Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z 7.03.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił dla W. G. kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r. w kwocie 20686,82zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz wskaźnika wysokości tej podstawy Zakład przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1.01.1988r. do 31.12.1997r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 27,35%, po pomnożeniu przez kwotę bazową w wysokości 1220,89zł, podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 333,91zł. Przyjęto łącznie 3 lata, 5 miesięcy, 14 dni, tj. 41 miesięcy okresów składkowych oraz 2 dni, tj. 0 miesięcy okresów nieskładkowych. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 28,72%. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01zł. Do obliczenia współczynnika przyjęto okres składkowy i nieskładkowych wynoszący łącznie 3 lata, 5 miesięcy i 16 dni. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osoby w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1.01.1999 r. wyniosła 20.686,82 zł, która została obliczona w następujący sposób: 293,01 zł x 28,72%= 84,15 zł + (41miesięcy składkowych x 1,3%) :12 x333,91 =14,83 zł. Ich suma to 98,98 zł x209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) dała kwotę 20686,82zł. Organ rentowy wyjaśnił, że dla ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił następujących okresów: 9.12.1974r.-3.04.1975r., 2.09.1975r. - 5.06.1976r., 12.07.1976r. -6.01.1977r., gdyż nie zostały wystarczająco udowodnione, 19.10.1991r.-19.10.1991r., gdyż w w/w okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej niepłatnej /decyzja - k. 36-37 akt ZUS/.

Następnie decyzją z 27.03.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 24 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.; dalej ustawa emerytalna) po rozpoznaniu wniosku W. G. z 26.02.2018r., przyznał wnioskodawcy emeryturę od 15.02.2018r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W uzasadnieniu ZUS podał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Zakład wskazał, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. ZUS wyjaśnił, że kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 14664,81zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 77264,63zł, średnie dalsze trwanie życia wyniosło 219,60 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wyniosła 418,62zł. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art.26 ustawy emerytalnej w następujący sposób: ( (...),81+ (...),63)/219,60=418,62zł miesięcznie. Organ rentowy wskazał, że przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres 8 lat i 9 miesięcy, podając, że zwiększenie z tego tytułu wynosi 80,49zł. Zakład wskazał, że łączna emerytura wnioskodawcy ze zwiększeniem rolnym wynosi 499,11zł i stwierdził, że jest to emerytura niższa od najniższej emerytury wynoszącej 1000zł. Organ rentowy wyjaśnił, że nie podwyższa się przedmiotowej emerytury, ponieważ wnioskodawca nie udowodnił łącznie okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat. Po waloryzacji od 1.03.2018r. emerytura przysługująca wnioskodawcy wynosi 513,98zł /decyzja -k. 49 akt ZUS/.

Uznając obie w/w decyzje za krzywdzące W. G. złożył od nich w dniu 9.04.2018r. odwołanie, wnioskując o uwzględnienie do jego stażu pracy pominięte przez ZUS okresy zatrudnienia: 9.12.1974r.-3.04.1975r., 2.09.1975r.-5.06.1976r. i 12.07.1976r.-6.01.1977r. oraz w Zakładzie (...). Wnioskodawca wyjaśnił, że w Zakładzie (...) wykonywał pracę polegającą na zbiórce padłych zwierząt od rolników z terenów gmin: P., G. Św. M., Z. i B.. Odwołujący podał, że do jego obowiązków należało zważenie padłej sztuki, wypisanie pokwitowania, pomoc lekarzowi weterynarii przy sekcji, w przypadku dużych sztuk zdjęcie skóry, wydanie półtuszy hodowcom zwierząt futerkowych i przekazanie pozostałych odpadów wraz ze skórą do Zakładu (...). Odwołujący zaznaczył, że była to praca w warunkach szczególnych, akcentując jej uciążliwość w okresie upałów. Wskazał, że pracę wykonywał po zmarłym teściu od 1977 r, a w okresie 1981 – 1989 r pracował imiennie na swoje nazwisko. /odwołanie k. 2, k. 3 załączonych akt VIII U 893/18 /.

Organ rentowy w odpowiedziach na odwołania od decyzji z 27.03.2018r. zmienionej decyzją z 16.04.2018r. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu ZUS wskazał, że po uznaniu kolegialnym zaliczono do stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy wyłącznie te okresy zatrudnienia, które są udokumentowane w dowodzie osobistym odwołującego, tj.: 9.12.1974r. - 3.04.1975r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego Nr (...) w Ł., 2.09.1975r.-5.06.1976r. w P.H.O. i M.B. w Ł., 12.07.1976r.-6.01.1977r. w (...) im. P. w Z.. Zakład wyjaśnił też, że nie zaliczono wnioskodawcy pracy w (...) ponieważ nie zostało to wystarczająco udowodnione, gdyż w dowodzie osobistym wnioskodawcy brak pieczątek w/w zakładu pracy o początku i zakończeniu zatrudnienia, zaś adnotacja o wydaniu 1.03.1982r. wkładek zaopatrzenia nie potwierdza okresu zatrudnienia. ZUS zaakcentował, że wnioskodawca został pouczony, że zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego pracy (...) będzie mogło nastąpić po dostarczeniu dokumentów potwierdzających okres zatrudnienia / odpowiedź na odwołanie k. 5-5verte, K. 5 – 5 verte załączonych akt VIII U 893/18 /.

Sprawy o wysokość emerytury zainicjowane w/w odwołaniami wnioskodawcy zostały zarejestrowane przed Sądem Okręgowym w Łodzi za sygnaturą VIII U 892/18 i VIII U 893/18, a następnie zarządzeniem z 9.05.2018r. połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia, jako sprawa VIII U 892/18 /zarządzenie k. 9 załączonych akt VIII U 893/18/ .

Na rozprawie w dniu 26.06.2018r. – bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w n/n sprawie –wnioskodawca poparł odwołanie, oświadczając, że popiera je zarówno w zakresie decyzji o ustaleniu kapitału początkowego, jak i decyzji o przyznaniu emerytury, i jednocześnie sprecyzował, że sporny pozostał tylko okres pracy w (...) od sierpnia 1977r. do 1989r. Pełnomocnik ZUS oświadczył natomiast, że organ rentowy potraktował odwołanie wnioskodawcy tak, jakby dotyczyło obu w/w decyzji i wniósł o jego oddalenie / stanowiska stron - e-prot. z 26.06.2018r.: 00:01:01, 00:02:52, 00:30:58/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca -W. G. (urodzony (...)) złożył w dniu 26.02.2018r. wniosek o emeryturę /wniosek k. 1 załączonych akt ZUS/.

W załączonym do tego wniosku kwestionariuszu o okresach składkowych i nieskładkowych odwołujący nie wymienił okresu zatrudnienia w (...). W. G. podał natomiast w tym kwestionariuszu m.in., że opłacał składki na KRUS od 1.07.1977r. do 11.03.1994r., a także, że pracował w Cukrowni (...) S.A. z siedzibą w L. w następujących okresach: 17.09.1981r. – 6.11.1981r., 20.09.1982r. – 15.11.1982r., 19.09.1983r. - 20.11.1983r., 19.09.1985r. – 26.11.1985r., 26.09.1986r. – 20.11.1986r., 3.10.1987r. – 24.11.1987r., 24.09.1988r. - 30.11.1988r., 21.09.1989r. – 25.11.1989r., 1.10.1990r. – 30.11.1990r., 15.10.1991r. - 21.10.1991r., 17.10.1992r. – 23.11.1992r., 20.09.1993r. – 14.01.1994r. / kwestionariusz k. 5 akt ZUS/.

Wszystkie w/w okresy zatrudnienia w Cukrowni (...) S.A. z siedzibą w L. wnioskodawca udokumentował w sposób bezsporny przed organem rentowym oryginalnymi świadectwami pracy wystawionymi w dniach: 9.10.1998r., 2.11.1991r., 25.11.1992r., 15.01.1994r., 29.11.1994r., 13.12.1995r., 28.11.1996r., 29.11.1997r. przez wskazanego pracodawcę / świadectwa pracy k. 12- 23 akt ZUS/.

Za w/w okresy zatrudnienia wnioskodawcy w Cukrowni (...) S.A. z siedzibą w L. zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne /wykaz wprowadzonych okresów ubezpieczonego k. 33-34 akt ZUS/.

W. G. podlegał rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w okresach: 1.07.1977r. - 31.12.1982r., 1.01.1983r. - 31.12.1987r., 1.01.1991r. - 11.03.1994r. Odwołujący był zwolniony z opłacania składek na ubezpieczenie rolnicze od 1.07.1977r. do 30.06.1982 r. jako młody rolnik. Następnie wnioskodawca był zwolniony z ubezpieczenia rolniczego od 1.01.1983r. do 31.12.1990r. z uwagi na posiadanie innego tytułu do ubezpieczeń. Odwołujący do 31.12.1990r. opłacił składki na ubezpieczenie społeczne rolników za lata: 1983, 1984, 1985, 1986, 1987 / zaświadczenie k. 11 akt ZUS/.

W pisemnym oświadczeniu z 26.02.2018r. złożonym Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych wraz z wnioskiem o emeryturę, wnioskodawca podał „pracowałem od 1.03.1982r. ok. 7 lat dokładnej daty nie pamiętam w firmie (...)”. /oświadczenie wnioskodawcy z 26.02.2018r. k. 10 akt ZUS/.

W dowodzie osobistym W. G. nie ma żadnych wpisów potwierdzających datę początkową i kończącą zatrudnienie wnioskodawcy w (...) B. Zakład (...), a jedynie zamieszczono w nim adnotację potwierdzającą wydanie przez w/w zakład pracy w dniu 1.03.1982r. 2 wkładek zaopatrzenia. /niesporne, a nadto kserokopia dowodu osobistego wnioskodawcy k. 8-9 akt ZUS/.

Odwołujący prowadził punkt zbioru padlin w P.. Do obowiązków wnioskodawcy jako ajenta należało w szczególności: odebranie od rolników padłych zwierząt, magazynowanie ich, pomaganie lekarzowi weterynarii przy sekcji, wypisanie dokumentów i przekazanie zwłok zwierząt do utylizacji. W. G. nie miał przełożonego, ani też stałych godzin pracy, a pracę organizował sobie sam, gdy otrzymywał od rolnika informację o padłym zwierzęciu. /zeznania świadka W. F. (1) e-prot. z 26.06.2018r.: 00:16:11, zeznania świadka B. R. e-prot. z 26.06.2018r.: 00:21:32, rachunek złożony przez świadka B. R. w aktach sprawy w zw. z e-prot. z 26.06.2018r.: 00:26:02, zeznania wnioskodawcy e-prot. z 26.06.2018r.: 00:02:52 w zw. z 00:30:14/.

Nie zachowała się żadna dokumentacja dotycząca prowadzenia punktu zbioru padlin na podstawie umowy agencyjnej przez wnioskodawcę /zeznania świadka W. F. (1) e-prot. z 26.06.2018r.: 00:16:11/.

Odwołujący nie posiada żadnych dokumentów, z których wynikałoby w jakim konkretnie okresie prowadził punktu zbioru padlin na podstawie umowy agencyjnej z (...) B. Zakłady (...), ani też w jakiej wysokości otrzymywał z tego tytułu wynagrodzenie, jak również potwierdzających, że w spornym okresie odprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej zawartej z (...) z Zakładem w Z. / zeznania wnioskodawcy e-prot. z 26.06.2018r.: 00:02:52 w zw. z 00:30:14/.

W systemie organu rentowego nie ma informacji, że odwołujący odprowadzał indywidualnie jako ajent zakładu (...) składki na ubezpieczenie /niesporne/.

Zaskarżoną decyzją z 7.03.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił dla wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r. w kwocie 20686,82zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz wskaźnika wysokości tej podstawy ZUS przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1.01.1988r. do 31.12.1997r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 27,35%, co zostało pomnożone przez kwotę bazową w wysokości 1220,89zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 333,91zł. Przyjęto łącznie 3 lata, 5 miesięcy, 14 dni, tj. 41 miesięcy okresów składkowych oraz 2 dni, tj. 0 miesięcy okresów nieskładkowych. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 28,72%. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01zł. Do obliczenia współczynnika przyjęto okres składkowy i nieskładkowych wynoszący łącznie 3 lata, 5 miesięcy i 16 dni. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osoby w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. Wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1.01.1999 r. wyniosła 20686,82 zł. Kapitał początkowy został obliczony w następujący sposób: 293,01 zł x 28,72%= 84,15 zł + (41miesięcy składkowych x 1,3 %) : 12 x 333,91 = 14,83 zł. Ich suma to 98,98 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) dała kwotę 20 686,82zł. Organ rentowy dla ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił następujących okresów: od 9.12.1974r. do 3.04.1975r., od 2.09.1975r. do 5.06.1976r., od 12.07.1976r. do 6.01.1977r., gdyż nie został wystarczająco udowodniony, od 19.10.1991r. do 19.10.1991r. gdyż w w/w okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej niepłatnej /decyzja - k. 36-37 akt ZUS/.

Drugą zaskarżoną decyzją z 27.03.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 24 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2017r., poz. 1383 ze zm. – dalej ustawa emerytalna) po rozpoznaniu wniosku W. G. z dnia 26.02.2018r., przyznał wnioskodawcy emeryturę od 15.02.2018r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. ZUS podał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Zakład podał, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. ZUS wskazał, że: kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 14664,81zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 77264,63zł, średnie dalsze trwanie życia wyniosło 219,60 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wyniosła 418,62zł. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art.26 ustawy emerytalnej w następujący sposób: ( (...),81+ (...),63)/219,60=418,62zł miesięcznie. Organ rentowy wskazał, że przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres 8 lat i 9 miesięcy, podając, że zwiększenie z tego tytułu wynosi 80,49zł. Zakład podał, że łączna emerytura ze zwiększeniem rolnym wynosi 499,11zł i jednocześnie wskazał, że jest to emerytura niższa od najniższej emerytury wynoszącej 1000zł. Organ rentowy wyjaśnił, że nie podwyższa się przedmiotowej emerytury, ponieważ wnioskodawca nie udowodnił łącznie okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat. Po waloryzacji od 1.03.2018r. emerytura przysługująca wnioskodawcy wynosi 513,98zł /decyzja k. 49 akt ZUS/.

Po wniesieniu przez wnioskodawcę odwołań od obu w/w decyzji, ZUS zaliczył kolegialnie do stażu ubezpieczeniowego odwołującego okresy zatrudnienia udokumentowane w dowodzie osobistym ubezpieczonego od 9.12.1974r. do 3.04.1975r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego w Ł., od 2.09.1975r. do 5.06.1976r. w P.H.O. i M.B. w Ł., od 12.07.1976r. do 6.01.1977r. w (...) im. P. w Z. i jednocześnie uznał, że nie ma podstaw do zaliczenia pracy w (...) z uwagi na brak wystarczających dokumentów /notatka kolegialna k. 53 akt ZUS/.

Decyzją z 13.04.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił dla W. G. kapitał początkowy na dzień 1.01.1999r. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz wskaźnika wysokości tej podstawy Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 333,91zł ustaloną w decyzji z 7.03.2018r., łącznie 5 lat i 10 dni, tj. 60 miesięcy okresów składkowych oraz 2 dni, tj. 0 miesięcy okresów nieskładkowych. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31.12.1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 34,63%. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01zł. Do obliczenia współczynnika przyjęto okres składkowy i nieskładkowych wynoszący łącznie 5 lat i 12 dni. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osoby w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1.01.1999 r. wyniosła 25.742,53 zł, która została obliczona w następujący sposób: 293,01 zł x 34,63%= 101,47 zł + (60miesięcy składkowych x 1,3%) :12 x333,91 =21,70 zł. Ich suma to 123,17 zł x209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) dała kwotę 25742,53zł. Organ rentowy wyjaśnił, że dla ustalenia wartości kapitału początkowego nadal nie uwzględnił okresu 19.10.1991r.-19.10.1991r., gdyż w w/w okresie nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne z powodu nieobecności nieusprawiedliwionej niepłatnej /decyzja - k. 57-58 akt ZUS/.

Następnie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wydał decyzję z 16.04.2018r., którą na podstawie art. 24 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.) przeliczył emeryturę od 15.02.2018r., tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury. W uzasadnieniu tej decyzji ZUS podał, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Zakład podał, że emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. ZUS wskazał, że: kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 14664,81zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 96147,45zł, średnie dalsze trwanie życia wyniosło 219,60 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wyniosła 504,61zł. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art.26 ustawy emerytalnej w następujący sposób: ( (...),81+ (...),45)/219,60=504,61zł miesięcznie. Organ rentowy wskazał, że przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres 8 lat i 9 miesięcy, podając, że zwiększenie z tego tytułu wynosi 80,49zł. Zakład podał, że łączna emerytura ze zwiększeniem rolnym wynosi 585,10zł i jednocześnie wskazał, że jest to emerytura niższa od najniższej emerytury wynoszącej 1000zł. Organ rentowy wyjaśnił, że nie podwyższa się przedmiotowej emerytury, ponieważ wnioskodawca nie udowodnił łącznie okresów składkowych i nieskładkowych w wymiarze 25 lat. Po waloryzacji od 1.03.2018r. emerytura przysługująca wnioskodawcy wynosi 519,65zł + 82,89zł= 602,54zł /decyzja k. 59 akt ZUS/.

Powyższy stan faktycznie został ustalony na podstawie powołanych wyżej dokumentów, których nie kwestionowała żadna ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu, a ponadto częściowo w oparciu o zeznania wnioskodawcy i przesłuchanych w sprawie świadków W. F. (2) i B. R., tj. w takim zakresie w jakim zeznania te wzajemnie ze sobą i z innym wiarygodnym materiałem dowodowym korelowały, tworząc logiczną całość.

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom wnioskodawcy, że prowadził punkt zbioru padłych zwierząt od sierpnia 1977r. do 1989r. na podstawie umowy z w (...) Zakład (...) w Z., albowiem w świetle całokształtu materiału dowodowego twierdzenia wnioskodawcy w tym przedmiocie są sprzeczne, niespójne, niekonsekwentne.

Sąd miał bowiem na uwadze, że w załączonym do wniosku o emeryturę kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych skarżący w ogóle nie wymienia w/w okresu, z kolei w złożonym organowi rentowemu pisemnym oświadczeniu z 26.02.2018r. /k. 10 verte/ podał, że pracował w (...) B. Zakład (...) od 1.03.1982r., natomiast w odwołaniu podał zupełnie inną datę początkową prowadzenia punktu zbioru padłych zwierząt, bo wskazał, że prowadził ten punkt za swojego teścia od 1977r., a od 1981r. do 1989r. prowadził go pod swoim nazwiskiem, zaś na rozprawie z 26.06.2018r. wyjaśnił początkowo, że rakarnię tj. punkt zbioru padlin prowadził od sierpnia 1977r. do 1989r. i że pracował w Zakładzie (...) na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku zbieracza, potem, że teść prowadził tę rakarnię już przed wojną, dodając, że nie wie jakiej podstawie, i że przejął ten punkt dopiero po śmierci teścia, który zmarł w styczniu 1978r., a następnie podał, że nie współpracował z teściem i że po śmierci teścia umowa nie wygasła, oraz, że podpisał umowę agencyjną z Zakładek B. w sierpniu 1977r., po czym stwierdził, że nie wie jaka to była umowa, a także, że nie jest pewien czy w Zakładzie (...) pracował na swoje nazwisko i od kiedy, by na koniec zeznać, że umowę podpisał raz i na swoje nazwisko.

Nie sposób nie zauważyć, że w tym stanie rzeczy zeznania wnioskodawcy są niekonsekwentne nie tylko co do tego kiedy konkretnie rozpoczął prowadzenie punktu zbioru padłych zwierząt, ale również co do tego jaką umowę zawarł z Zakładem (...), skoro w kwestionariuszu do wniosku o emeryturę w ogóle nie wymienia tego okresu zatrudnienia, na rozprawie 26.06.2018r. początkowo wyjaśnił, że pracował w spornym okresie na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku zbieracza (przy czym jednocześnie podał, że nie miał przełożonego, ani stałych godzin pracy, a także, że czas pracy sam sobie organizował, gdy otrzymał od rolnika informację o padłym zwierzęciu, co wyklucza przyjęcie, że wykonywał tę pracę w ramach reżimu charakterystycznego dla stosunku pracy), a następnie stwierdził, że to jego teść prowadził rakarnię, przy czym zaprzeczył, że współpracował z teściem przy jej prowadzeniu, po czym zeznał, że przejął rakarnię po śmierci teścia, który zmarł w styczniu 1978r., by potem zeznać, że zwarł w sierpniu 1977r. umowę agencyjną z Zakładem (...) na prowadzenie tego punktu zbioru padliny, po czym oświadczył, że nie wie jaka to była umowa i że nie jest pewien czy pracował na swoje nazwisko i od kiedy, a później wyjaśnił, że podpisał z w/w zakładem umowę tylko raz na swoje nazwisko.

Sąd zważył, że tej treści zeznania wnioskodawcy są niespójne, niekonsekwentne, albowiem przeczą jego początkowym twierdzeniom, że zawarł on umowę o pracę z Zakładem (...). Sam sposób prowadzenia punktu zbioru padłych zwierząt przez wnioskodawcę o jakim zeznał, świadczy, że nie odbywało się to w ramach reżimu charakterystycznego dla stosunku pracy, skoro odwołujący przyznał, że nie miał przełożonego i stałych godzin pracy, a także, że sam organizował sobie pracę. Pracowniczego charakteru zatrudnienia wnioskodawcy w Zakładzie (...) nie potwierdził też żaden z przesłuchanych świadków, albowiem świadek W. F. (2) zeznała, że wnioskodawca prowadził punkt zbioru padlin, gdy rolnicy podlegali obowiązkowemu ubezpieczeniu w latach 1975-1989, a świadek B. R. zeznał, że wnioskodawca prowadził tenże punkt na podstawie umowy agencyjnej, przy czym zeznał, że pierwsza umowa była zawarta z Ł. przed sierpniem 1977 r., a drugą podpisał razem z wnioskodawcą w późniejszym okresie z (...) w B.. Sąd miał na uwadze, że żaden z w/w świadków nie potrafił podać w jakim konkretnie okresie, tj. od kiedy do kiedy wnioskodawca prowadził punkt zbioru padlin na podstawie umowy agencyjnej. Co więcej, z przytoczonych wyżej zeznań wnioskodawcy wynika, że i on sam nie wie od kiedy konkretnie prowadził punkt zbioru na podstawie zawartej przez siebie umowy agencyjnej z Zakładem (...), ani też tego do kiedy konkretnie prowadził tenże punkt, skoro zeznał, że do 1989r., ale miesiąca nie pamięta.

Wnioskodawca nie wykazał też prawdziwości swoich twierdzeń, że opłacał składki na ubezpieczenie społeczne w okresie prowadzenia na podstawie umowy agencyjnej punktu zbioru padliny, gdyż po pierwsze nie tylko nie złożył żadnych dokumentów, potwierdzających to, ale nawet w żaden sposób nie wykazał, że w ogóle zgłosił wniosek o objęcie go ubezpieczeniem z tytułu umowy agencyjnej, nie ma też dowodów na to w jakiej wysokości osiągał wynagrodzenie z tytułu prowadzenia jako ajent punktu zbioru padłych zwierząt, a ponadto Sąd miał i to na uwadze, że wnioskodawca w tym samym czasie opłacał składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne oraz, że w latach 1981-1994 pracował w (...) S.A. i z tego tytułu był zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. W szczególności zdaniem Sądu pieczęć w dowodzie osobistym odwołującego, z której wynika, że 1.03.1982r. otrzymał 2 wkładki zaopatrzenia nie daje podstaw do ustalenia na jakiej podstawie i w jakim konkretnie okresie (od kiedy do kiedy) odwołujący był zatrudniony w tym przedsiębiorstwie.

W świetle całokształtu materiału dowodowego Sąd uznał, że wnioskodawca nie udowodnił zatem w jakim konkretnie okresie prowadził na podstawie umowy agencyjnej punkt zbioru padłych zwierząt, ani tego, że złożył wniosek o objęcie go ubezpieczeniem z tytułu tej umowy, jak również, że opłacał składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu umowy agencyjnej, ani w jakiej wysokości osiągał dochody z wykonywania tej pracy, choć był nie tylko w toku postępowania przed organem rentowym, ale również w toku postępowania odwoławczego przez Sąd pouczony w trybie art. 5 k.p.c., że zgodnie z art. 6 k.c. spoczywa na nim ciężar dowodowy i w związku z tym winien udowodnić okoliczności, z których wywodzi skutki prawne /k. 8, 9, 26, k. 7 załączonych akt VIII U 893/18 /.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W myśl art. 26 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz.1383 z późn. zm.) emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 (podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust.1a i 1b oraz art.185) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art.183.

Zgodnie z treścią art.173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 roku poz. 1383) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art.174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art.26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat (art.173 ust.2 ww. ustawy). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art.173 ust.3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.174 ust.1 i 2 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1.  okresy składkowe, o których mowa w art.6,

2.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 5,

3.  okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust.3 art.174 ww. ustawy, ustala się na zasadach określonych w art. 5, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 roku.

Wstępnie tytułem uporządkowania ostatecznego stanu sprawy należy przypomnieć, że początkowo wnioskodawca w odwołaniu od decyzji z dnia 7.03.2018r. oraz decyzji z dnia 23.03.2018r., wnosił o uwzględnienie do jego stażu pracy pominięte przez ZUS okresy zatrudnienia: 9.12.1974r.-3.04.1975r., 2.09.1975r.-5.06.1976r. i 12.07.1976r.-6.01.1977r. oraz w Zakładzie (...), natomiast ZUS po wydaniu zaskarżonych zaliczył kolegialnie do stażu ubezpieczeniowego odwołującego sporne okresy zatrudnienia udokumentowane w dowodzie osobistym ubezpieczonego od 9.12.1974r. do 3.04.1975r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego w Ł., od 2.09.1975r. do 5.06.1976r. w P.H.O. i M.B. w Ł., od 12.07.1976r. do 6.01.1977r. w (...) im. P. w Z., i w konsekwencji wydał decyzję z 13.04.2018r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego i decyzję z 16.04.2018r., którą na podstawie art. 24 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.) przeliczył emeryturę od 15.02.2018r., tj. od daty nabycia uprawnień do emerytury.

Wobec powyższego Sąd zważył, że stosownie do treści art. 477 13 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Zgodnie zaś z art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli wydanie wyroku stało się zbędne.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 13 kpc w związku z art. 355 § 1 k.p.c., postępowanie umorzył w pkt 1 wyroku postępowanie w zakresie objętym decyzjami z 13.04.2018r. i z 16.04.2018r.

Odwołania w pozostałym zakresie podlegały oddaleniu.

Spór sprowadził się w istocie do kwestii zaliczenia odwołującemu okresu prowadzenia na podstawie umowy agencyjnej zawartej z Zakładem (...) punktu zbioru padłych zwierząt.

Jak stanowi przepis art. 6 ust. 2. pkt 13 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. z 2016 r. poz. 887), za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15.11.1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne pracy na obszarze Państwa Polskiego wykonywanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy: objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego , za które opłacono składkę na ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki; wykonywanej przed dniem 1 stycznia 1976 r. jeżeli umowa odpowiadała warunkom ubezpieczenia obowiązującym w tym dniu.

Warunki objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym osób wykonujących pracę w oparciu o umowę agencyjną zostały sformułowanie w ustawie z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (j.t. Dz/U/ z 1983 r. Nr 31, poz. 146). Ustawa ta weszła w życie z dniem 1.01.1976 r. i dotyczyła umów od tego czasu zawieranych.

Z art. 1 ust. 1 tej ustawy wynikało, że obowiązkowe ubezpieczenie społeczne określone ustawą, obejmowało osoby wykonujące stale i odpłatnie pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, zawartej z jednostkami gospodarki uspołecznionej. Umową agencyjną lub umową zlecenia w rozumieniu ustawy, zwaną dalej "umową", jest umowa, na podstawie której osoba ją zawierająca zobowiązuje się do wykonywania określonych czynności w imieniu jednostki gospodarki uspołecznionej lub na rzecz tej jednostki. (ust.2). Pracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie co najmniej sześć miesięcy. (ust.3). Według art. 4 obowiązek ubezpieczenia powstawał z dniem oznaczonym w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania a według art. 5 ust. 1 ustawał z dniem rozwiązania lub wygaśnięcia umowy. Składkę na ubezpieczenie opłacali w odpowiednich częściach jednostka gospodarki uspołecznionej, która zawarła umowę, i ubezpieczony. Składkę na ubezpieczenie opłacało się za każdy miesiąc, w którym istniało ubezpieczenie. Składek na ubezpieczenie nie opłacało się w okresie pobierania przez ubezpieczonego zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego. (Art. 26 ust. 1 i art. 25 ust. 1.) Jeżeli po upływie roku kalendarzowego okazywało się, że w ciągu tego roku przeciętny miesięczny dochód z wykonywania umowy nie osiągnął połowy najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej składki opłacone za ten rok podlegały zwrotowi, a tego roku nie wliczało się do okresu ubezpieczenia wymaganego do uzyskania świadczeń na podstawie ustawy. Kwotę składek podlegającą zwrotowi pomniejszało się o kwotę pobranych w ciągu tego roku zasiłków przewidzianych w odpowiednich artykułach. (Art. 27 ust. 1). Stosownie zaś do art. 27 ustęp 1 pkt 1 ustawy ubezpieczenie obowiązkowe obejmuje osoby osiągające miesięczny przeciętny dochód z wykonywania umowy w wysokości połowy najniższego wynagrodzenia w gospodarce uspołecznionej. Art. 35 ust. 2 stanowi natomiast, ze ilekroć przepisy ustawy uzależniają prawo do świadczeni od osiągnięcia dochodu z wykonywania umowy w wysokości co najmniej połowy najniższego wynagrodzenia gospodarce uspołecznionej - warunek ten uważa się za spełniony również wówczas gdy czas pracy określony w umowie odpowiadać co najmniej połowie czasu pracy obowiązującego pracowników jednostki uspołecznionej, która zawarła umowę.

Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określała:1)wysokość składki na ubezpieczenie oraz wysokość części składki opłacanej przez jednostki gospodarki uspołecznionej i przez osoby, które zawarły umowę,2)zasady, terminy i tryb opłacania składek oraz zasady pokrywania i rozliczania świadczeń pieniężnych wypłacanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej. (Art. 28 ust. 1).

Ubezpieczenie obejmowało również: 1)członków najbliższej osoby rodziny, która zawarła umową, 2)inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, która zawarła umowę i współpracują przy wykonywaniu umowy stale i w wymiarze co najmniej połowy czasu pracy obowiązujący pracowników jednostki gospodarki uspołecznionej stroną tej umowy i gdy na ich współpracę jednostka ta udzieliła zgody na wniosek osoby, która zawarła umowę. Osoby te zwane są dalej "osobami współpracującymi". Członkami najbliższej rodziny w rozumieniu ust. 1 są: małżonek, dzieci własne i przysposobione, pasierbowie, dzieci obce przyjęte na wychowanie, rodzice, osoby przysposabiające, ojczym, macocha, teściowie, dziadkowie, wnuki, rodzeństwo, zięciowie, synowe, szwagierki i szwagrowie. Współpracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie przez okres co najmniej sześciu miesięcy. (Art. 29 ust. 1, 2,3). Do ubezpieczenia osób współpracujących stosowało się przepisy ustawy ze zmianami wynikającymi z art. 34. (Art. 31). Obowiązek ubezpieczenia osoby współpracującej powstaje z dniem oznaczonym w piśmie jednostki gospodarki uspołecznionej udzielającej zgody na tę współpracę przy wykonywaniu umowy. Obowiązek ubezpieczenia osoby współpracującej upływa z dniem: 1)ustania obowiązku ubezpieczenia osoby, na której wniosek została udzielona zgoda na współpracę, 2)zakończenia współpracy. (Art. 32 ust. 1 i 2).

Zgodnie zaś z art. 2 ust.1 w/w ustawy, ubezpieczenie nie obejmuje jednak osób, które zawarły umowę, jeżeli osoby te: 1) nie ukończyły 18 lat, 2) są równocześnie pracownikami zatrudnionymi w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo są objęte odrębnymi przepisami w zakresie zaopatrzenia emerytalnego lub ubezpieczenia społecznego, 3) są równocześnie właścicielami, samoistnymi posiadaczami, użytkownikami lub dzierżawcami gospodarstwa rolnego o przychodowości szacunkowej ustalonej dla wymiaru podatku gruntowego, powodującej zawieszenie w całości prawa do emerytury lub renty na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 4) mają ustalone prawo do emerytury lub renty. Jednocześnie w ust. 2 art. 2 w/w ustawy przewidziano, że ubezpieczenie obejmuje jednak osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4 - na ich wniosek.

Z przepisu art. 6 ust.1 pkt 4 tej ustawy wynikało, dla osób objętych ubezpieczeniem, prawo do emerytury, renty inwalidzkiej i renty rodzinnej.

Sąd miał na uwadze, że wnioskodawca w swoich zeznaniach zaprzeczył temu by prowadził punkt zbioru padlin jako osoba współpracująca ze swoim teściem, który miał zawartą umowę agencyjną z Zakładem (...), a jednocześnie jego zeznania nie dają podstaw do jednoznacznego ustalenia czy rozpoczął prowadzenie punktu zbioru padlin przed śmiercią czy po śmierci teścia, po którym ten punkt skarżący przejął.

Sąd zważył, że obowiązek ubezpieczenia, a w konsekwencji istniejący po stronie jednostki gospodarki uspołecznionej stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z 14.02.1976r. w sprawie trybu postępowania w zakresie ubezpieczenia społecznego osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z 1976r., Nr 6, poz. 33) obowiązek rozliczania składek na ubezpieczenie z oddziałem ZUS, dotyczył osób, które miały zawarte z tym zakładem umowy agencyjne lub umowy zlecenia. Obowiązek ten mógł też dotyczyć osób współpracujących, ale przy spełnieniu prawnych warunków wynikających z art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1975r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (członków najbliższej rodziny i innych osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą, która zawarła umowę), do których to osób ubezpieczony bezspornie się nie zaliczał, chociażby nawet rzeczywiście współpracował z teściem przy wykonywaniu zawartej przez teścia umowy. W sytuacji zatem, gdy ubezpieczony nie miał zawartej umowy agencyjnej z Zakładem (...), nawet wspólnie z teściem, to po stronie Zakładu (...) nie było obowiązku odprowadzania i rozliczania za ubezpieczonego składek na ubezpieczenie społeczne, nawet jeżeli on pracował wspólnie z teściem. W obowiązujących w spornym okresie przepisach brak było bowiem takiego prawnego obowiązku i jednostki gospodarki uspołecznionej nie miały obowiązku zgłaszania osób zatrudnianych przez samych agentów do ubezpieczenia i jednocześnie rozliczania składek. Fakt zatem, że odwołujący nie wykazał, aby miał zawartą umowę agencyjną z Zakładem (...) jest niezwykle istotny, gdyż brak tej umowy wykluczał możliwość przyjęcia, że Zakład ten odprowadzał za ubezpieczonego składki na ubezpieczenie społeczne. Inaczej mówiąc, jeżeli chodzi o wykazanie opłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez jednostkę gospodarki uspołecznionej, to nie tyle fakt pracy ubezpieczonego wspólnie z teściem przy prowadzeniu punktu zbioru padlin, co rzeczywiste objęcie ubezpieczeniem społecznym ma tutaj decydujące znaczenie. Skoro bowiem to jednostka gospodarki uspołecznionej na podstawie wymienionych wyżej przepisów była zobowiązana do zgłaszania do ubezpieczenia osób, które miały zawarte umowy agencyjne, to podstawą do takiego zgłoszenia, a następnie rozliczenia składek musiała być zawarta umowa agencyjna (ewentualnie spełnienie warunków do uznania za osobę współpracującą), to zaś że ubezpieczony nawet gdyby faktycznie wykonywał pracę wspólnie z teściem i była to praca prowadzona w ramach zawartej przez teścia umowy agencyjnej, wcale nie oznaczało to, że okres tej pracy musi być uznany za okres ubezpieczenia, którym w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest okres opłacania składek. Warunkiem bowiem opłacania składek w realiach niniejszej sprawy i w sytuacji ubezpieczonego było zawarcie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia z jednostką gospodarki uspołecznionej. Tak naprawdę nawet ustalenie czy ubezpieczony wykonywał fizycznie umowę wspólnie z teściem nie zmieniało nic w kwestii zaliczenia ubezpieczonemu spornego okresu jako okresu składkowego.

Z powyższych unormowań wynika zaś, że okres prowadzenia punktu zbioru padłych zwierząt na podstawie umowy agencyjnej podlegałby uwzględnieniu do stażu emerytalnego wówczas, gdyby ubezpieczony udowodnił, że spełnił warunki z art. 1 cyt. ustawy z 19.12.1975r., tj., że wykonywał na podstawie zawartej przez niego z Zakładem (...) umowy agencyjnej pracę stale, za którą uważa się pracę, która trwa nieprzerwanie co najmniej sześć miesięcy, jego miesięczny dochód z prowadzenia punktu zbioru padlin na podstawie tejże umowy agencyjnej wynosił co najmniej połowę najniższego wynagrodzenia lub czas pracy połowę normalnego czasu pracy, albo, gdyby udowodnił, że pomimo tego, że art. 2 ust.1 w/w ustawy, wykluczał osoby wymienione w pkt 1-4 tego przepisu z ubezpieczeń na podstawie umowy agencyjnej (co ma duże znaczenie w n/n sprawie bowiem wnioskodawca w badanym okresie podlegał ubezpieczeniom w KRUS: 1.07.1977r. - 31.12.1982r., 1.01.1983r. - 31.12.1987r., 1.01.1991r. - 11.03.1994r. oraz z tytułu umowy o pracę z Cukrownią (...) S.A. podlegał w latach 1981-1994 obowiązkowym ubezpieczeniom pracowniczym), to jednak spełnił warunek z art. 2 ust. 2 tej ustawy, tzn. wykazałaby, że został objęty na swój wniosek ubezpieczeniem z tytułu spornej umowy agencyjnej. Żadnego z tych wariantów odwołujący nie wykazał aż do zakończenia postępowania sądowego, mimo pouczenia przez Sąd w trybie art. 5 k.p.c. o ciężarze dowodu zgodnie z art. 6 k.c.

Odnosząc się bowiem do żądania odwołującego dotyczącego zaliczenia okresu prowadzenia punktu zbioru padliny w oparciu o umowę agencyjną, którą zawarł z Zakładem (...), Sąd Okręgowy zważył, że w świetle całokształtu materiału dowodowego Sąd nie dysponował ani aktami ubezpieczonego z Zakładu (...), co do których świadek W. F. (2) zeznała zresztą, że żadne dokumenty z badanego okresu, gdy świadek był kierownikiem Zakładu (...) nie zachowały się, ani też nie dysponował samą umową agencyjną, którą wnioskodawca zawarł z w/w zakładem, ani dokumentami potwierdzającymi zgłoszenie wnioskodawcy do objęcia ubezpieczeniem z tytułu tej umowy, jak również dokumentami, że wnioskodawca na swój wniosek zgłosił się do tych ubezpieczeń z tytułu umowy agencyjnej, ani także nie ma w aktach sprawy i aktach rentowych żadnych dokumentów potwierdzających opłacanie przez wnioskodawcę składek na ubezpieczenie z tytułu umowy agencyjnej, jak i dokumentów, z których wynikałoby w jakiej wysokości wynagrodzenie odwołujący otrzymywał w spornym okresie z tytułu prowadzenia punktu zbioru padłych zwierząt.

Żaden z przesłuchanych świadków, ani nawet sam wnioskodawca, nie potrafił też wskazać, w jakim konkretnie okresie odwołujący prowadził przedmiotowy punkt na podstawie umowy agencyjnej. Choć świadkowie zeznali, że wnioskodawca prowadził punkt zbioru padlin na podstawie umowy agencyjnej zawartej z Zakładem (...), to Sąd zważył, że same zeznania świadków, gdy nie znajdują potwierdzenia w dokumentach nie stanowią miarodajnego dowodu, a oparcie na nich rozstrzygnięcia byłoby co najmniej nieuprawnione (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2016 r. III AUa 1337/15, Lex nr 1979537). Kwestię tę należy w szczególności zestawić ze sprzecznymi zeznaniami i twierdzeniami samego wnioskodawcy, który przez cały czas podawał różne daty rozpoczęcia prowadzenia punktu zbioru padłych zwierząt zarówno w postępowaniu przed organem rentowym, w odwołaniu a następnie w zeznaniach na rozprawie, w których początkowo twierdził, że była to umowa o pracę, następnie umowa agencyjna, by końcowo stwierdzić, że nie wie jaka to była umowa. Sąd miał też na uwadze, że w dowodzie osobistym odwołującego brak wpisów o dacie początkowej i końcowej prowadzenia punktu zbioru padlin przez wnioskodawcę, a sama adnotacja o wydaniu wkładek żywieniowych przez Zakład (...) nie daje podstaw do ustalenia w jakim konkretnie okresie skarżący wykonywał pracę na podstawie spornej umowy agencyjnej.

Co więcej, z kwestionariusza załączonego do wniosku o emeryturę i zaświadczenia znajdującego się w aktach rentowych wynika, że w badanym okresie wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu rolniczemu w KRUS w okresach: 1.07.1977r. - 31.12.1982r., 1.01.1983r. - 31.12.1987r., 1.01.1991r. - 11.03.1994r. a także, że z tytułu umowy o pracę z Cukrownią (...) S.A. podlegał w latach 1981-1994 obowiązkowym ubezpieczeniom pracowniczym. Natomiast wnioskodawca w żaden sposób nie wykazał w toku postępowania, że został objęty ubezpieczeniem społecznym na swój wniosek z tytułu umowy agencyjnej zawartej z Zakładem (...) i że opłacał składki.

Wobec powyższego należy uznać, że nie ma podstaw do zaliczeniu do stażu pracy okresu prowadzenia punktu zbioru padlin przez skarżącego na podstawie spornej umowy agencyjnej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy w punkcie 2. wyroku na podstawie treści art. 477(14) § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego od obu zaskarżonych decyzji.