Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 501/16 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2017-04-19

Sygn. akt VIII U 501/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 stycznia 2016 roku - nr (...) - Ko - Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. ustalił miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne E. P. z tytułu zatrudnienia w (...) s.c. K. P., R. S. od dnia 1 czerwca 2015 roku, w kwocie minimalnego wynagrodzenia w przeliczeniu na okres miesiąca obowiązującego:

- w roku 2015, tj. w kwocie 1.750,00 zł;

- w roku 2016, tj. w kwocie 1.850,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, że początkowo wnioskodawczyni była zatrudniona u płatnika na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony w niepełnym wymiarze czasu pracy z minimalnym wynagrodzeniem za pracę, które w 2015 roku wyniosło 875 zł brutto . Aneksem do ostatniej umowy o pracę z dnia 29 kwietnia 2015 roku, ustalono pełny wymiar czasu pracy wnioskodawczyni z wynagrodzeniem w wysokości 1.750,00 zł. Kolejnym aneksem z dnia 29 maja 2015 roku - płatnik podwyższył wnioskodawczyni wynagrodzenie do kwoty 5.000,00 zł od dnia 1 czerwca 2015 roku, pozostawiając pozostałe warunki pracy bez zmian. Od dnia 1 września 2015 roku wnioskodawczyni stała się niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie ciąży i urodziła dziecko w dniu 27 listopada 2015 roku. W ocenie ZUS wzrost podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne był czynnością pozorną, sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, której celem było jedynie uzyskanie wyższych świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zdaniem organu rentowego niewiarygodne są twierdzenia wnioskodawczyni i płatnika, że wzrost wynagrodzenia wynikał ze wzrostu obowiązków w związku z otworzeniem drugiego gabinetu stomatologicznego, a tym samym większej liczby klientów i zwiększenia obrotów. Nie wynika to ze zgromadzonej dokumentacji zatrudnienia. Wskazana podstawa wymiaru składek nie jest adekwatna do ilości i rodzaju powierzonych jej obowiązków. Wynagrodzenie w wysokości 5.000,00 zł jest w ocenie ZUS wygórowane i ustalone na krótko przed zdarzeniem tworzącym uprawnienie do świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

/decyzja z dnia 27 stycznia 2016 roku w aktach ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 26 lutego 2016 roku wniosła E. P.. Podniosła, że ustalenia dokonane przez ZUS są niezgodne z prawdą. Wskazała, że mimo niewymienienia w umowie o pracę miejsca zatrudnienia, jakim był drugi gabinet stomatologiczny otwarty przez płatnika, to wykonywała tam dodatkową pracę, która uzasadniała wzrost wynagrodzenia (prace na zatrzaskach, mosty porcelanowe na podbudowie metalowej, zaawansowana endodoncja). Równocześnie podniosły się jej kwalifikacje, wobec ukończenia dodatkowych kursów i szkoleń, których nie mają pozostali lekarze zatrudnieni
u płatnika. Podniosła też, że od czerwca 2015 roku, kiedy zaczęła wykonywać bardziej zaawansowane zabiegi stomatologiczne, zwiększyły się dochody płatnika.

/odwołanie - k. 2/

W złożonej w dniu 9 marca 2015 roku odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, argumentując jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie - k. 4 - 5 verte/

Pismem procesowym z dnia 25 lipca 2016 roku pełnomocnik wnioskodawczyni poparła złożone odwołanie i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji, poprzez ustalenie, ze miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia w (...) s.c. K. P., R. S. od dnia 1 czerwca 2015 roku stanowi kwota wynagrodzenia wynikająca z zawartego przez strony aneksu do umowy o pracę z dnia 29 maja 2015 roku, czyli kwota 5.000,00 zł brutto.

/pismo procesowe - k. 21 - 26/

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Pełnomocnik wnioskodawczyni poparła odwołania i wniosła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik ZUS wniosła o oddalenie odwołania. Płatnicy przyłączyli się do stanowiska wnioskodawczyni.

/ stanowiska stron - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:01:14 - 00:03:31; 00:29:08
- 00:43:17 - płyta - k. 30
/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni urodziła się w dniu (...). Ma wyższe wykształcenie medyczne w zawodzie lekarza dentysty. Ukończyła Wydział Lekarski Oddział Stomatologiczny (...) w Ł. w dniu 9 września 2011 roku. W dniu
3 lutego 2012 roku złożyła lekarsko - dentystyczny egzamin państwowy. Prawo wykonywania zawodu uzyskała w dniu 5 października 2012 roku.

/okoliczności bezsporne, a nadto: odpisy dyplomu, świadectwa i prawa wykonywania zawodu - k. 28/

Wnioskodawczyni w okresie od 17 lutego 2011 roku do 7 grudnia 2013 roku uczestniczyła w licznych kursach medycznych i konferencjach, obejmujących następujące tematy: " (...) i techniki adhezyjne w tymczasowej i stałej rekonstrukcji tkanek zębów - szkolenie praktyczne”; „Rozwiązywanie problemów endodontycznych - kurs zaawansowany z mikroskopem”; „Leczenie stomatologiczne z punktu widzenia różnych specjalizacji”; „Opieka stomatologiczna nad kobietą ciężarną. Najnowsze poglądy na profilaktykę próchnicy”; „Nowoczesna endodoncja (…)”; „Mało inwazyjne procedury implantoprotetyczne w praktyce lekarza stomatologa (…)”. Zdała również egzamin w dziedzinie ochrony radiologicznej pacjenta.

/odpisy certyfikatów - k. 28; zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.30 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:13:56 - płyta - k. 66/

W okresie od 1 października 2011 roku do 30 września 2012 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w SP ZOZ (...) Szpitalu (...) w Ł. na stanowisku Lekarza I Roku Pracy. Odbywała tam staż, otrzymywała wynagrodzenie w wysokości około 2.000 zł brutto.

/ odpis świadectwa pracy - k. 28; zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.30 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta - k. 66/

Od 16 października 2012 roku do 6 czerwca 2013 roku wnioskodawczyni pracowała w wymiarze ¼ etatu w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej (...) A. P. na stanowisku lekarza stomatologa.

/okoliczności bezsporne, a nadto: odpis świadectwa pracy - k. 28/

K. P. i R. S. są wspólnikami spółki cywilnej (...).

/okoliczności bezsporne/

W 2013 roku K. P. i R. S. podjęły decyzje o zatrudnieniu pracownika na stanowisku stomatologa – protetyka. Ofertę pracy zamieściły w Ekspresie Ilustrowanym. Wnioskodawczyni odpowiedziała na ofertę i została zaproszona na rozmowę.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.30 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.30 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:41:09 - 00:44:29 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.30/

W dniu 10 czerwca 2013 roku wnioskodawczyni zawarła umowę o pracę z (...) s.c. K. P., R. S. na okres próbny do dnia
6 września 2013 roku na stanowisku stomatologa w wymiarze ½ etatu, z wynagrodzeniem 800,00 zł brutto. Jako miejsce świadczenia pracy wskazano Ł. ul.(...).

/okoliczności bezsporne, a nadto - odpis umowy o pracę - k. 28/

Kolejną umowę płatnicy zawarli z wnioskodawczynią w dniu 6 września 2013 roku na tych samych warunkach, na czas określony do dnia 31 grudnia 2014 roku. Aneksem do tej umowy z dnia 3 stycznia 2014 roku, wynagrodzenie wnioskodawczyni podniesiono od dnia
1 stycznia 2014 roku do kwoty 840 zł, co wynikało ze wzrostu kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.

/okoliczności bezsporne, a nadto - odpis umowy o pracę wraz z aneksem - k. 28/

Umową o pracę z dnia 2 stycznia 2015 roku wnioskodawczyni została zatrudniona przez płatników na czas określony od dnia 1 stycznia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2016 roku na ½ etatu z wynagrodzeniem w wysokości 875,00 zł brutto. Aneksem do tej umowy z dnia 29 kwietnia 2015 roku dokonano zmiany warunków zatrudnienia, tj. zwiększono wymiar czasu pracy do pełnego etatu oraz podwyższono wynagrodzenie odwołującej do kwoty 1.750,00 zł brutto.

/okoliczności bezsporne, a nadto - odpis umowy o pracę wraz z aneksem - k. 28/

Kolejnym aneksem z dnia 29 maja 2015 roku podniesiono wynagrodzenie wnioskodawczyni do kwoty 5.000,00 zł brutto od dnia 1 czerwca 2015 roku.

/okoliczności bezsporne, a nadto - odpis aneksu - k. 28/

W początkowym okresie zatrudnienia wnioskodawczyni w (...) s.c. K. P., R. S. był jeszcze zatrudniony jeden pracownik na stanowisku stomatologa. Po rozwiązaniu umowy o pracę z tym pracownikiem, wnioskodawczyni przejęła część jego obowiązków, w tym część prac protetycznych związanych z wykonywaniem prostych protez.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:13:56 - płyta -
k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Wnioskodawczyni nie otrzymała pisemnego zakresu obowiązków. O zakresie obowiązków została poinformowana przez płatników ustnie.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta - k. 66/

Na początku zatrudnienia, w ramach pierwszej umowy o pracę, wnioskodawczyni wykonywała proste czynności wchodzące w zakres obowiązków stomatologa: przygotowywała pacjenta do leczenia protetycznego, zajmowała się higienizacją, wykonywanie wypełnień, wykonywała proste leczenie kanałowe. Po rozwiązaniu umowy o pracę ze stomatolog, która była zatrudniona w chwili przyjęcia wnioskodawczyni do pracy, skarżąca zaczęła wykonywać dodatkowo wyciski pod protezy akrylowe.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

K. P. oraz R. S. postanowiły otworzyć kolejny gabinet stomatologiczno - protetyczny. Umowę najmu lokalu przy ul.(...) w Ł., który miał być przeznaczony na ten cel zawarto w dniu 16 października 2014 roku. Po zawarciu umowy najmu rozpoczęto remont lokalu.

/kopia umowy - k. 68 - 69 verte; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia
15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia
28 listopada 2016 roku - 00:44:29 - 00:46:08 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Gabinet przy ul (...) rozpoczął działalność na początku maja 2015 roku. W gabinecie tym pracowała tylko skarżąca. Płatnicy zatrudnili jeszcze dwóch lekarzy, którzy pracowali w gabinecie przy ul. (...) w niepełnym wymiarze czasu pracy.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:13:56; 00:26:52 - 00:30:08 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Po otworzeniu drugiego gabinetu przy ul (...) w Ł., wnioskodawczyni zaczęła pracować w obu gabinetach. Pracowała od godziny 8.00 lub 9.00 rano. W poniedziałki i wtorki do południa oraz w środy i piątki pracowała w gabinecie przy ul. (...). Natomiast we wtorki po południu i w czwartki pracowała w gabinecie przy ul. (...).

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:13:56 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Gabinet przy ul.(...) jest otwarty od godz. 8.00 do godz. 18.00. Lekarze przyjmują do godziny 16.00. Płatnicy są technikami dentystycznymi, wykonują prace protetyczne. Nie mają kontaktu bezpośredniego z pacjentem, bo taki kontakt może mieć tylko lekarz. To wnioskodawczyni pobierała wyciski, na podstawie których wykonywane były protezy. Płatnicy pracują w gabinecie przy ul. (...), bo tam jest pracownia protetyczna. W gabinecie przy ul. (...) pracuje dodatkowo recepcjonistka.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:15:50 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:13:56; 00:26:52 - 00:30:08 - płyta - k. 66/

Po otwarciu gabinetu przy ul (...) wnioskodawczyni zajęła się dodatkowo pracami na zatrzaskach, wykonywaniem mostów porcelanowych, ceramicznych, zaawansowaną endodoncją (np. leczeniem zębów z zakrzywionymi korzeniami), usuwaniem złamanych narzędzi w kanałach, wypełnianiem kanałów zakrzywionych. Czynności te wykonywała od maja do sierpnia 2015 roku. Była w pełni dyspozycyjna, jako jedyny lekarz pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:15:50 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta -
k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k. 80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Pozostali lekarze zatrudnieni w spółce mieli inny zakres obowiązków. Zajmowali się chirurgią stomatologiczną, usuwaniem zębów (dr S.) lub prostym leczeniem stomatologicznym, które początkowo należało do wnioskodawczyni (dr C.). Pracowali tylko na 1/8 etatu, bo prowadzili też własną działalność gospodarczą, bądź byli dodatkowo zatrudnieni u innych pracodawców. Dr C. nie miała takie doświadczenia zawodowego jak odwołująca, nie mogła zajmować się bardziej zaawansowanym leczeniem. Nie przeszła odpowiednich szkoleń i kursów. W listopadzie i w grudniu 2015 roku płatnicy zatrudnili kolejnych lekarzy również z podstawowym zakresem obowiązków, w trakcie specjalizacji - na ¼ etatu (dr. W. i dr G.). Pozostali lekarze zatrudnieni u płatników otrzymują minimalne wynagrodzenie, odpowiednie do wymiaru ich czasu pracy.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:15:50 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:26:52 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80; listy płac - k. 19/

Po otwarciu gabinetu przy ul. (...) poszerzona została oferta usług świadczonych przez płatników. Spowodowało to zwiększenie zainteresowania pacjentów, wzrosły obroty i dochody spółki. W związku z powyższym wspólniczki podjęły decyzję o zwiększeniu wynagrodzenia wnioskodawczyni, której zakres obowiązków zwiększył się. Ponadto wspólniczki spółki chciały, aby wnioskodawczyni nadal u nich pracowała, obawiały się, że w sytuacji, gdy nie podwyższą jej wynagrodzenia – E. P. poszuka innego zatrudnienia.

/zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:26:42 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; wyciąg z księgi przychodów i rozchodów za 2015 roku - k.70; księga przychodów i rozchodów - k. 19; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Wnioskodawczyni wiedziała, że jest w ciąży w momencie podpisywania aneksu do umowy z dnia 29 maja 2015 roku. O ciąży dowiedziała się na początku maja 2015 roku. Poinformowała pracodawcę o tym, że jest w ciąży w sierpniu 2015 roku. Płatnicy wiedzieli, że wnioskodawczyni planuje ciążę oraz że ma związane z tym problemy zdrowotne.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:13:56 - 00:30:08 - płyta - k. 66; zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80; dokumentacja medyczna - k. 43 - 77; kopia karty ciąży - k. 28/

Wnioskodawczyni świadczyła pracę do końca sierpnia 2015 roku. Od dnia 1 września 2015 roku do dnia porodu przebywała na zwolnieniu lekarskim, gdyż zaczęła mieć problemy ze schylaniem się nad pacjentami, ponadto okazało się, że choruje na żółtaczkę.

/zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:11:53 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:02:49 - 00:26:52-płyta
- k. 66; dokumentacja medyczna - k. 36 - 39; dokumentacja medyczna - k. 43 - 77; kopia karty ciąży - k. 28/

E. P. urodziła córkę w dniu 27 listopada 2015 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: odpis świadectwa urodzenia - k. 60/

Po urodzeniu dziecka wnioskodawczyni nie powróciła do pracy. Obecnie przebywa na urlopie wychowawczym. Pracodawca nie zatrudnił pracownika na stanowisko wnioskodawczyni, gdyż nie znalazł odpowiedniej osoby, tj. posiadającej odpowiednie doświadczenie i umiejętności. Pod nieobecność wnioskodawczyni płatnicy nie wykonują złożonych prac protetycznych, takich jak: mosty porcelanowe, protezy szkieletowe, zatrzaski, skomplikowaną endodoncję. Lekarze stomatolodzy nie mają bezpośrednio po studiach praktyki i wiedzy. Zatrudnieni obecnie u płatników lekarze nie mają na razie takich umiejętności jak wnioskodawczyni, odbywają szkolenia. W. tylko zwykłe protezy akrylowe.

/zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:23:14 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09; 00:46:08 - 00:47:03 - płyta - k. 66; zeznania wnioskodawczyni - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:05:37 - 00:15:50 - płyta - k.80; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Obecnie w gabinecie przy ul. (...) pracuje dwóch lekarzy (dr S. i
dr W.), którzy zajmują się podstawową stomatologią. Tylko na ul. (...) wykonywane są usługi w ramach umowy z NFZ. Płatnicy czekają na powrót wnioskodawczyni do pracy po urlopie wychowawczym.

/zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:15:50 - 00:26:42 - płyta - k.80 w zw. z e-protokół z dnia 28 listopada 2016 roku - 00:30:08 - 00:41:09; 00:44:29 - 00:46:08 - płyta - k. 66; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.80/

Obecnie przychody z gabinetu przy ul. (...) spadają. Zatrudnieni lekarze nie otrzymują takiego wynagrodzenia jak wnioskodawczyni, ponieważ pracują w niepełnym wymiarze czasu pracy i nie mają tak szerokiego zakresu obowiązków jak wnioskodawczyni.

/zeznania płatnika K. P. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:26:42 - 00:28:38 - płyta - k.30; zeznania płatnika R. S. - e-protokół z dnia 15 marca 2017 roku - 00:28:38 - 00:29:08 - płyta - k.30; listy płac - k. 19/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy, w tym w aktach ZUS, a także na podstawie zeznań wnioskodawczyni oraz płatników składek.

Tak zgromadzony materiał dowodowy był spójny i wiarygodny. Sąd mógł zatem dokonać niewątpliwych ustaleń co do zakresu obowiązków wnioskodawczyni na zajmowanym stanowisku i adekwatności do nich wskazanego w umowie o pracę wynagrodzenia.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było, czy miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne E. P. z tytułu zatrudnienia w (...) s.c. K. P., R. S. w Ł. od dnia 1 czerwca 2015 roku stanowi kwota 5.000,00 zł brutto, czy też ustalenie wysokości wynagrodzenia wnioskodawczyni było dokonane jedynie w celu znacznego podwyższenia podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych, w sytuacji gdy adekwatna podstawa wymiaru nie powinna przekroczyć wysokości obowiązującego wówczas minimalnego wynagrodzenie za pracę.

Sąd nie miał wątpliwości, że zeznania wnioskodawczyni oraz płatników składek są wiarygodne i pozwalają na ustalenie, że E. P. rzeczywiście otrzymywała wynagrodzenie przewidziane w aneksie do umowy o pracę z dnia 29 maja 2015 roku oraz że było to wynagrodzenie adekwatne wobec zajmowanego stanowiska, zakresu obowiązków oraz sytuacji finansowej pracodawcy. Płatnik wskazał zatem rzeczywistą i uzasadnioną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Wskazane zeznania są jasne, logiczne i wzajemnie się uzupełniają. Twierdzenia wnioskodawczyni zostały potwierdzone przez jej pracodawców oraz znajdują odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji zatrudnienia oraz w dokumentacji medycznej.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że Sąd porównując wynagrodzenie otrzymywanie przez wnioskodawczynię od dnia 1 czerwca 2015 roku z przeciętnymi wynagrodzeniami przedstawicieli różnych zawodów medycznych w województwie (...) ( przykładowe zestawienie - k. 25), uznał, że nie jest ono wygórowane. Wnioskodawczyni w ramach zatrudnienia wykonywała swój zawód stomatologa. Wykonywała czynności, których nie potrafili i nie mogli wykonywać sami płatnicy, będący technikami dentystycznymi. Pozostali lekarze zatrudniani przez płatników również nie mieli wymaganych na stanowisku wnioskodawczyni kwalifikacji.

Zrozumiałym jest, że wnioskodawczyni jako początkujący stomatolog nie mogła od razu otrzymywać wysokiego wynagrodzenia. Pracodawca z czasem docenił jednak jej zaangażowanie w pracę, ponieważ jako jedyny lekarz zdecydowała się pracować
w spółce w pełnym wymiarze czasu pracy. Wnioskodawczyni regularnie podnosiła swoje kwalifikacje i zdobywała doświadczenie zawodowe. To dzięki niej płatnicy mogli poszerzyć zakres swoich usług, a świadczone przez wnioskodawczynię usługi stomatologiczne przełożyły się na wzrost obrotów i dochodów z prowadzonej działalności. Okoliczność, że dochody te rosły systematycznie w 2015 roku (również w okresie niezdolności do pracy wnioskodawczyni) nie przesądza o bezpodstawności podwyższenia jej wynagrodzenia, gdyż niewątpliwie było to związane z pozyskaniem przez skarżącą nowych pacjentów oraz zatrudnieniem nowych lekarzy, którzy także swoją pracą (nawet w niepełnym wymiarze) przyczyniali się w pewnym zakresie do wzrostu przychodów spółki.

Płatnicy nie zatrudnili jeszcze nikogo na miejsce wnioskodawczyni, ponieważ przede wszystkim oczekują na jej powrót do pracy. Jednak problemem jest też dla nich znalezienie wykwalifikowanego lekarza, który od razu mógłby wykonywać podobne usługi na warunkach takich jak E. P.. To również potwierdza, że wynagrodzenie przyznane z czasem wnioskodawczyni nie było wygórowane. Jeśli płatnicy chcieli nadal zatrudniać wnioskodawczynię musieli podnieść jej wynagrodzenie. Jednocześnie nie było ono należne wnioskodawczyni na początku zatrudnienia, tak samo jak nie mogłoby zostać przyznane innemu początkującemu lekarzowi. Wynagrodzenie innych lekarzy jest niższe, ale pracują oni jedynie w niewielkim wymiarze etatu i zajmują się podstawową stomatologią.

Rzeczywiście wnioskodawczyni trzy miesiące po podpisaniu aneksu do umowy z dnia
29 maja 2015 roku stała się niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie ciąży. Wnioskodawczyni przyznała, że w chwili podpisywania aneksu wiedziała, że jest w ciąży. Takiej wiedzy nie miał pracodawca, choć wiedział o staraniach wnioskodawczyni o dziecko. E. P. oczywiście nie miała obowiązku informowania pracodawcy o swojej ciąży i stanie swojego zdrowia. Nawet jeśli podniesienie wynagrodzenia w tym momencie było dla niej korzystne w perspektywie ciąży i przysługujących z tego tytułu świadczeń, to nie ma podstaw do automatycznego przypisywania pozorności podwyższeniu podstawy wymiaru składek i kwalifikowania tej czynności jako sprzecznej z zasadami współżycia społecznego. Najistotniejszym jest bowiem, że wnioskodawczyni faktycznie wykonywała swoje obowiązki, których pełen zakres sąd ustalił w toku niniejszego postępowania oraz że taki zakres obowiązków na stanowisku lekarza dentysty uzasadniał wysokość przyznanego od dnia
1 czerwca 2015 roku wynagrodzenia.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie, co skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art.12 ust. 1 i art. 13 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) pracownicy, czyli osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
( t. j.: Dz. U. z 2016 roku, poz. 372) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

Z kolei art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych ( t. j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 963 ze zm.) o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wysokość wynagrodzenia uzgodnionego przez strony stosunku pracy ma na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych istotne znaczenie z uwagi na to, że ustalanie podstawy wymiaru składki z tytułu zatrudnienia
w ramach stosunku pracy następuje w oparciu o przychód, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w oparciu o wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, czy różnego rodzaju dodatki, nagrody, premie itp. Umowa o pracę wywołuje zatem nie tylko skutki bezpośrednie, dotyczące wprost wzajemnych relacji między pracownikiem i pracodawcą, lecz także dalsze, pośrednie, również w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, kształtując stosunek ubezpieczenia społecznego, w tym wysokość składki, co
w konsekwencji prowadzi do uzyskania odpowiednich świadczeń. Oznacza to, że ocena postanowień umownych może i powinna być dokonywana także z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych, a więc nie tylko z punktu widzenia interesu pracownika (ubezpieczonego), ale także przez pryzmat interesu publicznego.

Według art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ZUS wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może kwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009 roku, III UK 7/09, LEX nr 509047,
a także uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2005 roku, II UZP 2/05, OSNP 2005, Nr 21, poz. 338 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2007 roku, III UK 30/07, publ. LEX nr 896060).

Oczywiście, stanowisko organu rentowego podlega kontroli sądowej w ramach postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawczyni w dniu 29 maja 2015 zawarła z (...) s.c. K. P., R. S. aneks do umowy o pracę, na mocy którego jej wynagrodzenie od dnia 1 czerwca 2015 roku zostało podwyższone do kwoty 5.000,00 zł brutto. Ustalenia Sądu w rozpoznawanej sprawie zmierzały do ustalenie, czy umówione wynagrodzenie było adekwatne do wykonywanych obowiązków.

W tym miejscu wskazać należy, że ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu - art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. ( tak też SN w: wyroku
z dnia 9 sierpnia 2005 roku, sygn. akt III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192, LEX nr 182780; wyroku z dnia 4 sierpnia 2005 roku, II UK 16/05, opubl. OSNP 2006/11-12/191, LEX
nr (...), wyroku z dnia 19 maja 2009 roku, III UK 7/09, LEX nr 509047
).

Kwestią sporną w sprawie pozostawało zatem, czy zachodziły przesłanki do ustalenia, że E. P. powinna być objęta ubezpieczeniem społecznym z podstawą wymiaru składek, od jakiej płatnik rozliczył składki, czy też jak chciał tego organ rentowy
– podstawa wymiaru składek powinna zostać obniżona do wysokości minimalnego wynagrodzenie za pracę obowiązującego w okresie istniejącego stosunku pracy.

Należało zatem ustalić, czy postanowienia aneksu z dnia 29 maja 2015 roku były sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tym samym czy były nieważne (art. 58 § 2 k.c.). Powyższe sprowadza się do rozstrzygnięcia podstawowej kwestii - czy wysokość wynagrodzenia wypłacona wnioskodawczyni za jej pracę była godziwa, to znaczy czy wynagrodzenie to stanowiło ekwiwalentne wynagrodzenie do rodzaju, ilości i jakości pracy oraz wymaganych kwalifikacji.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w prawie pracy obowiązuje zasada swobodnego kształtowania postanowień umownych, lecz nie jest też sporne, że wolność kontraktowa realizuje się tylko w takim zakresie, w jakim przewiduje to obowiązujące prawo. Jakkolwiek z punktu widzenia art. 18 § 1 kodeksu pracy, umówienie się o wynagrodzenie wyższe od najniższego jest dopuszczalne, gdyż normy prawa pracy swobodę tę ograniczają tylko co do minimum świadczeń należnych pracownikowi w ramach stosunku pracy, to należy pamiętać, że autonomia stron umowy w kształtowaniu jej postanowień podlega ochronie jedynie w ramach wartości uznawanych i realizowanych przez system prawa,
a strony obowiązuje nie tylko respektowanie własnego interesu jednostkowego, lecz także wzgląd na interes publiczny. Najdobitniej wyraża to reguła zawarta w art. 353 1 k.c., który ma odpowiednie zastosowanie do stosunku pracy, zarówno wobec braku uregulowania normowanej nim instytucji w prawie pracy, jak też niesprzeczności z zasadami prawa pracy (por. art. 300 k.p.) zawartego w nim wymagania, by treść stosunku pracy lub jego cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z kolei odpowiednie zastosowanie art. 58 k.c. pozwala na uściślenie, że postanowienia umowy o pracę sprzeczne z ustawą albo mające na celu jej obejście są nieważne, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, a sprzeczne z zasadami współżycia społecznego - nieważne bezwzględnie.

Należy zwrócić uwagę, iż sprzeczny z zasadami współżycia społecznego może być także niegodziwy cel umowy o pracę, polegający na ustaleniu nadmiernej wysokości wynagrodzenia (rażąco wygórowanego), aby otrzymywać zawyżone świadczenia
z ubezpieczeń społecznych kosztem innych ubezpieczonych.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 sierpnia 2005 r. ( II UK 320/04, OSNP 2006 nr 7-8, poz. 122) stwierdził, że cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń
z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą (art. 58 § 1 k.c.). Natomiast w wyroku z dnia 25 stycznia 2005 r. ( II UK 141/04, OSNP 2005 Nr 15, poz. 235) Sąd Najwyższy wskazał, że stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy (art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.).

Orzeczenia te nie dotyczą kwalifikowania opisanych zachowań w aspekcie ich zgodności z prawem, nie rozważając, czy nie naruszają one zasad współżycia społecznego. Zgodnie bowiem z art. 58 § 2 k.c. nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, wyrażająca się m.in. poprzez ustanowienie rażąco wygórowanego, a zatem niegodziwego wynagrodzenia. Tym samym, uzasadnionym jest twierdzenie, że ustanowienie w umowie o pracę nadmiernie wysokich wynagrodzeń może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bowiem fakt, że cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, nie może oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, przy zawieraniu umów o pracę na stosunkowo krótki okres przed zajściem zdarzenia generującego uprawnienie do świadczenia z ubezpieczenia społecznego lub ustaleniu wysokiego wynagrodzenia w celu uzyskania przez osobę ubezpieczoną naliczonych od takiej podstawy świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, że co do zasady, z jednej strony wynagrodzenie za pracę ma stanowić wartość godziwą, z drugiej zaś, ma odpowiadać rodzajowi pracy, kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu i ma stanowić ekwiwalent za ilość i jakość świadczonej pracy.

Jednym z najistotniejszych kryterium godziwości (sprawiedliwości) wynagrodzenia za pracę, jest ekwiwalentność wynagrodzenia wobec pracy danego rodzaju, przy uwzględnieniu kwalifikacji wymaganych do jej wykonywania, jak też ilości i jakości świadczonej pracy (art. 78 k.p.). Mając na względzie ustalony w sprawie stan faktyczny oraz treść art. 13 k.p., należy stwierdzić, że przymiot „niegodziwości" będzie posiadała przede wszystkim płaca rażąco za niska. Nie oznacza to jednak tego, że znamię „niegodziwości” nie może również dotknąć płacy rażąco wysokiej ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 sierpnia 2001 r., I PKN 563/00, OSNP 2002 Nr 4, poz. 90). Tym samym brak jest przeciwwskazań do tego, by postanowienia umowy o pracę dotyczące wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą mogłyby być oceniane przez pryzmat zasad współżycia społecznego, jako nieważne w części przekraczającej granice godziwości, a zatem w sytuacji ich nadmiernej (rażąco nieproporcjonalnej) wysokości. W przywołanej uchwale Sąd Najwyższy podkreślał bowiem, że w sferze prawa ubezpieczeń społecznych godziwość wynagrodzenia - jedna z zasad prawa pracy - zyskuje dodatkowy walor aksjologiczny, albowiem w prawie ubezpieczeń społecznych istnieje znacznie mocniejsza niż w prawie pracy bariera działania w ramach prawa, oparta na wymagającym ochrony interesie publicznym i zasadzie solidarności ubezpieczonych.

Względność zasady godziwości wynagrodzenia, wyraża się koniecznością odniesienia się nie tylko do potrzeb pracownika, ale także świadomości społecznej oraz ogólnej sytuacji ekonomicznej i społecznej. Zatem mimo tego, że postanowienia umowy o pracę, które nadmiernie uprzywilejowują płacowo danego pracownika, w prawie pracy mieściłyby się w ramach art. 353 1 k.c., to w prawie ubezpieczeń społecznych, w którym pierwiastek publiczny zaznacza się bardzo wyraźnie, możliwe jest - w okolicznościach każdego konkretnego wypadku - przypisanie zamiaru nadużycia świadczeń przysługujących z tego ubezpieczenia. Jest to związane z alimentacyjnym charakterem tych świadczeń oraz z zasadą solidaryzmu, wymagającą tego, żeby płaca - stanowiąca jednocześnie podstawę wymiaru składki - nie była ustalana ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i zapewniającej godziwe utrzymanie oraz żeby rażąco nie przewyższała wkładu pracy, a w konsekwencji, żeby składka nie przekładała się na świadczenie w kwocie nienależnej. Jest tak również dlatego, że choć przepisy prawa ubezpieczeń społecznych w swej warstwie literalnej odnoszą wysokość składek do wypłaconego wynagrodzenia, to w rzeczywistości odwołują się do takiego przełożenia pracy i uzyskanego za nią wynagrodzenia na składkę, które pozostaje w harmonii z poczuciem sprawiedliwości w korzystaniu ze świadczeń z ubezpieczenia, udzielanych z zasobów ogólnospołecznych ( podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 grudnia 2012 roku, III AUa 420/12, LEX nr 1220514).

Pojęcie godziwości wynagrodzenia za pracę w prawie ubezpieczeń społecznych winno być zatem interpretowane przy uwzględnieniu wymogu ochrony interesu publicznego oraz zasady solidarności ubezpieczonych, gdyż podstawę wymiaru składki ubezpieczonego, będącego pracownikiem, stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy.

Odnosząc powyższe rozważania do ustalonego w sprawie stanu faktycznego, Sąd stwierdza, że ustalona wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej E. P. nie może zostać uznana za wygórowaną i stanowiła wynagrodzenie godziwe oraz adekwatne do jakości i ilości świadczonej przez nią pracy.

Należy zwrócić uwagę, że wnioskodawczyni wykonywała pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku lekarza stomatologa, która po skończeniu studiów medycznych systematycznie podnosiła swoje kwalifikacje. W końcu jako doświadczony lekarz wnioskodawczyni mogła samodzielnie wykonywać specjalistyczne i drogie usługi stomatologiczne. Usługi te wykonywane były głównie w prywatnym gabinecie przy
ul. (...), który nie miał podpisanej umowy z NFZ, a zatem pacjenci musieli opłacać leczenie w pełnej wysokości. W tej sytuacji wraz ze wzrostem liczby pacjentów wzrosły też dochody pracodawcy.

Jak ustalił sąd porównując wynagrodzenie za podobną pracę świadczoną przez lekarzy, wynagrodzenie wnioskodawczyni nie było wygórowane i faktycznie dla pracodawcy ekonomicznie uzasadnione było zatrzymać wnioskodawczynię w gabinecie w pełnym wymiarze czasu pracy, tak aby na podstawie zdobytego u pracodawcy doświadczenia nie zdecydowała się na otwarcie własnej konkurencyjnej praktyki.

W świetle tych ustaleń okoliczność bycia w ciąży przez wnioskodawczynię w chwili podpisywania aneksu nie miała znaczenia. Pamiętać należy bowiem, że samo przekonanie, że kobieta w ciąży zawarła umowę o pracę w celu uzyskania ochrony ubezpieczeniowej w związku chorobą i macierzyństwem, w żadnym razie nie uzasadnia wyłączenia z ubezpieczeń społecznych . Ustaleniu zawsze powinno podlegać zatem, czy strony miały rzeczywisty zamiar wywołania skutków prawnych wynikających z oświadczenia woli, przy czym brak tego zamiaru dotyczy samej treści czynności prawnej (np. brak zamiaru świadczenia oznaczonej w umowie pracy) ( tak też Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 10 maja 2016 roku, sygn. akt III AUa 1467/15, publ. LEX nr 2062051).

Podkreślić trzeba w tym miejscu, że to na organie rentowym spoczywa obowiązek udowodnienia pozorności umowy lub jej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego,
w myśl art. 6 k.c. Stanowisko takie zajął także Sąd Najwyższy np. w wyroku z dnia 15 lutego 2007 roku ( I UK 269/06, OSNP 2008 nr 5-6, poz. 78), w którym stwierdził, że na organie rentowym, który przyjął zgłoszenie do ubezpieczenia pracowniczego i nie kwestionował tytułu tego zgłoszenia oraz przyjmował składki, spoczywa ciężar dowodu, że strony umowy
o pracę złożyły fikcyjne oświadczenia woli.

Zdaniem Sądu Okręgowego, organ rentowy w żaden sposób nie udowodnił, że zakwestionowany przez niego zapis aneksu do umowy o pracę był sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Postanowienia aneksu umowy o pracę z dnia 29 maja 2015 roku ustalające wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej były zatem ważne.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie (...) § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, ustalając, że miesięczną podstawę wymiaru składek E. P. z tytułu zatrudnienia w (...) s. c. K. P. i R. S. od dnia 1 czerwca 2015 roku stanowi kwota wynikająca z aneksu do umowy o pracę z dnia 29 maja 2015 roku, czyli kwota 5.000,00 zł.

Wobec wyniku postępowania Sąd o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie - Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800 (mając na uwadze, że pełnomocnik wnioskodawczyni nie określiła wartości przedmiotu sporu), w brzmieniu nieuwzględniającym jeszcze zmiany wprowadzonej Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U. z 2016 roku, poz. 1668), które weszło w życie w dniu
27 października 2016 roku i stanowi w § 2, że do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Sąd zasądził zatem od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w Ł. na rzecz na rzecz E. P. kwotę 360,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, orzekając jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wypożyczając akta ZUS

M.U.

19 kwietnia 2017 roku

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  A. Olejniczak-Kosiara
Data wytworzenia informacji: