Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 marca 2018 (Znak: ENMS/15/021065231) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie przepisów art. 114 w związku z art. 175 ust. 4 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z 30-01-2018 r., odmówił M. S. (1) prawa do ponownego ustalenia wysokości kapitału początkowego, a tym samym przeliczenia emerytury.

Organ wskazał, iż zgodnie z art. 175 ust. 4 w/w ustawy ponowne ustalenie kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114. Wyjaśnił, iż po przeprowadzeniu postępowania z (...) i wyjaśnieniu rozbieżności w zarobkach pomiędzy zaświadczeniami o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druk Rp-7) i legitymacją ubezpieczeniową ustalono, iż druk Rp-7 z 4-02-2015 r. jest poprawny i wskazał, iż na tej podstawie ubezpieczona M. S. (2) miała przeliczony kapitał początkowy ustalony decyzją z 24-03-2015 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 112,85% i został obliczony z lat najkorzystniejszych, tj. z 1986-1995. Ponadto poinformowano, iż okresy zatrudnienia w drugim zakładzie pracy zostały już uwzględnione -zatem brak możliwości ponownego przeliczenia.

/decyzja k. 86 akt ZUS plik II/

Odwołanie od wskazanej decyzji wniosła M. S. (1) domagając się jej zmiany w całości ponowne ustalenie kapitału początkowego z uwzględnieniem najkorzystniejszego okresu 10 lat kalendarzowych tj. 1986-1995 zgodnie z jej wnioskiem i ponowne ustalenie wysokości emerytury. W uzasadnieniu wskazanego stanowiska podniesiono iż ZUS niewystarczająco odniósł się do rozbieżności w dokumentach i nie wskazał co ustalił w postępowaniu wyjaśniającym z (...) . W ocenie odwołującej nie odniósł się też do przestawionych przez nią nowych dowodów dotyczących drugiego pracodawcy K. Spółdzielni Mieszkaniowej.

/ odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosząc o oddalenie odwołania podtrzymał argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji dodatkowo wyjaśniając iż :

1. W zakresie osiągniętego wynagrodzenia podczas zatrudnienia w (...) w aktach sprawy zgromadzono druk RP-7 z dnia 21.01.2015r. oraz druk RP-7 z dnia 04.02.2015r., a także legitymację ubezpieczeniową. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego z byłym pracodawcą wnioskodawczyni w zakresie rozbieżności w wysokości wskazanych wynagrodzeń w latach 1979, 1983-1987, 1989-1993 otrzymano w dniu 17.02.2015r. odpowiedź, że druk RP-7 z dnia 04.02.2015r. jest ostateczny i wystawiony w oparciu o analizę kart wynagrodzeń i akta osobowe. Także obecnie w odpowiedzi na pismo ZUS z dnia 13.02.2018r. (karta 83 akt zus) pracodawca (...) mailem z dnia 21.02.2018r. nadesłał swoją odpowiedź z dnia 17.02.2015r. jako wiążącą (karta 84-85 akt zus).

2. W zakresie zatrudnienia na 1/2 etatu w K. Spółdzielni Mieszkaniowej od 15.05.1985r. do 30.09.1994r. to całe zatrudnienie pokrywa się z zatrudnieniem w (...). Przyjęto zatem do okresów składkowych tylko te okresy zatrudnienia w Spółdzielni, które występowały podczas urlopów bezpłatnych przypadających podczas pracy w (...), tj. 01.06.1985r. - 14.12.1985r., 17.07.1986r. - 25.07.1986r., 28.06.1989r. - 15.07.1989r. 04.09.1989r. - 15.09.1989r., 06.11.1989r. - 10.11.1989r., 29.05.1990r. - 01.06.1990r. 17.07.1990r. - 21.07.1990r., 11.09.1990r. - 14.09.1990r., 04.10.1990r. - 26.10.1990r. i 17.12.1990r. - 21.12.1990r. Zgodnie z art. 11 w zw. z art. 6 i 7 w/w ustawy jeżeli okresy, o których mowa w art. 6, 7 i 10, zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczeń określonych w ustawie uwzględnia się okres korzystniejszy. Nie ma zatem możliwości kumulatywnego przyjmowania zatrudnienia za dany okres.

3. Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przyjęty do obliczenia kapitału początkowego w oparciu o załączone dokumenty (które nie zostały zakwestionowane) wynosi 112,85% (lata 1986-1995) –prawomocna decyzja z dnia 24.03.2015 r. Wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999 r. – 137.459,30 zł. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przyjęty do obliczenia emerytury na podstawie art. 53 powołanej ustawy wynosi zaś 98,30% (lata 1986-2000, 2002 2003, 2005-2006, 2008).

/ odpowiedź na odwołanie k. 5 -5v pismo k. 23/

W piśmie procesowym z dnia 15.09.2018 r. wnioskodawczyni podniosła iż do wyliczenia należnych świadczeń winna zostać przyjęta najkorzystniejsza z kwot wskazana za konkretne lata w udostępnionych przez pracodawcę dokumentach tj we wszystkich drukach RP- 7 po skonfrontowaniu jej z zapisami w legitymacji ubezpieczeniowej.

/ pismo k. 29/

W piśmie procesowym z dnia 18.10.2019 r. wnioskodawczyni podniosła, iż kwestionuje także wydane w toku procesu kolejne decyzje ZUS z sierpnia 2019 r. zmieniające decyzję zaskarżoną w przedmiocie wyłącznie korekty wynagrodzenia za 1990 r. w (...).

/ pismo k. 160/

Na rozprawie w dniu 9.08. 2022 r. poprzedzającej wydanie wyroku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe.

/ stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 9.08.2022 r. 00:01:03-00:11:12/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni M. S. (1) urodziła się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawczyni była uprawniona do emerytury w wieku wcześniejszym. Przyznanie emerytury nastąpiło od 1.10.2014 na wniosek z dnia 29.10.2014 r. Przy tym wypłata emerytury została zawieszona z powodu kontynowania zatrudnienia do czasu rozwiązania umowy o pracę.

/ bezsporne decyzje plik II akt ZUS/

Na wniosek ubezpieczonej z 6.02.2015 r. nastąpiło zaliczkowe ustalenie wysokości emerytury i podjęcie jej wypłaty od 1.02.2015 r.

/ bezsporne decyzje plik II akt ZUS/

Decyzją z 27.03.2015 ustalono ostateczną wysokość świadczenia z wyrównaniem od lutego 2015 r. Wysokość emerytury obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej wyniosła 1931,55 zł

/ bezsporne decyzja k. 63 plik II akt ZUS/

W toku procesu decyzją z dnia 23-08-2019 Znak: ENMS/15/021065231 Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wyniku korekty wynagrodzenia za 1990 r. w (...) przeliczył emeryturę wnioskodawczyni od 01-02-2015 r., tj. od daty, od której przyznano świadczenie.

Do obliczenia wysokości emerytury zgodnie z art. 53 do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto:

- przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1986 do 2008

- wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 98,32%

Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 98,32% przez kwotę bazową 3191,93 zł wynosi 3138,31 zł.

Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy:

Lat M-cy Dni Tj. m-cy

składkowe 32 10 17 394

nieskładkowe 2 6 13 30

uzupełniające - rola 2 5 25 29

Wysokość emerytury została obliczona w następujący sposób:

24 % (...),93 = 766,06 zł

(394 x 1,3 %)/ 12x3138,31 = 1339,43 zł

(30x0,7%)/ 12x3138.31 = 54,92 zł

RAZEM = 2160,41 zł

Obliczenie wysokości emerytury zgodnie z art. 26

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 127008,87 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 437969,83 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 292,50 m-cy,

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1931,5 5 zł

Obliczenie wysokości emerytury:

( (...),87 + 437 9 69,83)/292,50= 1931,55 zł.

Obliczenie wysokości emerytury zgodnie z art. 183

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury od 01-10-2014 wynosi:

20 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej 432,08 zł,

80 % emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej 1545,24 zł,

Łącznie 1977,32 zł

Obliczając emeryturę uwzględniono również jej waloryzację w kolejnych latach oraz doliczono ekwiwalent za deputat węglowy kolejowy. Od 1.10.2019 r. obliczona emerytura brutto wyniosła 2158,59 zł wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 1789, 32 zł

/ decyzją k. 90-91 plik II akt ZUS/

Następnie decyzją z dnia 27.08. 2019 r. (...) w wyniku korekty wynagrodzenia za 1990 r. w (...) organ rentowy dokonał ponownego przeliczenia emerytury wnioskodawczyni

Obliczenie wysokości emerytury zgodnie z art. 53

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto:

- przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia od 1986 do 2008

- wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 98,32% (w załączeniu kwoty podstawy wymiaru składek i obliczenie (...))

Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 98,32% przez kwotę bazową 3191,93 zł wyniosła 3138,31 zł.

Do ustalenia wysokości emerytury Zakład uwzględnił okresy:

Lat M-cy Dni Tj. m-cy

składkowe 32 10 17 394

nieskładkowe 2 6 13 30

uzupełniające - rola 2 5 25 29

Wysokość emerytury została obliczona w następujący sposób:

24 % (...),93 = 766,06 zł

(394 x 1,3 %)/ 12x3138,31 = 1339,43 zł

(30x0,7%)/ 12x3138,31 = 54,92 zł

RAZEM = 2160,41 zł

Obliczenie wysokości emerytury zgodnie z art. 26

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi: 127008,87 zł

-kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 437969,83 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 292,50 m-cy

-wyliczona kwota emerytury wynosi 1931,55 zł

Obliczenie wysokości emerytury:

( (...),87+ (...),83)/292,50= 1931,55 zł.

5. Obliczenie wysokości emerytury zgodnie z art. 183

Wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w roku 2014 wysokość emerytury od 01-10-2014 wynosi:

20 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej 432,08 zł,

10 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej1545,24 zł,

Łącznie 1977,32 zł

Obliczając emeryturę uwzględniono również jej waloryzację w kolejnych latach oraz doliczono ekwiwalent za deputat węglowy kolejowy. Od 1.10.2019 r. obliczona emerytura brutto wyniosła 2158,59 zł wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 1789, 32 zł

/ decyzja k. 100 plik I akt ZUS/

Powyższe decyzje zmieniały decyzję zaskarżoną w niniejszym postepowaniu.

/ bezsporne okoliczność przyznana rzecz pełnomocnika ZUS protokół z rozprawy z dnia 14.07.2020 -00:04:04 -00:18:55/

W okresie od 20.09.1979 do 31.01.2015 r. wnioskodawczyni była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) S.A.

/ bezsporne , świadectwo pracy k. 17 akt ZUS plik II/

Wnioskodawczyni legitymuje się trzema drukami RP-7 z dnia: 26.02.2003, 21.01.2015 4.02.2015 wystawionymi przez ww pracodawcę nadto wskazanego okresu zatrudnienia dotyczą też zapisy znajdujące się w jej legitymacji ubezpieczeniowej. Za niektóre lata wskazane dokumenty podają odmienne kwoty wynagrodzenia.

/ bezsporne druki RP- 7 z 26.02.2003 k. 8 akt Kapitałowych ZUS, 21.01 2015 k. 78-82 plik II akt ZUS i 4.02. 2015 k. 19-24 plik II akt ZUS kopia legitymacji ubezpieczeniowej k. 74-77 plik II akt ZUS/

Z pisma (...) z dnia 17.02. 2015 r. wynika iż po analizie rozbieżności wynikającej ze wskazanych dokumentów w oparciu o dokumentację źródłową - kart wynagrodzeń i akt osobowych wartości podane w druku Rp- 7 z dnia 4.02.2015 uznać należy za ostateczne.

/ pismo k. 85 i k35, k. 44 akt ZUS plik II

W okresie od 15.05.1985r. do 30.09.1994r. wnioskodawczyni była zatrudniona na 1/2 etatu w K. Spółdzielni Mieszkaniowej.

/ świadectwo pracy k. 15/16 plik I akt ZUS k. 3 akt kapitałowych ZUS/

Również za wskazany okres zatrudnienia dostępne są 3 druki RP-7 z 12.02.2001 , 2.04.2014 i 20.05 2014 . Wskazanego okresu zatrudnienia dotyczą też wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej.

/ druk RP – 7 z 12.02.2001 k. 7 akt kapitałowych ZUS i k. 37/28 plik I akt ZUS druk RP -7 z 2.04.2014 k. 41-44 i k. 47/48 plik I akt ZUS druk RP- 7 z 20.05 2014 k. 69-72 plik I akt ZUS k. 83/84 plik I akt ZUS/

Pismem z dnia 27.03.2015 r. K. Spółdzielnia Mieszkaniowa wskazała iż właściwym dokumentem RP-7 jest ten wystawiony 12.02.2001

/ pismo k. 52 i k. 67 plik II akt ZUS/

W przypadku wnioskodawczyni z uwzględnieniem kwot wynagrodzeń z druku Rp 7 z dnia 4.02.2015 i Rp – 7 z dnia 12.02.2001 Najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy emerytury otrzymujemy z wyboru 20 najkorzystniejszych lat pracy tj.

Lp.	Rok	Wynagrodzenie	Kwota rocznego przeciętnego wynagrodzenia	Stosunek podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w roku kalendarzowym
1	1986	262 140,00 zł	289 140,00 zł	90,66%
2	1987	340 823,00 zł	350 208,00 zł	97,32%
3	1988	716 574,00 zł	637 080,00 zł	112,48%
4	1989	2 647 839,00 zł	2 481 096,00 zł	106,72%
5	1990	10 690 045,00 zł	12 355 644,00 zł	86,52%
6	1991	25 178 965,00 zł	21240 000,00 zł	118,55%
7	1992	48 577 600,00 zł	35 220 000,00 zł	137,93%
8	1993	78 384 800,00 zł	47 940 000,00 zł	163,51%
9	1994	83 998 400,00 zł	63 936 000,00 zł	131,38%
10	1995	7 037,64 zł	8 431,44 zł	83,47%
11	1996	8 975,02 zł	10 476,00 zł	85,67%
12	1997	11 136,58 zł	12 743,16 zł	87,39%
13	1998	12 248,02 zł	14 873,88 zł	82,35%
14	1999	16 653,13 zł	20 480,88 zł	81,31%
15	2000	18 784,30 zł	23 085,72 zł	81,37%
16	2002	21 682,85 zł	25 598,52 zł	84,70%
17	2003	21020,15 zł	26 417,64 zł	79,57%
18	2005	25 724,68 zł	28 563,48 zł	90,06%
19	2006	24 498,70 zł	29 726,76 zł	82,41%
20	2008	29 359,97 zł	35 326,56 zł	83,11%
Razem				1966,47%
(...) z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych				98,32%

Na podstawie powyższego wyliczenia wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 98,32%, co daje podstawę wymiaru w kwocie 3.138,31 zł (kwota bazowa 3.191,93 zł x 98,32%)

Do wyliczenia emerytury wysokości emerytury przyjęto:

• 394 miesięcy składkowych tj.: 32 lata, 10 miesięcy, 17 dni

• 30 miesięcy okresów nieskładkowych tj. 2 lata, 6 miesięcy, 13 dni

1. Wyliczenie emerytury na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS

3.191,93 zł x 24% = 766,06 zł (394 m-ce x 1,3%) : 12 x 3.138,31 zł = 1.339,43 zł (30 m-cy x 0,7%): 12 x 3.138,31 zł = 54,92 zł Razem: 2.160,41 zł brutto

Wyliczenie emerytury na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS

Wyliczenie:

- Kwota zaewidencjonowanych na koncie składek po waloryzacji: (+) 127.008,87 zł

- Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: (+) 437.969,83 zł

- Ś. dalsze trwanie życia: 292,50 m-cy

Kwota emerytury brutto: 1.931,55 zł

(127.008,87 zł + 437.969,83 zł) / 292,50 = 1.931,55 zł

Wyliczenie emerytury na podstawie art. 183 ustawy o emeryturach i rentach z FUS

Wyliczenie:

• 20% emerytury wyliczonej na podstawie art. 53 ustawy: 432,08 zł

• 80% emerytury wyliczonej na podstawie art. 26 ustawy: 1.545,24 zł

Razem: 1.977,32 zł

Waloryzacja emerytury wnioskodawczyni (bez deputatu węglowego) przedstawia się następująco:

Data	Wskaźnik waloryzacji	Podwyżka kwotowa	Kwota świadczenia
Wysokość świadczenia emerytalnego			1 977,23 zł
od 01-03-2015	100,68%	36,00 zł	2 013,23 zł
od 01-03-2016	100,24%		2 018,06 zł
od 01-03-2017	100,44%	10,00 zł	2 028,06 zł
od 01-03-2018	102,98%		2 088,50 zł
od 01-03-2019	102,86%	70,00 zł	2 158,50 zł

Emerytura wnioskodawcy w najkorzystniejszym wariancie, zgodnie z art. 183 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynosi 1.977,32 zł brutto, zaś po waloryzacji na dzień dzisiejszy 2.158,50 zł. Kapitał początkowy wyliczony na 31.12.1998 r. wynosi 137.459,30 zł, zaś po waloryzacji na dzień przyznania prawa do emerytury wynosi 437.969,83 zł.

Przyjęcie do wyliczeń najwyższych wynagrodzeń za poszczególne lata w obrębie wszystkich dostępnych RP- 7 i legitymacji ubezpieczeniowej nie jest dopuszczalne. Korekta najpewniej wynikała wykazaniem wynagrodzeń należnych i wynagrodzeń wypłaconych. Przyjęcie do podstawy wyliczeń wynagrodzeń o najwyższych wartościach z różnych dokumentów mogłoby powodować że te same składniki wynagrodzeń mogłyby ulec zdublowaniu.

W przypadku (...) zasadnym jest przyjęcie wynagrodzenia wynikającego z RP - z 4.02.2015 r.

- gdyż sam pracodawca wskazał iż ten dokument jest właściwy i ostateczny

- lata 1979-1985 posiadają na tyle niski wskaźnik Wysokości Podstawy wymiaru Kapitału Początkowego jak i Wskaźnik Wysokości podstawy wymiaru emerytury, że nawet gdyby przyjąć jako wartości w wyższych kwotach to i tak nie miałoby to znaczenia dla wyliczenia wartości kapitału początkowego i emerytury,

- lata 1986-1995 pokrywają się z zapisami ręcznymi poczynionymi na kartach wynagrodzeń

- suma wszystkich wynagrodzeń za lata 1979-1998 w stosunku do RP -7 z 21.01.2015 jest wyższa o 93.834 zł.

W przypadku zatrudnienia w K. Spółdzielni Mieszkaniowej zasadnym jest przyjęcie wartości wynagrodzeń z druku 12.02.2021 gdyż:

- pracodawca potwierdził pismem z dnia 27.03.2015 że to ten dokument jest prawidłowy

- jego wartość sumarycznie jest najwyższa i najbardziej zbliżona do kwoty wskazanej w legitymacji ubezpieczeniowej,

- skorzystanie z legitymacji ubezpieczeniowej nie jest możliwe, gdyż tam wpisana jest jedynie kwota zarobków łącznie za cały okres zatrudnienia tj od 15.05.1985 do 30.09.1994 bez rozbicia na poszczególne lata.

