VIII U 532/20 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2020-09-17

Sygn. akt VIII U 532/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 grudnia 2019 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., odmówił G. Ł. (1), ponownego ustalenia prawa do emerytury. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustayw z dnia 17.12.1998r. o emerytaurach i rentach z Funduszu U. S. (Dz. U z 2018r. poz. 1270) prawo do swiadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu , jeżeli , po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń , zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności, istniejące przed wydaniem tej decyzji , które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokosć. ZUS podniósł, że w związku z z tym, że wraz z pismem z dnia 27.11.2019r. nie złozył żadnych nowych dokumentów , które miałyby wpływ na prawo do świadczenia. Ś. pracy z 30.07.1977r. dotyczące zatrudnienia od 14.06.1976 doo 31.07.1977r. w PP (...) w Ł. znajduje się w aktach kapitałowych ZUS.

/decyzja k 28 plik I akt ZUS/

W dniu 17 stycznia 2020 r. G. Ł. (1) złożył odwołanie od tej decyzji wskazując , że wnosi o zmainę zaksrzonej decyzji poprzez ponowne ustalenie prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS , z uwzględnieniem okresów pracy w szczególnych warunkach , a z uwagi na brak dokumentów, chce skorzystać z zeznań świadków.

/odwołanie k.3- 6/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 17.02.2020r. , pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie. ZUS potwierdził zaliczenie do pracy w szczególnych warunakch 13 lat 1 miesiąca i 24 dni.

/odpowiedź na odwołanie k.8 - 8 odwrót/

W pismie procesowym z dnia 27.07.2020r. wnioskodawca, działając za pośrednictwem profesjonalengo pełnomocnika, wniósł o uznanie za pracę w szczególnych warunkach okresów:

W MPK (...).08.1973r.-31.08.1973

1.08.1974r.-31.08.1974

1.08.1975r.-31.03.1976

W P. Ł.

14.06.1976-31.07.1977r.

/ pismo prcosowe k. 48-51/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

G. Ł. (1) urodził się (...) Nie jst członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 5.12.2017r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek k. 1-8 akt ZUS/

Decyzją z dnia 13.12.2017r. ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury.

Wnioskodawca złożył odwołanie od tej decyzji .

W dniu 18 stycznia 2018r. ZUS zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 13.12.2017r. i odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury , z uwagi na brak udowodnienia, do dnia 1.01.1999r., 15 lat pracy w szczególncyh warunakach.

/decyzje: z 13.12.2017r. i z dnia 18.01.2018r. – w aktach ZUS/

Wyrokiem z dnia 9.10.2018r. w sprawie VIII U 283/18 Sąd Okregowy w Łodzi oddalil odwołanie wnioskodawcy .

W zwiazku z apelacją wnioskodawcy, Sąd Apelacyjny w Łodzi , wyrokiem z dnia 25.06.2019r. w sprawie III AUa 1290/18 oddalil apelcję wnioskodawcy.

/akta sprawy VIII U 283/18 – załaczone do akt niniejszej sprawy/

W dniu 27.11.2019r. G. Ł. (1) złozył wnisek o wznowienie postępowania w trybie art. 114 ustawy o emerytach i rentach z FUS – z powodu pojawienia się nowych dowodów w sprawie , istniejących w dniu wydania decyzji odmownej z dnia 18 stycznia 2018r. znak (...) , nieznanych do tej pory organowi, który wydał decyzję. Nowym dowodem jest świadectwo pracy w P.P. P. w Ł. w okresei 14.06.1976-31.07.1977r. , gdzie , w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczy i gaźnikow do silnikow spalinowych , na stanowisku ślusarz-monter , na stanowisku obsługi ukladów zasilania (gaźnikow) , wymienionym w Dziale XIV poz. 14 pkt 2 załącznika nr 1 , Wykaz A. W. załączył kserkopię świadctwa pracy.

/wniosek k. 26 , kserokopia swiadectwa pracy k. 27 akt ZUS/

W okresie 1.09.1972r. – 31.03.1976r. był zatrudniony w Miejskim Przedsiębiorstwie (...), przy czym w okresie od 1.09.1972r. w charakterze mechanika samochodowego – ucznia , na podstawie umowy o naukę zawodu. W tym czasie ubezpieczony uczęszczał do 3-letniej (...) Szkoły Zawodowej dla Pracujących przy MPK Ł. . Od 1.08.1975r. do 31 marca 1976r. był zatrudniony w charakterze montera samochodowego przy naprawie pomp wtryskowych i wtryskiwaczy . Zajmował się naprawą aparatury paliwowej silnika. Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, bez maseczek, bez rękawic, w oparach benzyny ołowiowej, w zadymionej aurze.

Uczęszczając do szkoły – wnioskodawca korzystał z wakacji w lipcu 1973r. i 1974r. W sierpniu 1973 i 1974r. pracował przy czynnościach obsługi technicznej - codziennej : dokonywał wymiany ojejów , filtrów, wymiany płynów chłodzących np. wymianiał lub uzupełniał denaturat przeciwdziałaajcy zamarzaniu hamulców. W sierpniach 1973 i 1974r wykonywał czynności w kanale, oraz w probierni pomp.

/akta osobowe z MPK , załączone do akt sprawy, zeznania świadkow: K. J., W. Ż., H. W., e-protokół rozprawy z dnia 27.07.2020r. plyta CD k. 47, zeznania świadkow: A. Ł., A. Ś. (1), wnioskodawcye-protokół rozprawy z dnia 7.09.2020r. płyta CD k. 89 /

W akatach osobowych znajduje się pismo MPK spółki z ograniczoną odpowiedzialnościa w Ł. z dnia 14,.07.2017r. , w odpowiedzi na psimo G. Ł. (1) , że w archiwizowanych przez (...) Spółka z o.o, aktach osobwoych G. Ł., nie występują dokumenty, z treści których wynika, że wykonywał prace w szczególnych warunkach w okresie zatrudnienia w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w Ł. od 1.09.1972 do 31.03.1976r. na stanowiskach mechanika samochodowego – ucznia oraz montera samochodowego.

/akta osobowe z MPK , załączone do akt sprawy/

W okresie od 14 czerwca 1976r. do 31 lipca 1977r. wnioskodawca pracowal w pełnym wymarze czasu pracy jako ślusarz narzędziowiec w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) w Ł. . Wykonywał czynności, między innymi, przy naprawach gaźnikow: czyścił, wymieniał części zamienne, gaźników . Jak zeznał świadek J. Z. na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „przeważnie robił przy gaźnikach „ jak zeznał W. Z. (1) na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „ Jak była potrzeba wykonywal także inne czynności”. Przy czyszczeniu gaźnuikow używana była benzyna ołowiowa , zatem – unosiły się opary, drażniący nozdrza zapach. Bez maseczek, bez zabezpieczeń..

/swiadectwio pracy k. k. 4 akt kapitalowych ZUS, zeznania świadkow J. Z. , W. Z. (1) e-protokól rozprawy zdnia 27.07.220r. płyta CD k. 47/ /

Brak swiadectwa pracy w szczególnych warunkach z PP (...), brak akt osobowych.

/okoliczności bezsporne/

Sąd Okręgowy ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego oraz zgromadzonych w aktach sprawy oraz na podstawie oosbowych źródeł dowodowych tj. zeznaniach świadków: J. Z., K. jakubiszyna, W. Z. (2), H. W., W. Z. (1), A. Ł. i A. Ś. (1) oraz wnioskodawcy .Sąd dał wiarę zeznaiom świadkow: J. zaadzkeigio i W. Z. (1) w ziwzaku z ich zenaiach dotryczacymi pracy wnisodcy w PP POmozbyt . Mając na uwadze fakt, że od relacjonowanych zdarzeń minęło ponad 40 lat , świadkowie zeznali : J. Z. na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „przeważnie robił przy gaźnikach „ , W. Z. (1) na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „ Jak była potrzeba wykonywał także inne czynności”, co implikuje uprawnioną tezę , że wnioskodawca wprawdzie wykonywal czynności – przy gaźnikach, ale , mając na uwadze jeszcze – nie pogłębione doświadczenie zawodowe wnioskodawcy, gdy była taka potrzeba , powierzano mu, także, do wykonania inne czynności. Ponieważ brak akt osobowych z PP (...), więc Sąd nie mogł zweryfikować zeznań świadków i wnioskodawcy , w oparciu o materiał dokumentalny. Podobne watpliwiości Sąd rozważal przy ocenie zeznań świadków: A. Ł. i A. Ś. (2) : świadek świerczyńskie na rozparwie 7.07.2020r. „wnioskodawca pracował i na kanałach i w warsztacie np. przy umyciu danej części. Na marginesie Sąd zwraca uwagę, że – świadek A. Ś. (1) , pracujący wraz z wnioskadcą w MPK ( i wspólnie uczęszczjacy do szkoły w okresie 1972-1975r.) otrzymał świadectwo pracy w szczególnych warunkach ( e-protokól rozprawy z dnia 7.07.2020r. płyta CD k. 89 , )

Świadek A. Ł. zeznał : „To co robił każdy z uczniów, zależało od przydziału kierownika szkolenia. Ja pracowałem w kanałach. G. pracował trochę w kanałach, a drugą cześć w probierni pomp wtryskowych ( e - protokół rozprawy z dnia 7.09.2020.r płyta CD k. 89)

Załączona do akt sprawy, dokeumatcja: opinia rzezcoznawcy z list biegłych, matriał fotograficzny, materiał filmowy (k. 63-80) - to teoretyczne rozważania,np. opis operacji wymiany oleju, nie zaś praktyczne , w oparciu o przedmiotowo - podmiotowy całokształt okoliczności – niniejszego sporu. Sąd, oczywiście zapoznał się z przedstwionym materiałem, ale rozważań - nie oparł na nim.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 art. 184 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z przepisu art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

W myśl art. 32 ust. 1a pkt. 1 przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Z kolei według ustępu 2 art. 32 dla celów ustalenia tych uprawnień za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  (3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zaskarżona decyzja organu rentowego jest zgodna z prawem. Znajduje ona oparcie w treści przepisu art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj.Dz.U. z 2020 roku, poz. 53). Przepis ten stanowi ,iż prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. ( art.114 ust 1 ) Jeżeli prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalono orzeczeniem organu odwoławczego, organ rentowy na podstawie dowodów lub okoliczności, o których mowa w ust. 1 :

1) wydaje we własnym zakresie decyzję przyznającą prawo do świadczeń lub podwyższającą ich wysokość;

2) występuje do organu odwoławczego z wnioskiem o wznowienie postępowania przed tym organem, gdy z przedłożonych dowodów lub ujawnionych okoliczności wynika, że prawo do świadczeń nie istnieje lub że świadczenia przysługują w niższej wysokości; z wnioskiem tym organ rentowy może wystąpić w każdym czasie;

3) wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części, jeżeli emeryt lub rencista korzystał ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub zeznań albo w innych wypadkach złej woli. (art.114 ust 2).

Jak wynika z treści cytowanego powyżej przepisu warunkiem ponownego przeliczenia emerytury jest ujawnienie się lub przedłożenie nowych dowodów lub okoliczności istniejących przed wydaniem prawomocnej decyzji , które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Sytuacja taka nie miała miejsca w rozpoznawanej sprawie.

Z dokonanych ustaleń wynika, ze wnioskodawca już do akt kapitałowych czyli do wniosku o ustalenie wysokości kapitału poczatkwoegio – z dnia 7.04.2003r. (!) przedłożył świadectwo pracy z 30.07.1977r. , potwierdzajace zatrudnienia w PP (...).

I ten okres ZUS uwzględnił do stażu ubezpieczeniowego.

Wnioskodawca nie przedłożył nowych dowodów, potwierdzająch wykonywanie pracy w szcególncyh warunakch.

Wnioskodawca przedstawil zeznania świadków na tę okoliczność

I tak na podsatwie ustaleń faktycznych Sąd uznał, ze wnisokodca wykonywal prace w szczególncyhw arunakch w okresach : 1-31.08.1973r. , 1-31.08.1974r. oraz od 1.08.1975 do 31.03.1976r. w kanałach remiontowych przy naprawie pojazdów mechaniczncyh.

Wprawdzie Sąd nie podzielił argumentacji, przestawionej przez pełnomocnika wnioskodawcy , że - wnioskodawca korzystał z miesięcznego urlopu – w lipcu 1973 i 1974 roku.

Albowiem zgodnie z art. 1 ustawy , z dnia 16.05.1922r. o urlopach dla pracowników zatrudnionych w przemyśle i handlu (Dz. U z 1949r. nr 47 poz. 365 z poźn. zm) pracownicy, zatrudnieni na mocy umowy w przemyśle, górnictwie, handlu, biurowości, komunikacji i przewozie, szpitalnictwie, instytucjach opieki społecznej i użyteczności publicznej oraz w innych zakładach pracy, choćby na zysk nie obliczonych, a zatrudniających pokrewne wymienionym kategorie pracowników najemnych, niezależnie od tego, czy wszelkie te zakłady pracy są własnością prywatna czy państwową, czy też organów samorządowych, z wyjątkiem pracowników przedsiębiorstw sezonowych, w których praca trwa krócej niż 10 miesięcy w roku, mają prawo do korzystania co rok z płatnego urlopu.

Art. 2 1) Wszystkim pracownikom fizycznym, objętym przepisem art. 1, przysługuje prawo do corocznego nieprzerwanego urlopu w następującym wymiarze:

a) 12 dni - po roku pracy,

b) 15 dni - po trzech latach pracy,

c) jednego miesiąca - po dziesięciu latach pracy, przy czym wymienione okresy pracy oznaczają nieprzerwaną pracę w danym zakładzie pracy.

Przez dni urlopowe należy rozumieć dni robocze; do dni urlopowych nie wlicza się dni niedzielnych i świątecznych z wyjątkiem przypadku, określonego w ust. 1 pkt c).

Pracownicy młodociani, poniżej lat 18, korzystają po półrocznej nieprzerwanej, pracy w danym zakładzie pracy z 7-dniowego urlopu, a po rocznej pracy - z 14-dniowego urlopu. Z urlopów tych korzystają również terminatorzy i uczniowie.

Ale, ponieważ przedmiotem sporu nie był wymiar urlopu dla młodocianego ucznia szkoły przyzakładowej, tylko jego aktywność w zakładzie pracy- MPK , zatem Sąd oparł się , w tym zakresie, na zeznaniach świadków: K. J., W. Ż., H. W., A. Ł. , A. Ś. (1), którzy uczyli się współnie z wnioskodawcą ( A. Ł., A. Ś. (1), W. Z. (2) ) i pracowali wspólnie (K. J. – przełożony wnioskodawcy), zatem znali realia pracxyw latach 1972-1976 w MPK.

Dlatego Sąd uznał, że od 1.08.1975r. do 31 marca 1976r. wnioskodawca , będąc zatrudnionym w charakterze montera samochodowego przy naprawie pomp wtryskowych i wtryskiwaczy . Zajmował się naprawą aparatury paliwowej silnika. Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, bez maseczek, bez rękawic, w oparach benzyny ołowiowej, w zadymionej aurze. I te czynnosci wyczerpywały dyspozycję przepisu wskazanego w punkcie 14 Dział XIV Wykaz A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalengo pracownikow zatrudnionych w szczególnych warunakch lub w szczególnym charakterze (Dz. U 1983 nr 8 poz. 43) – prace przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczyi gaźnikow do silników spalinowych

Uczęszczając do szkoły – wnioskodawca korzystał z wakacji w lipcu 1973r. i 1974r. W sierpniu 1973 i 1974r. pracował w kanale , przy czynnościach obsługi technicznej - codziennej : dokonywał wymiany olejów , filtrów, wymiany płynów chłodzących np. wymieniał lub uzupełniał denaturat przeciwdziałaajcy zamarzaniu hamulców. W sierpniach 1973 i 1974r wykonywał czynności w kanale, oraz w probierni pomp. I te czynnosci wyczerpywały dyspozycję przepisu wskazanego w punkcie 14 Dział XIV Wykaz A Rozporządzenia Rady Ministrów zdnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalengo pracownikow zatrudnionych w szczególnych warunakch lub w szczególnym charakterze (Dz. U 1983 nr 8 poz. 43) – prace przy naprawie pomp wtryskowych, wtryskiwaczyi gaźnikow do silników spalinowych i punktu 16 Dział XIV Wykaz A cyt. Rozporządzenia – prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechaniczynych.

Łącznie 10 miesięcy .

Sąd nie uwzględnił wniosku o uznanie za pracę w szczególnych warunkach, okresu zatrudnienia w P.P. (...) 14.06.1976-31.07.1977r. albowiem – z zeznań swiadkow, ktire Sd analziwa powyzsz wyniak, ze oprócz czynnsmoci przy naprawie pomp wtryskowych , wtryskiwaczy i gaźnikow do silnikow spalinowych , wnioskodawca wykonwyal także inne czynności . Z dokonanych ustaleń wynika, że w okresie od 14 czerwca 1976r. do 31 lipca 1977r. wnioskodawca pracowal w pełnym wymarze czasu pracy jako ślusarz narzędziowiec w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) w Ł. . Wykonywał czynności, między innymi, przy naprawach gaźnikow: czyścił, wymieniał części zamienne, gaźników . Jak zeznał świadek J. Z. na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „przeważnie robił przy gaźnikach „ jak zeznał W. Z. (1) na rozprawie w dniu 27.07.2020r. „ Jak była potrzeba wykonywal także inne czynności”. Przy czyszczeniu gaźnuikow używana była benzyna ołowiowa , zatem – unosiły się opary, drażniący nozdrza zapach. Bez maseczek, bez zabezpieczeń..

Brak swiadectwa pracy w szczegolnych warunkach z PP (...), brak akt osobowych z tej firmy, uniemożliwił zweryfikowanie zeznań świadkow i wnioskodawcy, w tym zakresie, w opraciu o materiał dokumentalny.

Sąd zwraca uwagę, że istnieje możliwość dokonania ponownych ustaleń, warunkujących prawo do świadczenia, jednak dopiero po spełnieniu przesłanek określonych w art. 114 ust. 1 u.e.r.f.u.s. ZUS nie ma podstaw do ponownego ustalenia prawa do emerytury, jeśli zainteresowany nie przedstawi dokumentów lub okoliczności, zmieniających jego sytuację. Natomiast w wyroku z dnia 7.05.2015 roku jaki zapadł w sprawie o sygnaturze akt IIIAUa 1029/14 (LEX 174525) Sąd Apelacyjny w Łodzi stanął na stanowisku ,iż w prawie ubezpieczeń społecznych związanie sądu (a także organu rentowego) ostateczną decyzją nie ma charakteru bezwzględnego. Istnieje możliwość dokonania ponownych ustaleń, warunkujących prawo lub wysokość przyznanego wcześniej świadczenia, jednak dopiero po spełnieniu przesłanek określonych w art. 114 ust. 1 u.e.r.f.u.s. ZUS nie ma podstaw do ponownego ustalenia emerytury, jeśli zainteresowany nie przedstawi dokumentów lub okoliczności zmieniających jego sytuację. Sąd orzekający w pełni podziela zaprezentowane powyżej stanowiska Sądów Apelacyjnych.

Sąd jednocześnie pragnie wskazać ,że przepis art. 6 k.c. zawiera ogólną zasadę rozkładu ciężaru dowodu i określa reguły dowodzenia, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy rozstrzygnięcia, gdyż tę tworzy przepis prawa materialnego, który także konkretyzuje rozkład ciężaru dowodu. Ciężar dowodu w postępowaniu cywilnym z reguły spoczywa na powodzie. Zasadniczo powinien on dowieść wystąpienia faktów tworzących jego prawo podmiotowe będące źródłem roszczeń oraz faktów uzasadniających jego odpowiedź na zarzuty pozwanego, natomiast pozwany dowodzi faktów uzasadniających jego zarzuty przeciwko roszczeniu powoda - fakty tamujące oraz niweczące. Reguły rozkładu ciężaru dowodu mają charakter gwarancyjny, wskazując stronę, która poniesie negatywne konsekwencje nieudowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia istotne znaczenie./Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 18 maja 2018 r. I ACa 1386/17, LEX nr 2533679/.

Strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodzenia co do tych okoliczności na niej spoczywał, sąd zaś powinien wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów./Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 15 lutego 2018 r. I AGa 28/18, LEX nr 2488784/.

Postępowanie z zakresu ubezpieczeń społecznych jest postępowaniem cywilnym i obowiązują w nim wszystkie reguły procesowe, również, te, dotyczące rozkładu ciężaru dowodu oraz terminów do składania wszelkich wniosków dowodowych. Art. 6 k.c. ustanawia, bowiem, podstawową regułę dowodową, zgodnie z którą ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Reguła ta pozostaje w ścisłym związku z przepisami k.p.c. o dowodach. /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 stycznia 2018 r. III AUa 424/17 ,LEX nr 2493583/

Regułą jest, że inicjatywa dowodowa należy do stron i sąd nie jest uprawniony do wyręczenia ich, w tym zakresie, albowiem, w przeciwnym razie, przyjąłby rolę rzecznika ich interesów , a nie – obiektywnego arbitra. W konsekwencji zasady wyrażonej w art. 6 k.c., dokonanie ustaleń zgodnie z podniesionymi przez stronę twierdzeniami uzależnione jest od naprowadzenia dowodów na objęte nimi okoliczności faktyczne, bądź zaistnienia sytuacji przewidzianej w dyspozycjach przepisów art. 229-231 k.p.c., pozwalającej na uznanie tych twierdzeń za przyznane lub wynikające z domniemań faktycznych. Twierdzenie strony nie stanowi, natomiast, dowodu i, przy braku dodatkowych warunków, przewidzianych we wskazanych przepisach, nie może stanowić podstawy ustaleń /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 22 listopada 2017 r. ,I ACa 471/17,LEX nr 2490088/.

Mając powyższe na uwadze, wobec braku spełnienia przesłanki w postaci udowodnienia, co najmniej, 15 lat pracy w szczególnych warunakch ( ZUS zaliczył 13 lat 1 miesiac 24 dni) plus uznane 10 miesięcy, Sąd oddalił odwołanie wnioskodawcy, na podstawie art. 477 ze zn. 14§1 K.p.c

Dnia 17 września 2020r.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Kempa
Data wytworzenia informacji: