Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 lutego 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że D. W. nie podlega jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowemu od dnia 2 kwietnia 2013 roku.

Decyzja została wydana na podstawie art.83 ust.1, art.68 ust.1 punkt 1a, art.6 ust.1 punkt 1, art.11 ust.1, art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz.1442 ze zm.), art.83§1 k.c. w zw. z art.300 k.p.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z umową ubezpieczona od dnia 2 kwietnia 2013 roku miała wykonywać pracę na stanowisku prokurenta. Natomiast prokura została ubezpieczonej udzielona w dniu 18 listopada 2013 roku, a do KRS została wpisana w dniu 14 stycznia 2014 roku

Od 24 kwietnia 2013 roku ubezpieczona stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. Ubezpieczona została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych w dniu 26 kwietnia 2013 roku, po dniu w którym już była niezdolna do pracy. W okresie niezdolności ubezpieczonej do pracy jej zadania wykonywał prezes zarządu P. W. (1).

Jednocześnie od 1 kwietnia 2013 roku ubezpieczona została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych jako pracownik przez innego płatnika.

Zdaniem organu rentowego ubezpieczona nie wykonywała pracy na rzecz spółki, a zawarta umowa o pracę i zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych miało na celu uzyskanie przez ubezpieczoną wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego z powodu choroby i macierzyństwa.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył płatnik (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Pełnomocnik płatnika zaskarżył decyzję w całości, wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że D. W. podlega ubezpieczeniom społecznym jako pracownik (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od dnia 2 kwietnia 2013 roku.

Zaskarżonej decyzji zarzucił błędną ocenę materiału dowodowego, a w konsekwencji nieprawidłowe ustalenia prawne, co skutkowało niewłaściwą subsumcją ustaleń faktycznych pod odpowiednie dyspozycje przepisów prawa materialnego i ustalenie, że umowa o pracę zawarta przez płatnika z D. W. była pozorna i nie skutkowała objęciem D. W. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Nadto zarzucił organowi rentowemu pominięcie w postępowaniu wyjaśniającym zeznań adwokata R. S. (1) i A. S..

W uzasadnieniu odwołania podał, że D. W. została zatrudniona na stanowisku prokurenta od dnia 2 kwietnia 2013 roku w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracę wykonywała także w W. i okolicach. Do jej obowiązków należało: wdrażanie się w czynności zarządcze i handlowe spółki (miała utrzymywać obecne i nawiązywać nowe kontrakty handlowe oraz negocjować umowy, także w języku angielskim), utworzenie biura w W., przygotowanie dokumentów do refinansowania kredytu inwestycyjnego dla spółki, przygotowanie dokumentów, projektów decyzji związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa (których nie podpisywała z uwagi na brak wpisu do KRS). Ubezpieczona była odpowiedzialna również za kontakty z generalnym importerem pojazdów F., miała reprezentować spółkę poza siedzibą działalności płatnika. Wyjaśnił, że biuro w W. obecnie istnieje, zatrudnia dwóch pracowników, którzy podlegają ubezpieczonej.

Nadto wskazał, że zatrudnienia ubezpieczonej było spowodowane rozwojem firmy i szukaniem nowych rynków zbytu.

Ubezpieczona została wyłoniona w drodze konkursu, miała bardzo dobre wyniki w poprzednich firmach i znała rynek, posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

Ubezpieczona wykonywała swoje obowiązki poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, kontaktowała się z prezesem zarządu mailowo, telefonicznie, nie musiała codziennie przyjeżdżać do Ł., tym bardziej, że główny klient spółki ma siedzibę w W..

Odnosząc się do zgłoszenia ubezpieczonej do ubezpieczeń społecznych po terminie wyjaśnił, iż z uwagi na nieprawidłowości w dziale księgowym spółki w okresie marzec – kwiecień 2013 roku dokonano reorganizacji tego działu, co miało wpływ na opóźnienie zgłoszenia ubezpieczonej.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Zainteresowana D. W. przyłączyła się do stanowiska płatnika.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. prowadzi działalność związaną ze sprzedażą i serwisem samochodów marki F..

Prezesem zarządu spółki jest P. W. (1).

(odpis z KRS – k.11-12, zeznania P. W. od min.00:03:40 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:41:15 protokół z 17.10.2016 r.)

Zainteresowana D. W. ukończyła w dniu 11 maja 2009 roku Wydział (...) i Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów na Politechnice (...) na kierunku wzornictwo specjalność architektura tekstyliów i uzyskała tytuł zawodowy magistra sztuki. Zainteresowana ukończyła również szkolenie z podstawowych technik prezentacji, studia podyplomowe w zakresie Grafiki Komputerowej i (...) Multimedialnych, uczestniczyła w kursie języka angielskiego.

(kserokopie dyplomów, świadectw, certyfikatu – akta osobowe zainteresowanej)

Zainteresowana od 2008 roku pracowała jako handlowiec, przedstawiciel naukowy, przedstawiciel medyczny.

Do 31 marca 2013 roku zainteresowana była zatrudniona w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. jako przedstawiciel medyczny. Umowa o pracę została rozwiązana z upływem czasu na jaki została zawarta.

Zainteresowana nie miała podpisanej ze spółką (...) umowy o zakazie konkurencji.

(umowa o pracę, świadectwo pracy – akta osobowe, k.138)

Spółka (...) poszukiwała w 2012 roku pracownika, który miałby zająć się reprezentowaniem spółki na zewnątrz, częścią handlową, sprzedażą samochodów w W. i okolicach.

Zainteresowana została polecona do pracy w spółce (...) przez adwokata R. S. (1), z którym spółka współpracowała. Rozmowy o zatrudnieniu zainteresowana podjęła ze spółką jesienią 2012 roku.

Pod koniec 2012 roku i na początku 2013 roku zainteresowana była wprowadzana w sprawy spółki przez R. S. (1), była zaznajamiana ze strukturą spółki. Porządkowała dokumenty na prośbę audytora I. M..

(zeznania P. W. min. od 00:03:40 – 00:51:38 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:41:15 protokół z 17.10.2016 r., zeznania zainteresowanej min.00:55;42-01:10:03 protokół z 18.11.2015 r., zeznania świadka R. S. –min.00:10:05-00:27:30 protokół z 27.04.2016 r.)

W dniu 1 kwietnia 2013 roku zainteresowana złożyła podanie o przyjęcie do pracy w spółce (...). (podanie – k.3 akt osobowych, cześć B)

Spółka (...) zawarła w dniu 2 kwietnia 2013 roku umowę o pracę z zainteresowaną.

Zainteresowana została zatrudniona na stanowisku prokurenta w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem 8.000 zł. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Zainteresowaną obowiązywała 8-godzinna dobowa norma czasu pracy i 40-godzinna tygodniowa norma czasu pracy. Strony umowy wskazały, że praca będzie wykonywana w W..

(umowa – k.1 akt osobowych, część B)

W dniu 2 kwietnia 2013 roku zainteresowana otrzymała zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku prokurenta. W tym samym dniu odbyła szkolenie BHP ogólne, a w dniu 3 kwietnia 2013 roku stanowiskowe.

(zaświadczenie lekarskie – k.2 akt osobowych, część B, karta szkolenia – akta osobowe)

Zainteresowana wniosła o przekazywanie jej wynagrodzenia na rachunek bankowy i płatnik wypłacał wynagrodzenie zgodnie z wnioskiem zainteresowanej.

(oświadczenie – k.5 akta osobowe, część B, historia rachunku – k.242-243)

W dniu 2 kwietnia 2013 roku zainteresowana i wnioskodawca zawarli umowę, na podstawie której spółka skierowała zainteresowaną na szkolenie dotyczące poszerzania umiejętności zawodowych i obsługi klienta w celu umożliwienia zainteresowanej uzyskania stosownych uprawnień. Spółka zobowiązała się pokryć koszty szkolenia.

(umowa – k.10 akt osobowych, część B)

Zainteresowana została zapoznana z regulaminem korzystania ze służbowych komputerów i kont pocztowych. (regulamin – k.9 akt osobowych, część B)

Zainteresowana nie miała zakresu obowiązków na piśmie.

W spółce miała zająć się poszukiwaniem klientów i utrzymaniem kontaktów z dotychczasowymi klientami, pozyskiwaniem nowych firm z branży farmaceutycznej, nawiązywaniem kontaktów ze spółkami z innych państw Europy. Zainteresowana miała odwiedzać firmy farmaceutyczne, przedstawiać ofertę sprzedaży lekarzom, przedsiębiorcom prowadzącym apteki.

(zeznania P. W. min. od 00:03:40-00:36:30 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:41:15 protokół z 17.10.2016 r.)

W Ł. w siedzibie spółki zainteresowana miała możliwość korzystania z biura zarządu, tam miała swoje miejsce pracy.

Spółka w 2013 roku nie miała biura w W., nie miała potrzeby utworzenia biura w W., korzystała z lokalu firmy współpracującej.

W 2015 roku spółka również nie miała biura w W..

Zainteresowana miała komputer służbowy i telefon.

(zeznania P. W. min. od 00:03:40-0020:59 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:41:15 protokół z 17.10.2016 r.)

Zainteresowana nie miała stałych godzin pracy, była w siedzibie spółki w Ł. w godzinach do 8:00 do 17:00 lub od 9:00 do 18:00. P. W. (1) nie miał możliwości kontroli czasu pracy zainteresowanej.

Zainteresowana podpisywała listę obecności w kwietniu 2013 roku, oraz w dniu 2 maja 2013 roku.

(listy obecności – k.59, k.61 akt ZUS)

W dniu 2 maja 2013 roku ubezpieczona była w U..

(wyciąg z rachunku – k.302)

W ewidencji czasu pracy wnioskodawca wskazywał, że zainteresowana pracuje od godziny 8:00 do 16:00, także 2 maja 2013 roku.

Zainteresowana zgodnie z ewidencją czasu pracy pracowała od 26 do 28 czerwca 2013 roku, a spółka w deklaracji rozliczeniowej wskazała ten okres jako nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy.

W ewidencji czasu pracy wnioskodawca wskazał, że zainteresowana pracowała w okresie 1 do 5 lipca 2013 roku od godziny 8:00 do godziny 16:00.

(ewidencja – k.63, 65 akt ZUS)

W spółce zainteresowana zajmowała się analizą dokumentów, faktur, zawoziła dokumenty do kancelarii adwokackiej lub miejsca zamieszkania pełnomocnika spółki.

(zeznania zainteresowanej min.00:55:42-01:10:03 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:46:57 protokół z 17.10.2016 r.)

Podpisując umowę o pracę zainteresowana mieszkała w W. i ten adres podawała jako miejsce swojego zamieszkania.

(zeznania zainteresowanej min.00:55:42-01:10:03 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:46:57 protokół z 17.10.2016 r.)

Umowy sprzedaży samochodów podpisywał P. W. (1).

(zeznania P. W. min. 00:36:30-00:51:36 protokół z 18.11.2015 r. w zw. z min.00:41:15 protokół z 17.10.2016 r.)

W grudniu 2012 roku zainteresowana przedstawiła ofertę sprzedaży samochodów R. S. (3), który spotkał się z zainteresowaną w siedzibie spółki w Ł.. Zainteresowana poinformowała R. S. (3), że współpracuje ze spółką (...).

(zeznania świadka R. S. (3) min.00:30:41-00:38:09 protokół z 17.10.2016 r.)

W 2013 roku zainteresowana kontaktowała się z E. B. (1), członkiem zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. w sprawie sprzedaży samochodów. W kwietniu 2013 roku spółka (...) rozstrzygnęła przetarg i kupiła samochody od wnioskodawcy. Umowę podpisał P. W. (1).

(zeznania świadka E. B. min.00:06:46-00:17:01 protokół z 17.10.2016 r.)

W kwietniu 2013 roku zainteresowana przedstawiła ofertę sprzedaży samochodów Ł. K., pracownikowi spółki (...). Na początku czerwca 2013 roku zainteresowana wzięła udział w wideokonferencji z Ł. K. w sprawie przetargu i zakupów.

(zeznania świadka Ł. K. min.00:17:01-00:30:09 protokół z 17.10.2016 r.)

W dniu15 kwietnia 2013 roku zainteresowana otrzymała skierowanie na badanie USG ciąży. W dniu 24 kwietnia 2013 roku lekarz ginekolog stwierdził u ubezpieczonej 7-8 tydzień ciąży.

(dokumentacja medyczna – k.144, k.146)

Zainteresowana została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych w dniu 26 kwietnia 2013 roku.

(okoliczność bezsporna)

Od 24 kwietnia do 26 kwietnia 2013 roku zainteresowana była niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. Zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy zostało wystawione przez lekarza medycyny rodzinnej. Na prośbę zainteresowanej lekarz nie wpisał w zaświadczeniu kodu B.

Kolejne zwolnienie lekarskie ubezpieczona otrzymała na okres od 27 kwietnia do 2 maja 2013 roku. (dokumentacja medyczna k. 144)

Zainteresowana była niezdolna do pracy od 24 kwietnia do 2 maja 2013 roku, od 6 maja do 25 czerwca 2013 roku, od 8 lipca 2013 roku do 12 grudnia 2013 roku. (okoliczności bezsporne)

W dniu 13 grudnia 2013 roku zainteresowana urodziła córkę. (dokumentacja medyczna – k.193)

Ojcem dziecka zainteresowanej jest P. W. (1).

27 czerwca 2013 roku zainteresowana i P. W. (1) zawarli związek małżeński.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 19 grudnia 2013 roku zainteresowana złożyła wniosek o udzielenie jej dodatkowego urlopu macierzyńskiego w wymiarze 6 tygodni, a w dniu 23 maja 2014 roku o udzielenie jej urlopu rodzicielskiego do dnia 11 grudnia 2014 roku.

(wnioski – k.11, k.12 akt osobowych)

Po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, w dniu 11 grudnia 2014 roku zainteresowana otrzymała zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku prokurenta. (zaświadczenie - k.13 akt osobowych)

Od 1 kwietnia 2013 roku do 31 grudnia 2013 roku zainteresowana była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy jako konsultant medyczny w (...) sp. z o.o. w W., za wynagrodzeniem 6.200 zł. Zainteresowana miała wykonywać pracę w regionie (...)- (...). Zainteresowaną obowiązywała 8-godzinna dobowa norma czasu pracy i 40-godzinna tygodniowa norma czasu pracy. Zainteresowana pracowała w zadaniowym systemie czasu pracy i była rozliczna z wykonanych zadań.

(umowa o pracę – k.1, informacje dla pracownika – k.2 akt osobowych, część B, świadectwo pracy k.1 akt osobowych część C, pismo – k.101)

Ponownie w (...) sp. z o.o. w W. zainteresowana została zatrudniona od 1 lutego 2015 roku na podstawie umowy o pracę na zastępstwo jako starszy konsultant, a do 1 marca 2015 roku na podstawie umowy o pracę na czas określony do 30 września 2015 roku, od 1 października 2105 roku na czas nieokreślony.

(umowy k.1, k.12, k.16 – akta osobowe, część B2)

W dniu 20 września 2013 roku dokonano zmian w rejestrze spółki i wykreślono z zarządu A. G..

(odpis z KRS – k.248-254)

W dniu 18 listopada 2013 roku spółka udzieliła zainteresowanej prokury łącznej.

Zainteresowana została wpisana do KRS jako prokurent w dniu 14 stycznia 2014 roku.

(udzielnie prokury – k.266, odpis z KRS – k.248-254)

Z dniem 22 listopada 2013 roku prokura R. D. została odwołania. (odwołanie prokury – k.265)

R. D. był zatrudniony przez wnioskodawcę na stanowisku dyrektora zarządzającego od dnia 1 września 2011 roku. Pracę na stanowisku dyrektora zarządzającego, prokurenta wykonywał do 22 listopada 2013 roku. Umowa została rozwiązana na mocy porozumienia stron.

(umowa – k.1-12 część B, świadectwo pracy – k.1 część C, akta osobowe R. D.)

Płatnik w kwietniu 2013 roku zgłosił do ubezpieczeń społecznych 2 pracowników zatrudnionych w dniu 22 kwietnia 2013 roku z datą zgłoszenia 25 kwietnia 2013 roku. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie ww. dokumentów w postaci umów o pracę, kserokopii dyplomów, zaświadczeń lekarskich, karty szkolenia bhp, dokumentacji medycznej, historii rachunków, wniosków zainteresowanej, pisma spółki (...), oświadczenia o udzieleniu prokury i odwołaniu prokury, których strony nie kwestionowały pod względem autentyczności.

W ocenie Sądu przedstawiona ewidencja czasu pracy i listy obecności zainteresowanej zostały utworzone na potrzeby niniejszego postępowania, w celu uwiarygodnienia wykonywania pracy przez zainteresowaną. Dokumenty te są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowy. Przede wszystkim z dokumentacji tej wynika, że zainteresowana pracowała codziennie od godziny 8:00 do 16:00. Tak określonego czasu pracy nie potwierdza sama zainteresowana (zeznając, że pracowała od godziny 8:00 do 17:00 lub do 9:00 do 18:00), ani prezes zarządu wnioskodawcy P. W. (1). Dodatkowo w dniu 2 maja 2013 roku zainteresowana potwierdziła swoją obecność w pracy, a w tym dniu była w U. (gdzie dokonywała zakupów przy użyciu karty), także 10 kwietnia 2013 roku zainteresowana zgodnie z ewidencja pracowała, a przebywała w B. (gdzie również dokonywała zakupów przy użyciu karty). W toku postępowania zainteresowana nie wskazywała, by dla płatnika wykonywała pracę w B.. Codziennej obecności w pracy zainteresowanej nie potwierdza M. B., która pracowała w dziale kadr i w kasie spółki i miała możliwość zaobserwowania jak często zainteresowana jest w pracy. Z zeznań świadka M. B. wynika, że widywała zainteresowaną w spółce, także w 2012 roku, a w 2013 roku zainteresowana była w spółce także po godzinie 18:00.

Zeznania świadków R. S. (3) i E. B. (1) nie potwierdzają wykonywania przez zainteresowaną pracy na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 kwietnia 2013 roku. Zainteresowana przedstawiła R. S. (3) ofertę handlową w grudniu 2012 roku, a zatem w okresie gdy nie była zatrudniona.

Natomiast E. B. (1) zeznał, że zainteresowana oferowała sprzedaż samochodów w kwietniu 2013 roku, że do spółki (...), w której pracuje miała wpłynąć oferta od zainteresowanej. Jednocześnie z zeznań świadka wynika, że oferta nie była pisemna, że została przedstawiona przez zainteresowaną na spotkaniu w kwietniu 2013 roku. Zainteresowana sama miała zadzwonić z ofertą sprzedaży samochodów. Po rozstrzygnięciu przetargu świadek nie kontaktował się z zainteresowaną. Zeznania świadka są wewnętrznie sprzeczne, świadek zeznał, że zainteresowana zadzwoniła do niego z ofertą a jednocześnie, że spółka w której pracował sama dzwoniła do innych producentów samochodów. Świadek nie pamięta innych rozmów (które odbyły się w tym samym czasie co rozmowy z wnioskodawcą), nie pamięta czy były inne oferty, ile miał spotkań w sprawie zakupów floty, nie pamięta do jakich innych sprzedawców spółka się zwracała o zakup samochodów. Jedyną okoliczność jaką świadek pamięta jest spotkanie z zainteresowaną w kwietniu 2013 roku. Tak pewne, kategoryczne zeznania świadka tylko co do jednej okoliczności wskazują na to, że świadek miał złożyć zeznania przychylne zainteresowanej, potwierdzając, że do spotkania z zainteresowaną doszło w kwietniu 2013 roku, czyli w okresie gdy miała zawartą umowę o pracę. Zeznania te nie zostały potwierdzone żadnymi innymi dowodami, przy czym nie jest kwestionowana okoliczność, że spółka (...) kupiła samochody od wnioskodawcy.

Z zeznań świadka Ł. K. wynika, że w połowie kwietnia 2013 roku spotkał się z zainteresowaną w sprawie zakupów samochodów i planów serwisowych na kolejny rok. Zainteresowana przedstawiła ofertę spółki, w czerwcu 2013 roku podczas wideokonferencji doszło do dalszych uzgodnień w sprawie zakupów. W czerwcu 2013 roku zainteresowana była niezdolna do pracy z powodu choroby i nie mogła świadczyć pracy na rzecz wnioskodawcy.

Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom P. W. (1) w części dotyczącej raportowania przez zainteresowaną wykonania pracy, czasu pracy zainteresowanej, miejsca zamieszkania zainteresowanej w okresie zatrudnienia. Zeznana te nie mają potwierdzenia w zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Z zeznań P. W. (1) wynika, że podczas wykonywania pracy zainteresowana mieszkała w Ł. i dojeżdżała do pracy do W.. Zeznania te są sprzeczne z dowodami z dokumentów zawartymi w aktach osobowych zainteresowanej (w kwestionariuszu osobowym, oświadczeniu o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych), w których wskazywała, że mieszka w W..

Zeznania P. W. (1), że zainteresowana informowała go o wykonywanych pracach telefonicznie, mailowo nie zostały poparte żadnymi dowodami. Spółka nie przedstawiła bilingów z telefonu służbowego zainteresowanej ani maili, zawierających składane przez zainteresowaną raporty.

Nie zasługują na wiarę zeznania P. W. (1), że zainteresowana objęła w kwietniu 2013 roku obowiązki R. D.. Z akt osobowych R. D. wynika, że był zatrudniony w spółce do 22 listopada 2013 roku na stanowisku dyrektora zarządzającego, prokurenta, a w okresie zatrudnienia nie występowały okresy nieskładkowe.

Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom zainteresowanej, że wykonując pracę często jeździła do W. nawet 4 dni w tygodniu. Przede wszystkim zainteresowana mieszkała w kwietniu 2013 roku w W. i ten adres wskazywała w dokumentach, czyli wykonując pracę musiała przyjeżdżać z W. do Ł.. Nadto jak wynika z umowy o pracę to W. była jej stałym miejscem pracy.

Nie są wiarygodnie zeznania zainteresowanej, że początkowo pracowała od godziny 8:00 do 17:00 lub od 9:00 do 18:00. Zeznania te są sprzeczne z zeznaniami P. W. (1), z których wynika, iż ubezpieczona pracowała w W., że miała wykonywać pracę jako prokurent w terenie, że z wykonanej pracy sporządzała raporty.

Sąd pominął zeznana świadka M. B. co do przyczyn nieterminowego zgłoszenia zainteresowanej do ubezpieczeń społecznych. Zeznania te nie mają znaczenia dla sprawy, bowiem to spółka powinna tak zorganizować pracę, nawet w sytuacji zmian organizacyjnych, by obowiązki związane ze zgłoszeniem do ubezpieczeń były wykonywane zgodnie z prawem. Spółka w kwietniu 2013 roku zgłosiła w terminie dwóch nowozatrudnionych pracowników, co oznacza, że nie było przeszkód, aby zainteresowana również została zgłoszona do ubezpieczeń w terminie.

Świadek M. B. utworzyła akta osobowe zainteresowanej, jak zeznała również z opóźnieniem, niemniej jednak wszystkie dokumenty podpisane zostały w dniu 2 lub 3 kwietnia 2013 roku, czyli niezwłocznie po podpisaniu umowy.

Zeznania świadka A. S. są również nieprzydatne do rozpoznania sprawy. Świadek została zatrudniona w spółce w dniu 13 czerwca 2013 roku, a zatem w okresie gdy zainteresowana była na zwolnieniu lekarskim. Z zeznań świadka wynika, że przychodziła do spółki w maju 2013 roku (czyli również w okresie nieobecności zainteresowanej) i zainteresowana miała ją wdrażać do pracy w księgowości spółki. Spotkania z zainteresowaną według zeznań świadka był 2 lub 3, miały trwać cały dzień. Z ewidencji czasu pracy świadka za 2013 roku (akta osobowe – k.221) wynika, że świadek w okresie od kwietnia do maja 2013 roku była obecna w pracy każdego dnia przez 8 godzin, zatem nie było możliwe, aby spotykała się z zainteresowaną w czasie godzin pracy.

S ąd zważył, co następuje:

Odwołanie, jako niezasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 1, art.8 ust.1 i art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.963) pracownicy, to jest osoby pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Definicja pracownika na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych została zawarta w przepisie art.8 ust.1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy.

Pojęcie stosunku pracy, o jakim mowa w art.8 ust.1 ww. ustawy jest równoznaczne z pojęciem stosunku pracy definiowanym przez art. 22 k.p. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2005 roku, I UK 296/04, OSNP 2006/9-10/157).

Stosownie do treści art.22§1 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Stosunek pracy posiada szczególne cechy, które pozwalają na jego odróżnienie od innych stosunków prawnych do niego zbliżonych.

Stosunek pracy wyróżnia się:

1)  koniecznością osobistego wykonania pracy,

2)  podporządkowaniem pracownika pracodawcy,

3)  wykonywaniem pracy na rzecz pracodawcy

4)  i na jego ryzyko,

5)  a ponadto odpłatnością pracy.

W razie ustalenia, że w łączącym strony stosunku prawnym występowały elementy obce stosunkowi pracy nie jest możliwa ocena, że zawarta została umowa o pracę.

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy zainteresowana D. W. faktycznie świadczyła pracę na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., czy też strony zawarły kwestionowaną umowy o pracę wyłącznie w celu wyłudzenia świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a więc dla pozoru, ewentualnie czy czynność ta nie zmierzała do obejścia prawa i nie była sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

O pozorności umowy o pracę wnioskować należy z całokształtu okoliczności dotyczących momentu zawarcia umowy, jak i przez pryzmat zdarzeń późniejszych.

W niniejszej sprawie płatnik składek (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w Ł. zawarł w dniu 2 kwietnia 2013 roku z zainteresowaną D. W. umowę o pracę na czas nieokreślony. Zainteresowana została zatrudniona na stanowisku prokurenta z wynagrodzeniem 8.000 zł.

W ocenie Sądu analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że zainteresowana w okresie od 2 kwietnia 2013 roku do 23 kwietnia 2013 roku nie wykonywała pracy zgodnie z zawartą umową.

Pracodawca powierzył zainteresowanej stanowisko prokurenta, czyli osoby, która zgodnie definicją zawartą w art.109 ¹§1 k.c. jest pełnomocnikiem przedsiębiorcy podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, umocowanym do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zainteresowana nie mogła wykonywać czynności prokurenta, bowiem w dniu zawarcia umowy o pracę nie miała udzielonej prokury. Spółka udzieliła zainteresowanej prokury w dniu 18 listopada 2011 roku, czyli ponad 7 miesięcy po jej zatrudnieniu na stanowisku prokurenta, natomiast prokura została wpisana do rejestru w dniu 14 stycznia 2014 roku.

Zainteresowana nie wykonywała w imieniu spółki czynności sądowych ani pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Jak wynika z zeznań zainteresowanej i P. W. (1) do obowiązków zainteresowanej należało poszukiwanie nowych klientów, przedstawianie im oferty sprzedaży samochodów oraz utrzymanie kontaktów z dotychczasowymi klientami spółki. Płatnik nie zatrudnił jednak zainteresowanej na stanowisku przedstawiciela handlowego. Ewentualne czynności jakie wykonała zainteresowana w tym zakresie (spotkanie z Ł. K. w kwietniu 2013 roku) nie wynikały z umowy o pracę. Zainteresowana spotykała się z klientami spółki w grudniu 2012 roku (czyli przed zawarciem umowy o pracę) jak i w okresie niezdolności do pracy. Zainteresowana przedstawiła się R. S. (3) w grudniu 2012 roku jako osoba współpracująca ze spółką (...) i przedstawiła mu ofertę sprzedaży samochodów w siedzibie spółki.

Jeżeli zainteresowana współpracowała ze spółką już od 2012 roku, nie było w ocenie Sądu przeszkód prawnych do sformalizowania tej współpracy, przez zawarcie stosownej umowy, tym bardziej, że wbrew twierdzeniom zainteresowanej nie była ona związana umową o zakazie konkurencji z ówczesnym pracodawcą spółką (...).

W wykonywaniu pracy przez zainteresowaną nie występuje podporządkowanie co do miejsca i czasu świadczenia pracy.

Zgodnie z umową zainteresowana miała pracować w W.. Wnioskodawca, poza twierdzeniami, że spółka korzystała z biura innej spółki, nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów. Strona skarżąca nie wykazała również, jakie prace zainteresowana wykonywała w W. ani z kim się spotykała. Nie został przedstawiony kalendarz spotkań zainteresowanej, ani wydruk maili, potwierdzających jej pracę. Trudno przyjąć, by zainteresowana nie prowadziła kalendarza spotkań, bowiem tym samym okresie była zaangażowana w pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w spółce (...) jako przedstawiciel medyczny i tam też do jej obowiązków należały kontakty z klientami.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego (zeznań P. W. (1), zeznań zainteresowanej i świadka R. S. (1)) wynika, że zainteresowana wykonywała pracę w Ł., gdzie zajmowała się m.in. porządkowaniem dokumentów, zawożeniem dokumentów do kancelarii adwokackiej. Jednocześnie z zeznań tych wynika, że prace związane z porządkowaniem dokumentów, z zapoznaniem się z organizacją pracy spółce zainteresowana wykonywała przed podpisaniem umowy o pracę.

W ocenie Sądu zainteresowana nie mogła rozpocząć pracy w dniu 2 kwietnia 2013 roku, bowiem w tym dniu rozpoczęła pracę w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. W tym dniu zainteresowana otrzymała opis stanowiska pracy, odbyła szkolenie bhp. Nie jest prawdopodobne, że w jednym dniu zainteresowana rozpoczęła pracę i odbyła szkolenie bhp u dwóch pracodawców mających siedziby w różnych miastach.

Zainteresowana nie świadczyła również pracy w czasie określonym przez pracodawcę i w określonym przez niego wymiarze - 8 godzin dziennie, 40 godzin tygodniowo. Ewidencja czasu pracy i listy obecności zainteresowanej zostały uznane za niewiarygodnie. Nadto w dniach określonych w ewidencji czasu pracy i listach obecności jako dni pracy, zainteresowana nie świadczyła pracy (10 kwietnia 2013 roku czy 2 maja 2013 roku). P. W. (1) zeznał, że nie miał możliwości kontroli czasu pracy zainteresowanej.

Nie ma również danych w zebranym w sprawie materiale dowodowym, że zainteresowana wykonywała pracę w warunkach telepracy (jak wskazano w treści odwołania). Zgodnie z treścią art.67 ⁵§1 k.p. praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną (telepraca), a telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę w warunkach określonych w §1 i przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej (§2).

W dokumentacji osobowej zainteresowanej nie ma żadnych danych, że strony umowy o pracę uzgodniły, że praca będzie wykonywana w warunkach określonych w art.67 ⁵ k.p..

Na marginesie należy wskazać, iż strony nie mogą się zdecydować na jakich zasadach pracowała zainteresowana – strona skarżąca w odwołaniu powołuje się na wykonywanie telepracy, z zeznań P. W. (1) wynika, że zainteresowana miała określone zadania i że nie miał możliwości kontrolowania czasu pracy, a jednocześnie przedstawiono w toku postępowania dokumenty (listy obecności i ewidencję czasu pracy) z których wynika, że zainteresowana pracowała w stałych godzinach od 8:00 do 16:00.

W ocenie Sądu brak nadzoru i kontroli nad pracą zainteresowanej pozwala na stwierdzenie, że w wykonywaniu przez nią pracy nie występowało podporządkowanie, nawet przy założeniu, że mogło mieć charakter autonomiczny. Zainteresowana nie miała zakresu obowiązków na piśmie. Z zeznań P. W. (1) wynika, że miała zająć się pozyskiwaniem nowych klientów oraz utrzymywaniem kontaktów z dotychczasowymi klientami. Zainteresowana ani wnioskodawca nie przedstawili jednak żadnych wiarygodnych dowodów na potwierdzenie wykonania pracy. Spółka nie przedstawiła maili wysyłanych przez zainteresowaną, sporządzanych przez nią raportów czy dokumentów. Strona skarżąca, którą obciążał obowiązek przedstawienia dowodów na poparcie swoich twierdzeń, obowiązkowi temu nie sprostała.

P. W. (1) w okresie nieobecności zainteresowanej w pracy nie poszukiwał innych pracowników na stanowisko prokurenta, ani do reprezentowania spółki w kontaktach z klientami. Jak wynika z jego zeznań sam przejął zadania zainteresowanej. Wykonywanie przez P. W. (1) czynności powierzonych zainteresowanej w okresie jej długotrwałej nieobecności w pracy (od 24 kwietnia 2013 roku do 11 grudnia 2014 roku) wskazuje na to, że zatrudnienie zainteresowanej było niecelowe.

Należy także wskazać, że w dacie zawarcia z zainteresowaną umowy o pracę prokurentem spółki był Rober D.. Udzielona mu prokura została odwołana 22 listopada 2013 roku, co oznacza, iż do tego dnia R. D. był uprawniony do wykonywania czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zainteresowana w okresie od 1 kwietnia 2013 roku podjęła pracę w spółce (...), w pełnym wymiarze czasu pracy. Nawet jeżeli przyjąć, że zainteresowana wykonywała pracę w zadaniowym czasie pracy (co nie wynika z umowy o pracę, w której wskazano podstawowy czas pracy) to na wykonywanie pracy dla każdej ze spółek musiałaby poświecić 16 godzin dziennie.

Nie bez znaczenia w niniejszej sprawie jest fakt zgłoszenia zainteresowanej do ubezpieczeń społecznych jako pracownika spółki w dniu 26 kwietnia 2013 roku (w trzecim dniu nieobecności w pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży).

W dniu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zainteresowana wiedziała, że jest w ciąży (15 kwietna 2013 roku miała zlecone badania m.in. USG ciąży). Ojcem dziecka i obecnie również mężem zainteresowanej jest P. W. (1) – prezes zarządu spółki (...).

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego okoliczności te zdaniem Sądu stanowiły jedyny powód zawarcia umowy o pracę z dniem 2 kwietnia 2013 roku.

Jak wyżej wskazano ani wnioskodawca ani zainteresowana nie przedstawili żadnych wiarygodnych dowodów na potwierdzenie wykonywania przez zainteresowaną pracy. Niewątpliwie D. W. bywała w spółce już w 2012 roku, była zaznajamiana z organizacją pracy, przedstawiła się R. S. (3) w grudniu 2012 roku jako osoba współpracująca, ale czynności podejmowane przez zainteresowaną nie wynikały z zawartej ze spółką umowy. Spółka zgłasza zainteresowaną do ubezpieczeń społecznych dopiero, gdy zainteresowana jest w ciąży i jest niezdolna do pracy. Strony wiedziały, że okres za jaki pracodawca opłaci składkę na ubezpieczenia społeczne będzie stosunkowo krótki (zainteresowana była zdolna do wykonywania pracy od 2 do 23 kwietnia 2013 roku), a w dalszym okresie zainteresowana uzyska świadczenia z ubezpieczenia społecznego.

Zdaniem Sądu intencją stron stosunku pracy było uzyskanie przez zainteresowaną jak najwyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego w związku z ciążą i urodzeniem dziecka.

Zgodnie z art.83§1 k.c. w zw. z art.300 k.p. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Z czynnością prawną pozorną mamy do czynienia wówczas, gdy występują łącznie, następujące warunki: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, czyli być aktywnym uczestnikiem stanu pozorności.

Pierwsza i zasadnicza cecha czynności pozornej wyraża się brakiem zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie prawo łączy z tego typu i treścią złożonego oświadczenia. Jest to zatem z góry świadoma sprzeczność między oświadczonymi a prawdziwymi zamiarami stron, czyli upozorowanie przez strony na zewnątrz i wytworzenie przeświadczenia dla określonego kręgu (otoczenia), nie wyłączając organów władzy publicznej, że czynność o określonej treści została skutecznie dokonana. Jednakże zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 14 marca 2001 roku (sygn. akt III UKN 258/00, OSNAP 2002/21/527), nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wyklucza to rozważenia, czy w konkretnym przypadku zawarcie umowy zmierzało do obejścia prawa (art.58§1 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

W wyroku z dnia 2 lipca 2008 roku (II UK 334/07, Lex nr 531865) Sąd Najwyższy wskazał, iż w sytuacji, gdy wolą stron zawierających umowę było faktyczne nawiązanie stosunku pracy i doszło do świadczenia pracy za wynagrodzeniem, sama świadomość jednej ze stron umowy, a nawet obu stron, co do wystąpienia w przyszłości zdarzenia uprawniającego do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie daje podstawy do uznania, że umowa miała na celu obejście prawa. Ocena taka nie odnosi się jednak do sytuacji gdy podejmowane czynności w ramach zawartej umowy o pracę nie mają na celu rzeczywistej realizacji tej umowy, a jedynie uwiarygodnienie jej świadczenia – innymi słowy są czynnościami pozornymi, fikcyjnymi - pracownik udaje, że wykonuje jakieś czynności jedynie po to, aby stworzyć dowody jej świadczenia.

Analiza zabranego w sprawie materiału dowodowego wskazuje na to, że zainteresowana nie wykonywała pracy na podstawie umowy o pracę na rzecz wnioskodawcy. Zawierając umowę o pracę strony nie miały zamiaru jej realizacji, a celem umowy było objecie zainteresowanej ubezpieczeniem społecznym z tytułu zatrudnienia, co umożliwiłoby jej uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu choroby przypadającej w okresie ciąży i macierzyństwa.

Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza, że osoba oświadczająca wolę w każdym wypadku nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Brak zamiaru wywołania skutków prawnych oznacza, że osoba składająca oświadczenie woli, albo nie chce w ogóle wywołać żadnych skutków prawnych, albo też chce wywołać inne, niż wynikałoby ze złożonego przez nią oświadczenia woli. I tak jest w przypadku P. W. (1), który nie miał zamiaru zatrudniać ubezpieczonej na umowę o pracę, a jedynie zamierzał pomóc matce swojego dziecka (i niedalekiej przyszłości współmałżonce) w uzyskaniu wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Oświadczenie woli zostało złożone spółce, którą reprezentował P. W. (1), zaś on wyraził zgodę na zawarcie spornej umowy o pracę na czas nieokreślony, jedynie dla pozoru.

Wprawdzie płatnik składek założył akta osobowe, to jednak w ocenie Sądu dokumenty te nie świadczą o wykonywaniu pracy. Stworzenie tej dokumentacji miało jedynie uprawdopodobnić świadczenie pracy. Do ustalenia, że doszło do powstania między stronami stosunku pracy nie jest wystarczające spełnienie warunków formalnych zatrudnienia, a konieczne jest ustalenie, że strony miały zamiar wykonywać obowiązki stron stosunku pracy, wynikające z umowy o pracę i to czyniły.

Nawiązanie stosunku pracy, którego elementami są zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy i zobowiązanie pracodawcy do wypłacania wynagrodzenia, nie było rzeczywistym celem stron. Stronom chodziło o uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i temu celowi podporządkowały skonstruowanie określonej sytuacji prawnej, a umowa o pracę stanowić miała przede wszystkim narzędzie do realizacji tego celu. Fikcyjne, czyli tylko pozorne zawarcie umowy o pracę nie mogło stanowić podstawy do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami pracowników.

Przedstawione wyżej rozważania jednoznacznie wskazują, iż zawarta umowa o pracę i sposób jej realizacji nie odpowiada treści art.22 k.p. Zawarcie kwestionowanej umowy o pracę służyć miało jedynie sztucznemu wykreowaniu stosunku pracy, a w konsekwencji uzyskaniu statusu prawnego pracownika w celu umożliwienia zainteresowanej korzystania ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, a zatem umowę tą uznać należy za zawartą dla pozoru i tym samym nieważna (art.83§1 k.c.).

Gdyby nawet uznać, że ubezpieczona w jakimś zakresie świadczyła pracę i umowa o pracę nie była pozorna to wykonywanie przedmiotowej umowy podlegałoby także ocenie z punktu widzenia zasad współżycia społecznego.

Stosownie do treści art.58§1 k.c. w zw. z art.300 k.p. czynność prawna sprzeczna
z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

O czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy można mówić wówczas, gdy czynność taka pozwala na uniknięcie zakazów, nakazów lub obciążeń wynikających z przepisu ustawy i tylko z takim zamiarem została dokonana. Nie jest natomiast obejściem prawa dokonanie czynności prawnej w celu osiągnięcia skutków, jakie ustawa wiąże z tą czynnością prawną. Skoro z zawarciem umowy o pracę ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego, chorobowego i wypadkowego, podjęcie zatrudnienia w celu objęcia ubezpieczeniem i ewentualnego korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia nie może być kwalifikowane jako obejście prawa.

Należy także wskazać, iż czynność prawna mająca na celu obejście przepisów ustawy polega na takim ukształtowaniu jej treści, które z punktu widzenia formalnego nie sprzeciwia się ustawie, ale w rzeczywistości zmierza do zrealizowania celu, którego osiągnięcie jest przez nią zakazane. W odniesieniu do umowy o pracę o obejściu prawa mówić można w sytuacji, gdy strony działając w zamiarze nawiązania stosunku pracy określają wzajemne prawa i obowiązki w sposób zgodny z prawem i zasadami współżycia społecznego, jednak celem ich działania nie jest uzyskanie świadczeń w postaci pracy i wynagrodzenia, a jedynie osiągnięcie innych korzyści, które prawo wiąże z istnieniem stosunku pracy np. uzyskanie ochrony ubezpieczeniowej na wypadek choroby czy macierzyństwa. Należy bowiem podkreślić, iż intencją ustawodawcy jest, aby cel zawarcia umowy o pracę stanowiło nawiązanie stosunku pracy, a jedynie rezultatem i pośrednim celem zatrudnienia było uzyskanie wskazanych korzyści. Tymczasem przy założeniu, że strony zawarły umowę o pracę należałoby uznać, iż w rozpoznawanej sprawie cele te uległy odwróceniu.

W przedmiotowym postępowaniu bezsprzecznie wykazane zostało, że sporna umowa o pracę została zawarta, gdy obie strony wiedziały jakie warunki musi spełnić zainteresowana, aby otrzymać świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Podkreślić przy tym trzeba, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają tak kształtować elementy stosunku pracy, jaka jest wola stron. Powyższa kwestia przestaje być tylko sprawą stron nawiązujących stosunek pracy, gdy po uregulowaniu niespełna trzymiesięcznych składek przerzuca się ciężar wypłaty świadczeń na fundusz dysponujący publicznymi pieniędzmi, którymi zarządza Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W systemie ubezpieczeń społecznych obowiązuje zasada solidaryzmu. Solidaryzm oznacza urzeczywistnienie idei samopomocy społecznej poprzez udzielanie świadczeń osobom znajdującym się w potrzebie, z funduszu wypracowanego wspólnym wysiłkiem ubezpieczonych. Oznacza to, że płacą wszyscy, a korzystają tylko ci którzy zostali dotknięci ryzykiem socjalnym. (por. W. Muszalski Ubezpieczenie społeczne, Warszawa 2004). Tymczasem działania zainteresowanej i płatnika zmierzały do tego, aby osiągnąć nieuzasadnione świadczenia z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych osób ubezpieczonych.

Cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, jednak umowa musi być wykonywana. Zawarcie umowy o pracę nie może to oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań oraz korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, przy zawarciu umowy o pracę na krótki okres przed zajściem zdarzenia rodzącego uprawnienie do świadczenia w celu uzyskania świadczeń obliczonych od tej podstawy. Taka umowa o pracę jest nieważna jako sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Fakt kontynuowania przez zainteresowaną zatrudnienia po zakończeniu urlopu rodzicielskiego pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w sprawie. Obecne sytuacja i uprawnienia zainteresowanej zmieniły się – spółka udzieliła zainteresowanej prokury i może ona wykonywać pracę wskazaną w umowie, a ocena wykonywania obecnie tej pracy nie jest przedmiotem sporu.

Odnosząc się do ponoszonych w odwołaniu zarzutów dotyczących naruszenia przez organ rentowy przepisów postępowania administracyjnego należy wskazać, iż postępowanie sądowe w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skupia się na wadach wynikających z naruszenia prawa materialnego, a kwestia wad decyzji administracyjnych spowodowanych naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego pozostaje poza przedmiotem postępowania.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art.98§1 i 3 k.p.c. w zw. z art.99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik postępowania. Sąd zasądził od wnioskodawcy i zainteresowanej na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. kwotę po 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił na podstawie §2 ust.1 i 2 w zw. z §11 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (tekst jednolity Dz.U. 2013, poz.490, z późn. zm.). Sąd ustalając ww. kwotę wziął pod uwagę treść §2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2015 roku, poz.1078) oraz treść §21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.( Dz. U. z 2015 roku, poz.1804).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

21.11.2016 r.