Sumy zawarte w kartach wynagrodzeń – listach płac tj w dokumentach źródłowych są niższe niż wynikające z RP-7 czy legitymacji ubezpieczeniowej dotyczy to lat 1986-1995. Rok 1998 (5 miesięcy), 1999 (2 miesiące) i 2001 (2 miesiące) są latami niepełnymi, w związku z czym, nie można ich zweryfikować z RP7. W roku 2000 w listach płac za miesiące luty, marzec i wrzesień nie wskazano kwoty przychodu. Wskazano tylko (bez podania kwoty), że S. M. miała wynagrodzenie wypłacane na konto bankowe. Lata 2002-2007 wskazują comiesięczne kwoty przychodu (tu należności), przy czym poszczególne kwoty, które wchodzą na sumę ogółem nie są nazwane (mają tylko oznaczenia liczbowe). Oznacza to, że nie jest wiadomo, które pozycje są podstawą naliczenia składek emerytalnych. Jest to o tyle istotne, gdyż jak wskazują listy płac roku 2008 (które są już uszczegółowione), elementami przychodu wnioskodawczyni były m.in. „świadczenia przejazdu pracownika" i „posiłki profilaktyczno-regeneracyjne". Oznacza to, iż nie można całego przychodu wykazanego w listach płac „zaliczyć" jako przychodu (należności), od którego przysługuje wielkość świadczenia emerytalnego. Różnice w których listy płac zawierają kwoty wyższe niż RP – 7 wynikają z faktu iż zawierają się w nich dodatki, od których nie były naliczane składki emerytalne, których nie można wyodrębnić z przychodu z list płac Rok 2008 r w RP 7 jest wskazany w wysokości wyższej niż wynika z list płac, co może być efektem wypłacenia dodatkowego wynagrodzenia, którego nie ma w dokumentach na załączonej płycie CD. Wystawiając dokument RP- 7 pracodawca przyjmuje na siebie odpowiedzialność za to co tam wskazuje. Legitymacja ubezpieczeniowa zawiera wpisy od 1986 do 1993 przy czym jest to dokument niepełny a nie dokumentacja księgowa. Może być stosowany jedynie pomocniczo. W dokumentacji wnioskodawczyni brak było takich które podważałyby wiarygodność danych wskazanych w drukach RP-7. Przy tym kwoty przyjęte z tych dwóch druków stanowią kwoty najkorzystniejsze dla wnioskodawczyni wynikające z jednego dokumentu.

Przy tym okresy udzielonego urlopu bezpłatnego w (...) S.A.: 01.06.-14.12.1985,17.07.-25.07.1986, 28.06.-15.07.1989, 04.09.-15.09.1989, 06.11.-10.11.1989, 29.05.-01.06.1990, 17.07.-21.07.1990, 11.09.-14.09.1990, 04.10.-26.10.1990 i 17.12.-21.12.1990 zostały uwzględnione jako okresy składkowe z tytułu zatrudnienia wnioskodawczyni w tym czasie w K. Sp-ni Mieszkaniowej. Okresy ujęte jako nieskładkowe są to okresy w których wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniach lekarskich

Jako okres uzupełniający do wymaganego do przyznania prawa do emerytury został uwzględniony okres pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 lat od 07.01.1975 do 30.06,1977. Okres ten pozostaje bez wpływu na wysokość świadczenia.

Wiek 62 lat przyjmuje się ustawowo przy wyliczeniu kapitału początkowego wg komunikatu Prezesa GUS z dnia 25.03.1999 zgodnie z MP nr 12 poz 173 . Wynika to z art. 173 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Jest to wspólne ustalenie wieku dla kobiet i mężczyzn , które wyraża się w miesiącach ( art. 26 ust 3) i nie ma żadnej innej możliwości skorzystania z innego wieku niż wskazany w ustawie.

/ pisemna opinia biegłego z zakresu księgowości M. K. k. 108-118 pisemna opinia uzupełniająca k. 147-148, pisemna opinia uzupełniająca k. 172-175 ustna opinia uzupełniająca protokół z rozprawy z dnia14.07.2020 00:18:55 -01:18:07, pisemna opinia uzupełniająca k. 279- 282, ustna opinia uzupełniająca protokół z rozprawy z dnia 9.08.2022 00:11:23-00:30:38 dokumentacja osobowa i płacowa wnioskodawczyni załączona do akt sprawy w tym na płytach CD koperta k. 257/

Wyżej wyliczona kwota kapitału początkowego kwota emerytury obliczona wg art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz kwota emerytury wyliczona wg art. 26 ww. ustawy jest zgodna z wyliczeniami organu rentowego zaprezentowanymi w decyzji z dnia 27.08.2019 r. którą przeliczono świadczenie ( zmiana wynagrodzeń na 1990 r. )

/ bezsporne stanowisko ZUS pismo k. 300 pisemna opinia biegłego z zakresu księgowości M. K. k. 108-118 pisemna opinia uzupełniająca k. 147-148, pisemna opinia uzupełniająca k. 172-175 ustna opinia uzupełniająca protokół z rozprawy z dnia14.07.2020 00:18:55 -01:18:07, pisemna opinia uzupełniająca k. 279- 282, ustna opinia uzupełniająca protokół z rozprawy z dnia 9.08.2022 00:11:23-00:30:38/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy w tym dokumentów osobowych i płacowych wnioskodawczyni(karty wynagrodzeń i listy płac ze spornych okresów zatrudnienia), oraz znajdujących się w aktach ZUS, których wiarygodność nie budzi wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Podstawę ustaleń stanowiła też opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości M. K.. Sąd podzielił wnioski wynikające ze wskazanej opinii. Opinia została sporządzona w sposób fachowy, rzetelny, w oparciu o specjalistyczną wiedzę, zgodnie ze zleceniem Sądu, na podstawie całokształtu zgromadzonej w sprawie dokumentacji, w tym znajdującej się w aktach osobowych i dostępnej dokumentacji płacowej. Biegła w sposób precyzyjny i czytelny dokonała obliczeń, wskazując przy tym dokładnie na jakiej podstawie dokonała poszczególnych założeń oraz wyliczyła wysokość kapitału początkowego wnioskodawczyni oraz należnej jej emerytury w wariancie najkorzystniejszym. Biegła skrupulatnie odniosła się też do wniosków i zastrzeżeń wnioskodawczyni formułowanych w toku procesu wykazując ich bezzasadność. Wyliczenia biegłej okazały się być zbieżne z wyliczeniami ostatecznie przyjętymi przez organ rentowy do wyliczenia należnych jej świadczeń.

Kontrola opinii biegłego powinna polegać na sprawdzeniu prawidłowości – z punktu widzenia wymagań logiki i zasad doświadczenia życiowego, rozumowania przeprowadzonego w jej uzasadnieniu, które doprowadziło do wydania przez biegłego takiej, a nie innej opinii (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15.06.1970r, I CR 224/70, OSNCP, Biul. Sądu Najwyższego z 1971r, nr 11, poz. 203). Sąd może ocenić opinie jedynie pod względem fachowości, logiczności i rzetelności. Nie może jednak nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego, czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia (por. orz. Sądu Najwyższego z dnia 19.12.1990r, I PR 148/90, OSP 1991 11-12, poz. 300 ).

Ustalenia faktycznej wysokości zarobków dla celów emerytalnych można dokonać tylko i wyłącznie w oparciu o informacje kompletne i pewne nie zaś na podstawie danych hipotetycznych. Wyliczenia biegłej i zbieżne z nimi wyliczania ZUS były oparte stricte o dane wynikające z dostępnej dokumentacji płacowej powódki za sporne okresy zatrudnienia. Przy braku zaś konkretnych danych potwierdzających inne kwoty osiąganego przez wnioskodawczynię w spornym okresie przychodu brak jest więc podstaw do ustalenia rzeczywistej kwoty wynagrodzenia za sporny okres w sposób inny niż to uczyniła biegła i ZUS. Nie można za miarodajny dowód na wysokość poszczególnych składników wynagrodzenia przyjmować jedynie twierdzeń wnioskodawczyni, z których - nie da się ustalić wysokości jej wyższego wynagrodzenia w poszczególnym miesiącach spornego okresu zatrudnienia.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 173 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 504), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Stosownie do art. 174 ust. 1 tejże ustawy, kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Zgodnie z ust. 2, przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Zgodnie z ust. 3 przywołanego artykułu, podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Według ust. 3b w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 8 przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Z kolei na postawie ust. 6 omawianego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1.  oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2.  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3.  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4.  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku w sprawie o sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Z kolei ogólne zasady nabywania prawa do emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, a więc dla osób takich jak M. S. (1), określa przepis art. 24 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Stosownie natomiast do treści art. 25 ust 1 ustawy emerytalnej, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa wart 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust 1 ustawy emerytalnej, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. W ust. 2 wskazano, ze wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach. Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Przy czym w ust. 4 i 5 wskazano, że tablice trwania życia ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Przy tym nie należy tracić z pola widzenia, iż w myśl art. 183 ust 1, 5 ustawy emerytalnej Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:

1)20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2)80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Z powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że zasadą obowiązującą przy ustalaniu wysokości emerytury dla ubezpieczonych urodzonych jak wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 1948 r. jest zasada zdefiniowanej składki, zgodnie z którą wysokość świadczenia zależy z jednej strony od sumy składek emerytalnych jakie zostały zgromadzone na indywidualnym koncie ubezpieczonego w ZUS za okres poczynając od 1 stycznia 1999 r., zaś z drugiej od wysokości kapitału początkowego, tj. od kwoty ustalonej oddzielnie dla każdego ubezpieczonego według ustalonego przez ustawodawcę wzoru, odzwierciedlającej w przybliżeniu stan jego konta ubezpieczeniowego za okres do 31 grudnia 1998 r. Przy tym nie należy tracić z pola widzenia iż wnioskodawczyni miała ustalone prawo do emerytury wcześniejszej ale jej nie pobierała, jednocześnie wiek emerytalny osiągnęła w roku 2014 , a co za tym idzie jej emerytura mogła być wyliczona tylko w opisanych wyżej proporcjach.

W rozpoznawanej sprawie wobec treści zaskarżonej decyzji zmienionej kolejnymi decyzjami z dnia 23 i 27.08.2019 r. spór sprowadzał się do uwzględnia przy wyliczeniu należnych wnioskodawczyni świadczeń faktycznych wysokości zarobków osiąganych przez nią w okresie zatrudnienia w (...) S.A. i w K. Spółdzielni Mieszkaniowej wobec przyjęcia przez organ rentowy za ten okres kwot wynagrodzeń wskazanych odpowiednio w odniesieniu do tych pracodawców druku RP -7 z dnia 4.02.2015 i 12.02.2001. Przy tym wnioskodawczyni chciała by zarówno kapitał początkowy jak i wysokość emerytury ustalić przy uwzględnieniu kwot najwyższych wynikających z wszystkich dostępnych dokumentów – wszystkich druków RP 7 w tym tych których korekty dokonał sam pracodawca oraz z uwzględnieniem zapisów w legitymacji ubezpieczeniowej.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii wskazać należy, że zgodnie z treścią §21 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. nr 237, poz.1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Zgodnie z treścią art. 125 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 21 wspomnianego rozporządzenia, zaświadczenia Rp-7 wydają tylko pracodawcy. Tym samym niewątpliwie stanowisko pracodawcy który wskazuje że ten a nie inny druk RP- 7 wystawiony w oparciu o dokumentację źródłową jest wiążący nie pozostaje bez znaczenia dla ustalenia zarobków faktycznie otrzymywanych przez ubezpieczonego od których odprowadzano należne składki.

Wskazana regulacja § 21 ust.1 powołanego rozporządzenia stanowiąca odpowiednik obowiązującego do dnia 23 listopada 2011 roku § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. nr 10, poz.49) wyznacza kierunek postępowania dowodowego. Nie oznacza to jednak aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak stanowi m. in. teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324, a także wyroki: Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 1997 roku - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 1995 roku - III AUr 177/95, OSA 1996/10/32, czy Sądu Apelacyjnego Białymstoku - III AUr 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych może być uwzględnione tylko wynagrodzenie faktycznie uzyskane przez ubezpieczonego w danym okresie, a nie zaś wynagrodzenie ustalone na podstawie przypuszczeń czy też uśrednień. Jedynie wynagrodzenie ubezpieczonego ustalone w sposób niewątpliwy, wobec którego nie istnieje wątpliwość, iż zostało ono zawyżone, może być podstawą do ustalenia współczynnika wysokości podstawy wymiaru.

Wysokości wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonego (ostatecznie w oparciu o wiarygodne i precyzyjne zeznania świadków). W takim wypadku uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe i w określonej wysokości (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058).

Należy podkreślić, że Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe.

W ocenie Sądu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie zachodziły podstawy do uwzględnienia przy ustalaniu podstawy wymiaru kapitału początkowego i emerytury wynagrodzenia uzyskanego przez wnioskodawczynię w oparciu o najkorzystniejsze zapisy wynikające z wszystkich wystawionych druków RP- 7 w tym skorygowanych przez samych pracodawców w konfrontacji z zapisami w legitymacji ubezpieczeniowej. Podnieść należy, iż w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w tym opinii biegłego i dokumentacji źródłowej tj w świetle dostępnych kart wynagrodzeń i list płac stanowisko wnioskodawczyni nie zostało uprawdopodobnione. Podkreślenia wymaga, iż sami byli pracodawcy powódki wskazali, które zaświadczenie RP-7 a tym samym która wysokość zarobków (od której odprowadzano składki) odpowiada faktycznie tym wnioskodawczyni wypłacanym. Wydająca w sprawie opinie biegła po przeanalizowaniu wszelkiej dostępnej dokumentacji za sporne okresy zatrudnienia jednoznacznie stwierdziła, iż nie istnieje żadna dokumentacja pozwalająca na zdyskredytowanie zapisów danych zawartych na drukach RP- 7 z dnia 4.02. 2015 i 12.02.2001 i to właśnie one jak przyjęto to w zaskarżonej decyzji, skorygowanej decyzjami wydanymi w toku procesu, powinny posłużyć do wyliczenia kapitału początkowego jak i wysokości należnej wnioskodawczyni emerytury. Zgromadzony w sprawie materiał zwłaszcza dostępna dokumentacja osobowa i płacowa potwierdza też , że organ rentowy prawidłowo przy wyliczeniu należnych wnioskodawczyni świadczeń uwzględnił okresy udzielonego ubezpieczonej urlopu bezpłatnego w (...) S.A.: 01.06.-14.12.1985,17.07.-25.07.1986, 28.06.-15.07.1989, 04.09.-15.09.1989, 06.11.-10.11.1989, 29.05.-01.06.1990, 17.07.-21.07.1990, 11.09.-14.09.1990, 04.10.-26.10.1990 i 17.12.-21.12.1990 jako okresy składkowe z tytułu zatrudnienia wnioskodawczyni w tym czasie w K. Sp-ni Mieszkaniowej. Okresy ujęte jako nieskładkowe stanowiły tylko okresy w których wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniach lekarskich. Prawidłowo też jako okres uzupełniający do wymaganego do przyznania prawa do emerytury został uwzględniony okres pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 lat od 07.01.1975 do 30.06,1977. Jednakże nie zmienia to faktu iż okres ten z uwagi na przyjęcie innych okresów korzystniejszych pozostaje bez wpływu na wysokość świadczenia.

W świetle postanowień art. 173 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS do wyliczenia kapitału początkowego przyjęto też wiek 62 lat wg komunikatu Prezesa GUS z dnia 25.03.1999 zgodnie z MP nr 12 poz 173.

Wobec tego brak jest jakichkolwiek dowodów pozwalających na ustalenie zarobków faktycznie wypłacanych wnioskodawczyni za sporny okres w sposób inny niż wynika to ze wspomnianych druków RP- 7 z dnia 4.02. 2015 i 12.02.2001 to jest inny niż ostatecznie przyjął ZUS.

Wnioskodawczyni, na której zgodnie z art. 6 k.c. spoczywał ciężar dowodowy, nie udowodniła zatem swojego roszczenia w tym zakresie. Stosownie do treści art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W postępowaniu sądowym ubezpieczony może korzystać z wszelkich środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru emerytury lub renty, w szczególności z dowodów dokumentów oraz z przesłuchania świadków (zob. wyrok SN z 25.07.1997 r., II UKN 186/97, OSNP 11/1998, poz. 342).

Nie jest możliwe obliczanie wysokości emerytury wyłącznie na podstawie twierdzeń wnioskodawcy. Twierdzenia te muszą być udowodnione. Wskazać należy, iż nie jest rzeczą sądu zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). Stanowisko takie zawarł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 grudnia 1996r. sygn. akt I CKU 45/96 (opubl. OSNC z 1997r., z.6-7, poz.76). Podobnie, w wyroku
z 7 października 1998 r., II UKN 244/98, OSNAPiUS 1999, nr 20, poz. 662, Sąd Najwyższy stwierdził nawet, że od 1 lipca 1996 r. nastąpiło zniesienie zasady odpowiedzialności sądu za wynik postępowania dowodowego, także w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Podobny pogląd zaprezentował Sąd Apelacyjny w Łodzi w uzasadnieniu wyroku
z dnia 15 marca 2006 roku, zapadłego w sprawie o sygn. akt III AUa 1096/05, wskazując,
iż ujemne konsekwencje związane z trudnościami w dokumentowaniu wysokości wynagrodzeń z lat odległych nie powinny obciążać wyłącznie ubezpieczonych, jednakże nie można również odpowiedzialności za taki stan rzeczy przenosić wyłącznie na Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Ustawowym wymogiem jest bowiem wykazanie przez ubezpieczonego konkretnych kwot otrzymanych przez niego zarobków, jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe lub ubezpieczenie społeczne, przy czym nie może istnieć tu żaden stan niepewności co do wysokości.

Jak już podniesiono powyżej w świetle wiarygodnej i rzetelnej opinii biegłej wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych miarodajnych dowodów potwierdzających wysokość osiąganych przez nią faktycznie zarobków w zakresie innym niż przyjął ZUS. Twierdzenia wnioskodawczyni, iż jej zarobki zaskarżoną decyzją zostały w sposób nieuprawniony zaniżone i winny zostać ustalone z pominięciem kategorycznego stanowiska jej byłych pracodawców zwartych we wspomnianych drukach oraz treści wynikających z dostępnej dokumentacji źródłowej pozostają gołosłownymi. Nie należy zaś tracić z pola widzenia, iż przepisy prawa ubezpieczeń społecznych są normami bezwzględnie obowiązującymi i nie zawierają unormowań pozwalających na ustalanie wynagrodzeń w sposób przybliżony lub prawdopodobny. Ustalenie rzeczywistych zarobków jest decydujące o rozmiarze opłacanej składki na ubezpieczenia społeczne. Właściwie tylko dokumentacja własna stanowi w postępowaniu sądowym precyzyjny dowód na wysokość wynagrodzenia świadczeniobiorcy. W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że co do zasady nie ma możliwości wyliczenia wynagrodzenia, a co za tym idzie wysokości składek na ubezpieczenie społeczne oraz wskaźnika podstawy wymiaru emerytury lub renty, w oparciu o wyliczenia hipotetyczne, uśrednione, czy też wynikające z porównania wynagrodzenia innych pracowników (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 r., I UK 36/07, Legalis nr 181419). Tym samym tylko niewątpliwe dochody w udowodnionej wysokości, od których odprowadzono składki, mogą być uwzględnione do ustalania wysokości świadczeń emerytalno-rentowych. Wobec tego brak podstaw do ustalenia innego wymiaru należnych wnioskodawczyni świadczeń.

Reasumując, żądanie odwołującej uwzględnienia zarobków w zakresie szerszym niż określony zaskarżoną decyzją z dnia 13 marca 2018 zmieniona zaskarżonymi decyzjami ZUS z dnia 23 sierpnia 2019 r. i 27 sierpnia 2019 r. przy obliczeniu wartości kapitału początkowego jak i należnej wnioskodawczyni emerytury pozostaje nieudowodnione. W konsekwencji brak podstaw do zmiany kwestionowanych decyzji.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołania ubezpieczonej jako bezzasadne.

J.L.