VIII U 6/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2024-05-10

Sygn. akt VIII U 6/24

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31.10.2023 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. stwierdził, że R. K. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) Sp. z o.o. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od 21.01.2013 r. do 30.04.2023 r.

ZUS jednocześnie określił podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne dla R. K. z tytułu zawartej umowy o pracę z płatnikiem składek (...) Sp. z o.o.:

Miesiąc/rok

Kod

ubezpieczenia

Podstawa wymiaru składek

na ubezpieczenia

na

ubezpieczenie

Emerytalne i rentowe

Chorobowe

Wypadkowe

Zdrowotne

01-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2013

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2014

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2015

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2016

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2017

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2018

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2019

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2020

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2021

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

05-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

06-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

07-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

08-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

09-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

10-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

11-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

12-2022

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

01-2023

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

02-2023

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

03-2023

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

04-2023

(...)

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

0,00 zł

W uzasadnieniu ZUS wskazał, że R. K. od 18.01.2013 r. posiada 98% udziałów w (...) SP. Z O. O., pozostałe 2% posiada J. Z.. Według ZUS proporcja udziałów, którymi dysponują wskazani wspólnicy decyduje o tym, że J. Z. posiadała marginalny wpływ na funkcjonowanie spółki. Z tej perspektywy jej udział w kapitale zakładowym spółki uznać należało zdaniem ZUS za znikomy (1/49 udziałów) w tym sensie, że jako udziałowiec mniejszościowy jest w istocie udziałowcem iluzorycznym. W związku z tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że w sytuacji posiadania przez jednego wspólnika zdecydowanej większości udziałów, a przez drugiego udziałów o charakterze marginalnym, z perspektywy norm prawa ubezpieczeń społecznych tego rodzaju spółkę należy traktować jak spółkę jednoosobową, w której jedyny udziałowiec nie może pozostawać w stosunku pracy ze spółką ze względu na brak elementów konstrukcyjnych właściwych dla stosunku pracy.

(decyzja – k. 357-366 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołania od w/w decyzji wniósł płatnik składek (...) Sp. z o.o. oraz ubezpieczony R. K. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej uchylenie oraz orzeczenie co do istoty sprawy, tj. stwierdzenie, iż R. K. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnym, rentowym, chorobowym oraz wypadkowym w okresie od 21 stycznia 2013 r. do 30 kwietnia 2023 r., ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, a także zasądzenie od ZUS na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według nor przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

Zaskarżonej decyzji zarzucili:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 2 k.p. oraz 22 k.p. przez ich błędną wykładnię, polegającą na uznaniu, iż nie jest dopuszczalne zawiązanie stosunku pracy przez wspólnika sp. z o.o. posiadającego przeważającą większość udziałów, a w konsekwencji uznanie, że w okresie objętym zaskarżoną decyzją R. K. nie pozostawał w stosunku pracy z (...) Sp. z o.o. i tym samym nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnym, rentowym, chorobowym oraz wypadkowym w okresie od 21 stycznia 2013 r. do 30 kwietnia 2023 r.

W uzasadnieniu odwołujący podkreślili, że kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, którego był stroną wymagał, aby w spółce zatrudniony był lekarz i od tego warunku uzależniona była ważność zawartego kontraktu. Realizując swoje obowiązki pracownice R. K. umożliwiał i nadal umożliwia spółce wywiązywanie się z zawartego z NFZ kontraktu.

(odwołanie – k. 3-6, k. 3-5 w aktach o sygn. VIII U 7/24 załączonych do sprawy)

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie, argumentując, jak w zaskarżonej decyzji. Nadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Dalej ZUS wskazał, że wyrok SN, na który odwołujący powoływali się w odwołaniach pochodzi z 2015 roku. Od tego momentu jak podał orzecznictwo sądowe wykluczyło stosunek pracy między wspólnikiem a spółką w sytuacji gdy wspólnik posiada większość udziałów i dodatkowo jest członkiem zarządu. Odnosząc się do przywołanego orzeczenia Sądu Najwyższego ZUS wskazał, że R. K. nie spełnia części przywołanych tam warunków umożliwiających zatrudnienie wspólnika. Dotyczy to angażowania się w bieżącą działalność zarządczą spółki - jest cały czas prezesem zarządu. Dotyczy to braku podlegania osobom zarządzającym spółką lub kierującym poszczególnymi działami spółki - w spółce brak jest takich osób. Wymóg ze strony NFZ nie jest decydujący dla przesądzenia czy możliwa jest umowa o pracę.

(odpowiedź na odwołanie – k. 8-8 verte, k. 14-14 verte w aktach o sygn. VIII U 7/24 załączonych do sprawy)

Postanowieniem z dnia 12.01.2024 r. sąd na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawę o sygn. akt VIII U 7/24 ze sprawą o sygn. akt VIII U 6/24 i obie sprawy rozpoznał łącznie pod numerem sprawy o sygn. akt VIII U 6/24.

(postanowienie – k. 18 w aktach o sygn. VIII U 7/24 załączonych do sprawy)

Strony podtrzymały swoje stanowiska do końca procesu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka (...) SP. z o.o. została zawiązana 5.01.2012 r. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 23.01.2012 r. Przedmiotem działalności Spółki jest działalność fizjoterapeutyczna - udzielanie świadczeń zdrowotnych: porad lekarskich rehabilitacyjnych i wykonywanie zabiegów fizjoterapeutycznych.

Od początku istnienia spółki prezesem zarządu jest R. K..

Początkowo R. K. posiadał 50 udziałów o łącznej wartości nominalnej 5000,00 zł i był jedynym wspólnikiem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Kapitał zakładowy spółki nie zmieniał się i wynosi 5000,00 zł.

(wypisy z KRS – k. 27-41, akt założycielski spółki z dnia 5.01.2012 r. – k. 43-53 załączonych do sprawy akt organu rentowego, wypisy z KRS – k. 19, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu 19.04.2024 r. e-protokół (...):03:31 – 00:09:31 – płyta CD – k. 43 w związku z rozprawą z dnia 12.03.2024 r. e-protokół (...):03:02 – 00:12:03 – płyta CD – k. 32)

Następnie wnioskodawca notarialną umową darowizny z dnia 18.01.2013 r. zbył 1 udział - o wartości nominalnej 100,00 zł, na rzecz J. Z. i tym samym posiadał 49 udziałów w spółce o wartości 4900,00 zł.

(umowa darowizny udziałów – k. 55-57 załączonych do sprawy akt organu rentowego, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu 19.04.2024 r. e-protokół (...):03:31 – 00:09:31 – płyta CD – k. 43 w związku z rozprawą z dnia 12.03.2024 r. e-protokół (...):03:02 – 00:12:03 – płyta CD – k. 32)

Uchwałą nr 1 z dnia 18.01.2013 r. zgromadzenie wspólników (...) Sp. z o. o. ustanowiło J. Z. pełnomocnikiem Spółki do zawarcia umów, aneksów oraz innych wymaganych dokumentów z członkiem Zarządu Spółki (...).

(uchwała – k. 59 załączonych do sprawy akt organu rentowego, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu 19.04.2024 r. e-protokół (...):03:31 – 00:09:31 – płyta CD – k. 43 w związku z rozprawą z dnia 12.03.2024 r. e-protokół (...):03:02 – 00:12:03 – płyta CD – k. 32 )

W dniu 21.01.2013 r. pomiędzy spółką (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez pełnomocnika spółki (...), a R. K. została zawarta pisemna umowa o pracę na czas nieokreślony od 21.01.2013 r., na podstawie której R. K. został zatrudniony na stanowisku lekarza w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem brutto 3500 zł.

Kolejnymi aneksami do w/w umowy o pracę strony zmieniły łączącą je umowę w zakresie wysokości wynagrodzenia przysługującego R. K. oraz wymiaru czasu pracy.

(umowa o pracę – k. 69, aneksy – k.71-85 załączonych do sprawy akt organu rentowego, umowa o pracę, aneksy - część A akt osobowych załączonych do sprawy, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu 19.04.2024 r. e-protokół (...):03:31 – 00:09:31 – płyta CD – k. 43 w związku z rozprawą z dnia 12.03.2024 r. e-protokół (...):03:02 – 00:12:03 – płyta CD – k. 32 )

W ramach umowy o pracę R. K. prowadził konsultacje pacjentów w poradni KINEZA, codziennie, w godzinach ustalonych w zależności od potrzeb. Za wykonaną pracę otrzymywał wynagrodzenie.

J. Z. nadzorowała pracę R. K., zatwierdzała listy obecności, wnioski urlopowe ubezpieczonego (własnoręczne podpisy), uczestniczyła w zgromadzeniach wspólników spółki (...) Sp. z o. o., na których to omawiane były kwestie i podejmowane decyzje dot. działalności spółki.

Zatrudnienie lekarza specjalisty związane było z wymogami jakie NFZ stawiał spółce w związku z realizacją kontraktu, którego była stroną. Jakiekolwiek zastrzeżenia nigdy nie były zgłaszane do tegoż kontraktu.

(listy obecności – k. 257-338 załączonych do sprawy akt organu rentowego, aneks do umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej – k. 8, wnioski w kopercie – k. 12 w aktach o sygn. VIII U 7/24 załączonych do sprawy, zeznania wnioskodawcy na rozprawie w dniu 19.04.2024 r. e-protokół (...):03:31 – 00:09:31 – płyta CD – k. 43 w związku z rozprawą z dnia 12.03.2024 r. e-protokół (...):03:02 – 00:12:03 – płyta CD – k. 32)

Odtworzone powyżej okoliczności faktyczne Sąd oparł na powołanych dokumentach, których autentyczności nie była kwestionowana przez strony, a i Sąd nie znalazł powodów by czynić to z urzędu.

Sąd oparł się także na zeznaniach wnioskodawcy R. K., których wartości dowodowej pozwany ZUS w toku postępowania nie podważał. Złożone przez niego zeznania razem z dostępną dokumentacją dotyczącą przedmiotowej Spółki tworzą spójną, logiczną całość, wobec czego Sąd uznał je za wiarygodne.

S ąd Okręgowy w Ł. zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Rozważania w niniejszej sprawie należy jednak rozpocząć od przypomnienia, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w myśl art. 476 § 2 k.p.c. w związku z art. 477 9 k.p.c., determinuje w pierwszej kolejności przedmiot decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu ubezpieczeń społecznych, a w drugim rzędzie zakres odwołania od tej decyzji (wyroki Sądu Najwyższego z 14.03.2013 r., I UK 555/12, z 23.04.2010 r., II UK 309/09, z 8.02.2010 r., III UK 75/09, z 9.09.2010 r., II UK 84/10 oraz z 7.03.2006 r., I UK 195/05). Rozpoznając odwołanie od decyzji organu rentowego, sąd ubezpieczeń społecznych rozstrzyga o zasadności odwołania w granicach wyznaczonych z jednej strony zakresem samego odwołania, a z drugiej treścią zaskarżonej decyzji. Z drugiej strony wskazuje się w orzecznictwie, że odwołanie pełni rolę pozwu, stąd też niezwykle istotnym jest właściwe określenie zgłoszonego przez stronę żądania celem objęcia tego żądania rozpoznaniem i rozstrzygnięciem sądu.

Zasadniczym celem postępowania odwoławczego nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania przed organem rentowym, lecz merytoryczne rozstrzygnięcie o żądaniach stron.

Odnosząc się do żądania skarżących dotyczącego uchylenia zaskarżonej decyzji należy wskazać, że rodzaje rozstrzygnięć w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych zostały wskazane w art. 477 14 k.p.c.

Uchylenie zaskarżonej decyzji na podstawie art. 477 14 § 2 1 k.p.c. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania pozwanemu organowi, nie jest możliwe w realiach badanej sprawy, albowiem decyzja ta nie została wydana z rażącym naruszeniem przepisów o postępowaniu przed ZUS.

Przechodząc do merytorycznej oceny zasadności odwołania wskazać należy, że z poczynionych ustaleń wynika, że początkowo bezspornie R. K. posiadał 50 udziałów o łącznej wartości nominalnej 5000,00 zł i był jedynym (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, od 18.01.2013 r. posiadał 98 % udziałów w spółce, zaś drugi mniejszościowy wspólnik – J. Z. posiadała 2 % udziałów w spółce.

Przypomnieć należy, że w ocenie ZUS przekazanie drugiemu udziałowcowi z dniem 18.01.2013 r. zaledwie 1 udziału spółki o wartości nominalnej 100 zł miało jedynie na celu upozorowanie spółki (...) na spółkę wieloosobową, a w rzeczywistości wspólnik mniejszościowy był wspólnikiem iluzorycznym. Wobec czego zdaniem pozwanego, spółkę (...) należało traktować jak spółkę jednoosobową, w której jedyny udziałowiec nie może pozostawać w stosunku pracy ze spółką ze względu na brak elementów konstrukcyjnych właściwych dla stosunku pracy.

Sąd Okręgowy zważył, że zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2024.0.497), za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 5 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoba prowadząca pozarolniczą działalność obowiązkowo podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu.

W myśl art. 13 pkt 4 tej ustawy, obowiązek tych ubezpieczeń trwa od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone.

W przypadku wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością obowiązek ubezpieczeń społecznych powstaje od dnia uzyskania statusu wspólnika tej spółki i istnieje do dnia utraty tego statusu, o ile nie zachodzą przesłanki, z których wynikałoby ustanie obowiązku podlegania z tego tytułu. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji okoliczność, że po zarejestrowaniu jej w KRS nie prowadzi działalności, do której prowadzenia została powołana. Podobnie, na obowiązek ubezpieczeń osoby prowadzącej pozarolniczą działalność nie ma również wpływu okoliczność braku osiągania przychodów z tej działalności.

Wysokość należności na ubezpieczenia społeczne reguluje art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.

Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt l c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2024.0.146), obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą.

Zgodnie z art.79, 79a, 81 ust.2, 2b-2h, 2j-21, 2n-2o, 2z,za,zb 2y, 8 pkt. 1 la, art. 82 ust. 2c-2h ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1285) oraz na podstawie ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) od 1 stycznia 2022 r. składka na ubezpieczenie zdrowotna jest uzależniona od formy opodatkowania i ewentualnie od dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Problematyka skutecznego zawarcia stosunku pracy z członkiem zarządu spółki kapitałowej będącego jednocześnie wspólnikiem w tej spółce została szeroko wyjaśniona w judykaturze i nie stanowi nowego problemu prawnego.

Szczegółowo tę problematykę omówił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 listopada 2021 r., (...) 82/21 (LEX nr 3275201). Stwierdził w nim, że w dotychczasowym orzecznictwie dopuszcza się pracownicze zatrudnianie wspólników wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością na stanowiskach członków zarządu.

Orzecznictwo Sądu Najwyższego dopuszcza także zatrudnienie wspólników wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umów o pracę na stanowiskach wykonawczych, gdyż w takim przypadku wspólnika nie można traktować jako podmiotu, którego praca polega na obrocie jego własnym kapitałem (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 16 grudnia 2008 r., I UK 162/08, Monitor Prawa Pracy 2009 nr 5, s. 268-271; z dnia 9 czerwca 2010 r., II UK 33/10, LEX nr 598436; z dnia 12 maja 2011 r., II UK 20/11, OSNP 2012 nr 11-12, poz. 145; z dnia 13 listopada 2013 r., I PK 94/13, OSNP 2015 Nr 1, poz. 4; z dnia 16 października 2018 r., I UK 115/18, OSNP 2019 Nr 5, poz. 61).

W przypadku zatrudnienia wspólników spółek kapitałowych pełniących w tych spółkach funkcje zarządcze, decydujące znaczenie dla oceny charakteru stosunku prawnego łączącego spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z jej wspólnikiem i członkiem zarządu ma treść tego stosunku i warunki jego realizacji. Tak w judykaturze, jak i doktrynie prawa pracy podkreśla się, że stosunek pracy, zdefiniowany w art. 22 § 1 k.p., jest stosunkiem prawnym starannego działania, którego konstytutywnymi cechami są: dobrowolne, osobiste, odpłatne świadczenie pracy w sposób ciągły, w warunkach podporządkowania pracownika pracodawcy, który ponosi wszelkie ryzyka związane z zatrudnieniem pracownika. Dla objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi istotne jest zatem, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych.

Zasadnicze znaczenie w procesie sądowego badania, czy dany stosunek prawny jest stosunkiem pracy, ma ustalenie faktyczne, czy praca wykonywana w ramach analizowanego stosunku prawnego rzeczywiście ma cechy wymienione w art. 22 § 1 k.p. W tym celu bada się okoliczności i warunki, w jakich dana osoba wykonuje czynności na rzecz innego podmiotu prawa i dopiero w wyniku tego badania (poczynienia stosownych ustaleń) rozstrzyga się, czy czynności te świadczone są w warunkach wskazujących na stosunek pracy.

Dla objęcia wspólnika ubezpieczeniami społecznymi konieczne jest tylko to, aby wykreowany umową stosunek pracy był rzeczywiście realizowany i by nosił cechy kategorialne wynikające z art. 22 § 1 k.p., w tym podporządkowanie pracownicze (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2017 r., II UK 451/16, LEX nr 2427158). Należy zatem uznać, że członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykonujący swoje obowiązki na podstawie stosunku prawnego, w tym nawiązanego w sposób dorozumiany, spełniającego kryteria określone w art. 22 k.p., podlega ubezpieczeniom społecznym jako pracownik, nawet gdy jest wspólnikiem tej spółki (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych).

Godzi się też wspomnieć, że status pracowniczy osób sprawujących funkcje organów zarządzających zakładami pracy (w tym także funkcję członka zarządu spółki) nie wynika z faktu spełniania przez te osoby wszystkich cech stosunku pracy z art. 22 § 1 k.p., lecz z decyzji ustawodawcy o włączeniu tych osób do kategorii pracowników, mimo braku podporządkowania kierownictwu pracodawcy pojmowanego w tradycyjny sposób. Osoba zarządzająca spółką kapitałową może być zatrudniona na podstawie stosunku pracy, w którym wykonywanie pracy podporządkowanej ma cechy specyficzne, odmienne od "zwykłego" stosunku pracy. Hierarchiczne podporządkowanie w takiej sytuacji ustępuje bowiem podporządkowaniu autonomicznemu, polegającemu na wyznaczeniu zadań bez ingerowania w sposób ich wykonania. W takim systemie podporządkowania pracodawca określa godziny czasu pracy i wyznacza zadania, natomiast sposób ich realizacji pozostawiony jest pracownikowi.

W modelu "autonomicznego" podporządkowania pracowniczego osoby zarządzającej zakładem pracy, podległość wobec pracodawcy (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) wyraża się w respektowaniu uchwał wspólników i wypełnianiu obowiązków płynących z Kodeksu spółek handlowych. Nawet w przypadku wspólników wieloosobowych spółek kapitałowych przyjmuje się, że ich praca nie polega na obrocie wyłącznie własnym kapitałem w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie dochodzi do połączenia pracy i kapitału. Nie jest to więc szczególna forma prowadzenia działalności gospodarczej na "własny" rachunek, oddzielona przez konstrukcję (fikcję) osoby prawnej od osobistego majątku wspólnika. Praca taka wykonywana jest na rzecz i ryzyko odrębnego podmiotu prawa - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Także wynagrodzenie nie jest pokrywane wyłącznie z kapitału tego wspólnika. Spółka kapitałowa jest odrębną osobą prawną, a jednocześnie samodzielnym przedsiębiorcą. Z posiadaniem udziałów lub akcji nie wiąże się obowiązek świadczenia pracy. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie jak spółka akcyjna, ma odrębny byt prawny, to należy oddzielić prawa i obowiązki jej wspólnika wynikające z udziału kapitałowego (wkładu) w spółce od zatrudnienia w niej tego wspólnika jako pracownika. Pracodawcą jest więc spółka (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2017 r., II UK 451/16, LEX nr 2427158).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dopuszcza się pracownicze zatrudnianie na stanowiskach członków zarządu wspólników wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2022 r., I (...) 68/21, L. i przytoczone w nim orzecznictwo). Możliwe jest także zatrudnienie wspólników wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umów o pracę na stanowiskach wykonawczych, gdyż w takim przypadku wspólnika nie można traktować jako podmiotu, którego praca polega na obrocie jego własnym kapitałem. Szczegółowo tę problematykę omówił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 listopada 2021 r., (...) 82/21 (LEX nr 3275201), podkreślając, że w orzecznictwie objęcie ubezpieczeniem pracowniczym wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością wykluczone jest tylko w stosunku do tych wspólników, którzy są jedynymi lub - z uwagi na posiadanie znaczącej liczby udziałów - niemal jedynymi udziałowcami. W takich przypadkach bowiem status wykonawcy pracy (pracownika) zostaje "wchłonięty" przez status właściciela kapitału (pracodawcy). Inaczej mówiąc, tam gdzie status pracownika (wykonawcy pracy) zostaje zdominowany przez status właścicielski, nie może być mowy o zatrudnieniu w ramach stosunku pracy wspólnika, który w takiej sytuacji wykonuje czynności (nawet typowo pracownicze) na rzecz samego siebie (we własnym interesie) i na swoje własne ryzyko produkcyjne, gospodarcze i socjalne.

W postanowieniu z dnia 10 czerwca 2021 r., (...) 118/21, (LEX nr 3316927) Sąd Najwyższy zauważył, że w przypadku czynności wykonywanych przez jedynego wspólnika na rzecz spółki w ramach zatrudnienia pracowniczego należy odmówić nadania tym czynnością cech pracowniczego zatrudnienia. Przede wszystkim, elementami, bez istnienia których stosunek prawny nie może być uznany za stosunek pracy są:

1) osobiste wykonywanie przez osobę zatrudnioną pracy zarobkowej (za wynagrodzeniem),

2) "ryzyko" socjalne, produkcyjne i gospodarcze (ekonomiczne) podmiotu zatrudniającego,

3) warunki podporządkowania kierownictwu tego podmiotu.

O takim podporządkowaniu nie może być mowy w sytuacji występowania tej samej osoby fizycznej równocześnie w kilku różnych rolach, a mianowicie w roli jedynego wspólnika (jedynego udziałowca), a więc właściciela kapitału oraz w charakterze pracownika spółki, którego obowiązki w istocie pokrywają się z zadaniami należącymi do zarządu spółki.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się natomiast, że dozwolone jest zatrudnienie wspólników dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym także na stanowiskach zarządczych, gdy z ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności rzeczywiście realizowanego stosunku prawnego, na podstawie którego wspólnik wykonywał czynności na rzecz spółki, wynikało, że był on poddany zarówno ekonomicznej zależności od swojego pracodawcy, jak i formalnemu nadzorowi sprawowanemu przez zgromadzenie wspólników, na którym podjęcie uchwał wymagało uzyskania takiej kwalifikowanej większości głosów, że posiadane przez wspólnika-zarządcę udziały własnościowe, jako wspólnika większościowego, nie dawały mu statusu wspólnika dominującego, który mógłby samodzielnie decydować w sprawach istotnych dla spółki (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2008 r., I UK 162/08, M.P.Pr. 2009 nr 5, s. 268- 271). Z kolei dopuszczalność zatrudnienia pracowniczego wspólników w dwuosobowej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością na stanowiskach specjalistycznych motywowana jest tym, że znajomość spraw spółki, potencjał intelektualny, doświadczenie, związanie kapitałowe, predestynują do zatrudnienia wspólnika w spółce jako pracownika. W przeciwnym razie należałoby zatrudnić osobę trzecią (wyrok Sądu Najwyższego z 9 czerwca 2010 r., II UK 33/10, LEX nr 598436).

Jednakże za niedopuszczalne Sąd Najwyższy uznał, by większościowy udziałowiec dwuosobowej spółki z o.o., będący jej jednoosobowym zarządem, mający 99 spośród 100 udziałów tej spółki, mógł być uznany za jej pracownika dlatego, że prowadzi to do sytuacji, w której społeczny status wykonawcy pracy staje się dla danej osoby jedynie funkcjonalnym elementem jej statusu właściciela spółki, służąc jej kompleksowej obsłudze, a więc do sytuacji, w której dochodzi do swoistej symbiozy pracy i kapitału, sprzecznej z aksjologią prawa pracy i prawa ubezpieczeń społecznych, opartą co do zasady na założeniu oddzielania kapitału oraz pracy. Jedyny lub niemal jedyny wspólnik spółki z o.o. nie podlega zatem pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu (postanowienie Sądu Najwyższego: z dnia 22 czerwca 2021 r., (...) 186/21, LEX nr 331727 i z dnia 5 marca 2020 r., III UK 82/19, LEX nr 3168960). Dlatego z perspektywy prawa ubezpieczeń społecznych spółkę ze wspólnikiem dominującym należy traktować jak spółkę jednoosobową (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 sierpnia 2011 r., I UK 8/11, z glosą A. Piszczek i W. Szlawskiego, Monitor Prawniczy 2012 nr 17, s. 941).

W realiach rozpoznawanej sprawy nie mamy jednak do czynienia z tego rodzaju w/w podobną sytuacją. Sąd Okręgowy w n/n sprawie przeprowadził postępowanie dowodowe, w ramach którego zbadał rolę drugiego mniejszościowego w spornym okresie wspólnika Spółki z o.o. - (...) i na podstawie zebranych dowodów, których wiarygodności pozwany nie podważał, ustalił, że mniejszościowy wspólnik nie był wspólnikiem iluzorycznym, jak twierdził ZUS, lecz przez cały czas wspólnik ten uczestniczył w prowadzeniu działalności tejże Spółki. J. Z. uczestniczyła w zgromadzeniach wspólników spółki (...) Sp. z o. o., na których to omawiane były kwestie i podejmowane decyzje dot. działalności spółki. J. Z. zatwierdzała listy obecności, wnioski urlopowe ubezpieczonego (własnoręczne podpisy). Ponadto uchwałą z dnia 18.01.2013 r. zgromadzenie wspólników (...) Sp. z o. o. ustanowiło J. Z. pełnomocnikiem Spółki do zawarcia umów, aneksów oraz innych wymaganych dokumentów z członkiem Zarządu Spółki (...). Tym samym nie można a priori wykluczyć dopuszczalności zawarcia w dniu 21.01.2013 r. stosunku pracy między R. K., a spółką (...) Sp. z o.o. reprezentowaną przez pełnomocnika spółki (...). Z ustaleń faktycznych wynika, że R. K. na stanowisku lekarza miał ustalone miejsce i czas świadczenia pracy. Za wykonaną pracę otrzymywał wynagrodzenie. W ocenie sądu, praca R. K. wykonywana była na rzecz i ryzyko odrębnego podmiotu – spółki. Sąd przychylił się także do argumentacji odwołujących o tym, że kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, którego płatnik składek był stroną wymagał, aby w spółce zatrudniony był lekarz i od tego warunku uzależniona była ważność zawartego kontraktu. Tylko bowiem zatrudnienie lekarza w ramach umowy o pracę dawało możliwość płatnikowi wywiązywanie się z zawartego z NFZ kontraktu. Bez spełnienia wskazanego warunku – bez realizowania przez R. K. powierzonych mu obowiązków pracowniczych jego realizacja byłaby niemożliwa.

Wobec powyższego z ustalonych w sprawie faktów wynika, że drugi mniejszościowy wspólnik w przedmiotowej Spółce nie był spornym czasie jedynie wspólnikiem iluzorycznym, spółka z o.o. była w tym czasie dwuosobowa i miała wówczas dwóch równoprawnych wspólników, co przesądza, że na gruncie badanej sprawy nie jest możliwe traktowanie R. K. w tym okresie, jako jedynego wspólnika Spółki z o.o. dla celów ubezpieczeniowych.

Dodatkowo i co także przemawiało za uwzględnieniem złożonych przez odwołujących odwołań był fakt, iż ostatnio Sąd Apelacyjny w Lublinie zwrócił się z pytaniem do SN, czy wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99% udziałów zapewniających mu możliwość swobodnego kształtowania treści uchwał na zgromadzeniu wspólników i podejmowania decyzji dotyczących działalności spółki podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

SN w odpowiedzi wydał uchwałę negatywną. W dniu 21 lutego 2024 roku Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego w składzie 3 sędziów podjęła uchwałę w sprawie o sygn. akt III UZP 8/23, LEX nr 3686847 uznając stosowaną dotychczas przez ZUS wykładnię za contra legem wskazując, że powyższy przepis ustawy o obowiązku ubezpieczeniowym nie znajduje w ogóle zastosowania w przypadku, w którym sp. z o.o. ma więcej niż jednego wspólnika. W uchwale tej bowiem Sąd Najwyższy całkowicie odszedł od dotychczasowego stanowiska i przyjął literalną wykładnię art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W ustnych motywach uchwały wskazano, że art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych odwołuje się do jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co oznacza, że w przypadku gdy spółka posiada 2 wspólników, a jeden z nich jest właścicielem 99% udziałów, to w myśl ww. przepisu nie jest to spółka jednoosobowa.

Uchwała Sądu Najwyższego z 21 lutego 2024 roku stwierdza, że obecność dwóch wspólników wyklucza możliwość traktowania spółki jako jednoosobowej działalności gospodarczej, niezależnie od rozkładu udziałów. Tym samym, wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Sąd Najwyższy wskazał też, że aby określić, którą spółkę należy uznać za jednoosobową, należy sięgnąć do przepisów Kodeksu spółek handlowych. KSH wskazuje, że spółka jednoosobowa to taka, w której wszystkie udziały albo akcje należą do jednego wspólnika albo akcjonariusza (art. 4 § 1 pkt 3 KSH).

W/w definicja powinna być uwzględniona zatem przy dokonywaniu wykładni prawa.

Odnośnie do definicji zawartej w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. jednoosobowej spółki kapitałowej, Sąd zważył, że w uchwale składu siedmiu sędziów z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06 (OSNC 2007 nr 7-8, poz. 95) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że odstępstwo od jasnego i oczywistego sensu przepisu wyznaczonego jego jednoznacznym brzmieniem mogą uzasadniać tylko szczególnie istotne i doniosłe racje prawne, społeczne, ekonomiczne lub moralne; jeśli takie racje nie zachodzą, należy oprzeć się na wykładni językowej (por. uzasadnienie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 14 października 2004 r., III CZP 37/04, OSNC 2005, Nr 3, poz. 42, wyrok Sądu Najwyższego z 21 lipca 2004 r., V CK 21/04, OSNC 2005, nr 7-8, poz. 137 oraz uchwała Sądu Najwyższego z 20 lipca 2005 r., IKZP 18/05, OSNKW 2005, Nr 9, poz. 74). Zastosowanie wykładni, w której interpretator odchodzi od sensu językowego przepisu, może być uzasadnione tylko w wyjątkowych okolicznościach, ponieważ adresaci norm prawnych mają prawo polegać na tym, co ustawodawca w przepisie rzeczywiście wyraził, a nie na tym, co chciał uczynić lub co uczyniłby, gdyby znał nowe lub inne okoliczności. Reguły odstępstwa od jasnego i oczywistego sensu językowego wynikającego z brzmienia przepisu wymagają szczególnej ostrożności przy ich stosowaniu i zobowiązują do wskazania ważnych racji mających uzasadniać odstępstwo od wyniku poprawnie przeprowadzonej wykładni językowej. W konsekwencji, odejście od jasnego, jednoznacznego sensu przepisu z naruszeniem wskazanych reguł powoduje dokonanie wykładni prawotwórczej, będącej przykładem wykładni contra legem. Wątpliwości nie upoważniają do odrzucenia wyników wykładni językowej, bowiem na straży jej pierwszeństwa stoi fundamentalny argument odwołujący się do państwa prawa. Obywatele mają bowiem prawo działać w zaufaniu przede wszystkim do tego, co zostało w tekstach prawnych napisane, a nie do tego, co prawodawca zamierzał czy chciał osiągnąć. Z tych względów odrzucenie rezultatu wykładni językowej nie może nastąpić tylko z tego powodu, że interpretator uznaje, iż bardziej celowe i sensowne byłoby inne rozwiązanie danej kwestii, ale dopiero wtedy, gdy zostanie wykazane, iż sens językowy przepisu prowadzi do absurdu, jest ewidentnie sprzeczny z wartościami konstytucyjnymi lub innymi powszechnie akceptowanymi wartościami, dając efekt rażąco niesłuszny, niesprawiedliwy, nieracjonalny lub niweczący ratio legis przepisu, albo w sytuacji oczywistego błędu legislacyjnego.

Kierując się powyższymi rozważaniami Sąd uznał, że jeżeli w spółce jest dwóch wspólników (udziałowców), to spółka nie jest jednoosobowa. Skoro więc w spółce jest dwóch wspólników, nawet jeżeli jeden jest wspólnikiem dominującymi – od 18.01.2013 r. R. K. posiada 98 % udziałów w (...) Sp. z o.o., to nie można takiej spółki określić jako jednoosobowej.

Z powyższych względów na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż ustalił że R. K. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu oraz wypadkowemu w okresie od 21.01.2013 roku do 30.04.2023 roku, z podstawą wymiaru składek wynikającą z wymiaru czasu pracy i wynagrodzenia określonych w zawartej umowie o pracę i aneksach do niej – punkt 1 sentencji wyroku.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz R. K. kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego – stosownie do treści § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2023.0.1964).

Zgodnie zaś z art. 98 § 1 1 k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty. Jeżeli orzeczenie to jest prawomocne z chwilą wydania, odsetki należą się za czas po upływie tygodnia od dnia jego ogłoszenia do dnia zapłaty, a jeżeli orzeczenie takie podlega doręczeniu z urzędu - za czas po upływie tygodnia od dnia jego doręczenia zobowiązanemu do dnia zapłaty. O obowiązku zapłaty odsetek sąd orzeka z urzędu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Przybylska
Data wytworzenia informacji: