Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z 18 grudnia 2024 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 lipca 2024 r. uchylił decyzję o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury z 7 października 2020 r. i zmienił wysokość emerytury B. P. od 1 stycznia 2025 r., tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia.

Organ rentowy wskazał, że w myśl art. 114 ust. 1 ww. ustawy prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownie ustaleniu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji. Po przedłożeniu nowych dokumentów organ rentowy ponownie ustalił wysokość jej emerytury.

Do obliczenia emerytury przyjęto kwotę składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego podjęto wypłatę emerytury.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, ustalenie na dzień zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty emerytury, tj. na dzień 28 września 2020 r.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła: 220612,99 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 411911,05 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wyniosło 242,80 zł;

- wyliczona kwota emerytury wyniosła 2605,12 zł;

Po przeliczeniu kapitału początkowego, wysokość emerytury wyniosła:

( (...),99 + (...),05)/242,80 = 2605,12 zł

Emerytura z FUS po waloryzacji przysługuje w kwocie:

- od 1 marca 2021 r. – 2715,58 zł

- od 1 marca 2022 r. – 2933,26 zł

- od 1 marca 2023 r. – 3367,38 zł

- od 1 marca 2024 r. – 3775,51 zł.

(decyzja k. 42-44 akt emerytalnych ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła B. P. nie zgadzając się z zawartym w niej rozstrzygnięciem.

(odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie k. 5-6)

W piśmie procesowym z dnia 12 maja 2025 r. organ rentowy wskazał, że okres opieki nad dzieckiem, który był zaliczony od 3 kwietnia 1985 r. do 31 marca 1988 r. został zaliczony wobec nowych dowodów do 31 grudnia 1985 r. i od 16 marca 1988 r. do 31 marca 1988 r. Natomiast okres od 1 stycznia 1986 r. do 1 marca 1988 r. został zaliczony jako okres składkowy. Zatem zwiększyło to liczbę okresów składkowych. Organ zauważył, że w decyzji kapitałowej z 3 lipca 2018 r. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalono z okresu faktycznego okresu ubezpieczenia od 1978 r. do 1985 r. i od 1988 r. do 1989 r.. Tak ustalony wskaźnik wyniósł 51,52%. W tym wyliczeniu wskaźnika pominięto lata, w których wnioskodawczyni przebywała cały rok na urlopie wychowawczym czyli 1986 r. i 1987 r. A w roku 1988 r. zastosowano tzw. proporcję, z uwagi na zatrudnienie od 1 kwietnia 1988 r.

Natomiast obecnie po złożeniu nowych dowodów to jest pełne 10-lecie, z którego można ustalić wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z okresu od 1980 r. do 1989 r. i nie ma podstaw do zastosowania proporcji w 1988 r., ponieważ ubezpieczona pracowała w każdym miesiącu kalendarzowym. Organ rentowy zwrócił przy tym uwagę, że to dlatego pomimo doliczenia kwoty wynagrodzenia z (...) w Ł. uległ zmniejszeniu wskaźnik cząstkowy z roku 1988 r., co spowodowało obniżenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru również z uwagi na uwzględnienie lat, w których wnioskodawczyni była zatrudniona na ½ etatu w roku 1986 i 1987. Organ rentowy zwrócił też uwagę, że decyzją o ponownym ustaleniu kapitału początkowego z 8 grudnia 2024 r., która to decyzja kapitałowa była podstawą do wydania spornej decyzji emerytalnej z dnia 18 grudnia 2024 r., do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1980 r. do 31 grudnia 1989 r.

(pismo procesowe k. 33)

Na rozprawie w dniu 20 maja 2025 r. wnioskodawczyni poparła odwołanie,
a pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie. Ubezpieczona ponadto oświadczyła, że oprócz tego ma wątpliwości co do roku 1985 r., w którym to do 2 kwietnia przebywała na zasiłku macierzyńskim, natomiast organ rentowy przyjął tak jakby pracowała przez cały kwiecień, a przecież od 3 kwietnia była na zasiłku wychowawczym. W ocenie ubezpieczonej organ nie zachował proporcjonalności. W ocenie ubezpieczonej, tak samo było 1989 r., gdzie prawie 7 miesięcy przebywała na zasiłku chorobowym i ten zasiłek też był dołożony do dochodu. Nadto wnioskodawczyni wskazała, że w mediach piszą, że jeżeli ktoś przed 1991 r. był na zasiłku chorobowym to jest okres nieskładkowy i nie powinien być wliczany do kapitału początkowego.

(końcowe stanowiska stron e-protokół rozprawy z 20 maja 2025 r. 00:00:42-00:18:36 – płyta CD k. 39)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

B. P. urodziła się (...)

(bezsporne)

W okresie od 17 kwietnia 1984 r. do 28 lutego 1991 r. ubezpieczona była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie Handlu (...) w Ł. na stanowisku księgowej w D. Księgowości Finansowej. W tym okresie, w dniu 21 grudnia 1984 r. wnioskodawczyni urodziła syna. Do 2 kwietnia 1985 r. ubezpieczona korzystała z urlopu macierzyńskiego, od 3 kwietnia 1985 r. do 31 marca 1988 r. korzystała z urlopu wychowawczego. W dniu 1 grudnia 1989 r. ubezpieczona urodziła drugie dziecko. W związku z ciążą wnioskodawczyni korzystała z zasiłku chorobowego, a od dnia 1 grudnia 1989 r. do 29 maja 1990 r. – z zasiłku macierzyńskiego. Od dnia od 30 maja 1990 r. do 29 maja 1993 r. korzystała natomiast z urlopu wychowawczego. Przed rozpoczęciem korzystania z urlopu wychowawczego korzystała z urlopu macierzyńskiego i miała wypłacany zasiłek macierzyński.

(świadectwo pracy s. 13-14 akt kapitałowych ZUS, zaświadczenie k. 15 akt kapitałowych ZUS, karty wynagrodzeń k. 37 akt kapitałowych ZUS, odpisy aktów urodzenia k. 41-42 akt kapitałowych ZUS)

W okresie od 1 stycznia 1986 r. do 15 marca 1988 r. (czyli w okresie gdy przebywała na urlopie wychowawczym) ubezpieczona była zatrudniona w wymiarze ½ etatu w Państwowym Przedszkolu nr (...) w Ł. na stanowisku księgowej.

(zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 37-38v. akt emerytalnych ZUS, świadectwo pracy k. 39-39v. akt emerytalnych ZUS)

Decyzją z 3 lipca 2018 r. znak (...)-2008 Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. w związku z wnioskiem o emeryturę ponownie ustalił B. W. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 629,00 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z faktycznego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 51,52% i był ustalony na podstawie zarobków z 10 lat: od 1978 do 1985 oraz od 1988 do 1989. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 51,52% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową. Do obliczenia stosunku podstawy wymiaru składek oraz kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy emerytalnej, w roku 1985 i 1988 do przeciętnego wynagrodzenia za te lata przyjęto sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok, odpowiednia do liczby miesięcy, w których B. P. podlegała ubezpieczeniu społecznemu na podstawie przepisów prawa polskiego.

Jako okresy składkowe ZUS przyjął łącznie: 17 lat, 0 miesięcy i 2 dni, tj. 204 miesiące, a łącznie jako okresy nieskładkowe: 7 lat 0 miesięcy i 7 dni tj. 84 miesiące (w tym 7 lat okresów sprawowania opieki nad dziećmi.

Współczynnik proporcjonalny do osiągnięty do 31 grudnia 1998 r. – wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowe dla wnioskodawczyni wyniósł 80,95%.

Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 90.588,96 zł.

(decyzja (...) z 3 lipca 2018 r. k. 87-89 akt kapitałowych ZUS)

Decyzją z 20 sierpnia 2018 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał B. P. emeryturę od 13 sierpnia 2018 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Emerytura przyznana tą decyzją została obliczona w oparciu
o zwaloryzowany kapitał początkowy ustalony decyzją z 3 lipca 2018 r. Jednocześnie emerytura ta podlegała wówczas zawieszeniu, gdyż wnioskodawczyni kontynuowała zatrudnienie.

(decyzja k. 5-6v. akt emerytalnych ZUS)

Decyzją z 7 października 2020 r. (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. ustalił i podjął wypłatę emerytury od 1 września 2020 r. Emerytura ustalona tą decyzją została obliczona w oparciu o zwaloryzowany kapitał początkowy ustalony decyzją z 3 lipca 2018 r.

(decyzja k. 8-10 akt emerytalnych ZUS)

W dniu 19 stycznia 2022 r. organ rentowy z urzędu przeliczył ubezpieczonej emeryturę od 1 sierpnia 2021 r. Emerytura ustalona tą decyzją została obliczona w oparciu
o zwaloryzowany kapitał początkowy ustalony decyzją z 3 lipca 2018 r.

(decyzja k. 18-19v. akt emerytalnych ZUS)

W dniu 22 lipca 2024 r. ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno-rentowego oraz ponowne przeliczenie kapitału początkowego. Do wniosku ubezpieczona załączyła legitymację ubezpieczeniową oraz świadectwo pracy,
z którego wynikało, że w okresie od 1 stycznia 1986 r. do 15 marca 1988 r. ubezpieczona była zatrudniona w wymiarze ½ etatu w Państwowym Przedszkolu nr (...) w Ł. na stanowisku księgowej.

(wniosek wraz z załącznikami k. 22-29v. akt emerytalnych ZUS)

Decyzją z 8 listopada 2024 r. znak (...)-2008 Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. w związku z wnioskiem o emeryturę ponownie ustalił B. W. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 574,31 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z faktycznego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 47,04% i był ustalony na podstawie zarobków z 10 lat: od 1980 do 1989. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 47,04% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową. Do obliczenia stosunku podstawy wymiaru składek oraz kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy emerytalnej, w roku 1985 do przeciętnego wynagrodzenia za te lata przyjęto sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok, odpowiednia do liczby miesięcy, w których B. P. podlegała ubezpieczeniu społecznemu na podstawie przepisów prawa polskiego.

Jako okresy składkowe ZUS przyjął łącznie: 19 lat, 2 miesiące i 17 dni, tj. 230 miesięcy, a łącznie jako okresy nieskładkowe: 4 lata, 9 miesięcy i 23 dni tj. 84 miesiące (w tym 4 lata,
9 miesięcy i 16 dni okresów sprawowania opieki nad dziećmi.

Współczynnik proporcjonalny do osiągnięty do 31 grudnia 1998 r. – wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wyniósł 80,95%.

Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 86.902,20 zł.

(decyzja (...) z 8 listopada 2024 r. k. 93-95 akt kapitałowych ZUS)

Pismem z dnia 13 listopada 2024 r. ubezpieczona została zawiadomiona o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wznowienia postępowania w przedmiocie ustalenia jej prawa do emerytury zakończonego decyzją z dnia 19 stycznia 2022 r.

(zawiadomienie k. 40 akt emerytalnych ZUS)

Na skutek ww. wznowienia postępowania, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję. (decyzja k. 42-44 akt emerytalnych ZUS)

Powyższy stan faktyczny, który jest bezsporny, Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz aktach organu rentowego. Spór w niniejszej sprawie ma charakter wyłącznie prawny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Na wstępie wypada zauważyć, że zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U.
z 2024 r. poz. 1631 ze zm., dalej: ustawa o emeryturach i rentach z FUS), w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub
z urzędu , uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość.

Z kolei jak stanowi art. 114 ust. 1e pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, uchylenie lub zmiana decyzji organu rentowego z wyżej wskazanej przyczyny, nie może nastąpić, jeżeli od dnia jej wydania upłynął okres 5 lat.

Decyzja o ustaleniu wysokości i podjęciu wypłaty emerytury została wydana w dniu
7 października 2020 r. Należy zatem uznać, że zaskarżona decyzja z 18 grudnia 2024 r. została wydana w trakcie ww. pięcioletniego okresu, podczas którego możliwa była zmiana decyzji
o ustaleniu i podjęciu emerytury, która była podstawą wypłacania ubezpieczonej emerytury
w dotychczasowej wysokości. Nie ma przy tym znaczenia, że emerytura ustalona decyzją z 18 grudnia 2024 r. jest niższa niż emerytura ustalana na podstawie wcześniej wydanej decyzji z 7 października 2020 r. – przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie stanowią bowiem, że decyzja wydana w trybie art. 114 tej ustawy nie może być mniej korzystna dla ubezpieczonego.

Należy mieć też na uwadze, że organ rentowy powziąwszy informację o nowej okoliczności w postaci zatrudnienia ubezpieczonej w Państwowym Przedszkolu nr (...) w Ł. od 1 stycznia 1986 r. do 15 marca 1988 r., która to okoliczność bez wątpienia miała wpływ na wysokość należnego ubezpieczonej świadczenia, miał prawo z urzędu zmienić decyzję, skoro okoliczność ta istniała przed wydaniem decyzji, natomiast ZUS nie został o niej powiadomiony p[rzez skarżącą. Tym samym organ nie naruszył żadnego prawa ubezpieczonej. W przypadku ujawnienia nowych okoliczności wpływających na obniżenie emerytury, emeryt nie ma bowiem żadnego „prawa wyboru” wyższej emerytury poprzez nieujawnianie niektórych faktów z przebiegu swojego ubezpieczenia. Wnioskodawczyni winna już przy pierwszym złożonym wniosku ujawnić wszystkie swoje okresy zatrudnienia, również ten w Państwowym Przedszkolu nr (...) w Ł. od 1 stycznia 1986 r. do 15 marca 1988 r. Żaden przepis obowiązującego prawa nie daje ubezpieczonemu prawa wyboru okresów, o których chce bądź nie chce powiadomić organ rentowy przy przejściu na konkretne świadczenie. Każdy ubezpieczony ma obowiązek rzetelnie przedstawić cały swój okres ubezpieczenia.

Odnosząc się zaś do kwestii wysokości samej emerytury wnioskodawczyni, to należy wskazać, że jak stanowi art. 25 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, podstawę obliczenia emerytury osoby ubezpieczonej urodzonej po 31 grudnia 1948 r., stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Zgodnie z treścią art. 173 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych
w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (art. 173 ust. 2 ww. ustawy).

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art. 173 ust. 3 ww. ustawy).

W art. 174 ust. 1 ustawy emerytalnej wskazano, że kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Natomiast zgodnie z art. 174 ust. 2 ustawy emerytalnej, przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)  okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Stosownie do art. 174 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Zaś zgodnie z art. 174 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. Zgodnie zaś z art. 15 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, z zastrzeżeniem ust. 3a, który z kolei stanowi, że przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty uwzględnia się kwoty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, przysługujących ubezpieczonemu w roku kalendarzowym przypadającym po 2004 r., z tym że łączna kwota podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wynagrodzeń i zasiłków nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Na podstawie ust. 7 analizowanego przepisu, do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Zgodnie natomiast z treścią art. 174 ust. 8 ustawy
o emeryturach i rentach z FUS, przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

W niniejszej sprawie sporne było po pierwsze to czy okresy, w których odwołująca pobierała zasiłek macierzyński tj. od 21 grudnia 1984 r. do 2 kwietnia 1985 r. oraz od 1 grudnia 1989 r. do 29 maja 1990 r. należało uznać jako okresy składkowe. Ubezpieczona podnosiła również, że jej zdaniem za okres nieskładkowy powinien być jej uznany okres pobierania zasiłku chorobowego macierzyńskiego w 1989 r.

W tym miejscu zauważyć należy, że jak wynika to z art. 6 ust. 2 pkt 1 litera a) ustawy
o emeryturach i rentach z FUS, za okresy składkowe uważa się m.in. przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego – w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy , jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową.

Z przepisu powyższego wynika zatem jasno, że przed 15 listopada 1991 r. okresy gdy ubezpieczona pobierała zasiłek chorobowy (w 1989 r.) czy zasiłek macierzyński (do 2 kwietnia 1985 r. oraz w latach 1989-1990) były dla niej okresami składkowymi. Stąd też należy przyjąć, że ustalając kapitał początkowy decyzją z 8 listopada 2024 r. organ rentowy prawidłowo przyjął, że cały rok 1989 r. był dla ubezpieczonej okresem składkowym, tak jak i poprawnie nie zastosował proporcjonalności, o której mowa w art. 173 ust. 3b ustawy o emeryturach i rentach z FUS w stosunku do okresu, gdy pobierała zasiłek macierzyński po urodzeniu pierwszego dziecka.

Organ rentowy określając kapitał początkowy decyzją z 8 listopada 2024 r.,
a w konsekwencji emeryturę decyzją z 18 grudnia 2024 r., prawidłowo uwzględnił zarobki z lat 1980-1989 i przyjął jednocześnie, że lata 1986 i 1987, a także okres do marca 1988 r. był dla wnioskodawczyni okresem składkowym. A zatem rozstrzygnął poprawnie uwzględniając przy wyliczaniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru zarobki z lat 1980-1989 i jednocześnie nie uwzględniając zarobków z lat 1978-1979 i nie stosując proporcjonalności z art. 174 ust. 3b w stosunku do okresu styczeń-marzec 1988 r. Organ słusznie przyjął bowiem, że choć B. P. w okresie od stycznia 1986 r. do marca 1988 r. korzystała z urlopu wychowawczego w Przedsiębiorstwie Handlu (...), to od 1 stycznia 1986 r. do 15 marca 1988 r. była zatrudniona w wymiarze połowy pełnego czasu pracy w Państwowym Przedszkolu nr (...) w Ł..

Mając zatem na względzie cytowany już wcześniej art. 6 ust. 2 pkt 1 litera a) ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który stanowi m.in., że okresami składkowymi są przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego – w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, to okres od stycznia 1986 r. do marca 1988 r. był więc dla niej okresem składkowym.

Podsumowując, organ rentowy w sposób prawidłowy i zgodny z powyższymi przepisami – na skutek wznowienia postępowania – ustalił ponownie kapitał początkowy w oparciu o zarobki wnioskodawczyni z lat 1980-1989 stosując proporcjonalność jedynie w odniesieniu do części roku 1985, gdyż w przedziale lat 1980-1989, tylko okresy: od 3 kwietnia 1985 r. do 31 grudnia 1985 r. oraz od 16 marca 1988 r. do 31 marca 1988 r. nie były dla niej okresami składkowymi.

Z tych względów, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie, o czym orzekł jak w sentencji wyroku.