VIII U 638/17 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2018-08-02

Sygn. akt VIII U 638/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 grudnia 2016 roku (znak: ENP/20/021148278) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 listopada 2016 roku, przyznał A. K. (1) prawo do emerytury od dnia 10 listopada 2016 roku tj. od miesiąca, w którym wnioskodawca osiągnął wieku emerytalny tj. 66 lat. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Po korekcie kapitału początkowego na koncie wnioskodawcy kwota skorygowanego i zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 141699,78 zł.

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 207,80 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 681,90 zł

Po korekcie kapitału początkowego wysokość emerytury wynosi: ( (...),78/207,80 = 681,90 zł. )

Jednocześnie organ rentowy wyjaśnił, że emerytura przyznana od dnia 10 listopada 2016 roku w kwocie 681,90 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Emerytury nie podwyższa się, gdyż zgodnie z art. 87 ust. 5a powyższej ustawy prawo do w/w podwyższenia nie przysługuje w razie zbiegu prawa do emerytury z Funduszu z prawem do emerytury rolniczej określonej w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Zakład wskazał również, że w celu ewentualnego przeliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem wynagrodzenia za okresy od dnia 2 maja 1968 roku do dnia 22 sierpnia 1969 roku oraz od dnia 14 lutego 1974 roku do dnia 31 sierpnia 1979 roku, wnioskodawca winien dostarczyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z zakładu pracy. Obecnie za w/w lata przyjęto minimalne kwoty wynagrodzenia, które wpłynęły na wysokość kapitału początkowego a tym samym emerytury. Ponadto organ rentowy podniósł, że nie przyjęto do stażu pracy okresu zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w K. od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku z uwagi, iż przedłożone dokumenty w postaci potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii umowy o pracę oraz rozwiązania umowy o pracę nie są wystarczające. Brak jest potwierdzenia, iż w całym okresie nie wystąpiły przerwy w zatrudnieniu oraz na umowie o pracę brak informacji na jaki okres została ona zawarta.

/decyzja z dnia 22 grudnia 2016 roku k. 40 -41v akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji złożył w dniu 19 stycznia 2017 roku wnioskodawca A. K. (2) wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i uwzględnienie przy wyliczeniu okresu zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w K. od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku.

/odwołanie z dnia 19 stycznia 2017 roku k. 46 akt ZUS/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania od powyższej decyzji. W uzasadnieniu przywołał argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie z dnia 24 marca 2017 roku k. 3 -3v/

Na rozprawie w dniu 11 czerwca 2018 roku - poprzedzającej wydanie wyroku - wnioskodawca poparł odwołanie, pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania oraz oświadczył, że wskaźnik podstawy wymiaru wynosi 37,35%, zaś emerytura wynosi 899,79 zł brutto oraz, że kapitał początkowy nie zmienił się mimo doliczenia lat.

/stanowisko stron e- protokół z dnia 11 czerwca 2018 roku 00:01:23 - 00:03:48 oraz 00:14:36 - 00:15:32 - płyta CD k. 90/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. (1) urodził się w dniu 10 listopada1950 roku.

/okoliczność bezsporna/

Ubezpieczony ma wykształcenie zasadnicze, w dniu 24 czerwca 1967 roku ukończył (...) Szkołę (...) w Z. i uzyskał tytuł mechanika rolniczy.

/odpis świadectwa ukończenia (...) Szkoły Zawodowej k. 45 akt osobowych/

W dniu 2 listopada 2016 roku wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek o emeryturę z dnia 2 listopada 2016 roku k. 1 - 7 akt ZUS/

Decyzją z dnia 2 grudnia 2016 roku (znak: ENP/20/021148278) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 listopada 2016 roku, przyznał A. K. (1) prawo do emerytury od dnia 10 listopada 2016 roku tj. od miesiąca, w którym wnioskodawca osiągnął wieku emerytalny tj. 66 lat. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 141692,59 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 207,80 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 681,87 zł

Wliczona kwota emerytury wyniosła (...),59 /207,80 = 681,87 zł.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że emerytura przyznana od dnia 10 listopada 2016 roku w kwocie 681,87 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Emerytury nie podwyższa się, gdyż wnioskodawca nie udowodnił łącznie okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat.

Nadto organ rentowy podniósł, że w celu ewentualnego przeliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem wynagrodzenia za okresy od dnia 2 maja 1968 roku do dnia 22 sierpnia 1969 roku oraz od dnia 14 lutego 1974 roku do dnia 31 sierpnia 1979 roku o należy dostarczyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z zakładu pracy. Obecnie za w/w lata przyjęto minimalne kwoty wynagrodzenia, które wpłynęły na wysokość kapitału początkowego a tym samym emerytury. Jednocześnie Zakład poinformował, że nie przyjęto do stażu pracy okresu zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w K. od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku z uwagi, iż przedłożone dokumenty w postaci potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii umowy o pracę oraz rozwiązania umowy o pracę nie są wystarczające. Brak jest potwierdzenia, iż w całym okresie nie wystąpiły przerwy w zatrudnieniu oraz na umowie o pracę brak informacji na jaki okres została ona zawarta .

/decyzja z dnia 2 grudnia 2016 roku k. 35 - 36v akt ZUS/

Decyzją z dnia 21 grudnia 2016 roku (znak (...)- 2016) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy A. K. (1) na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1968 roku do 31 grudnia 1977 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 35,42% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 432,44 zł. ZUS uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 9 lat, 4 miesiące i 15 dni tj. 112 miesiące. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 49,21%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 41.097,76 zł.

/decyzja z dnia 21 grudnia 2016 roku k. 7 - 8 akt kapitałowych ZUS/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawcy uznając je za najkorzystniejsze dla wnioskodawcy:

- 1968 rok – 3.800,00 zł;

- 1969 rok – 6.573,26 zł;

- 1970 rok – 0,00 zł;

- 1971 rok – 0,00 zł;

- 1972 rok – 11.975,00 zł;

- 1973 rok – 9.778,00 zł;

- 1974 rok – 11.499,95 zł;

- 1975 rok – 14.400,00 zł;

- 1976 rok – 14.400,00 zł;

- 1977 rok – 16.000,00 zł;

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – k. 9 akt kapitałowych ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 22 grudnia 2016 roku (znak: ENP/20/021148278) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 listopada 2016 roku, przyznał A. K. (1) prawo do emerytury od dnia 10 listopada 2016 roku tj. od miesiąca, w którym wnioskodawca osiągnął wieku emerytalny tj. 66 lat. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Po korekcie kapitału początkowego na koncie wnioskodawcy kwota skorygowanego i zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 141699,78 zł.

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 207,80 miesięcy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 681,90 zł

Po korekcie kapitału początkowego wysokość emerytury wynosi: ( (...),78/207,80 = 681,90 zł. )

Jednocześnie organ rentowy wyjaśnił, że emerytura przyznana od dnia 10 listopada 2016 roku w kwocie 681,90 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Emerytury nie podwyższa się, gdyż zgodnie z art. 87 ust. 5a powyższej ustawy prawo do w/w podwyższenia nie przysługuje w razie zbiegu prawa do emerytury z Funduszu z prawem do emerytury rolniczej określonej w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Zakład wskazał również, że w celu ewentualnego przeliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem wynagrodzenia za okresy od dnia 2 maja 1968 roku do dnia 22 sierpnia 1969 roku oraz od dnia 14 lutego 1974 roku do dnia 31 sierpnia 1979 roku, wnioskodawca winien dostarczyć zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z zakładu pracy. Obecnie za w/w lata przyjęto minimalne kwoty wynagrodzenia, które wpłynęły na wysokość kapitału początkowego a tym samym emerytury. Ponadto organ rentowy podniósł, że nie przyjęto do stażu pracy okresu zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w K. od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku z uwagi, iż przedłożone dokumenty w postaci potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii umowy o pracę oraz rozwiązania umowy o pracę nie są wystarczające. Brak jest potwierdzenia, iż w całym okresie nie wystąpiły przerwy w zatrudnieniu oraz na umowie o pracę brak informacji na jaki okres została ona zawarta.

/decyzja z dnia 22 grudnia 2016 roku k. 40 -41v akt ZUS/

W okresie od dnia 14 lutego 1974 roku do dnia 31 sierpnia 1979 roku wnioskodawca pracował w Gminnej Spółdzielni (...) w K. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sprzedawcy i ostatnio osiągał wynagrodzenie w wysokości 2300 zł + premia regulaminowa. Ubezpieczony podczas zatrudnienia w w/w zakładzie pracy otrzymywał wynagrodzenie w następującej wysokości:

- od dnia 14 lutego 1974 roku - 1300 zł wynagrodzenie zasadnicze + prowizja 0,9% przy współczynniku 0,8;

- od dnia 1 czerwca 1974 roku - 1500 zł wynagrodzenie zasadnicze + prowizja 0,7% przy współczynniku1;

- od dnia 1 stycznia 1976 roku - 1700 zł wynagrodzenie zasadnicze + prowizja 0,7% przy współczynniku1 + premia regulaminowa

- od dnia 1 kwietnia 1976 roku - 1900 zł wynagrodzenie zasadnicze + premia regulaminowa

- od dnia 1 sierpnia 1977 roku - 2100 zł wynagrodzenie zasadnicze + premia regulaminowa

- od dnia 1 września 1978 roku - 2300 zł wynagrodzenie zasadnicze + premia regulaminowa

/świadectwo pracy z dnia 10 września 1979 roku k. 7-8 akt osobowych, umowa o pracę z dnia 14 lutego 1974 roku k. 12 -13 akt osobowych, angaż z dnia 27 maja 1974 roku k. 9 -10 akt osobowych, angaż z dnia 1 kwietnia 1976 roku k. 14 akt osobowych, angaż z dnia 10 marca 1976 roku k. 15 akt osobowych, angaż z dnia 1 sierpnia 1977 roku k. 16 akt osobowych, wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 31 lipca 1979 roku k.17 akt osobowych, angaż z października 1978 roku k. 18 akt osobowych, umowa o pracę z dnia 14 lutego 1974 roku k. 21 - 22 ak osobowych /

Wnioskodawca w czasie zatrudnienia ww Spółdzielni okresie od dnia 25 marca 1974 roku do dnia 26 maja 1974 roku ukończył kurs „podstawy dla sprzedawców zatrudnionych w sklepach spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu”.

/zaświadczenie z dnia 8 lipca 1974 roku k. 44 akt osobowych/

A. K. (1) od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku ponownie pracował w Gminnej Spółdzielni (...) w K. w wymiarze ¾ etatu na stanowisku sprzedawca. Ubezpieczony podczas zatrudnienia w w/w zakładzie pracy otrzymywał wynagrodzenie w następującej wysokości:

- od dnia 1 kwietnia 1981 roku - 2.625 zł wynagrodzenie zasadnicze + premia regulaminowa;

- od dnia 1 sierpnia 1982 roku do dnia 30 listopada 1985 roku - 3700 zł wynagrodzenie zasadnicze + premia regulaminowa.

/umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 1981 roku k. 5 -6 akt osobowych, wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 30 września 1985 roku k. 3- 4 akt osobowych, angaż z dnia 25 września 1982 roku k. 11 - 12 akt osobowych/

Wnioskodawca będąc zatrudnionym ww Spółdzielni pracował w sklepie jako sprzedawca. Sklep ten znajdował się kilka kilometrów poza K. w domu wnioskodawcy w miejscowości W.. Kierownikiem sklepu była mama wnioskodawcy S. K. (1). Sklep był czynny w godzinach 8.00 - 16.00. Ubezpieczony był codziennie w sklepie, nie chorował. Towar był dowożony do sklepu 2 - 3 razy w tygodniu.

/zeznania świadka M. P. e - protokół rozprawy z dnia 15 marca 2018 roku 00:08:19 -00:13:04 - płyta CD k. 41, zeznania świadka S. S. e - protokół rozprawy z dnia 15 marca 2018 roku 00:13:04 - 00:17:34- płyta CD k. 41, zeznania świadka J. D. e - protokół rozprawy z dnia 15 marca 2018 roku 00:17:34- 00:20:58 płyta CD k. 41, zeznania świadka J. Z. e - protokół rozprawy z dnia 15 marca 2018 roku 00:20:58 - 00:26:37 - płyta CD k. 41, umowa o wspólnej odpowiedzialności majątkowej z dnia 14 lutego 1974 roku k . 24 - 25 /

Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonał hipotetycznego wyliczeniem emerytury wnioskodawcy przyjmując minimalnego wynagrodzenia w czasie: od dnia 1 września 1982 roku do dnia 30 listopada 1985 roku zaś za okres od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 31 sierpnia 1982 roku przyjął wynagrodzenie z umowy o pracę oraz angażu z dnia 25 września 1982 roku.

Emerytura wyniosła:

- z uwzględnieniem spornego okresu zatrudnienia od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku na dzień przyznania prawa do świadczenia tj. od dnia 10 listopada 2016 roku wynosi 884,91 zł (brutto)

- z uwzględnieniem spornego okresu zatrudnienia od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku i z uwzględnieniem kwot wynagrodzenia za w/w okres na dzień przyznania prawa do świadczenia od dnia 10 listopada 2016 roku wynosi 899,79 zł (brutto).

/pismo z dnia 3 kwietnia 2018 roku k. 45 k. 79/

Decyzją z dnia 26 marca 2018 roku (znak: ENM/6/053012751) - sporządzoną do hipnotycznego wyliczenia - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., ponownie ustalił kapitał początkowy A. K. (1) na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy organ rentowy przyjął podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1972 roku do 31 grudnia 1981 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 37,35% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 456,00 zł. ZUS uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 14 lat, 0 miesięcy i 15 dni tj. 168 miesiące. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 49,21%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 54.229,23 zł.

/decyzja z dnia 26 marca 2018 roku k. 48 - 49/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawcy uznając je za najkorzystniejsze dla wnioskodawcy:

- 1972 rok – 11.975,00 zł;

- 1973 rok – 9.778,00 zł;

- 1974 rok – 11.499,95 zł;

- 1975 rok – 14.400,00 zł;

- 1976 rok – 14.400,00 zł;

- 1977 rok – 16.000,00 zł;

- 1978 rok – 18.400,00 zł;

- 1979 rok – 13.600,00 zł;

- 1980 rok – 0,00 zł;

- 1981 rok – 23.625,00 zł.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – k.50/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych. Sąd oparł się w szczególności na zachowanych dokumentach ze spornego okresu zatrudnienia w Gminnej Spółdzielni (...) w K. (angaż, umowa o pracę oraz rozwiązanie umowy o pracę), na zeznaniach świadków tj. M. P., S. S., J. i J. Z., którzy potwierdzili fakt zatrudnienia wnioskodawcy ww Spółdzielni w okresie od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku oraz wykonywania pracy sprzedawcy a także na hipotetycznym wyliczeniu emerytury wykonanym przez ZUS, które nie było kwestionowane przez wnioskodawcę pod względem rachunkowym. Stan faktyczny w sprawie niniejszej nie budzi wątpliwości. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności pozwalających na ich zdyskredytowanie.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożono wniosek o emeryturę lub rentę,
z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Powołany ust. 6 stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne
i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z ust. 4 i ust. 5 art. 15 ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3,
w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach,
z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty oraz

mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Jak zaś stanowi ust. 2a art. 15 jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek
w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Zgodnie z ust. 2 i ust. 3 powołanego przepisu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia, a podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy.

Jak dalej stanowi art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia
7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. akt III UZP 2/03 ( OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, że zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Jak stanowi art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
( tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173–175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185 (art. 25 ust.1 ustawy emerytalnej).

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego,
z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183 (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony domagał się przeliczenia emerytury z uwzględnieniem zatrudnienia w okresie od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku w Gminnej Spółdzielni (...) w K.. Organ rentowy nie uwzględnił tego okresu zatrudnienia z uwagi, iż przedłożone dokumenty w postaci potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii umowy o pracę oraz rozwiązania umowy o pracę nie są wystarczające. Brak jest potwierdzenia, iż w całym okresie nie wystąpiły przerwy w zatrudnieniu oraz na umowie o pracę brak informacji na jaki okres została ona zawarta.

Według § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U.
z 2011 roku, nr 237, poz. 1412
) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

W myśl zaś § 22 ust ww rozporządzenia stanowi, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: legitymacja ubezpieczeniowa; legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokości mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, w tym dowodami z zeznań świadków (por.m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. I UK 316/08, LEX nr 707858).

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje, iż do okresów składkowych winien zostać ubezpieczonemu uwzględniony okres zatrudnienia od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku w Gminnej Spółdzielni (...) w K..

Ubezpieczony złożył do ZUS kserokopie umowy o pracę z dnia 1 kwietnia 1981 roku oraz rozwiązania umowy o pracę z dnia 30 września 1985 roku potwierdzające pracę na stanowisku sprzedawcy. Dokumenty te wprawdzie - jak wskazał organ rentowy - były jedynie potwierdzonymi przez Archiwum Państwowe kserokopiami, ale wskazują okres zatrudnienia wnioskodawcy i charakter świadczonej pracy. Mając na uwadze powyższe wątpliwości organu rentowego Sąd Okręgowy przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę zeznań świadków oraz dostępnej oryginalnej dokumentacji związanej ze spornym okresem zatrudnienia wnioskodawcy.

Potwierdzeniem pracy ubezpieczonego w okresie od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku w Gminnej Spółdzielni (...) w K. jest umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 1981 roku, wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 30 września 1985 roku oraz angaż z dnia 25 września 1982 roku, z których to bezsprzecznie wynika, że wnioskodawca we wskazanym okresie był pracownikiem wskazanego zakładu i świadczył pracę na stanowisku sprzedawcy osiągając określone wynagrodzenie. Z przedstawionymi wyżej dokumentami w pełni korespondują zeznania świadków tj. M. P., S. S., J. i J. Z., którzy to pracowali wspólnie z wnioskodawcą w spornym okresie i potwierdzili fakt zatrudnienia A. K. (1) przez przedmiotową Spółdzielnie. Świadkowie zeznali, że wnioskodawca pracował w sklepie jako sprzedawca. Sklep znajdował się kilka kilometrów poza K. w domu wnioskodawcy w miejscowości W.. Kierownikiem sklepu była mama wnioskodawcy S. K. (2). Sklep był czynny w godzinach 8.00 - 16.00. Ubezpieczony był codziennie w pracy, nie chorował.

W tej sytuacji biorąc pod uwagę całość materiału dowodowego nie ma żadnych wątpliwości, że ubezpieczony w okresie od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku był pracownikiem Gminnej Spółdzielni (...) w K. zatrudnionym na stanowisku sprzedawcy w sklepie prowadzonym wspólnie ze swoją mamą w miejscu swojego zamieszkania.

Przypomnieć przy tym należy, iż dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne. Okresami składkowymi są te okresy zatrudnienia, w których istniał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, chociażby pracodawca składek tych nie opłacił (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2007 r., sygn. II UK 185/06, OSNP 2008/9-10/143; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 1995 r., sygn. II UR 3/95; OSNP 1995/17/222).

Nadto Sąd ma na względzie powszechnie znane trudności w dokumentowaniu nie tylko wysokości wynagrodzenia, ale nawet samego zatrudnienia w latach odległych od daty wniosku, związane z brakiem dokumentów (te podlegały bowiem niszczeniu po upływie określonego czasu), czy wręcz likwidacją zakładów pracy. Jednak przedstawione na etapie postępowania sądowego akta osobowe wnioskodawcy ujawniły oryginalne - wprawdzie zachowane w zakresie szczątkowym - dokumenty w postaci umowy o pracę z dnia 1 kwietnia 1981 roku oraz angażu z dnia 25 września 1982 roku. Co pozwolił na przeprowadzenie postępowania dowodowego także w zakresie ustalania wysokości osiąganego przez wnioskodawcę wynagrodzenia w spornym okresie.

Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonał hipotetycznego wyliczeniem emerytury przyjmując minimalnego wynagrodzenia w czasie: od dnia 1 września 1982 roku do dnia 30 listopada 1985 roku zaś za okres od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 31 sierpnia 1982 roku przyjęto wynagrodzenie z umowy o pracę oraz angażu z dnia 25 września 1982 roku.

Emerytura wyniosła:

- z uwzględnieniem spornego okresu zatrudnienia od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku na dzień przyznania prawa do świadczenia tj. od dnia 10 listopada 2016 roku wynosi 884,91 zł (brutto)

- z uwzględnieniem spornego okresu zatrudnienia od dnia 1 kwietnia 1981 roku do dnia 30 listopada 1985 roku i z uwzględnieniem kwot wynagrodzenia za w/w okres na dzień przyznania prawa do świadczenia od dnia 10 listopada 2016 roku wynosi 899,79 zł (brutto).

Mając na względzie powyższe zdaniem Sądu nie ma żadnych przeszkód by zaliczyć ubezpieczonemu do stażu pracy wynagrodzenie ze spornych okresów na podstawie umowa o pracę z dnia 1 kwietnia 1981 roku, oraz angaż z dnia 25 września 1982 roku załączonych do akt sprawy.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przeliczył emeryturę wnioskodawcy A. K. (1) od dnia 10 listopada 2016 roku z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 37,35%.

E.W.

ZARZĄDZENIE

Wyrok z uzasadnieniem doręczyć peł. ZUS z pouczeniem i aktami rentowymi

2.08.18

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Bęczkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Domańska - Jakubowska
Data wytworzenia informacji: