Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 259/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2021-08-19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 grudnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych - I Oddział w Ł. ustalił L. W. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 147.543,55 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął: podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.553,70 złotych (pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 127,26 % - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. 1989 – 1998 przez kwotę bazową tj. 1.220,89 zł); okresy składkowe (tj. 23 lata, 10 miesięcy i 1 dzień – 286 miesięcy) ; okresy nieskładkowe (6 miesięcy i 4 dni tj. 6 miesięcy); współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 74,80 %; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy (komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn). /decyzja k.36 - 37 akt ZUS/

L. W. złożył odwołanie od powyższej decyzji wskazując, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru powinien wynieść 127,28 %, a łączny okres jego zatrudnienia wyliczony na dzień 1 stycznia 1999 r. tj. 8.881 dni – 184 dni okresów nieskładkowych winien wynieść 8.697 dni tj. 24 lata i 27 dni tj. 289 miesięcy. /odwołanie k.3 – 4/

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 10 lutego 2021 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie. /odpowiedź na odwołanie k.6 - 6 odwrót/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca L. W. urodził się (...) /okoliczność bezsporna/

W dniu 13 października 2020 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynął wniosek ubezpieczonego w sprawie ustalenia kapitału początkowego. /wniosek k.1 - 2 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 7 grudnia 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił L. W. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 147.543,55 zł. /decyzja k.36 - 37 akt ZUS/

W toku niniejszego postępowania, decyzją z dnia 25 czerwca 2021 r. organ rentowy ustalił ponownie kapitał początkowy wnioskodawcy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 147.558,18 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął: podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1.553,95 zł (pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 127,28 % - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. 1989 – 1998 przez kwotę bazową tj. 1.220,89 zł); okresy składkowe (tj. 23 lata, 10 miesięcy i 1 dzień – 286 miesięcy); okresy nieskładkowe (6 miesięcy i 4 dni tj. 6 miesięcy); współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 74,80 %; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy (komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn). /decyzja k.46 - 47 akt ZUS/

Wydając zaskarżoną decyzję, jak i decyzję z dnia 25 czerwca 2021 r. organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy 23 lata, 10 miesięcy i 1 dzień – 286 miesięcy okresów składkowych oraz 6 miesięcy i 4 dni tj. 6 miesięcy okresów nieskładkowych. /decyzja k.36 - 37 akt ZUS , decyzja k.46 - 47 akt ZUS/

Do wyliczenia okresów składkowych i nieskładkowych Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął wnioskodawcy następujące okresy:

- od 5 sierpnia 1974 r. do 28 października 1974 r. – zatrudnienie w (...) w C.;

- od 29 października 1974 r. do 7 października 1976 r. – służba wojskowa;

- od 2 listopada 1976 r. do 2 lipca 1977 r. – zatrudnienie w F. Ł.;

- od 5 lipca 1977 r. do 20 czerwca 1991 r. – zatrudnienie w (...) (...) w Ł.;

- od 24 czerwca 1991 r. do 31 grudnia 1998 r. – zatrudnienie w SM (...) (podczas którego wnioskodawca przebywał na zwolnieniach lekarskich w następujących okresach: od 9 do 14 października 1992 r.(6 dni), od 21 do 24 grudnia 1992 r.(4 dni), od 12 do 28 października 1994 r. (17 dni), od 30 maja do 30 czerwca 1995 r.(1 miesiąc i 2 dni), od 16 do 27 lutego 1996 r. (12 dni), od 20 sierpnia do 31 października 1996 r. (2 miesiące, 12 dni), od 20 do 31 grudnia 1996 r.(12 dni), od 22 do 25 kwietnia 1997 r. (4 dni), od 26 maja do 6 czerwca 1997 r. (12 dni) i od 18 do 30 września 1997 r.(13 dni))

/okoliczności bezsporne/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego oraz zgromadzonych w aktach sprawy. Wprawdzie wnioskodawca ostatecznie nie kwestionował ustalonych przez organ rentowy okresów składkowych i nieskładkowych , to jednak poddawał w wątpliwość łączną sumę okresów składkowych – miesięcy jakie uwzględnił organ rentowy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art.477 13 § 1 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez Sąd – przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony – powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części.

W sytuacji zatem, gdy organ rentowy uwzględni żądanie strony, należy uznać, że postępowanie sądowe staje się w stosownym zakresie zbędne, toteż nie ma przesłanek do jego dalszego prowadzenia (w tej części, której dotyczy pozytywna dla strony decyzja).

Wobec tego, że w toku procesu została wydana decyzja z dnia 25 czerwca 2021 r. na mocy której wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony został na poziomie 127,28 %, co było równoznaczne z uwzględnieniem stanowiska wnioskodawcy w tej części, dalsze prowadzenie postępowania w tym zakresie było bezcelowe.

Z uwagi na zaspokojenie przez organ rentowy częściowo żądania wnioskodawcy zawartego w odwołaniu, należało zatem w tym zakresie, na podstawie art. 477 13 § 1 k.p.c., umorzyć postępowanie, o czym orzeczono w punkcie 1 sentencji wyroku.

W pozostałym zakresie odwołanie okazało się niezasadne i podlegało oddaleniu.

Zgodnie bowiem z treścią art.173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2021 r., poz. 291) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art.174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art.26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat (art.173 ust.2 ww. ustawy). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art.173 ust.3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.174 ust.1 i 2 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1. okresy składkowe, o których mowa w art.6,

2. okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 5,

3. okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie z art.174 ust.2 a ( obowiązującym od 1 maja 2015 r.) przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 ( tj. przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust.3 art.174 ww. ustawy ustala się na zasadach określonych w art. 5, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 roku.

Stosownie zaś do treści art.174 ust.3b ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2013 r.) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Zgodnie z § 31 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe (Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz.1412) przy obliczaniu okresu składkowego i nieskładkowego dodaje się, osobno dla każdego z tych okresów, poszczególne lata, miesiące i dni. Okresy niepełnych miesięcy oblicza się w dniach. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 30 dni kalendarzowych; sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok. Jeżeli w zaświadczeniu stwierdzającym okresy zatrudnienia są podane dniówki robocze, a nie okresy zatrudnienia, sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 22 dni robocze, a za okresy przed dniem 1 stycznia 1981 r. - 25 dni roboczych.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że sytuacja odwołującego w kontekście omawianego sposobu wyliczenia wygląda następująco:

- od 5 sierpnia 1974 r. do 28 października 1974 r. – zaliczony został okres składkowy wynoszący 2 miesiące i 25 dni,

- od 29 października 1974 r. do 7 października 1976 r. – zaliczony został okres składkowy wynoszący 1 rok, 11 miesięcy i 10 dni,

- od 2 listopada 1976 r. do 2 lipca 1977 r. – zaliczony został okres składkowy wynoszący 8 miesięcy i 1 dzień,

- od 5 lipca 1977 r. do 20 czerwca 1991 r. – zaliczony został okres składkowy wynoszący 13 lat, 11 miesięcy i 17 dni,

- od 24 czerwca 1991 r. do 31 grudnia 1998 r. – zaliczony został łączny okres zatrudnienia wynoszący 7 lat , 6 miesięcy i 7 dni – z czego 6 miesięcy i 4 dni stanowiły okresy nieskładkowe, a zatem 7 lat i 3 dni stanowiły okresy składkowe.

Dodanie do siebie poszczególnych opisanych okresów zatrudnienia wnioskodawcy daje łącznie 24 lata i 4 miesiące (2 miesiące i 25 dni +1 rok, 11 miesięcy i 10 dni + 8 miesięcy i 1 dzień + 13 lat, 11 miesięcy i 17 dni + 7 lat 6 miesięcy i 7 dni), z czego 6 miesięcy i 4 dni przypada na opisane okresy nieskładkowe, stąd okresy składkowe stanowią różnicę pomiędzy ogólnym okresem zatrudnienia wnioskodawcy (24 lata, 4 miesiące) a okresem nieskładkowym (6 miesięcy i 4 dni), a zatem wynoszą 23 lata, 9 miesięcy i 26 dni.

Gdyby zliczyć same okresy składkowe (2 miesiące i 25 dni +1 rok, 11 miesięcy i 10 dni + 8 miesięcy i 1 dzień + 13 lat, 11 miesięcy i 17 dni + 7 lat i 3 dni) wynik pozostaje na tym samym poziomie (23 lata,9 miesięcy i 26 dni).

Przyjęcie zatem przez organ rentowy 286 miesięcy składkowych (jak za 23 lata i 10 miesięcy) oraz 6 miesięcy nieskładkowych jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie w tym zakresie, o czym orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku.

S.B.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Baraniecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Paulina Kuźma
Data wytworzenia informacji: