Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31.10.2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. stwierdził, że (...) sp. z o.o. z/s w P. jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wskazując, że zadłużenie wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 55 952,10 zł w tym:

1)  z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od 02/2019 r. do 07/2023 r. w kwocie 35 510,72 zł, odsetek za zwłokę 15 807,00 zł,

2)  z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres 07/2023 r. 180,81 zł, odsetek za zwłokę 0,00 zł,

3)  z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od 02/2019 r. do 07/2023 r. 3071,57 zł, odsetek za zwłokę 1382,00 zł.

/decyzja w aktach ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji złożył płatnik składek wnosząc o jej zmianę poprzez stwierdzenie, że płatnik składek nie jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek objętych zaskarżoną decyzją za okres od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. i za lipiec 2023 r. Powód argumentował, że sporne zadłużenie za okres od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne wynika z nieprawdziwych twierdzeń ZUS, że temu ubezpieczeniu miałby w tym okresie podlegać M. M. z tytułu umowy zlecenia zawartej z płatnikiem, podając, że z oświadczenia wymienionego ubezpieczonego wynika, że miał w tym czasie inny tytuł do ubezpieczenia, zaś w zakresie zadłużenia za lipiec 2023 r. odwołujący podniósł, że zostało przez niego uregulowane.

/odwołanie k. 3-6, pismo uzupełniające odwołanie k. 13/

W odpowiedzi na odwołanie pozwany ZUS (...) Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, podtrzymując zajęte stanowisko.

/odpowiedź na odwołanie k. 16/

Na rozprawie z 22.11.2024 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie, a pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania.

/e-prot. z 22.11.2024 r.: 00:01:48, 00:08:45/

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Płatnik składek - (...) sp. z o.o. z/s w P. prowadzi na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców w KRS od dnia 20.08.2015 r. działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest katering.

/odpis z KRS k. 7-9, 42-50/

Płatnik składek w spornym okresie zatrudniał pracowników i zleceniobiorców w związku z czym był z tego tytułu zobowiązany do opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

/niesporne/

Płatnik składek zatrudniał na umowę zlecenie M. M. w okresie od stycznia 2019 r. do lutego 2020 r.

Płatnik składek nie opłacał w spornym okresie od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. za M. M. składek z tytułu umowy zlecenia na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, ponieważ M. M. poinformował płatnika, że ma inny tytułu do ubezpieczenia, twierdząc, że podlega w tym czasie rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu oraz z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

/zeznania w imieniu płatnika składek W. H. e-prot. z 22.11.2024 r.: 00:05:45 w zw. z e-prot. z 23.07.2024 r.: 00:08:42/

W późniejszym okresie M. M. był zatrudniony w (...) sc na podstawie umowy zlecenia w (...) s.c od 15.06.2020 r. do 29.12.2021 r., a w (...) sp. z o.o. na umowę o pracę od 1.07.2021 r. do 31.07.2021 r.

/niesporne/

Przed Sądem Okręgowym w Łodzi toczy się postępowanie VIII U 793/22 z odwołania A. M. (1) i M. M. od decyzji KRUS z 28.02.2022 r. stwierdzającej, że M. M. nie spełnia warunków do objęcia go ubezpieczeniem społecznym rolników od 1.04.2017 r., w której M. M. i A. M. (1) wnieśli o ustalenie podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników M. M. od 1.04.2027 r. jako domownik rolnika A. M. (1).

W toku tego postępowania KRUS wydał kolejną decyzję z 12.10.2023 r. stwierdzającą ustanie ubezpieczenia społecznego rolników od 1.01.2019 r. do 29.02.2020 r. dla M. M. z powodu niespełnienia warunków z art. 5b ust. 1 ustawy z 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – przekroczenie kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę. Sprawę z odwołania A. M. (1) od ww. decyzji KRUS z 12.10.2023 r. o sygn. VIII U 2090/23 połączono ze sprawą VIII U 793/22 do wspólnego rozpoznania.

Obecnie postępowanie w ww. sprawie VIII U 793/22 jest zawieszone na podstawie art. 177 par. 1 i 3 k.p.c.

Przed Sądem Okręgowym w Łodzi toczyło się postępowanie w sprawie VIII U 792/22 z odwołania A. M. (1) od decyzji KRUS z 28.02.2022 r., którą stwierdzono, że A. M. (1) nie spełnia warunków do podlegania rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu od 1.04.2017 r. jako rolnik prowadzący gospodarstwo rolne. Postępowanie to zostało umorzone z uwagi na wydanie przez (...) 16.05.2024 r. decyzji w całości zaspokajającej roszczenia powódki.

/okoliczności niesporne, dane znane Sądowi z urzędu z systemu Sędzia -2, a nadto kserokopia z akt VIII U 793/22 – k. 61-104, kserokopia z akt VIII U 792/22 k. 105-122/

Prawomocnym wyrokiem z 27.06.2022 r. w sprawie VIII U 1284/21 Sąd Okręgowy w Łodzi na skutek odwołania M. M. od decyzji ZUS I Oddział w Ł. z 8.03.2021 r. o ustalenie podlegania zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że M. M. nie podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowy oraz wypadkowemu od 1.08.2017 r. do 30.01.2020 r. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

/wyrok z uzasadnieniem k. 68-82/

M. M. zmarł 29.05.2023 r. Po śmierci M. M. jego żona A. M. (2) starała się o rentę rodzinną.

/zeznania świadka A. M. (2) e-prot. z 10.05.2024 r.:00:05:35/

Zaskarżoną w n/n postępowaniu decyzją z 31.10.2023 r. ZUS (...) Oddział w Ł. stwierdził, że (...) sp. z o.o. z/s w P. jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wskazując, że zadłużenie wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 55 952,10 zł w tym:

1)  z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od 02/2019 r. do 07/2023 r. w kwocie 35 510,72 zł, odsetek za zwłokę 15 807,00 zł,

2)  z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres 07/2023 r. 180,81 zł, odsetek za zwłokę 0,00 zł,

3)  z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od 02/2019 r. do 07/2023 r. 3071,57 zł, odsetek za zwłokę 1382,00 zł.

/decyzja w aktach ZUS/

Płatnik składek na poczet zadłużenia za lipiec 2023 r., które nie było związane z zatrudnieniem M. M., dokonał dwóch wpłat nie na indywidualny rachunek płatnika, ale na rachunek egzekucyjny ZUS w dniu 18.09.2023 r. w kwocie 1333,08 zł i w dniu 28.12.2023 r. w kwocie 182,38 zł. W związku z powyższym ZUS potraktował wpłatę 1333,08 zł jako nadpłatę w egzekucji i zaliczył ją na FUS za (...) składka 816,03 zł, odsetki 395,00 zł, koszty upomnienia 16,00 zł, koszty i wydatki egzekucyjne 106,06 zł. Natomiast w przypadku wpłaty kwoty 182,32 zł za 07/2023 r., która została dokonana przez płatnika już po wydaniu zaskarżonej w n/n sprawie decyzji z dnia 31.10.2023 r., to ZUS zaliczył tę wpłatę na najstarsze zadłużenie zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 21.09.2017 r. tj. na 02/2019 r. na (...) składka 10 zł, na FUS za 02/2019 r. składka 0,10 zł, na 03/2019 r. na FUS składka 114,28 zł, odsetki 58 zł.

/niesporne, a nadto potwierdzenie dokonania wpłaty k. 14, pismo ZUS k. 57/

Powyższy stan faktyczny został odtworzony na podstawie powołanych dokumentów, a także na podstawie zeznań świadka i płatnika składek, którym sąd dał wiarę, przy czym ocena prawidłowość zaskarżonej decyzji zależała od obowiązujących przepisów, regulujących kwestię obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Sąd zważył, że w badanej sprawie poza sporem jest, że w okresie objętym zaskarżona decyzją od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. płatnik składek zatrudniał M. M. na umowę zlecenie i że nie opłacał za niego składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 497), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Na podstawie przepisu art. 12 ust. 1 i ust. 3 ustawy ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z wyjątkiem osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia, które wykonują prace poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy.

Art. 13 pkt 2 ustawy stanowi, iż obowiązek ubezpieczeń zleceniobiorcy istnieje od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 3 ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód; podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców ustala się zgodnie z ust. 1, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. Obowiązkiem płatnika składek – z mocy art. 46 ust. 1 i art. 47 ust. 1 ustawy systemowej – jest obliczanie, rozliczanie i opłacanie należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy oraz przesyłanie w wyznaczonym terminie deklaracji rozliczeniowych, imiennych raportów miesięcznych oraz opłacanie składek za dany miesiąc. Płatnik składek jest zobowiązany do zgłoszenia w terminie 7 dni zleceniobiorcy do ubezpieczeń społecznych od daty powstania obowiązku ubezpieczenia oraz do zgłoszenia wyrejestrowania od dnia wygaśnięcia tytułu do ubezpieczeń społecznych (art. 36 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 11 ustawy systemowej).

Na podstawie zaś art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z 27 sierpnia 2004 roku (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 146 ze zm.) osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy oświadczenie usług, jeżeli w umowie o świadczenie usług określono odpłatność za jej wykonanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie (art. 18 ust. 1 i 3 w związku z art. 4 pkt ustawy).

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Zgodnie z § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych z 21 września 2017 r. (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1771) dla każdego ubezpieczonego, którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik składek w raporcie lub imiennym raporcie miesięcznym korygującym, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, zwanym dalej „raportem korygującym”, oraz w deklaracji i deklaracji rozliczeniowej korygującej, o której mowa w art. 47 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „deklaracją korygującą”, uwzględnia należne składki na ubezpieczenia społeczne od wszystkich dokonanych lub postawionych do dyspozycji ubezpieczonego wypłat - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego deklaracja dotyczy - stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy. Z powyższego wynika, że podstawę wymiaru składek stanowi przychód faktyczny wypłacony w danym miesiącu.

Do ustalenia zaś podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których wyżej mowa, z mocy art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. ust. 5 art. 81 stanowi, że przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Z kolei wymieniony ust. 6 art. 81 przewiduje, że podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.

Według art. 104 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 107 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 475), obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o Funduszu Solidarnościowym (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 296) do obowiązkowych składek na Fundusz stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące obowiązkowych składek na Fundusz Pracy.

W świetle art. 9 i art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1087), pracodawca jest obowiązany opłacać składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zleceniobiorców od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W badanej sprawie odwołujący się płatnik składek przez cały czas konsekwentnie argumentował, że nie opłacał za M. M. od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. składek z tytułu umowy zlecenia - ponieważ M. M. poinformował go, że ma inny tytuł do ubezpieczenia, przez co płatnik uznał, że jest zatem zwolniony z tego obowiązku.

W toku niniejszego postępowania ustalono natomiast, że w przypadku M. M. nie istniał w okresie objętym zaskarżoną decyzją inny tytuł, który zwalniałby płatnika z obowiązku opłacania składek za wymienionego z tytułu zawartej umowy zlecenia.

W szczególności prawomocnym wyrokiem z 27.06.2022 r. w sprawie VIII U 1284/21 Sąd Okręgowy w Łodzi na skutek odwołania M. M. od decyzji ZUS I Oddział w Ł. z 8.03.2021 r. o ustalenie podlegania zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że M. M. nie podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowy oraz wypadkowemu od 1.08.2017 r. do 30.01.2020 r. jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Jako taki przedmiotowy wyrok z mocy art. 365 § 1 KPC wiąże zarówno strony, jak i sąd, który go wydał, a także inne sądy i organy państwowe.

Ponadto dla sprawy nie ma znaczenie zatrudnienie M. M. w (...) sc na umowę zlecenie, ani w (...) sp. z o.o. na umowę o pracę, ponieważ M. M. był w tych firmach zatrudniony w późniejszym okresie niż okres objęty zaskarżoną decyzją od lutego 2019 r. do lutego 2020 r., bo odpowiednio zatrudnienie w tych podmiotach dotyczy okresów w Polonii (...) sc od 15.06.2020 r. do 29.12.2021 r. a w (...) sp. z o.o. od 1.07.2021 r. do 31.07.2021 r.

Kwestia podlegania M. M. w okresie objętym sporną decyzją z 31.10.2023 r. ubezpieczeniom społecznym rolników także nie ma znaczenia dla n/n sprawy. Powyższe wynika wprost z art. 7 ust. 1, art. 16 ust.1 oraz art. 5 b ust. 1 ustawy z 29.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2023 r., poz. 208 ze zm.).

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ww. ustawy ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu podlega z mocy ustawy:

1) rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny,

2) domownik rolnika, o którym mowa w pkt 1

- jeżeli ten rolnik lub domownik nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 u.s.r. ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu podlega z mocy ustawy m.in. 1) rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny; 2) domownik rolnika, o którym mowa w pkt 1.

Natomiast w art. 5 b ust. 1 u.s.r. postanowiono, że rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, został objęty innym ubezpieczeniem społecznym z tytułu wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672 i 1941), lub powołania do rady nadzorczej, podlega nadal temu ubezpieczeniu w okresie wykonywania umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, lub pełnienia funkcji w radzie nadzorczej, pomimo objęcia go z tego tytułu innym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przychód osiągany z tego tytułu w rozliczeniu miesięcznym nie przekracza kwoty równej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, ustalonemu na podstawie odrębnych przepisów.

Z powyższych przepisów jasno zatem wynika, że to ewentualnie przychód z umowy zlecenia u płatnika mógłby mieć ewentualnie wpływ na ocenę czy M. M. podlegając jako domownik rolnika ubezpieczeniu społecznemu rolników nadal podlega temu ubezpieczeniu czy też – ale nie na odwrót.

Mając na uwadze powyższe Sąd na rozprawie z 22.11.2024 r. oddalił wniosek pełnomocnika wnioskodawcy zawarty w piśmie z 20.11.2024 r. /k. 143/ o zawieszenie n/n postępowania na podstawie art. 177 par. 1 pkt 1 k.p.c. do czasu zakończenia postępowania w sprawie z odwołania A. M. (1) od decyzji KRUS z 12.10.2023 r. stwierdzającej ustanie podlegania przez M. M. jako domownika rolnika ubezpieczeniom społecznym rolników od 1.01.2019 r. do 29.02.2020 r. z uwagi na to, że podlegał on w tym okresie ubezpieczeniu z tytułu umowy zlecenia i nie spełniał warunku z art. 5 b ust. 1 u.s.r. przekroczona została kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę w tym okresie – albowiem wynik tej sprawy nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w n/n postępowaniu. Dodać należy, że sprawę z odwołania od ww. decyzji o sygn. VIII U 2090/23 połączono ze sprawą VIII U 793/22 do wspólnego rozpoznania.

Reasumując – w toku n/n postępowania nie zostało wykazane, aby w okresie od lutego 2019 r. do lutego 2020 r. istniał inny tytuł, który zwalniałby płatnika z obowiązku opłacania składek za M. M. z tytułu zawartej umowy zlecenia.

Ostatnią sporną kwestią było zaliczenie wpłat płatnika we wrześniu i grudniu 2023 r. tytułem zaległych składek za lipiec 2023 r. Sąd zważył, że wpłat tych płatnik nie dokonał na indywidualny rachunek, lecz na rachunek egzekucyjny, mimo braku prowadzonej egzekucji. To zaś spowodowało, że na podstawie § 12, § 13 Rozporządzenia Rady Ministrów z 21 września 2017 r. sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych – pozwany organ rentowy zaliczył te wpłaty na poczet najstarszego zadłużenia z 2019 r. Zgodnie bowiem z par. 12 ust.1 ww. rozporządzenia Zakład dokonuje rozliczenia dokonanej przez płatnika składek wpłaty na koncie płatnika i zewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego za dany miesiąc kalendarzowy na podstawie deklaracji oraz raportów lub deklaracji korygującej i raportów korygujących, w części przypadającej na dany fundusz według podziału ustalonego zgodnie z § 7 ust. 1. Z kolei w ust. 2 par. 12 ww. rozporządzenia postanowiono, że kwota wpłaty w części przypadającej na ubezpieczenia społeczne podlega zaliczeniu na fundusz emerytalny i otwarte fundusze emerytalne, fundusz rentowy, fundusz chorobowy oraz fundusz wypadkowy, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności, z uwzględnieniem § 13 ust. 1. Zgodnie z ust. 4 par. 12 kwota wpłaty w części przypadającej na ubezpieczenie zdrowotne podlega zaliczeniu na należności z tego tytułu, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności. W ust. 5 tego paragrafu postanowiono, że kwota wpłaty w części przypadającej na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Solidarnościowy podlega zaliczeniu na należności z tych tytułów, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności. Zgodnie z par. 13 ust. 1 ww. rozporządzenia jeżeli kwota wpłaty w części przypadającej na pokrycie składek na ubezpieczenia społeczne jest niższa od kwoty należnych składek za dany miesiąc kalendarzowy, którego deklaracja dotyczy, w pierwszej kolejności rozlicza się ją na pokrycie należnych składek na fundusz emerytalny i na otwarte fundusze emerytalne.

W świetle powyższego sąd stoi na stanowisku, iż organ prawidłowo zaliczył dokonane przez stronę skarżącą wpłaty na niezapłacone wcześniej składki, tj. nadpłaconą kwotę 1333,08 zł w egzekucji ZUS zaliczył na FUS za 01/2019 r. składka 816,03 zł, odsetki 395 zł, koszty upomnienia 16 zł, wydatki egzekucyjne 106,06zł, zaś kwotę 182,38 zł wpłaconą przez odwołującego na FUS za 07/2023 r. – 180,81 zł i na (...) 1,57 zł zaliczył na najstarsze zadłużenie zgodnie z ww. rozporządzeniem tj. na (...) na (...) składka 10 zł, na FUS za (...) składka 0,10 zł, na 03/2019 r. na FUS składka 114,28 zł odsetki 58 zł. Tym samym odwołanie i w tym zakresie nie może odnieść zamierzonych skutków.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c, orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 §1, §1 [1] k.p.c. w zw. z § 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. Dz.U. z 2018 r., poz.265) zasądzając na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w Ł. jako strony wygrywającej, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego kwotę 5400 zł zgodnie z wartością przedmiotu sporu, razem z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.