla oceny mocy i wiarygodności tych dowodów. Sąd zobowiązany jest przeprowadzić selekcję dowodów, wybierając te, na których się oparł i ewentualnie odrzucić inne, którym odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Przez moc dowodową rozumie się przy tym siłę przekonania, jaką uzyskał sąd wskutek przeprowadzenia określonych dowodów o istnieniu lub nieistnieniu faktu, którego one dotyczyły. Ocena wiarygodności dowodu zależy od środka dowodowego. Sąd, oceniając wiarogodność decyduje o tym, czy określony środek dowodowy, ze względu na jego indywidualne cechy i obiektywne okoliczności, zasługuje na wiarę, czy też nie. Uważa się także, iż granice swobodnej oceny dowodów warunkuje czynnik ideologiczny, tj. poziom świadomości prawnej sędziego oraz obowiązujące w danym momencie poglądy na sądowe stosowanie prawa (por. T. Ereciński. Jacek Gudowski. Maria Jędrzejewska - "Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz", Część I, Wyd. LexisNexis).

W ocenie Sądu Okręgowego dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zgromadzonego w postępowaniu materiału dowodowego jest prawidłowa.

Sąd pierwszej instancji odniósł się do wszystkich zgromadzonych w postępowaniu dowodów i dokonał ich prawidłowej oceny. Zastosowane kryteria oceny nie budzą zastrzeżeń co do ich prawidłowości.

Zarzuty skarżącego sprowadzają się w zasadzie jedynie do polemiki ze stanowiskiem Sądu i interpretacją dowodów dokonaną przez ten Sąd i jako takie nie mogą się więc ostać. Apelujący zaledwie przeciwstawia ocenie dokonanej przez Sąd pierwszej instancji swoją analizę zgromadzonego materiału dowodowego.

W szczególności Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej analizy treści obowiązującego u strony pozwanej Regulaminu Wynagradzania, zgodnie z którym ( § 14) w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, tworzy się fundusz premiowy, w wysokości 20% Funduszu Płac, z przeznaczeniem na premię dla pracowników MOSiR. Premiowaniem są objęci pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę, w każdym wymiarze czasu pracy. Premia przysługuje w pełnej wysokości za sumienne i staranne wykonywanie zadań i obowiązków wynikających z zakresu czynności pracownika i przepisów prawa pracy. Premia wypłacana jest za okres miesięczny przy wynagrodzeniu. Zgodnie z § 15 Regulaminu Wynagradzania wysokość premii można obniżyć lub jej pozbawić w całości, w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających w ocenie pracodawcy jej obniżenie lub całkowite pozbawienie. Zgodnie z § 16 obniżenie lub pozbawienie premii może mieć miejsce niezależnie od udzielenia pracownikowi kar regulaminowych. Zgodnie zaś z § 17 Regulaminu Wynagradzania pracodawca obniża pracownikowi wysokość premii lub jej pozbawia całkowicie na piśmienny wniosek bezpośredniego przełożonego, zawierający uzasadnienie wraz z propozycją wysokości potrącenia premii. Pracodawca powiadamia pracownika o decyzji dotyczącej obniżenia lub pozbawienia premii w formie pisemnej. Od decyzji Dyrektora przysługuje pracownikowi odwołanie, złożone w terminie 3 dni od daty otrzymania zawiadomienia. Odwołanie rozpatrywane jest niezwłocznie, po uprzednim zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika organizacji związkowej. Od decyzji Dyrektora o nieuwzględnieniu odwołania, przysługuje odwołanie do Sądu Pracy.

W ocenie Sądu Okręgowego zapis § 17 jest na tyle istotny, że jego niewypełnienie powoduje brak możliwości pozbawienia pracownika premii. Stanowi on bowiem rodzaj ochrony pracownika przed niezasadnym pozbawieniem premii. Rolą bezpośredniego przełożonego, a więc osoby , która sprawuje bezpośrednio nadzór nad pracownikiem i w związku z tym zna go najlepiej, jest ocena, czy w danych okolicznościach istnieje podstawa do obniżenia premii i o ile.

W przedmiotowej sprawie z takim wnioskiem nie wystąpił bezpośredni przełożony, co było pomiędzy stronami bezsporne.

Aktualnie skarżący podnosi, że bezpośredni przełożony powoda przebywał na urlopie wypoczynkowym, zatem dyrektor – będący obserwatorem sytuacji, samodzielnie mógł i zadecydował o pozbawieniu pracownika premii. W ocenie Sądu Okręgowego okoliczność ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, bowiem regulamin w tym zakresie nie przewiduje żadnych wyjątków. A skoro tak, ten brak formalny spowodował, że powód w sposób wadliwy został pozbawiony prawa do premii.

W związku z tym, że pracodawca przewidział, zgodnie z treścią art. 77 ² § 2 kp , taki tryb pozbawienia prawa do premii – musi on zostać wyczerpany w całości, aby skutecznie pozbawić pracownika do premii.

Z uwagi na zaistniałe przyczyny formalne, skutkujące niezgodnym z prawem pozbawieniem powoda premii na drodze wewnątrzzakładowej, Sąd Rejonowy uznał zatem prawidłowo, że nie był władny badać merytorycznych podstaw pozbawienia pracownika przedmiotowego składnika wynagrodzenia, a zatem okoliczności wynikających z § 14 przedmiotowego regulaminu, na co wskazał w treści uzasadnienia.

Wobec powyższego niezasadne są zarzuty w zakresie art. 328§ 2 kpc i art. art. 77 ² § 2 kp.

Zgodnie bowiem z art. 328 kpc uzasadnienie wyroku powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Stosownie do treści przepisu art. 328 § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku powinno przede wszystkim zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: przedstawienie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, przyczyn dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. Musi tu być wskazany tok rozumowania sądu i to w taki sposób, żeby można było skontrolować słuszność tego rozumowania i jego zgodność z materiałem dowodowym. Powinno ono zawierać wyjaśnienie podstawy prawnej zapadłego w sprawie rozstrzygnięcia z przytoczeniem przepisów prawa i wskazywać, dlaczego dany pogląd prawny sąd uznaje za trafny i z jakich powodów, a dlaczego odrzucił inne możliwości zakwalifikowania danego stanu faktycznego w odniesieniu do innego przepisu albo przepisów. Uzasadnienie wyroku ma dać wyczerpującą i logiczną odpowiedź na pytanie, dlaczego właśnie taki, a nie inny wyrok został wydany./tak SA w Łodzi z dnia 24 maja 2016 r, III AUa 906/15 LEX nr 2071305/

Zarzut naruszenia art. 328 k.p.c., może odnieść skutek wtedy, gdy z uwagi na wadliwość uzasadnienia zaskarżony wyrok nie poddaje się kontroli instancyjnej./tak SA w Katowicach w wyroku z dnia 30 czerwca 2016 r. V ACa 914/15, LEX nr 2081573/.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do przyjęcia tego zarzutu jako zasadnego. W treści uzasadnienia zawarte są wszystkie wymagane elementy, określone w art. 328 kpc. Sąd Rejonowy uwzględnił w stanie faktycznym istnienie Regulaminu Wynagradzania, następnie przeanalizował jego treść i ostatecznie ocenił uprawnienie powoda do premii w związku z niespełnieniem warunków formalnych pozbawienia prawa do premii.

Wobec powyższego niezasadny okazał się zarzut nierozpoznania istoty sprawy (art. 386 § 4 kpc). Według orzeczenia SN z dnia 16 lipca 1998 r., I CKN 804/97 (LEX nr 151644), nierozpoznanie istoty sprawy oznacza nierozpoznanie merytoryczne zgłoszonych w sprawie roszczeń. W wyroku z dnia 11 marca 1998 r., III CKN 411/97 (LEX nr 1228369), Sąd Najwyższy przyjął, że nierozpoznanie istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 oznacza niewyjaśnienie i pozostawienie poza oceną okoliczności faktycznych, stanowiących przesłanki zastosowania normy prawa materialnego, będącej podstawą roszczenia.

Jeszcze raz podkreślić należy, że Sąd Rejonowy uwzględnił w stanie faktycznym istnienie Regulaminu Wynagradzania, następnie przeanalizował jego treść i ostatecznie ocenił uprawnienie powoda do premii w związku z niespełnieniem warunków formalnych pozbawienia prawa do premii. Brak było zatem podstaw do oceny merytorycznej podjętej przez pracodawcę decyzji w świetle § 14 Regulaminu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd, na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postepowania – kosztach zastępstwa procesowego za II instancję strony powodowej, Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800 ze zmianą wynikającą rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie /Dz.U. 2016 poz. 1668/ - § 2 pkt. 2, § 9 ust. 1 pkt.2 § 10 ust. 1 pkt.1.

Przewodnicząca: Sędziowie:

A.L