Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 grudnia 2024 r. znak (...)- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 4 grudnia 2024 r., odmówił wydania zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy płatnikowi składek (...) z siedzibą w Ł..

W uzasadnieniu, organ wskazał, że konto płatnika składek, według stanu na dzień 11 grudnia 2024 r., wykazuje zadłużenie z tytułu składek, za okres od sierpnia 2016 r. do lutego 2017 r. , w kwocie 4 402,49 zł. Od w/w zobowiązania należne są odsetki za zwłokę, liczone jak od zobowiązań podatkowych. Powyższe uniemożliwia Zakładowi wydanie zaświadczenia o niezaleganiu.

(decyzja z dnia 11 grudnia 2024 r. - k. 16 akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł W. B., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając ją w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego mających wpływ na treść wydanego orzeczenia w postaci art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez jego niezastawanie, mimo że należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, a zatem zadłużenie w kwocie 4 402,49 zł z tytułu składek za okres od sierpnia 2016 r. do lutego 2017 r. nie powinno uniemożliwiać wydania zaświadczenia o niezaleganiu, albowiem należność ta uległa przedawnieniu odpowiednio w 2021 r. oraz w 2022 r.;

2.  błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść zaskarżonej decyzji, w postaci przyjęcia, że istnienie zadłużenia z tytułu składek za okres od sierpnia 2016 r. do lutego 2017 r. uniemożliwia wydanie zaświadczenia o niezaleganiu, mimo że należności te uległy przedawnieniu odpowiednio w 2021 r. oraz 2022 r., a zatem nie powinny być brane pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu.

Podnosząc powyższe zarzuty, pełnomocnik odwołującego wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i stwierdzenie, że płatnik nie zalega z tytułu składek na rzecz ZUS oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz skarżącego kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

(odwołanie - k. 3-4)

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie oaz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, tj. w kwocie 360,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. W uzasadnieniu stanowiska Zakład podtrzymał argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, iż bieg przedawnienia był zawieszony w okresie od 18 czerwca 2021 r. do 13 listopada 2024 r. Co więcej, postępowanie w przedmiocie wydania zaświadczenia nie może zmierzać do ustalenia, czy płatnik składek z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej posiada, czy też nie posiada zadłużenia. W ocenie organu element ten przesądza o bezskuteczności odwołania. W postępowaniu o wydanie zaświadczenia ani Sąd Okręgowy w Łodzi, ani Sąd Apelacyjny w Łodzi w ogóle nie ma uprawień do badania kwestii przedawnienia.

(odpowiedź na odwołanie - k. 5-8)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 23 września 2021 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. stwierdził, że W. B.:

1.  jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 26.02.2013 r. do 28.02.2013 r. oraz od 1.01.2014 r. do 6.01.2015 r.;

2.  jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 7.01.2015 r. do 31.01.2017 r.

3.  określił miesięczne podstawy wymiaru składek z w/w tytułu na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

W uzasadnieniu organ podniósł, że zgodnie z dokumentami udostępnionymi w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od 7 stycznia 2015 r. W. B. posiada wpis jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z danych udostępnionych w Krajowym Rejestrze Sądowym wynika, że od 26 lutego 2013 r. do 12 stycznia 2015 r. wnioskodawca posiadał 100 % udziałów w Spółce (...) Sp. z o.o. Nr KRS (...), od 23 kwietnia 2013 r. do 19 maja 2014 r. posiadał 100% udziałów w Spółce (...) Sp. z o.o. Nr KRS (...), od 3 lipca 2013 r. do 5 maja 2017 r. 100 % udziałów w Spółce (...) Sp. z o.o. Nr KRS (...) oraz od 28 października 2014 r. do 28 listopada 2014 r. 100 % udziałów w Spółce (...) Sp. z o.o. Nr KRS (...).

Jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w przypadku gdy wnioskodawca W. B. nie posiadał innego tytułu do ubezpieczeń społecznych, powinien podlegać ww. ubezpieczeniom. Tym samym, od 26 lutego 2013 r. do 28 lutego 2013 r., od 1 stycznia 2014 r. do 6 stycznia 2015 r., powinien się zgłosić, jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Natomiast, od 1 marca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r., w/w posiadał inny tytuł do ubezpieczeń społecznych i, jako wspólnik w/w spółki, powinien obowiązkowo, w tym okresie, zgłosić się do ubezpieczenia zdrowotnego.

Od 7 stycznia 2015 r., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, wnioskodawca dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, jako osoba opłacająca składki dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Jednak W. B. nie posiadał prawa do rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne na tzw. preferencyjnych zasadach, gdyż takie prawo posiadają tylko te osoby, które w okresie 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, tj. w tym przypadku przed 7 stycznia 2015 r. nie prowadziły żadnej pozarolniczej działalności. Wnioskodawca prowadził działalność w ramach spółek.

Od 1 lutego 2017 r. wnioskodawca prawidłowo rozlicza należne składki na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie, organ wskazał, że za okres kwiecień- czerwiec 2013 r.. czerwiec-wrzesień 2014 r., w grudniu (...)., luty 2015- maj 2017 r. ubezpieczony powinien w dokumentach rozliczeniowych rozliczyć podwójną składkę na ubezpieczenie zdrowotne, a od lipca 2013 - maja 2014 r„ w październiku i listopadzie 2014 r oraz w styczniu 2015 r. potrójną składkę, gdyż zgodnie z art. 82 ust. l i ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w przypadku, gdy ubezpieczony uzyskuje przychody z więcej niż jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych tytułów odrębnie, a gdy w ramach jednego z tytułów uzyskuje więcej niż jeden przychód, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od każdego z uzyskanych przychodów odrębnie.

Dodatkowo, organ wskazał, że wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, podlega ubezpieczeniom społecznym, od dnia uzyskania statusu wspólnika tej spółki, do dnia utraty tego statusu, co następuje z dniem sprzedaży udziałów lub wykreślenia spółki z rejestru. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż spółka, po zarejestrowaniu w KRS, nie prowadziła działalności, nie miała obrotów.

Organ wyjaśnił, że z przesłanej 31 sierpnia 2021 r. kopii umowy zbycia udziałów w Spółce (...) Sp. z o.o. w Ł. wynika, iż 20 czerwca 2013 r. doszło do zbycia całości udziałów przez W. B. na rzecz A. W.. Do powyższe kopii umowy nie dołączono kopii aktu notarialnego umowy sprzedaży lub notarialnego potwierdzenia podpisów. Pełnomocnik wnioskodawcy wzywany nie uzupełnił tych braków. Dodatkowo z danych KRS wynika, że do sprzedaży udziałów doszło w dniu 5 maja 2017 r., a do tego czasu W. B. posiadał całość udziałów. Wobec tego organ rentowy orzekł jak w sentencji.

(decyzja z dnia 23 września 2021 r. - k. 3-6 verte akt ZUS)

Postępowanie administracyjne, zakończone w/w decyzją z dnia 23 września 2021 r. , zostało wszczęte w dniu 18 czerwca 2021 r.

(decyzja z dnia 23 września 2021 r. - k. 3-6 verte akt ZUS)

Decyzją z dnia 17 lutego 2023 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. zmienił w części zaskarżaną decyzję z dnia 23 września 2021 r. w punkcie 3b stwierdzając że podstawy wymiaru składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne dla W. B. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności wynoszą za:

- marzec - maj 2017 - 3303,13 zł.

W pozostałej części decyzja została utrzymana w mocy.

W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że w toku postępowania odwoławczego od decyzji z dnia 23 września 2021 r. została przesłana przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi umowa zbycia udziałów z dnia 1 marca 2017 r., z której wynika w dniu 1 marca 2017 r. W. B. sprzedał całość udziałów w (...) Sp. z o.o. A. W.. Wobec tego, w związku z tym że od 1 marca 2017 r. ubezpieczony przestał być wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ale nadal prowadził działalność gospodarczą zmieniono decyzje jedynie w tym zakresie.

(decyzja z dnia 17 lutego 2023 r. - k. 11-11 verte akt ZUS)

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2023 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII U 2797/21, Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, po rozpoznaniu, w dniu 8 listopada 2023 roku ,w Ł., na rozprawie, sprawy z wniosku W. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. o ustalenie podlegania ubezpieczeniu i wysokość podstawy wymiaru składek w związku z odwołaniem W. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. z dnia 23 września 2021 r. numer (...) znak (...)- (...) zmienionej decyzją z dnia 17 lutego 2023 r. numer (...) znak (...)- (...) oddalił odwołania (punkt pierwszy sentencji wyroku) oraz zasądził od W. B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty (punkt drugi sentencji wyroku).

(wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi, VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 listopada 2023 r., sygn. akt VIII U 2797/21 - k. 13 akt ZUS)

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2024 r., wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 120/24, Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2024 r. w Ł. sprawy W. B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. o ustalenie podlegania ubezpieczeniu i wysokość podstawy wymiaru składek na skutek apelacji W. B. od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 27 listopada 2023 r. sygn. akt VIII U 2797/21 oddalił apelację (punkt pierwszy sentencji wyroku) oraz zasądził od W. B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. kwotę 240,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym wraz z odsetkami w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono do dnia zapłaty (punkt drugi sentencji wyroku).

(wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. akt III AUa 120/24 - k. 13 verte akt ZUS)

W dniu 4 grudnia 2024 r. W. B. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne.

(wniosek - k. 14 akt ZUS)

Pismem z dnia 10 grudnia 2024 r. organ rentowy zawiadomił wnioskodawcę o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Funduszu Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na koncie płatnika składek W. B.. Do w/w pisma Zakład załączył szczegółowe zestawienie należności.

(zawiadomienie o wszczęciu postępowania wraz z zestawieniem należności- k. 15-16)

W dniu 11 grudnia 2024 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

(decyzja z dnia 11 grudnia 2024 r. - k. 16 akt ZUS)

Pismem z dnia 7 stycznia 2025 r. Zakład zawiadomił wnioskodawcę o zakończeniu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Funduszu Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na koncie płatnika składek W. B..

(zawiadomienie o zakończeniu postępowania - k. 19 akt ZUS)

Należy w tym miejscu podkreślić, że powyższy stan faktyczny był między stronami – w zakresie koniecznym dla rozstrzygnięcia sprawy – w całości bezsporny, natomiast strony wywodziły z niego odmienne skutki prawne, ta zaś kwestia należy do oceny prawnej , zebranego w sprawie materiału dowodowego, czego Sąd dokona poniżej, w ramach rozważań prawnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 350, dalej też ustawa systemowa) Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności: zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, przebiegu ubezpieczenia, ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek, ustalania wymiaru składek na (...) i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek, ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, wymiaru świadczeń.

Na podstawie przepisów art. 33 i nast. ustawy systemowej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi konta płatników składek, na których są ewidencjonowane dane konieczne do celów rozliczania należności z tytułu składek. Zgodnie zaś z art. 46 ust. 1 i art. 47 ust. 1 ustawy systemowej, obowiązkiem płatnika składek jest według zasad i w terminach wynikających z przepisów ustawy przesyłać odpowiednie dokumenty rozliczeniowe, obliczać, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Wskazać, także, należy, że postępowanie, toczące się przed organem rentowym, na mocy art. 180 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 123 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ma charakter administracyjny. Na mocy art. 123 ustawy systemowej, w sprawach uregulowanych ustawą stosuje się, bowiem, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Również na gruncie art. 180 k.p.a. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych stosuje się przepisy kodeksu, chyba że przepisy dotyczące ubezpieczeń ustalają odmienne zasady postępowania w tych sprawach.

Przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych, rozumie się sprawy, wynikające z przepisów o ubezpieczeniach społecznych, o zaopatrzeniach emerytalnych i rentowych, o funduszu alimentacyjnym, a także sprawy wynikające z przepisów o innych świadczeniach wypłacanych z funduszów przeznaczonych na ubezpieczenia społeczne. Oznacza to tym samym, że w toku prowadzonego przez organ postępowania zastosowanie miały przepisy kodeksu postępowania administracyjnego.

Na podstawie art. 127 k.p.a. organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli: (1) urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa, (2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. W tym drugim przypadku – w myśl art. 218 § 1 k.p.a - organ administracji publicznej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Organ administracji publicznej, przed wydaniem zaświadczenia, może przeprowadzić w koniecznym zakresie postępowanie wyjaśniające (§ 2 art. 218 k.p.a.).

W myśl art. 219 k.p.a. odmowa wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, przy czym należy pamiętać, że zgodnie z art. 83b ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego przewidują wydanie postanowienia kończącego postępowanie w sprawie ZUS w tych przypadkach wydaje decyzję.

Przy tym, przepis z art. 217 § 1 i § 2 k.p.a. należy czytać łącznie z regulacją art. 218 § 1 k.p.a., który precyzuje, co może być potwierdzone zaświadczeniem. Zgodnie z powołaną normą, zaświadczenie może potwierdzać fakty, albo stan prawny wynikający z prowadzonych przez ten organ ewidencji, rejestrów, bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Z powyższego wynika, że organ administracyjny może odmówić wydania zaświadczenia m.in. w sytuacji, gdy wnoszący podanie żąda potwierdzenia okoliczności faktycznych lub stanu prawnego, które nie wynikają z ewidencji i rejestrów lub innych danych, będących w posiadaniu tego organu (art. 218 § 1 k.p.a. a contrario), albo gdy żąda poświadczenia nieprawdy. W każdej z powyższych sytuacji postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia jest zgodne z prawem (por. wyrok NSA z dnia 3 listopada 1999 r. (...) SA 80/99 niepubl.).

Zaświadczenie o stanie zaległości składkowych, nie jest "zwykłym" dokumentem o stanie wiedzy organów ubezpieczeń społecznych dotyczących długów składkowych, ale wymaga wydania decyzji w sprawie indywidualnej, która to decyzja nie jest prawnie obojętna (art. 83 ust 2, art. 83b ust. 1 ustawy o systemie w zw. z 219 kpa). Może nawet kreować granice odpowiedzialności nabywcy przedsiębiorstwa za zaległości składkowe (por. art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 112 § 6 Ordynacji podatkowej). Wymaga zatem dołożenia należytej staranności organu rentowego i uwzględnienia także funkcji jaką ma pełnić. Ma być, bowiem wydane, w celu uwiarygodnienia płatnika w negocjacjach gospodarczych z jego kontrahentem. Zaświadczenie jest urzędowym poświadczeniem określonych faktów lub stanu prawnego. Jako dokument urzędowy zaświadczenie korzysta z domniemania dwojakiego rodzaju: domniemania prawdziwości oraz domniemania zgodności z prawdą oświadczenia organu, od którego dokument pochodzi. Zaświadczenie wydawane z uwagi na interes płatnika wykazany we wniosku o wydanie zaświadczenia nie może zatem abstrahować od wskazanego przez płatnika celu, jakiemu ma owo zaświadczenie służyć (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2013 r. (...) UK 434/12 Opublikowano: LEX nr 1307552).

Zaświadczenie stanowi przejaw wiedzy organu rentowego i nie może być traktowane jako jego oświadczenie woli, co nadawałoby decyzji charakter władczy czy merytoryczny. Zaświadczenie stwierdza zaległość bądź jej brak na dzień wydania decyzji i tylko stan na ten dzień ma dla sądu znaczenie. Na ten tylko dzień podlega także ocenie sądu. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 października 2009 r. (por. sygn. II UK 52/09, M.P.Pr. z 2010 r. Nr 6, poz. 320-321) stwierdza wprost, że " zaświadczenie nie rozstrzyga żadnej kwestii (sprawy) co do jej istoty. Nie tworzy, nie uchyla i nie zmienia istniejących stosunków prawnych. Postępowanie o wydanie zaświadczenia nie stanowi rozstrzygnięcia sprawy, nie poprzedza go żadne postępowanie, co najwyżej postępowanie wyjaśniające. Równolegle z nim może toczyć się postępowanie w sprawie sensu stricto. W ogóle, gdy problematyka, której dotyczy żądanie strony, jest sporna, to wydanie zaświadczenia, zgodnie z żądaniem, nie jest możliwe. Tam, gdzie jest spór - co do prawa, tam nie powinno być, w tym zakresie ,wydane zaświadczenie, gdyż ma ono, jedynie, potwierdzać stan rzeczy, na podstawie, posiadanych przez organ rentowy, danych (art. 218 § 1 w związku z art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a.) (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 czerwca 2015 r.III AUa 53/15 Opublikowano: LEX nr 1761789).

Innymi słowy organ rentowy może i musi wydać zaświadczenie z należytą starannością na podstawie prowadzonych przez siebie rejestrów i ewidencji, a zaświadczenie jest wydawane w konkretnym celu. Zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek potwierdza, że płatnik nie zalega z opłacaniem składek na dzień wydania zaświadczenia. Nawet drobne zaległości mogą być powodem odmowy wydania zaświadczenia o niezaleganiu.

W świetle ustalonych w sprawie okoliczności, Sąd uznał, że ZUS prawidłowo odmówił odwołującemu się płatnikowi, zaskarżoną decyzją z dnia 11 grudnia 2024 r. ,wydania zaświadczenia o niezaleganiu z należnościami składkowymi. W oparciu o dane zawarte w aktach ubezpieczeniowych, ZUS uznał, że konto płatnika według stanu na dzień wydania tej decyzji nadal wykazywało zaległości składkowe na FUS, FUZ, FP i FGŚP za okres od sierpnia 2016 r. do lutego 2017 r.

Organ rentowy trafnie odmówił wydania zaświadczenia o żądanej przez wnioskodawcę określonej treści, albowiem, zgodnie z art. 218 § 1 w zw. z art. 217 § 2 k.p.a., ewentualne zaświadczenie, ma potwierdzić stan rzeczy, na podstawie danych, posiadanych przez Zakład. Jeśli dane te nie potwierdzają, że płatnik nie ma zaległości składkowej i nie jest możliwe poprawne rozliczenie konta płatnika, bo to zależy od wyniku innej sprawy, który dopiero pozwoli stwierdzić czy na koncie płatnika są, czy też nie ma zaległości – nie jest możliwe uwzględnienie takiego żądania. Jak już podnoszono jeśli problematyka, której dotyczy żądanie jest sporna – to wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem, w okolicznościach takiej sprawy, nie jest możliwe. Postępowanie o wydanie zaświadczenia, w tym zaświadczenia określonej treści, nie stanowi rozstrzygnięcia spornej pomiędzy stronami sprawy. Tam gdzie jest spór co do prawa, tam nie powinno zostać wydane zaświadczenie, gdyż ma ono tylko potwierdzać stan rzeczy, na podstawie posiadanych przez organ rentowy danych.

W realiach badanej sprawy ustalono zaś, że decyzją z dnia 23 września 2021 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. stwierdził, że W. B. jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 26.02.2013 r. do 28.02.2013 r. oraz od 1.01.2014 r. do 6.01.2015 r., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 7.01.2015 r. do 31.01.2017 r. oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek z w/w tytułu na obowiązkowe ubezpieczenia (...) i Fundusz Pracy oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Decyzją z dnia 17 lutego 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w Ł. zmienił w części zaskarżaną decyzje z dnia 23.09.2021 r. w punkcie 3b stwierdzając że podstawy wymiaru składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne dla W. B. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności wynoszą za marzec - maj 2017 - 3303,13 zł. W pozostałej części, decyzja została utrzymana w mocy. Wyrokiem z dnia 27 listopada 2023 r., wydanym w sprawie o sygn. akt VIII U 2797/21, Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie od obu w/w decyzji. Natomiast wyrokiem z dnia 13 listopada 2024 r., wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 120/24, Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację od w/w wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi. W konsekwencji uprawomocnienie się decyzji z dnia 23 września 2021 r. zmienionej decyzją z dnia 13 listopada 2024 r. spowodowało powstanie na koncie płatnika składek zadłużenia z tytułu składek.

Pomiędzy stronami istnieje spór co do prawa, a mianowicie do tego, czy zobowiązania z tytułu składek, za okres od sierpnia 2016 r. do lutego 2017 r., uległy przedawnieniu. W ocenie Sądu, jeśli wnioskodawca uważa, że nie doszło do skutecznego przerwania biegu przedawnienia - co podnosi w sprawie, to winien podjąć właściwe czynności, w tym kierunku, aby otrzymać decyzję, ustalającą stan zadłużenia na jego koncie i odwołać się od niej, ewentualnie, do sądu. Sporna kwestia, czy doszło do przedawnienia zaległości składkowych, nie może być, natomiast , objęta badaniem w niniejszej sprawie, bowiem, jej przedmiot wyznacza, z jednej strony, zakres rozstrzygnięcia w zaskarżonej decyzji, a z drugiej- zakres żądania powoda w odwołaniu, co oznacza, że Sąd, w niniejszej sprawie, bada wyłącznie to czy ZUS miał podstawy do odmowy wydania zaświadczenia o niezaleganiu w opłacie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, FP i FGŚP przez płatnika, czy też nie miał. Powyższe oznacza, że ZUS, wydając zaskarżoną w n/n postępowaniu decyzję z dnia 11 grudnia 2024 r. prawidłowo stwierdził, że stan konta płatnika, według stanu na dzień jej wydania, wykazywał zaległości składkowe, a ewentualny spór, co do przedawnienia zaległości, może być badany tylko w postępowaniu w sprawie ustalenia stanu zaległości na koncie płatnika. W konsekwencji, uznać należy, że zaskarżona decyzja odmawiająca wnioskodawcy, jako płatnikowi, wydania zaświadczenia o żądanej treści była prawidłowa.

Jedynie, na marginesie zauważenia wymaga, że, podniesiony przez pełnomocnika skarżącego, zarzut przedawnienia jest bezzasadny. Jak słusznie podnosił organ rentowy, postępowanie administracyjne zakończone decyzją z dnia 23 września 2021 r. zostało wszczęte w dniu 18 czerwca 2021 r. Decyzja z dnia 23 września 2024 r. uprawomocniła się w dniu 13 listopada 2024 r., tj. w dniu wydania wyroku przez Sąd Apelacyjny w Łodzi. Zatem bieg terminu przedawnienia był zawieszony w okresie od 18 czerwca 2021 r. do 13 listopada 2024 r. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż przedawnieniu uległy należności z tytułu składek za okres od sierpnia 2016 roku do lutego 2017 r. Wbrew bowiem twierdzeniom pełnomocnika odwołującego organ rentowy w prawomocnej decyzji z dnia 23 września 2024 r. nie tylko stwierdził, iż W. B. jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 26.02.2013 r. do 28.02.2013 r. oraz od 1.01.2014 r. do 6.01.2015 r. oraz jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 7.01.2015 r. do 31.01.2017 r., ale także określił miesięczne podstawy wymiaru składek z w/w tytułów na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy oraz na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Co także bezsporne składki te nie zostały uiszczone.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. odwołanie oddalił jako pozbawione uzasadnionych podstaw.

Stosownie do wyników postępowania, zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy obciążył ubezpieczonego kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego w wysokości 360,00 zł, ustalając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935 z późn. zm). O odsetkach ustawowych za opóźnienie od zasądzonych kwot tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.