Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02.11.2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 8 ust. 6 pkt 4, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 4b, art. 18 ust. 8, art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230, z późn. zm.) art. 81 ust. 2, art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2021 r. (Dz. U z 2022 r., poz. 2561 t.j. ze zm.), art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735 t.j.), art. 4 ust. 1 ustawy z 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 647 tj.) stwierdził, że z tytułu bycia komandytariuszem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowej (...): podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 1.11.2020 r. do 9.06.2022 r. od 14.10.2022 r. do 31.12.2022 r. oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek z wymienionego tytułu na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne za okres od 03.2020 r. do 12.2022 r. oraz podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy za okres od 11.2020 r. do 12.2022 r.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że z danych zapisanych w Kompleksowym Systemie Informatyczny ZUS wynika, że P. R. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w okresie od 1.12.2018 r. do 31.10.2020 r. oraz od 10.06.2022 r. do 13.10.2022 r. Ponadto od 1.01.2023 r. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego z kodem (...) jako wspólnik spółki z o.o., spółki komandytowej. Biorąc pod uwagę powyższe organ rentowy uznał, że w okresie od 1.11.2020 r. do 9.06.2022 r. oraz od 14.10.2022 r. do 31.12.2022 r. ubezpieczona podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu bycia komandytariuszem spółki z ograniczona odpowiedzialnością, spółki komandytowej. ZUS podał, że wobec powyższego ustalił też dla ubezpieczonej prawidłowe podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy za miesiące, za które nie złożyła dokumentów rozliczeniowych tj. za okres od 03/2020 r. do 12/2022 r.

(decyzja – k. 1-6 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Odwołanie od w/w decyzji wniosła P. R. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej zmianę poprzez uznanie, że nie podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w okresie do końca 2021 r. oraz zasądzenie od ZUS na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego w wysokości dwukrotnej stawki minimalnej.

W ocenie odwołującej zaskarżona decyzja ZUS została wydana z naruszeniem przepisów prawa, w szczególności:

- art. 13 pkt 4b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że fakt zarejestrowania spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym jest równoznaczny z wykonywaniem przez spółkę działalności gospodarczej w sytuacji, gdy w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia
31 grudnia 2021 r. obowiązek podlegania ubezpieczeniu społecznemu związany był z faktem rzeczywistego jej wykonywania, a nie wpisu spółki do rejestru przedsiębiorców;

- art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 p. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że skarżąca winna zgłosić się do ubezpieczeń społecznych jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność z tytułu posiadania statusu wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w sytuacji gdy powołany przepis nakłada taki obowiązek na wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, a skarżąca nigdy nie była takim wspólnikiem.

W uzasadnieniu swego odwołania wnioskodawczyni wskazała, że choć organ rentowy w sposób prawidłowy ustalił, że na gruncie obowiązujących przepisów do dnia 31.12.2021 r. obowiązek ubezpieczeniowy był związany z rozpoczęciem wykonywania działalności gospodarczej, a dopiero od 1.01.2022 r. z samym wpisaniem spółki do rejestru przedsiębiorców, to jednak nie dokonał, zdaniem skarżącej podstawowego ustalenia, a mianowicie od kiedy spółka, w której jest komandytariuszem rzeczywiście rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, zrównując ten fakt z samym zarejestrowaniem spółki w rejestrze przedsiębiorców. Ubezpieczona powołując się na stanowisko SN wyrażone w uzasadnieniu postanowienia z 11.10.2023 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III USK 73/23 oraz uzasadnieniu postanowienia wydanego w sprawie o sygn. akt I USK 151/23 wskazała, że spółka (...) Sp. z o.o. Sp. k., w której jest komandytariuszem, choć była zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców, to nie posiadała w spornym okresie stosownych pozwoleń, aby prowadzić działalność polegającą na zbieraniu odpadów. Dalej wnioskodawczyni wskazała, że uzależnianie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym od rzeczywistego prowadzenia działalności wynika wprost z przepisów i organ - ustalając ewentualny obowiązek przedsiębiorcy - nie można pomijać w ustaleniach, podstawowej - w świetle brzmienia przepisów – okoliczności faktycznego prowadzenie działalności, od której zależne jest powstanie obowiązku po stronie przedsiębiorcy. W związku z powyższym, zdaniem skarżącej skoro nie jest wspólnikiem jednoosobowej spółki z o.o. to nie powinna podlegać ubezpieczeniom społecznym.

(odwołanie – k. 3-5)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Organ rentowy nie zgodził się z argumentami przedstawionymi w odwołaniu przez wnioskodawczynię, a mianowicie że podleganie ubezpieczeniom społecznym związane jest z rozpoczęciem aktywności spółki, a w przypadku, gdy spółka nie rozpoczęła jeszcze działalności to wspólnicy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym. Nieprowadzenie działalności przez spółkę nie ma znaczenia dla powstania tytułu ubezpieczeniowego wynikającego z faktu bycia wspólnikiem. Tytuł do ubezpieczeń związany jest samym faktem bycia wspólnikiem, a nie tym czy spółka rozpoczęła, czy też nie działalność gospodarczą, a tym bardziej czy uzyskała stosowne pozwolenia.

(odpowiedź na odwołanie – k. 15-16)

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 17.06.2024 r. sąd pominął wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka i wnioskodawczyni na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c.

(postanowienie – rozprawa z dnia 17.06.2024 r. e-protokół (...):07:15-00:07:49 – płyta CD – k. 31)

Na rozprawie w dniu 17.06.2024 r. pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie, a pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(końcowe stanowiska stron – rozprawa z dnia 17.06.2024 r. 00:08:41-00:15:10 – płyta CD – k. 31)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. została zawiązana w dniu 21.02.2020 r. i zarejestrowana w dniu 27.02.2020 r. pod numerem KRS (...). Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie zbierania i wywozu odpadów ( (...) (...)).

W dniu 20.03.2020 r. Spółka przystąpiła jako wspólnik komplementariusz do spółki (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Ł. (KRS (...)), do której wniosła wkład pieniężny w kwocie 1.000,00 złotych. Głównym przedmiotem działalności spółki komandytowej jest także zbieranie i wywóz odpadów.

(okoliczności bezsporne, a ponadto dokumenty – k. 11-133 załączonych do sprawy akt organu rentowego, wypisy z KRS – k. 7-14 verte)

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa pomimo zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym nie prowadziła swej działalności od początku, nie uzyskiwała żadnych przychodów. Spółka mogła rozpocząć działalność obejmującą zbieranie i wywożenie śmieci po uzyskaniu odpowiednich zezwoleń środowiskowych. Takie zezwolenia spółka uzyskała dopiero z końcem 2023 roku.

(okoliczności bezsporne)

P. R. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w okresie od 1.12.2018 r. do 31.10.2020 r. oraz od 10.06.2022 r. do 13.10.2022 r.

Ponadto od 1.01.2023 r. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego z kodem (...) jako wspólnik spółki z o.o., spółki komandytowej.

(okoliczności bezsporne)

Zaskarżoną decyzją ZUS z dnia 02.11.2023 r. organ rentowy stwierdził, że P. R. z tytułu bycia komandytariuszem w spółce (...) Sp. z o.o. Sp.k. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 1.11.2020 r. do 9.06.2022 r. od 14.10.2022 r. do 31.12.2022 r.

(decyzja – k. 1-6 załączonych do sprawy akt organu rentowego)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w całości w oparciu o dokumenty znajdujące się w załączonych do sprawy aktach organu rentowego oraz aktach sprawy. Zebrane dowody nie nasuwają wątpliwości i pozwalają tym samym na wydanie rozstrzygnięcia. Sąd ustalił, że wnioskodawczyni w spornym okresie posiadała status komandytariusza w spółce (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, zaś spółka ta w tamtym okresie nie rozpoczęła jeszcze działalności. Sąd pominął wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka i wnioskodawczyni na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. , uznając, że dowód ten jest nieistotny do rozpoznania sprawy, o czym szerzej Sąd wypowie się w dalszej części uzasadnienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Przechodząc do rozważań merytorycznych należy podkreślić, że stan faktyczny nie był sporny między stronami, zaś istota sporu sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii prawnej - czy wnioskodawczyni podlega ubezpieczeniom społecznym w związku z posiadaniem statusu komandytariusza w spółce (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, czy też niezbędne do takiego ustalenia jest jeszcze prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej przez tę spółkę.

Wstępnie należy przypomnieć, że dla włączenia danej osoby do ubezpieczenia społecznego konieczna jest przynależność do określonej w ustawie systemowej grupy podmiotów podlegających obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym (zob. wyrok SN z 3.03.2020 r., (...) UK 295/18, OSNP 2021, nr 4, poz. 43, a także wcześniejsze wyroki SN: z 17.03.2016 r., III UK 83/15, LEX nr 2026236; z 6.08.2013 r., (...) UK 11/13, LEX nr 1460954; z 19.02.2008 r., (...) UK 122/07, LEX nr 448905).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznym (Dz.U.2024.0.497– dalej także ustawa systemowa) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Ww. osoby podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej.

W myśl art. 13 pkt 4 w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2021 r. obowiązek tych ubezpieczeń trwa od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zgłoszone zawieszenie.

Natomiast od 1.01.2022r. zgodnie z art. 13 pkt 4b powołanej wyżej ustawy, wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej oraz komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia wpisania spółki do Krajowego Rejestru Sądowego albo od dnia nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce do dnia wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego albo zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności przez spółkę zostało zawieszone na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Na podstawie art. 36 ust. 1 wspomnianej ustawy, każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych w ciągu 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. O wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu dotyczących tytułu ubezpieczenia oraz rodzajów ubezpieczeń i terminów ich powstania, płatnik składek zawiadamia Zakład poprzez złożenie zgłoszenia wyrejestrowania i ponownego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zawierającego prawidłowe dane.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art. 18 ust. 8 powołanej ustawy stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Za miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca, kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu (art. 18 ust. 9 ww. ustawy).

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Na podstawie art. 81 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.) podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność gospodarczą stanowi kwota zadeklarowana, nie niższa niż 75% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna. Oznacza to, że również w sytuacji gdy działalność gospodarcza prowadzona jest przez część miesiąca to składkę na to ubezpieczenie rozlicza się od pełnej podstawy wymiaru.

Ponadto zgodnie z art.79, art. 81 ust. 2za ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących pozarolniczą działalność, które nie osiągnęły przychodów kwalifikowanych dla celów podatkowych jako przychodu z działalności gospodarczej jest kwota 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. Stopa procentowa składki wynosi 9%.

Zgodnie z art. 82 ust 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego (w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2021r.) jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niż jednego rodzaju działalności, określonych w ust. 5, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności, z zastrzeżeniem ust. 4.

Od 01.01.2022 r. w myśl art. 82 ust 3 powołanej ustawy, obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jeżeli ubezpieczony, o którym mowa w art. 81 ust. 2za uzyskuje przychody z więcej niż jednego z rodzajów działalności określonych w ust 5, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności z zastrzeżeniem ust 4.

W świetle art. 107 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U.2024.0.475), składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o Funduszu Solidarnościowym od 1 stycznia 2019 r., do obowiązkowych składek na ten Fundusz stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące obowiązkowych składek na Fundusz Pracy.

Pojęcie "prowadzenia działalności pozarolniczej" nie zostało zdefiniowane w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy systemowej. Treść normatywną powołanego przepisu uzupełnia art. 8 ust. 6 tej ustawy, w którym określono podmioty i wymieniono warunki, na których podmioty te podlegają ubezpieczeniom społecznym. Są to:

1) osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych;

2) twórcy i artyści;

3) osoby prowadzące działalność w zakresie wolnego zawodu,

a) w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

b) z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;

4) wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólnicy spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;

4a) akcjonariusze prostej spółki akcyjnej wnoszącego do spółki wkład, którego przedmiotem jest świadczenie pracy lub usług;

4b) komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej;

5) osoby prowadzące publiczną lub niepubliczną szkołę, inną formę wychowania przedszkolnego, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005).

Odnośnie samej pozarolniczej działalności jako - wspólnego dla wszystkich podmiotów wymienionych w art. 8 ust. 6 ustawy systemowej - tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznych trzeba zauważyć, że legalna definicja pojęcia działalności gospodarczej została zawarta w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2168 z późn. zm.). Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumiano zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. W obecnym stanie prawnym definicję działalności gospodarczej zawiera art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.). Zgodnie z tym ostatnim przepisem, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. W obu definicjach nacisk położony jest na zorganizowany i zarobkowy charakter, ciągłość i profesjonalizm.

Z powyższego wynika, że ustawa systemowa nawiązuje do definicji działalności gospodarczej tylko w art. 8 ust. 6 pkt 1, a w pozostałych punktach tego przepisu odnosi się do osób prowadzących działalność w różnych formach organizacyjno-prawnych, z których nie wszystkie wykonują działalność gospodarczą sensu stricto. Także nie wszyscy przedsiębiorcy są podmiotami ubezpieczenia z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej, gdyż ubezpieczeniem społecznym objęte są wyłącznie osoby fizyczne, co wyłącza osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonujące we własnym imieniu działalność gospodarczą. O objęciu ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi wspólników spółek osobowych: spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej tworzonych na podstawie Kodeksu spółek handlowych - oraz wspólników jednej tylko ze spółek kapitałowych, tj. jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o których stanowi art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, decyduje zatem prowadzenie przez nich działalności pozarolniczej, której zakres pojęciowy nie pokrywa się ściśle z powyższymi definicjami działalności gospodarczej.

(szeroko o powyższym - uzasadnienie wyroku SN z 3.03.2020 r., (...) UK 295/18)

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością objęty jest obowiązkiem ubezpieczenia bez względu na fakt prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem obowiązek ubezpieczenia wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powiązany jest jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu prawnego, nie zaś z prowadzeniem działalności gospodarczej, czy też faktycznym działaniem w imieniu spółki. O ile podleganie ubezpieczeniom społecznym osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą wiąże się nierozerwalnie z faktycznym jej prowadzeniem, to posiadanie statusu wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, już od momentu wpisu do KRS, rodzi obowiązek ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. Natomiast okoliczność, że osoba taka nie uzyskiwała żadnych przychodów w związku z byciem wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, może zostać wzięta pod uwagę przez właściwy organ jedynie w postępowaniu dotyczącym naliczenia i pobrania składek. Podleganie obowiązkowi ubezpieczenia jest bowiem odrębną kwestią od tego, czy dana osoba z tego tytułu jest obowiązana opłacać składkę na owe ubezpieczenia (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 11 stycznia 2019 r., (...); LEX nr 2608385; z dnia 11 grudnia 2018 r., (...))16; LEX nr 26050680; z dnia 1 kwietnia 2014 r., (...) 263/13, LEX nr 1575469 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 lutego 2016 r., (...) SA/Wa (...), LEX nr 2043939 i z dnia 29 lutego 2016 r., (...) SA/Wa (...), LEX nr 2043939).

Taki też pogląd wyrażany jest w stosunku do wspólników spółek osobowych (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 kwietnia 2017 r., (...) SA/Wa (...); LEX nr 2301490; wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 15 lipca 2016 r., III AUa 425/16; LEX nr 2123029).

W odniesieniu do wymienionych w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej spółek osobowych, Sądu Najwyższy w wyroku z dnia 13 września 2010 r., (...) UK 82/10 (OSNP 2012 nr 1 - 2, poz. 21) stwierdził, że obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlega każda osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki komandytowej zawiązanej w celu prowadzenia działalności gospodarczej i prowadzącej taką działalność (art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 i w związku z art. 13 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy zauważył, że o ile do dnia 31 grudnia 2002 r. wspólnicy spółek osobowych traktowani byli dla potrzeb podlegania ubezpieczeniom społecznym, jak osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy systemowej, to od dnia 1 stycznia 2003 r. nie mogą już być tak traktowani, ponieważ z tego kręgu zostali wyłączeni przez wyraźne uznanie ich za osoby prowadzące pozarolniczą działalność (art. 8 ust. 6 pkt 4), ale niebędące osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą. Pozostaje to w ścisłym związku z uregulowaniami Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którymi spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102), spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana (art. 8 § 1) i prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2).

W świetle powyższego, spółka komandytowa posiada zdolność prawną i prowadzi przedsiębiorstwo we własnym imieniu i pod własną firmą, a tym samym to ona posiada status przedsiębiorcy podejmującego i wykonującego działalność gospodarczą, a nie jej wspólnicy. Inaczej mówiąc, członkostwo w spółce komandytowej nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej, a jej wspólnicy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia takiej działalności, jak to ma miejsce w przypadku wspólników spółki cywilnej, będących przedsiębiorcami w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej (art. 4 ust. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Z tego względu w odniesieniu do tych ostatnich w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażany jest pogląd, że skoro nieodzownym atrybutem działalności gospodarczej jest jej wykonywanie w sposób zorganizowany i ciągły, to sam udział w spółce cywilnej, niepołączony z uczestnictwem w działalności tej spółki, nie stanowi wystarczającej podstawy do zaistnienia obowiązkowego ubezpieczenia, o którym stanowi art. 13 ust. 4 ustawy systemowej (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 12 maja 2005 r., I UK 275/04, OSNP 2006 nr 3-4, poz. 59 i z dnia 21 maja 2008 r., III UK 112/07, LEX nr 491466). Stanowiska tego nie można jednak wprost przenosić na wspólników spółki komandytowej, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej (działalność tę prowadzi spółka), a tytułem podlegania przez nich obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jest pozostawanie wspólnikami takiej spółki.

Z treści art. 8 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy systemowej wynika, że dla potrzeb podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym wspólnik spółki komandytowej uważany jest za osobę prowadzącą działalność pozarolniczą. Pozostawanie wspólnikiem takiej spółki stanowi zatem prowadzenie pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy. W rezultacie, skoro zgodnie z art. 102 k.s.h. spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie pod własną firmą przedsiębiorstwa (zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej - art. 55(1) k.c.), to obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym podlega każdy będący osobą fizyczną wspólnik spółki komandytowej zawiązanej w celu prowadzenia przez nią działalności gospodarczej i prowadzącej taką działalność. Z tego względu wykonywanie pozarolniczej działalności, o którym stanowi art. 13 ust. 4 ustawy systemowej, to nic innego jak posiadanie statusu wspólnika spółki komandytowej prowadzącej działalność gospodarczą. Podleganie przez wspólnika takiej spółki obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności pozarolniczej do dnia zaprzestania jej wykonywania należy zatem odnosić do okresu posiadania statusu wspólnika w spółce prowadzącej (wykonującej) działalność gospodarczą, a nie do faktycznego uczestniczenia w działalności przedsiębiorstwa. W rezultacie status komandytariusza wyznaczony treścią stosunku prawnego danej spółki komandytowej (art. 120 i następne k.s.h.) nie ma znaczenia dla powstania obowiązku ubezpieczeniowego, gdyż podleganie temu obowiązkowi nie zależy od stosunków zachodzących pomiędzy wspólnikami takiej spółki, ale wyłącznie od pozostawania jej wspólnikami. Prowadzenie pozarolniczej działalności między innymi przez pozostawanie wspólnikiem spółki komandytowej wywołuje skutek w postaci podlegania ubezpieczeniom społecznym. Skutek ten powstaje z mocy prawa i trwa przez cały czas istnienia przesłanek określonych w art. 13 pkt 4 ustawy systemowej, niezależnie od woli wspólników i ukształtowania przez nich stosunków wewnętrznych spółki (zob. Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 grudnia 2020 r. (...) UK 46/19, L.).

Przedstawiony wyżej kierunek wykładni, znajduje potwierdzenie w zmienionej z dniem 20 września 2008 r. treści art. 13 ust. 4 ustawy systemowej, zgodnie z którym obowiązkowi ubezpieczeniowemu nie podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność (w tym wspólnicy spółki komandytowej) w okresie, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Podstawę takiego zawieszenia stanowi art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w myśl którego wykonywanie działalności gospodarczej może zawiesić przedsiębiorca. (...) spółki komandytowej nie są przedsiębiorcami, a więc zawiesić działalność gospodarczą może jedynie spółka. Zawieszenie działalności przez spółkę wywołuje jednakże skutek także wobec wszystkich jej wspólników w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym. W okresie zawieszenia działalności przez spółkę jej wspólników nie można bowiem uznać za osoby prowadzące pozarolniczą działalność przez pozostawanie wspólnikami spółki prowadzącej (wykonującej) działalność gospodarczą.

W odniesieniu do wspólników jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością już w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 2011 r., (...) UK 271/10 (LEX nr 817528) wyrażono pogląd, że obowiązek ubezpieczenia tegoż wspólnika powiązany jest jedynie z posiadaniem przez niego takiego statusu prawnego, a nie z prowadzeniem działalności gospodarczej. W uzasadnieniu tego stanowiska wyjaśniono, że na tle art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych należy stwierdzić, iż pojęcie "prowadzenie działalności pozarolniczej" jest pojęciem szerszym od działalności gospodarczej określonej w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Do pojęcia działalności gospodarczej w powyższym (wąskim) rozumieniu ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych odwołuje się tylko w art. 8 ust. 6 pkt 1, a w pozostałych punktach tego przepisu wymienia osoby nieprowadzące działalności gospodarczej w ścisłym znaczeniu tego pojęcia. Właśnie w kręgu tych osób znajduje się wymieniony w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który jest objęty obowiązkiem ubezpieczenia bez względu na fakt prowadzenia działalności gospodarczej. Analogicznie Sąd Najwyższy wypowiedział się w wyrokach z dnia 11 września 2013 r., (...) UK 36/13 (LEX nr 1391783); z dnia 3 sierpnia 2011 r., I UK 8/11 (OSNP 2012 nr 17-18, poz. 225); z dnia 9 czerwca 2010 r., (...) UK 33/10 (LEX nr 598436) i z dnia 12 lipca 2017 r., (...) UK 295/16 (LEX nr 2347776), stwierdzając, że jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej.

Analogicznie Sąd Najwyższy wypowiedział się w wyrokach: z dnia 11 września 2013 r., (...) UK 36/13 (LEX nr 1391783); z dnia 3 sierpnia 2011 r., I UK 8/11 (OSNP 2012 nr 17-18, poz. 225); z dnia 9 czerwca 2010 r., (...) UK 33/10 (LEX nr 598436) i z dnia 12 lipca 2017 r., (...) UK 295/16 (LEX nr 2347776), stwierdzając, że jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu określonego w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy systemowej).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy tutejszy sąd podziela zapatrywanie organu rentowego, że nieprowadzenie w spornym okresie przez spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Spółkę komandytową działalności nie miało znaczenia dla powstania tytułu ubezpieczeniowego wynikającego z faktu bycia jej wspólnikiem. Tytuł do ubezpieczeń związany jest z samym faktem bycia wspólnikiem, a nie tym czy spółka rozpoczęła czy tez nie działalność gospodarczą, a tym bardziej czy uzyskała stosowne pozwolenia. Podnoszone przez wnioskodawczynię na rozprawie kwestie, a mianowicie że spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, pomimo zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym (2020 r.) nie prowadziła swej działalności aż do momentu, w którym uzyskała odpowiednie zezwolenia środowiskowe na zbieranie i wywóz śmieci - były bez znaczenia dla merytorycznego rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, bowiem nieprowadzenie działalności przez spółkę nie ma znaczenia dla powstania tytułu ubezpieczeniowego wynikającego z faktu bycia jej wspólnikiem. Stąd też w ocenie Sądu brak było podstaw do dopuszczenia dowodu z zeznań wnioskodawczyni i świadka, o którego przesłuchanie wnosiła. Wnioski te sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. pominął jako nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W przypadku osób przystępujących do już istniejących spółek osobowych, orzecznictwo Sądu Najwyższego stoi na stanowisku, że komandytariusz przystępujący w formie aktu notarialnego do zarejestrowanej spółki komandytowej, która prowadzi działalność pozarolniczą, podlega od dnia tego przystąpienia (a nie od dnia jego zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym) obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej przez spółkę działalności pozarolniczej, chyba że podlega już innemu obligatoryjnemu tytułowi ubezpieczeń społecznych (art. 8 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z o systemie ubezpieczeń społecznych). Zatem data podpisania aktu notarialnego o przystąpieniu do spółki komandytowej jest terminem, od którego należy opłacać obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 18 kwietnia 2013 r., (...) UK 227/12; OSNP 2014 Nr 7, poz. 103; z dnia 7 stycznia 2013 r., (...) UK 144/12; LEX nr 1281321; z dnia 7 grudnia 2012 r., (...) UK 121/12,OSNP 2013 nr 23 - 24, poz. 281; z dnia 7 grudnia 2012 r., (...) UK 119/12, LEX nr 1619631; z dnia 7 grudnia 2012 r., (...) UK 121/12, OSNP 2013 nr 23 - 24, poz. 281; z dnia 23 października 2012 r., (...) UK 75/12, LEX nr 1619682; z dnia 7 marca 2012 r., (...) UK 18/12, OSNP 2013 nr 5 - 6, poz. 60).

Uściślając, na gruncie przepisów prawa ubezpieczeń społecznych istotne jest to, że komandytariusze spółek komandytowych, którzy nie podlegają z innego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu, zostają objęci z mocy prawa tymi ubezpieczeniami w związku i z tytułu uczestnictwa w pozarolniczej działalności spółki komandytowej, która prowadzi tę działalność pod własną firmą (art. 102 KSH). Oznacza to, że komandytariusz notarialnie przystępujący do spółki komandytowej podlega od dnia notarialnego przystąpienia do zarejestrowanej spółki komandytowej, która prowadzi pozarolniczą działalność, obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi z tytułu prowadzonej przez spółkę pozarolniczej działalności, gdyż przystępuje do niej jako jej wspólnik (art. 8 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5 SysUbSpołU). Jego podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jest uwarunkowane od uzyskania statusu wspólnika takiej spółki prowadzącej pod własną firmą pozarolniczą działalność (przedsiębiorstwo), która to działalność stanowi tytuł podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez jego wspólników, nawet jeśli nie uczestniczą oni bezpośrednio ani osobiście w prowadzeniu działalności gospodarczej spółki. Przystąpienie komandytariusza w formie aktu notarialnego do zarejestrowanej spółki komandytowej, która prowadzi pozarolniczą działalność, przesądza o nabyciu w dacie notarialnego przystąpienia do spółki statusu prawnego jej wspólnika, który w związku i z tytułu prowadzonej przez spółkę pod własną firmą pozarolniczej działalności zostaje jako jej wspólnik objęty obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi, chyba że podlega już innemu obligatoryjnemu tytułowi ubezpieczeń społecznych (zob. Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lipca 2020 r. (...) UK 336/18., L.).

Należy zauważyć również, iż z dniem 18 września 2021 roku przepis art. 13 ustawy został zmieniony poprzez zmianę treści zarówno pkt 4 , jak i poprzez dodanie do niego punktów 4a i 4 b (ustawa zmieniająca z dnia 24 czerwca 2021 r. ; Dz.U.2021.1621)

Do powyższej zmiany przepis ten stanowił (art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych), że osoba prowadząca pozarolniczą działalność podlega ubezpieczeniom w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162).

Od 18 września 2021 roku art. 13 ust. 4, 4a i 4b uzyskał brzmienie: obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach:

4) osoby prowadzące pozarolniczą działalność, z wyłączeniem osób, o których mowa w pkt 4a i 4b - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców;

4a) wspólnicy jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością - od dnia wpisania spółki do Krajowego Rejestru Sądowego albo od dnia nabycia udziałów w spółce do dnia wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego albo zbycia wszystkich udziałów w spółce, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności przez spółkę zostało zawieszone na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców;

4b) wspólnicy spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej - od dnia wpisania spółki do Krajowego Rejestru Sądowego albo od dnia nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce do dnia wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego albo zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności przez spółkę zostało zawieszone na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Jak wynika wprost z uzasadnienia do projektu o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw ( (...) nr (...) W., z dnia 11 maja 2021 r) projektodawca stanął na stanowisku, że „w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą samodzielnie, ustalenie momentu rozpoczęcia działalności nie stwarza problemu, jednakże ustalenie momentu objęcia ubezpieczeniami wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej stwarza trudności. Wątpliwości wynikają z rozbieżności dat pomiędzy byciem wspólnikiem a rozpoczęciem działalności gospodarczej. Konsekwencją tego jest próba unikania przez niektórych wspólników opłacania składek na ubezpieczenia społeczne”.

Dalej podkreślono, że „propozycja zmiany jest zgodna z linią orzeczniczą Sądu Najwyższego oraz z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego (wyrok z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt SK 4/12)”

W ocenie Sądu Okręgowego, jak wynika wprost z powyższego, wskazana zmiana, która weszła w życie 18 września 2021 roku, nie miała na celu zmiany obowiązujących przepisów, których treść dla ustawodawcy była jasna, a jedynie ich doprecyzowania, gdyż – ze względu na dotychczasowy zapis – powodowała wątpliwości interpretacyjne. Celem tej zmiany stało się jednoznaczne doprecyzowanie przepisu tak, żeby zakończyć próby unikania przez niektórych wspólników opłacania składek na ubezpieczenie społeczne.

Reasumując, członkostwo w spółce komandytowej uważane jest zatem w systemie ubezpieczeń społecznych za prowadzenie pozarolniczej działalności objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego.

P. R. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w okresie od 1.12.2018 r. do 31.10.2020 r. oraz od 10.06.2022 r. do 13.10.2022 r. Ponadto od 1.01.2023 r. zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego z kodem (...) jako wspólnik spółki z o.o., spółki komandytowej.

Tym samym ZUS słusznie przyjął, że w okresie od 1.11.2020 r. do 9.06.2022 r. od 14.10.2022 r. do 31.12.2022 r. wnioskodawczyni podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu bycia komandytariuszem spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej.

Sąd Okręgowy podziela powyższą, ugruntowaną już argumentację prawną i pragnie stwierdzić, że z dniem przystąpienia do spółki komandytariusz, na gruncie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych - art. 8 ust. 6 pkt. 4 - jest uważany za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność, co rodzi - na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 5 tej ustawy podleganie obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu.

Ponieważ w okresie od 03/2020 r. do 10/2020 r., od 06/2022 r. do 10/2022 r. wnioskodawczyni prowadziła indywidualną działalność gospodarczą oraz była wspólnikiem w spółce z o.o., spółce komandytowej, podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne została wykazana z każdego rodzaju prowadzonej działalności, tj.

- od 03-06/2020 r. - trzy składki zdrowotne - (...) SP. Z O.O., SP.K. NIP " (...); (...) SPÓŁKA Z O. O., SP. K.; indywidualna działalność gospodarcza (...) P. R.;

- 07-10/2020r. - dwie składki zdrowotne - (...) SP. Z O.O., SP.K., indywidualna działalność gospodarcza (...) P. R.;

- od 06/2022 r. do 10/2022r.- dwie składki zdrowotne - (...) SP. Z O.O. SP.K., indywidualna działalność gospodarcza (...) P. R..

Powyższe kwestie nie były jednak przedmiotem sporu zainicjowanego odwołaniem ubezpieczonej. Granice zakresu zaskarżenia w niniejszej sprawie, określające zakres rozpoznania i orzeczenia sądu, wyznaczała z jednej strony treść decyzji z dnia 2.11.2023 r., a z drugiej strony zakres odwołania, w którego treści odwołująca wnosiła jedynie o uznanie, że nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu w okresie do końca 2021 r. W pozostałym zakresie decyzji ZUS z dnia 2.11.2023 r. nie kwestionowała.

Zaskarżona decyzja ostatecznie odpowiada zatem prawu.

Z tych względów, Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie jako bezzasadne oddalił.

Sąd zasądził od wnioskodawczyni na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotę 180 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2023.0.1935) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. Zgodnie z art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono do dnia zapłaty.